- 14 Eylül 2012
- 2.724
- 3.299
- 333
- Konu Sahibi keten prenses
- #1
Sürekli kendimle tartışırım içimden. Kimi zaman sohbet ederim , kimi zaman bir kararı vermeye çalışırız. Bir ben olurum bir de içimdeki hayalimdeki insan. Kim olduğunu kimi zaman bilmem. Kimi zamansa hayalini kurduğum kişi olur.
çok kitap okurum. Ve çoğunlukla kitap okurken heyecanlandığımda mola verir ve kitapta geçen olayı tartışırım beynimin içindeki kişiyle. Mesela uçurtma avcısı okurken resmen ikiye bölünmüştüm kavga ediyordum beynimdeki kişiyle.
Herkes içinden konuşur mu bilmem ama ben çok sık konuşmaya başladım. Belki yalnızlığın da etkisidir.
Mesela bazen kendimi rahatlatmak için psikologla konuşurum içimden. Tabiki gerçekte öyle biri yok sadece beynim öyle hayal eder. Sesli konuşmam hiç , hep içimden muhabbet ederim. Ve genellikle rahatlatır o psikolog.
Kimi zamanda benim kötü yönlerimi yüzüme vuran biriyle yüzleşirim..
...bildiğin tartışma yapıyorum kendimle çoğu zaman etrafımdaki insanları unutup garip tepkilerde veriyorum gülüyorum mesela kendi kendime
Sizce kafayı mı yiyorum bunun şizofrenlikle alakası varmı yoksa
çok kitap okurum. Ve çoğunlukla kitap okurken heyecanlandığımda mola verir ve kitapta geçen olayı tartışırım beynimin içindeki kişiyle. Mesela uçurtma avcısı okurken resmen ikiye bölünmüştüm kavga ediyordum beynimdeki kişiyle.
Herkes içinden konuşur mu bilmem ama ben çok sık konuşmaya başladım. Belki yalnızlığın da etkisidir.
Mesela bazen kendimi rahatlatmak için psikologla konuşurum içimden. Tabiki gerçekte öyle biri yok sadece beynim öyle hayal eder. Sesli konuşmam hiç , hep içimden muhabbet ederim. Ve genellikle rahatlatır o psikolog.
Kimi zamanda benim kötü yönlerimi yüzüme vuran biriyle yüzleşirim..
...bildiğin tartışma yapıyorum kendimle çoğu zaman etrafımdaki insanları unutup garip tepkilerde veriyorum gülüyorum mesela kendi kendime
Sizce kafayı mı yiyorum bunun şizofrenlikle alakası varmı yoksa
sende de mi böyle?
