Bir ben adam olamadım....

Evliliği çocuğu başarı olarak neden görüyorsun diyenler olmuş ama sizin demek istediğiniz o değil bence.

Evlenmişsiniz mutlu bir evliliğiniz olmamış, anne olmak istemişsiniz bir şekilde oda nasip olmamış, şuan bunların ikisinide sahip birilerini görüp imrenmeniz çok insani geldi bana.

Eski eşinizle neden ayrıldınız, yeniden barışmak sizin için bir seçenek mi bilmiyorum ama dilerim eksik hissettiğiniz şeyler tamam olur zamanla, olmazsa yerini başka güzel şeylerle doldurabilirsiniz umarım.
kesinlıkle anlamışsınız ne demeye çalıştığımı evililiği sürdürmekte değil mesele koca sahibi olmakta neye elimi attıysam kurudu olduramadım hiçbirseyi
 
eski eşinle olan sorunlarını bişiyorum eski konularından. şu an duygusal boşlukta gibisin, bu duygusallıktan yararlanp o adamın seni kandırmasına izin verme sakın. hele başında o anası varken. dışardan herkes mutlu görünür, kimsenin içini özelini bilenezsin. Rabbim karşına kıymetini bilen birini çıkarır inşallah ve evlatla taçlandırır
 
Cok sert tepki vermiyormusun yani sanane kadinin derdinden senin gibiler kimseye cvp vermesin bence
ben ağlayarak bişeyler yazmaya çalışıyorum bazıları cinsiyet,koca v.s dersler vermeye çalışıyor bana ne diyeyim Allah beni anlayacak duruma getirmesin kimseyi
 
Çalışıyorsunuz, bi kere de evlenmişsiniz işte daha ne olsun? Her kes evlenmek, çocuk yapmak zorunda mı? Evlenmeyen ya da çocuğu olmayan bi sürü insan var. Onlar adam değil mi? Ne var ki bunda dert edecek?
 
kesinlıkle anlamışsınız ne demeye çalıştığımı evililiği sürdürmekte değil mesele koca sahibi olmakta neye elimi attıysam kurudu olduramadım hiçbirseyi
Burası bu konuları dertleşmek için uygun bir yer değil bence daha çok canınızı sıkmaya neden olur sadece.

Normal hayatta bir arkadaşımız bizimle dertleşse burada yazılanlar gibi mi cevap verilir gerçekten,hiç sanmıyorum.
 
Çalışıyorsunuz, bi kere de evlenmişsiniz işte daha ne olsun? Her kes evlenmek, çocuk yapmak zorunda mı? Evlenmeyen ya da çocuğu olmayan bi sürü insan var. Onlar adam değil mi? Ne var ki bunda dert edecek?
bilemiyorum belki de aynı derdi yaşamayan kimselerin beni anlamasını beklememem lazım .kimseye adam veya adam değil demem ama kendime baktığımda 34 yaşında olmam gereken yerde görmüyorum çocuk olayı da yara benim için
 
Burası bu konuları dertleşmek için uygun bir yer değil bence daha çok canınızı sıkmaya neden olur sadece.

Normal hayatta bir arkadaşımız bizimle dertleşse burada yazılanlar gibi mi cevap verilir gerçekten,hiç sanmıyorum.
kesinlikle konu aldatılma,cinsel ilişki ,kaynana,komşu gürültüsü falan olsaydı konu sahibiyle empati kurarlardı ama böyle olunca anlaşılamadım ben
 
eski eşinle olan sorunlarını bişiyorum eski konularından. şu an duygusal boşlukta gibisin, bu duygusallıktan yararlanp o adamın seni kandırmasına izin verme sakın. hele başında o anası varken. dışardan herkes mutlu görünür, kimsenin içini özelini bilenezsin. Rabbim karşına kıymetini bilen birini çıkarır inşallah ve evlatla taçlandırır
amin sağolun.
 
Yetiş ya Gansta !! Böyle diyince de sen neden evlendin diyorlar.Yahu arkadaşım evlenmek de bekar olmak da boşanmış olmak da üzülünecek şeyler değil.Bunlar yaşam biçimi.O onu seçmiştir sen diğerini seçmişsindir.Bilmiyorum diğer toplumları da bizim toplumda evlenmemiş olmak / yalnız olmak / boşanmış olmak ne büyük dertlermiş.

Evlilik olarak bakmamak lazım aslında konuya; yalnız bir insanın, yanında, kendini anlayan bir dert ortağı, her özelini-zevklerini güvenerek paylaşabileceği bir hayat arkadaşı olmasını istemesi ve çok sevdiği biri ile beraber, emek emek bir bebeği büyütmek, bir insan yetiştirmek istemesi çok normal. Ki bakarsan bu ülkede, bu çağda, bu kadar berbat, manyak insanın arasından, kendisi için doğru birisini bulabilmek ve doğru adımlarla gelecek için iyi, faydalı bir çocuk yetiştirmek; bunların hepsi başarı.

Yalnızlık Allah'a mahsus, elbette her insanın bir yumuşak karnı var, herkes kendince sevmek sevilmek ister, sıcak dokunuş arar, bunları istemesi "Koca meraklısı-kocasız yapamıyor" olduğu anlamına da gelmiyor, bu gayet insani bir ihtiyaç. Yaş ilerledikçe, yalnızlık hissine kimisi alışırken, kiminde o boşluk daha canını yakıyor, geç kalıyormuş gibi hissettiriyor. Büyük dert mi? Evet, büyük dert.

Umarım gönlüne göre birini bulur.

Kafasını dağıtsın diye söylüyorum ben, ne tipler var; gelmiş gidiyor kendinin farkında değil. Evlenmiş ama yok olmuş gitmiş... En azından hala şansı var.
 
bu dünyada en kötü şey kendine acımak, hele sanırım benzer coğrafyalarda bu genlerimize kodlanmış gibi.
zannetmeyin ben de çok yapıyorum bunu, sonra diyorum sen napıyorsun şu an? kendine acıyorsun, hiçbir şey yapmayıp sadece mızmızlanıyorsun. bu sana ne kazandırıyor, hiçbir şey! drama kraliçeliği gibi. Bir de acayip pis bir illet, kendine acıdıkça hoşuna gidiyor bu duygu, çekildikçe çekiliyorsun içine. vazgeçesin de gelmiyor garip...
lütfen sizi kişisel gelişim forumuna alalım, çok güzel kitaplar var onlardan alıp okuyun. bir amaç edinin, işinize de odaklanın, başka iş bakın.
daha iyi bir iş, eş, hayata sahip olacağınıza ve bunu hakettiğinize inanarak başlayın. şu an elinizde somut olarak iş varsa, başka işlerde bakıp para biriktirin, bu size mesela evlendiğinizde de lazım olacak, çocuğunuz olursa onun için de lazım olacak. bulup bulabileceğim en iyiiş bu diyip en başında kendi kısmetinizi kapatıyorsunuz
 
Evlilik olarak bakmamak lazım aslında konuya; yalnız bir insanın, yanında, kendini anlayan bir dert ortağı, her özelini-zevklerini güvenerek paylaşabileceği bir hayat arkadaşı olmasını istemesi ve çok sevdiği biri ile beraber, emek emek bir bebeği büyütmek, bir insan yetiştirmek istemesi çok normal. Ki bakarsan bu ülkede, bu çağda, bu kadar berbat, manyak insanın arasından, kendisi için doğru birisini bulabilmek ve doğru adımlarla gelecek için iyi, faydalı bir çocuk yetiştirmek; bunların hepsi başarı.

Yalnızlık Allah'a mahsus, elbette her insanın bir yumuşak karnı var, herkes kendince sevmek sevilmek ister, sıcak dokunuş arar, bunları istemesi "Koca meraklısı-kocasız yapamıyor" olduğu anlamına da gelmiyor, bu gayet insani bir ihtiyaç. Yaş ilerledikçe, yalnızlık hissine kimisi alışırken, kiminde o boşluk daha canını yakıyor, geç kalıyormuş gibi hissettiriyor. Büyük dert mi? Evet, büyük dert.

Umarım gönlüne göre birini bulur.

Kafasını dağıtsın diye söylüyorum ben, ne tipler var; gelmiş gidiyor kendinin farkında değil. Evlenmiş ama yok olmuş gitmiş... En azından hala şansı var.
Burda konu sahibinin evlenmek istemesi anormal değil ki.Ama o olmadığı ve evliliği yürüyemediği için üzülmesi , bebek sahibi olmadığı için üzülmesi üzücü.Konu sahibinin hayatını sihirli değnekle değiştiremeyeceğimize göre bakış açısını değiştirip kendi hayatını değiştirmek ve güzelleştirmek için tavsiyeler vermekten başka bişey gelmiyor elimizden.
 
Evlilik olarak bakmamak lazım aslında konuya; yalnız bir insanın, yanında, kendini anlayan bir dert ortağı, her özelini-zevklerini güvenerek paylaşabileceği bir hayat arkadaşı olmasını istemesi ve çok sevdiği biri ile beraber, emek emek bir bebeği büyütmek, bir insan yetiştirmek istemesi çok normal. Ki bakarsan bu ülkede, bu çağda, bu kadar berbat, manyak insanın arasından, kendisi için doğru birisini bulabilmek ve doğru adımlarla gelecek için iyi, faydalı bir çocuk yetiştirmek; bunların hepsi başarı.

Yalnızlık Allah'a mahsus, elbette her insanın bir yumuşak karnı var, herkes kendince sevmek sevilmek ister, sıcak dokunuş arar, bunları istemesi "Koca meraklısı-kocasız yapamıyor" olduğu anlamına da gelmiyor, bu gayet insani bir ihtiyaç. Yaş ilerledikçe, yalnızlık hissine kimisi alışırken, kiminde o boşluk daha canını yakıyor, geç kalıyormuş gibi hissettiriyor. Büyük dert mi? Evet, büyük dert.

Umarım gönlüne göre birini bulur.

Kafasını dağıtsın diye söylüyorum ben, ne tipler var; gelmiş gidiyor kendinin farkında değil. Evlenmiş ama yok olmuş gitmiş... En azından hala şansı var.
bunları statü olarak görmüyorum aslında tam da dediğin gibi ihtiyaç duyuyorum kendimde olmayanı arzuluyorum sorun bu neden olmadı neden hep ben diyorum.
 
Dogurmadanda anne olabılırsınız , olabılırdınızde.
Ben emınım hıc bır farkı olmayacaktı
Bu konuda katılıyorum. Hatta en çok destekledigim kendi bebeğim olmasına rağmen en çok istediğim şey evlat edinmek. Arastirsaydiniz keşke. Bilmiyorum evliliğiniz neden bitti ama bebek bir sebepse evlat edinseydiniz keşke. Dogurmakla anne olunmaz sadece. Anne emek veren bakan buyutendir. Ve inanın karninizdayken 1 baglaniyirsaniz kucaginizdakine 10 baglaniyorsunuz. Hem el alem ne der diye düşünmeyin. Evliliği başarı olarak gormeyin. ( Bu arada konu sahibine geçtim de konuşmada kusura bakmayın ) herkes evli olacak diye bir şey de yok. Kendinize vakit ayırın kendinizi keşfedin ve önce duygularınızı anlayın karamsarlığın üstesinden gelin ondan sonra evlilik düşünüyorsanız yada barismayi düşünüyorsanız karar verin. Sağlıklı olun ruhen yani. İşten eve evden işe ve sürekli kendinizi başkalarıyla kıyaslayarak bir yere varamazsiniz. Kitap okuyun sinema tiyatro izleyin ne bileyim ne hoşunuza gidiyorsa yapın ama köle gibi yasamayin
 
herşey geçer herşey unutulur birgünde insanların hayatları değişiyor bugun ıyı gorunen bırının yuregınde ne yangınlar var kımbılır... Allah yardımcın olsun ...
 
bu dünyada en kötü şey kendine acımak, hele sanırım benzer coğrafyalarda bu genlerimize kodlanmış gibi.
zannetmeyin ben de çok yapıyorum bunu, sonra diyorum sen napıyorsun şu an? kendine acıyorsun, hiçbir şey yapmayıp sadece mızmızlanıyorsun. bu sana ne kazandırıyor, hiçbir şey! drama kraliçeliği gibi. Bir de acayip pis bir illet, kendine acıdıkça hoşuna gidiyor bu duygu, çekildikçe çekiliyorsun içine. vazgeçesin de gelmiyor garip...
lütfen sizi kişisel gelişim forumuna alalım, çok güzel kitaplar var onlardan alıp okuyun. bir amaç edinin, işinize de odaklanın, başka iş bakın.
daha iyi bir iş, eş, hayata sahip olacağınıza ve bunu hakettiğinize inanarak başlayın. şu an elinizde somut olarak iş varsa, başka işlerde bakıp para biriktirin, bu size mesela evlendiğinizde de lazım olacak, çocuğunuz olursa onun için de lazım olacak. bulup bulabileceğim en iyiiş bu diyip en başında kendi kısmetinizi kapatıyorsunuz
kendine acımak mı sizce bu aksine kendi gerçeklerimi yüzüme vuruyorum .hayatınızda milim dahi ilerleyemediğiniz zamanlar oldu mu bu duyguyu hissettiniz mi hiç
 
Burda konu sahibinin evlenmek istemesi anormal değil ki.Ama o olmadığı ve evliliği yürüyemediği için üzülmesi , bebek sahibi olmadığı için üzülmesi üzücü.Konu sahibinin hayatını sihirli değnekle değiştiremeyeceğimize göre bakış açısını değiştirip kendi hayatını değiştirmek ve güzelleştirmek için tavsiyeler vermekten başka bişey gelmiyor elimizden.
burada bunu anlatmak anormal oldu nedense halbuki kaynanam bana laf soktu yazıp dertlenseydim büyük bir derdim olmuş olacaktı
 
Küçükken etrafımda annesi ve babasıyla gezen çocukları gördükçe çok imrenirdim. Neden ben onlar gibi değilim derdim. Kendimi hep ezik hissederdim. Ama ben bunları düşündüğümde çocuktum. Şimdi öyle düşünmüyorum her şerde bir hayır varmış diyorum. Hakkımda hayırlı olanı yaşamışım. Lütfen siz de hakkınızda hayırlı olanı yaşadığınızı düşünün. Yüzünü bile görmek istemediğiniz bir kocadan Allah size evlat nasip etmemiş. Inşallah sevebileceginiz , düzgün ,ahlaklı , Allah sevgisi ve korkusu olan biri çıkar karşınıza. Işte o zaman aradaki farkı anlarsınız.
 
Bu konuda katılıyorum. Hatta en çok destekledigim kendi bebeğim olmasına rağmen en çok istediğim şey evlat edinmek. Arastirsaydiniz keşke. Bilmiyorum evliliğiniz neden bitti ama bebek bir sebepse evlat edinseydiniz keşke. Dogurmakla anne olunmaz sadece. Anne emek veren bakan buyutendir. Ve inanın karninizdayken 1 baglaniyirsaniz kucaginizdakine 10 baglaniyorsunuz. Hem el alem ne der diye düşünmeyin. Evliliği başarı olarak gormeyin. ( Bu arada konu sahibine geçtim de konuşmada kusura bakmayın ) herkes evli olacak diye bir şey de yok. Kendinize vakit ayırın kendinizi keşfedin ve önce duygularınızı anlayın karamsarlığın üstesinden gelin ondan sonra evlilik düşünüyorsanız yada barismayi düşünüyorsanız karar verin. Sağlıklı olun ruhen yani. İşten eve evden işe ve sürekli kendinizi başkalarıyla kıyaslayarak bir yere varamazsiniz. Kitap okuyun sinema tiyatro izleyin ne bileyim ne hoşunuza gidiyorsa yapın ama köle gibi yasamayin
sürekli bi kıyaslama yok esasen dün sadece etrafıma baktım ve üzüldüm farkına vardım belkide
 
Back
X