Ben şimdi şu ''yaşım geçiyor'a takıldım. Bizim ailede iki bekar kız var, biz bu kızları ilk isteyene/istediklerine verseydik, hadi onlara vermedik, ikinci istediklerine verseydik, bugün ikisi de mutsuzdu. Bunu biz de söylüyoruz, kendileri de söylüyorlar. Eger insandan beklendiği gibi gelişiyorsanız, kendinize yıllar içinde bir şeyler katıyorsanız, yirmili yaşların başındaki tercihlerinizle 30'lu yaşların başındaki tercihlerinizin farklılaşır, bu da sağlıklı bir evlilik için mühimdir. Ben o yüzden bu yaşım geçiyor endişesini anlamsız buluyorum. Eğer mesele çocuk sahibi olmaksa, çevremde ilk çocuğunu 30-40 bandında kucağına alan bir dolu insan var, tıp da artık bu konuda kadınlara çok yardımcı. Ama siz, yaşım geçiyor endişesiyle, sevgilinizde gördüğünüz bazı huylara, ileride aranızda sıkıntı doğuracağı bariz bazı karakter özelliklerine gözünüzü kapatmayı tercih ederseniz, ileride pişman olabilirsiniz. Bu ev ve kardeşin nişanlısı meselesi sayesinde, sevgilinizle ilgili ortaya çıkan şeyler, ciddi ciddi üstünde düşünülmesi gereken şeyler. Konuşarak, - o da belki- insanların bazı davranışlarına dikkat etmelerini sağlayabilsiniz, ama huylarını asla değiştiremezsiniz. Taşıma suyla değirmen dönmez.