Bir mesaj

forevermorrenk

Mustafa Kemal Atatürk
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
31 Ağustos 2018
8.602
20.334
298
Bana en sonunda kafayı yedirtecek.
Evet aynen böyle ve kafayı yedirtecek kişi de annem.
Herkes annesiyle anlaşır, kv siyle arası kötüdür benim de tam tersi.
Bu durum evlendiğimizden beri ne evlenmesi ben kendimi bildim bileli böyle ama benim artık daha fazla kaldıracak sabrım da gücümde kalmadı.

Konunun özeti şu; ( aslında ortada konuda yok )
2 gün önce erkek kardeşimle bize geldiler. Akşam için oturalım, görüşelim diye.
Bende onlar gelmeden önce uzun bir telefon görüşmesi yapıyordum. Bir arkadaşımla bir konu hakkında tartıştık ve çok gerildim. Annemler gelince anneme de dedim ki “ bak anne konunun seninle hiç bir alakası yok, sakın üstüne alınma olur mu? “
tamam dedi ama nasıl tamam. Yüzünü astı oturdu. Konuyla ilgili konuşuyoruz, en sonunda yeter artık kırk yılda bir geliyorum ( daha 2 hafta önce babamla gelmişlerdi ) bunu mu dinleyeceğim dedi. Anne dedim olayları sende biliyorsun ne var yani bunda benim hiç mi canım sıkkın olmayacak? Oradan buradan derken başladı benimle tartışmaya.
İnanabiliyor musunuz? Böyle dandik bir konudan dolayı benimle kavga etti. Evimde ağladı, bağırdı, çağırdı ve gitti. Size o an yaşadığım siniri anlatamam. Tartışmaya başladık ve işin içine daha önceki mevzular girdi tabi.
Ne düğün kaldı, ne benim insanlığım, ne görgüsüzlüğüm, ne eşya manyaklığım ben böyle kavgacı, egoist, görgüsüz bir insan sıfatına büründüm o akşam.
Siz söyleyin bütün düğününü kendisi yapmış, bu kadar borcun altına girmiş, bir kere bile ailesinin kapısına gidip para istememiş ben mi görgüsüzüm? Yoksa her seferinde bana bu konuyla önüme gelen annem mi?
O kadar çok konuşma var ki sizi daha da fazla sıkmak istemiyorum ama anneme karşı tüm sevgim eridi gitti.
Hayatta beni bir kere bile anlayamayan, beni tanımayan, beni bir kere bile insan gibi karşısına alıp konuşmayan bu kadını hayatımdan çıkartıyorum. Artık yeter!
Giderken eşime döndü dedi; evlat benim evet ama allah senin bu görgüsüzle yardımcın olsun!
Siz söyleyin bir anne evladına bunu nasıl söyler?

Son olarak;
Kavganın üstünden günler geçti ve biz hiç iletişim kurmadık. Bana bu gün şöyle bir mesaj attı: “ Dilerim bana yaşattıklarını kat be kat fazlasını yaşar, bana muhtaç kalırsın. Allah sana her şeyin en kötüsünü yaşatsın. “
Soruyorum size elinizi vicdanınıza koyun bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Ben kötü olunca kendisi mutlu mu olacak?

Ben bu kadını artık hayatımda istemiyorum :(

Daha fazlasını yazasım var ama yeterince uzun oldu zaten. Okuyan, yorum yapan herkese teşekkürler. Sevgiyle kalın.
 
ne okudum ben şimdi ya :KK35:
hele o eşinize dediği laf..

bilemiyorum asla hazmedebileceğim şeyler değil ama
nolursa olsun annemi hayatımdan çıkaramazdım sanırım..
çok zor bi durum Allah yardımcınız olsun..
 
İki tarafta biriktirdiklerini dökmüş, rahatlamış gibi anladım. Böyle şiddetli anne kavgalarını ben ciddiye alamıyorum. Herkes konuşuyor sonra barışılıyor. İş içten içe biriktirince ciddiye biniyor. Sinirlisiniz şimdi ikinizde biraz zaman verin kendinize.
 
ne okudum ben şimdi ya :KK35:
hele o eşinize dediği laf..

bilemiyorum asla hazmedebileceğim şeyler değil ama
nolursa olsun annemi hayatımdan çıkaramazdım sanırım..
çok zor bi durum Allah yardımcınız olsun..

Bir değil beş değil.
Bu sene içinde kaçıncı tartışmamız ve hep ağır konuşuyor.
Önceden aynı evin içinde yutabiliyordum ama artık yutamıyorum çünkü eşime bile beni kötü gösteriyor.
Kafayı yiyeceğim ya ben bu kadar kötü bir evlat mıyım :(
 
İki tarafta biriktirdiklerini dökmüş, rahatlamış gibi anladım. Böyle şiddetli anne kavgalarını ben ciddiye alamıyorum. Herkes konuşuyor sonra barışılıyor. İş içten içe biriktirince ciddiye biniyor. Sinirlisiniz şimdi ikinizde biraz zaman verin kendinize.

Kalbimin kaçıncı kırılışı sayamadım bile :(
Ben affedemiyorum.
 
Annenizin belli ki psikolojik sıkıntıları var. Yoksa bir anne çocuğunun kötülüğünü istemez. Hasta gözüyle bakın ve ona göre davranın bence. Sonuçta et tırnaktan ayrılmaz ama enerjinizi emmesine de izin vermeyin

Ben ne olacağım peki?
Onlar beni hiç düşünüyor mu?
Zaten hayatımda bir ton sorun var, eşim hala iş bulamadı :(
 
Bu normal bir anne kız kavgasını geçmiş . Biz de annemle arada tartışırız ama annem asla böyle kelimeler kullanmaz . Hoş olmamış :/ en iyisi , mesafe .. maalesef ailemizi kendimiz seçemiyoruz
 
Anneyle bu hale nasıl gelinir aklım almıyor.
Affınıza sığınarak söylüyorum ama psikolojisi normal gelmedi bana. Yaşadığı ağır travmalar mı var? Bir destek alsa hiç fena olmaz.
 
Kalbimin kaçıncı kırılışı sayamadım bile :KK43:
Ben affedemiyorum.
Yani haklısın ne denir ki bilemedim de. Yok kalbin kırılmamıştır diyecek halim zaten yok. Seni en iyi sen biliyorsun.
Ben olayın gidişatından yola çıkarak söyledim. Küçük şeylerden çıkan böyle büyük kavgalar çözülüyor hep dedim. Sen dersen ki ben çözmek istemiyorum, konuşmak istemiyorum, sen bilirsin tabiki
 
Yani haklısın ne denir ki bilemedim de. Yok kalbin kırılmamıştır diyecek halim zaten yok. Seni en iyi sen biliyorsun.
Ben olayın gidişatından yola çıkarak söyledim. Küçük şeylerden çıkan böyle büyük kavgalar çözülüyor hep dedim. Sen dersen ki ben çözmek istemiyorum, konuşmak istemiyorum, sen bilirsin tabiki

Kırmak istemedim sizi, kusura bakmayın.
Çok üzgün çok kırgınım :(
Hayatımda olsa dert olmasa ayrı dert sağlıklı düşünemiyorum.
 
Bu normal bir anne kız kavgasını geçmiş . Biz de annemle arada tartışırız ama annem asla böyle kelimeler kullanmaz . Hoş olmamış :/ en iyisi , mesafe .. maalesef ailemizi kendimiz seçemiyoruz

Mesafe koydum daha önce o zaman da el gibisin diyor bana.
Sen benim tek kızımsın benim senden başka kimim var diyor.
Ben aptal gibi vicdan yapıyorum ama bu sefer canım çok yandı.
Hak etmedim :(
 
Anne olsun veya bir baskasi olsun
Alakasiz bir konuda caniniz sıkıldıysa bunu hic bir sekilde baskalarina yansitmamalisiniz. Sizin hataniz bu olmus. Bunu bazen esim yapar cok kizarim. Bana ne senin canin sıkkınsa bana surat asmaya hakkin yok derim. En sevmedigim sey. Baskalarina olan hirsinizi annenizden cikarmamalisiniz. Sonra olay buyur.
 
Anneyle bu hale nasıl gelinir aklım almıyor.
Affınıza sığınarak söylüyorum ama psikolojisi normal gelmedi bana. Yaşadığı ağır travmalar mı var? Bir destek alsa hiç fena olmaz.

Her evde olan şeyler.
Onu da söyledim seni bir psikoloğa götüreyim dedim, deli miyim ben diyor.
Ben yıllardır çözemedim :(
 
Ben ne olacağım peki?
Onlar beni hiç düşünüyor mu?
Zaten hayatımda bir ton sorun var, eşim hala iş bulamadı :KK43:
Akrabalık ilişkiniz olan insanları hiç yokmuşçasına hayatınızdan çıkarmak Türkiye şartlarında mümkün değil maalesef. Biz o şekilde kodlanmamışız. Dolayısıyla yaşadığınız problemler ve yok sayma isteğiniz zamanla size psikolojik yük olarak geri döner. Yani elinizde sadece vurdumduymaz olma seçeneği kalıyor. Dediğim gibi hasta kabul edin. Bedenen hasta iken nasıl sırtınızı dönemezseniz psikolojik hasta iken de dönemezsiniz. Özellikle de yaşı büyük insanların Allah bilir ama vefat edebileceği de hesaplanmalı. O zaman vicdan azabı duyabilirsiniz. Ama yine de tabi ne yaşadığınızı siz bizden daga iyi biliyorsunuz.
 
Back
X