- 25 Haziran 2016
- 1.436
- 3.322
- 133
- Konu Sahibi DefineLoneliness
-
- #21
Şu an sadece incinmiş olmanıza sizi dinleyen bir insan olarak üzüldüm.Benim göz ardı ettiğim birşey daha işte. Ne güzel yakalamışsın. Öyle olmuş gerçekten, sevip saymamış...
Birisi gelir derken hani senle boşanırsam baskasıyla evlenirim manasında demek istemiştim. Bence bir tatile mi çıksanız hastalığınız da buna etken olmuş. Kendinizden ödün vermeyin hastaysanız dinlenin kendinizi naza çekin şunu yap ben hastayım bunu yap deyin mesela. Yanlış mı yapıyor uyarın düzeltsin. Ama bence bir dinlenin kafanızı topladıgınızda yol planınız netleşmiş olur.
3 kerede olsa demekki yapabiliyor. Yumurta kiramiyo degil. Evliligin ilk yillari kiyamiyoruz esimize sonrada kadina yapisiyo bence bu gorevler. Ilerleyen zmndada nasilsa birakamaz bosayamaz gibi goruluyor. Heleki cocuk varsa.. calissanda calismasanda.. bi kadin heleki anneysen hasta olmak buyuk luksBen gerçekten gideceğim gibi. Aptal bir kadın değilimdir ama bu zamana kadar böyle basit bir konuyu nasıl çözemeyip kendimi bu kadar yıprattırmışım anlamıyorumŞimdi düşünüyorum, 3 kere yemek yapmış 8 yılda, ve hepsinde bir arkadaşı varmış ve ben müsait değilmişim...
Rutin akışta söylüyorum sık sık, mesela ben işe sabahın köründe kalkıp gidiyorum, tek gözünü açıp “çocuğun kahvaltısını nasıl yapıcaz?” diyor. Yani meali; kahvaltıyı hazırlayıp bırak. Genelde kızıp reddediyorum ama kızımın beslenmesi söz konusu olduğu için hızşıca hazırlayıp çıkıyorum.
Burada yabancı arkadaşlarımızla muhabbet ederken şak ile mesela eşimin çamaşır makinesi kullanmayı bilmediğini, sıcak yemek yapamadığını falan söylyprum ki o kültürlerde bu utanılacak birşey. Herkes yadırgayınca konuyu aramızda konuşuyoruz, napalıö bende böyleyim deyip kapatıyor :s
Kendimi tokatlanmış hissediyorum şuan :) Ağınıza sağlık, iyi geldi böyle dan dan herşeyi en sade haliyle duymak.Hastayken size bakmıyorsa sevmiyordur bu kadar net
Haydi sevip sevmemeyi de geçtim evde hasta bir insan varsa bir nane limon yaparsın önüne bir kap çorba koyarsın sev ya da sevme insanlık gereği. Eşiniz insan değil hanımefendi. Hasta halinizle yorulmayın diye sizi işten alması sonra da en kötü bir çay yapması bir dışardan yemek söylemesi gerekirdi. Yok yani adamın zerre umru değilsiniz. Düzen bozulmasın diye bir arada yaşayan 2 insansınız daha doğrusu eşiniz ayının teki.
Ayrı yaşayın. Size garanti veriyorum max 1 aya talipleriniz kapıya gelir. Aklı başında, eğitimli, sorumluluk sahibi düzgün bir kadınsınız. Bu ayı değerinizi bilememiş bilenler mutlaka çıkar cherry demişti dersiniz.
Bu evlilik bence devam edebilir gibi görünüyor .Dinlenin ilk önce sonra kararlar almaya çalışın. Anlatın çok yorulduğunuzu ve ben bundan sonra ancak şunları şunları yapabilirim şeklinde konuşun.İlk mesajımda yazmıştım, ilgilenirseniz bu patlamadan önce eşim nasıldı gözümde yazarım diye. Kızını ve beni el üstünde tutar maddi anlmda, seyahatlere gideriz, merhametlidir, seçimlerime hep saygı duyar, aileme çok saygılıdır mesela hala ilk tanıştığı günkü gibi ayağa kalkar odaya girdiklerinde.
Ama bir yandanda rahattır. Çok şımartılmış (annesi hala şımartır), evde baba hep çalışan ve ailesini maddi olarak taşıyan kişi olduğu için eşimde sadece o rolü üstleniyor otomatikman. Bende müşterek yaşam istiyorum ki biliyor hal veriyordu. Ben işten çıksam mutlu olur, çünkü çalışmak onun görevi gibi.
Ben şimdiye kadar çarkı döndürmekle çok meşgulmüşüm, gerçekten rutin günlerde sabah kalkıp akşama kadar koşturur, koltuk yüzü görmeden yatağa girdiğim olurdu. Az kafamı kaldırıp bakmamışım, ben böyle koştururken eşim işin hangi ucundan tutuyor diye. Eğer yarın kalkıpta yumuşarsam, bunu kabullenmiş olucam. Geri adım atmak iatemiyorum. Ben sinirle söylemedim onları, gerçekten kalbimden geçti hepsi tek tek.Şu an sadece incinmiş olmanıza sizi dinleyen bir insan olarak üzüldüm.
Canınız sağolsun, anlamamış olun. Üzerinizde öyle büyük sorumluluklar var ki görememiş olabilirsiniz ama bakın buraya konu açtığınıza göre birşeyleri sorguluyorsunuz.
Hemen evliliğinizi bitirin diyemiyorum çünkü siz de arada kalmışsınız hissedebiliyorum, o yüzden sorumluluğu ona bırakacak şekilde bir karar alın bence çünkü bu zamana kadar yeterli sorumluluk almamış. Düzen bu şekilde devam ederse bitirmek istediğinizi dile getirebilirsiniz, tabii buna ruhen her ihtimalde hazırsanız
Kendimi tokatlanmış hissediyorum şuan :) Ağınıza sağlık, iyi geldi böyle dan dan herşeyi en sade haliyle duymak.
Insan oyle oluyor icinde volkan patliyor deliye donuyor. Siniri gevincecede sen ondan once gidiyorsun eve.
Ben bunu yasadim adamda simdi guven var gidemez diyor. Haa benimde cesaretim yok alismisim.
Ama senin bir meslegin var kizinla dahada mutlu bir hayat kurabilirsin
Benim eski eşim de aynı seninki gibiydi, seninki gene iyi en azından çalışıyormuş.Merhabalar,
8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.
Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...
Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!
Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.
Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...
Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?
Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.
Samimiyetinize inanıyorum ama karakter olarak nasılsınız sizi tanımadığım için yanlış bir tavsiyede bulunmak istemedim. Yai yarın aileniz ''aman bu da sebep mi'' diye tepki gösterip manipüle ederse dik durabilir misiniz?Ben şimdiye kadar çarkı döndürmekle çok meşgulmüşüm, gerçekten rutin günlerde sabah kalkıp akşama kadar koşturur, koltuk yüzü görmeden yatağa girdiğim olurdu. Az kafamı kaldırıp bakmamışım, ben böyle koştururken eşim işin hangi ucundan tutuyor diye. Eğer yarın kalkıpta yumuşarsam, bunu kabullenmiş olucam. Geri adım atmak iatemiyorum. Ben sinirle söylemedim onları, gerçekten kalbimden geçti hepsi tek tek.
Bu sorunun cevabını bilmiyorum, yani aslında ben rahatsızlığımı çok defa ifade ettim ama eşim heralde sesim az çıktığı için dikkate mi almadı acaba... Biz sanırım hiç krşılıklı oturup ilişkimizle ilgili ciddi ciddi konuşmadık. Sohbetler hep çocuk, gelecek planları, geyik muhabbetler üstüneydi. Eşimle zaten negatif bir konu konuşmaya kalkarsanız kalkıp gider. Ciddi ciddi gider yani, veya en iyi ihtimalle he hu diyerek size çok önemsi birşeyle zamanını çalıyormuşsunuz gibi hissettirir.Canim aiz de hatalisiniz cunku simdiye kadar ciddi anlamda hic konustunuz mu? Mesala insanlar neden evlilik terapisine gidiyor herkes bosansin o zaman.
Yeni bir insan tanıyıp ona zaman ayirip ona alismak kolay mi yorucu ddegil mi?
Esinizle konusup bu durumun sizi tukettigini tatli dille anlatin önce. Sonra birseyler bekleyin sonra yapmazsa hayatiniza bakin herkes şansı hak eder.
Hastayken size bakmıyorsa sevmiyordur bu kadar net
Haydi sevip sevmemeyi de geçtim evde hasta bir insan varsa bir nane limon yaparsın önüne bir kap çorba koyarsın sev ya da sevme insanlık gereği. Eşiniz insan değil hanımefendi. Hasta halinizle yorulmayın diye sizi işten alması sonra da en kötü bir çay yapması bir dışardan yemek söylemesi gerekirdi. Yok yani adamın zerre umru değilsiniz. Düzen bozulmasın diye bir arada yaşayan 2 insansınız daha doğrusu eşiniz ayının teki.
Ayrı yaşayın. Size garanti veriyorum max 1 aya talipleriniz kapıya gelir. Aklı başında, eğitimli, sorumluluk sahibi düzgün bir kadınsınız. Bu ayı değerinizi bilememiş bilenler mutlaka çıkar cherry demişti dersiniz.
İnan iş güç meslek güç vermiyor, kırılmanın derecesi önemli sanırım. Birde sıcağı sıcağına eyleme geçmek. Biz burada yazışıp iletişim kurabilecek kadar bile kabiliyetliysek, iş olmasada yaratırız.
İlk mesajımda yazmıştım, ilgilenirseniz bu patlamadan önce eşim nasıldı gözümde yazarım diye. Kızını ve beni el üstünde tutar maddi anlmda, seyahatlere gideriz, merhametlidir, seçimlerime hep saygı duyar, aileme çok saygılıdır mesela hala ilk tanıştığı günkü gibi ayağa kalkar odaya girdiklerinde.
Ama bir yandanda rahattır. Çok şımartılmış (annesi hala şımartır), evde baba hep çalışan ve ailesini maddi olarak taşıyan kişi olduğu için eşimde sadece o rolü üstleniyor otomatikman. Bende müşterek yaşam istiyorum ki biliyor hal veriyordu. Ben işten çıksam mutlu olur, çünkü çalışmak onun görevi gibi.
Samimiyetinize inanıyorum ama karakter olarak nasılsınız sizi tanımadığım için yanlış bir tavsiyede bulunmak istemedim. Yai yarın aileniz ''aman bu da sebep mi'' diye tepki gösterip manipüle ederse dik durabilir misiniz?
Ya da eşiniz derse, ben seni seviyorum onu o an söyledim şu durumu çözelim her şey çözülür mü yoksa sorun daha mı derin? Mesela daha başka problemleriniz var gibi hissediyorum
Şu mesajınızı okuyana dek ne öküz adam demiştim.
Ama bu mesajı okuduktan sonra biraz fazla acımasız olduğunuzu ve hastalığınız gereği fazla sinirlendiğinizi düşündüm.
Bir tek eksik tarafı ev işlerine hiç karışmaması.
Yani biraz fazla mı şey bekliyoruz acaba diye düşündüm ?
Hani bir adam için 5 kıstas varsa 4ü birden eksik olur o zaman boşanın derim.
Ama diğer eşlik vasıflarında iyi bir adam yani resmen.
Maddi olarak el üstünde tutuyor, ailenize saygıda kusur etmiyor, merhametli, gezdiriyor, seçimlerinize pek karışmıyor.
Ya isterseniz bana kızın, buradakiler de kızsın . Ama şımarıklık eden tek kişi eşiniz değil gibi duruyor.
Yani inanın 27 yaşındayım, o kadar çok bir sürü eksikliği olan erkek kaynıyor ki etraf.
En başta aileye saygı duyan yok.
Eşlerini eve tıkıyorlar, hep kendi dedikleri olsun istiyorlar, para konusunda ya sigaralarına para harcıyorlar ya vs vs.
Bilmiyorum bu benim düşüncem. Amacım sizi kırmak, kızdırmak değil.
Ama boşanma lafını hak eden bir eş gibi de durmuyor.
Seviyor musunuzMerhabalar,
8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.
Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...
Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!
Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.
Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...
Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?
Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?