Bu sabah saat 9 buçukta bir yere yetişmem gerekiyordu eşim bırakacaktı beni çünkü araba kullanamıyorum bir de kızım var tam hazırlanırken baktım kuzum uyanmış eşimi de uyandırdım bu arada saat dokuz olmuştu apar topar hazırlandık ama evden çıkışımız 9.25 i buldu ben kuşuma ayakkabı giydirmeye çalışıyorum eşim de ayakkabılarını giymeye çalışıyor tam bir curcuna yani bıraksaydın ben giydirirdim dedi ben de bıraktım çekil çekil dedim kapıyı kilitlemek için zaten gecikmişim bu arada bunu sinirli söylemiş olabilirim ve bana bağırmaya başladı apartmandayız ses nasıl yankılanır bilirsiniz ben de ağlamaya başladım anlayacağınız gün kötü başladı araba bir şeyler deri hatırlamıyorum çoğuna cevap vermedim en son dediği de ben bu yuvayı kurtarmaya çalışıyorum sen gerçekten hiç çekilmiyorsun oldu.
Anlattıklarım bugünün olayıydı ama genel olarak anlaşamıyoruz buna kanaat getirdim ortada herhangi elle tutulur bir sorun yok ama sürekli tartışma var evde ve kızım bizi öyle görüyor en çok buna üzülüyorum.
Eşim benim bencil olduğumu sadece kendimi düşündüğümü söylüyor bense onun beni sürekli eleştirdiğini düşünüyorum ama bunu kabul etmiyor.
Ben çalışıyorum eşim bu yıl sınava hazırlandığı için çalışmıyor ve evde kızımıza bakıyor evde benden çok iş yapıyor kabul ediyorum gece çocuk uyanınca falan bakıyor ben de işten yorgun geliyorum uyumak istiyorum kendime gelemiyorum bir türlü bu defa ben çalışamıyorum diyor hep sen yoruluyorsun diyor sen sadece kendini düşünüyorsun diyor.
Bir de geçen ben ona sürekli telefonda birileriyle görüştüğünü söyledim abisi annesi babası arkadaşları falan yanlış anlaşılmasın tabi ki görüşür ama bu tam yemek zamanı alışveriş zamanı ya da ben işten gelmişim bir şey anlatıyorum o zamana denk geliyor ona kızıyorum bana dedi ki sen bana huzur vermiyorsun ben de diğer insanlarla konuşuyorum napayım derdimi kimseye anlatamıyorum dört yılda ne hale getirdin beni dedi o kadar kırıldım ki bu lafına.
Nasıl bu hale geldik anlamıyorum çok üzülüyorum eşimi de seviyorum ama iletişim kuramıyoruz o beni anlamıyor ben de onu anlamıyorum.
Çok karışık yazdım sanırım kafamı toplayamıyorum anlatmak istediğim çok şey var hatırlayamıyorum çok üzgünüm.
Anlattıklarım bugünün olayıydı ama genel olarak anlaşamıyoruz buna kanaat getirdim ortada herhangi elle tutulur bir sorun yok ama sürekli tartışma var evde ve kızım bizi öyle görüyor en çok buna üzülüyorum.
Eşim benim bencil olduğumu sadece kendimi düşündüğümü söylüyor bense onun beni sürekli eleştirdiğini düşünüyorum ama bunu kabul etmiyor.
Ben çalışıyorum eşim bu yıl sınava hazırlandığı için çalışmıyor ve evde kızımıza bakıyor evde benden çok iş yapıyor kabul ediyorum gece çocuk uyanınca falan bakıyor ben de işten yorgun geliyorum uyumak istiyorum kendime gelemiyorum bir türlü bu defa ben çalışamıyorum diyor hep sen yoruluyorsun diyor sen sadece kendini düşünüyorsun diyor.
Bir de geçen ben ona sürekli telefonda birileriyle görüştüğünü söyledim abisi annesi babası arkadaşları falan yanlış anlaşılmasın tabi ki görüşür ama bu tam yemek zamanı alışveriş zamanı ya da ben işten gelmişim bir şey anlatıyorum o zamana denk geliyor ona kızıyorum bana dedi ki sen bana huzur vermiyorsun ben de diğer insanlarla konuşuyorum napayım derdimi kimseye anlatamıyorum dört yılda ne hale getirdin beni dedi o kadar kırıldım ki bu lafına.
Nasıl bu hale geldik anlamıyorum çok üzülüyorum eşimi de seviyorum ama iletişim kuramıyoruz o beni anlamıyor ben de onu anlamıyorum.
Çok karışık yazdım sanırım kafamı toplayamıyorum anlatmak istediğim çok şey var hatırlayamıyorum çok üzgünüm.