Bir şeyler olmuyor olmuyor

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Alys
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
onun bebek olmadığını bilmesi gerekiyor.

bebek yürüyemediği için kucağımda taşımak zorundayım, henüz ellerini kullanamıyor, ben onu doyurmak zorundayım. büyüyüp senin gibi harika bir çocuk olduğunda hep beraber yürüyeceğiz ve beraber yiyeceğiz oğlum gibisinden konuşmalar yapmalısınız bence.

mesela bazı ebeveynler büyük kıskanmasın diye, onun yanında küçüğü ihmal eder, ilgilenmez, hatta abartıp seni daha çok seviyorum, onu az seviyorum der. işte bu tavır, küçüğü düşman olarak algılamasını güçlendiriyor.

ben ilk başta benzer hatalar yapınca sistemi değiştirmeye karar verdim. büyüğün yanında küçüğü sevdim de şımarttım da her şeyi yaptım. kızım başta öfkelendi ama ben devam ettim ve bu kez benimle arasını iyi tutmak için kardeşlerini benden çok sever oldu, benden daha çok öper oldu. şimdi onların avukatlığını yapıyor bana karşı. ben az sinirlensem anne kızma diyor.
 
Annem yolda yururken ben mizmizlanip yere otursam, yere yatsam annem sanirim kolumdan ceker yerde sururdu beni.

Cocuk ne yapsa yanina kaliyor. O da yapmaya devam ediyor. Biraz sizden korkusu cekinmesi olsun.

Paikolojikeri bozulmasin diye simarik cocuklar buyutur olduk.
 
Teşekkürler, aynı şeyler doğru diyorsunuz. Aslında sizin gibi davranmaya çalışıyorum ama tutarlı olamadığım zamanlar da oluyor, o yüzden daha mı kötü etkiliyorum acaba
İstikrarlı olmak lazım. Aslında durumunuzu çok iyi anlıyorum. Küçük bebekle ilgilenirken büyüğün aniden bazı istekleri cikiveriyor.
Emzirirken,altını değişirken bazen uyutmaya çalışırken aman sesler yükselmesin diye tavizler veriyoruz. Normalde yapmasını istemediğimiz şeyleri yapmasına izin veriyoruz.
Zor is yani kararlı olmak..
Bir de netten mutluluk hormonlarının yani serotonin salgılanmasına yardımcı olacak gıdaları inceleyin. Gün içerisinde mutlaka birkaçını tüketin.
 
Teşekkürler arkadaşlar, sabaha kötü başladık ama sabah dopingimi sizden aldım, daha iyiyim :)

B Began o kadar kötü değiliz ama o yoldayız, o yüzden kesinlikle daha tutarlı olacağım.

Loch Ness Canavari takviye almak çok iyi fikir

haydo önce okulla konuşayım belki onlar destek olurlar.
 
Özeniyordur diye, evde de onu taşıyorum mesela.
Ya aslında işte ne gerekiyorsa yapıcaz da yeter ki mutlu olsun. Ama olmuyor ya...

işte bu da yanlış bence
ben uzman değilim çocuğum da yok ama siz biraz daha kuralcı olmanız lazım
herkes yaşına göre yapabildiklerine göre muamele görmeli
 
Alys ,cansıkıntısı ve doyumsuzluk,dünya çocuklarının ortak özelliği artık.Şehirdeki anne diyor ki,çocuğum çok sıkılıyor,belki şöyle çayır çimenlik bir bölgede olsaydık doyasıya oynardı,temiz havada içi açılırdı.Köydeki de diyor,daha gelişmiş bir bölgede olsaydık,çocuğum çeşitli faaliyetlere katılırdı,çok arkadaşı olurdu,canı sıkılmazdı.
Ama unuttuğumuz bir şey var.
Çocuklarımızda sabır yok.Annelerimiz sebze ekerdi bahçeye,bir kaç kökte olsa,ya da bir kaç saksı çiçek, ağır ağır büyürdü...Bir sebzenin bir kaç ayda yetiştiğine şahit olurduk.Şimdi benim çocuklarımda dahil,bilgisayar oyunlarında sebze yetiştiriyor,bir kaç saniyede ürün topluyorlar.Bir şeye sahip olmak için beklemeyi bilmiyorlar.Çünki buna fırsat vermiyoruz.Annem bize güzel kıyafetler aldığında,hatırlıyorum da,içimiz içimize sığmazdı.Şimdi hatırlatmasak aylarca paketinden çıkmayacak.
Ne yapabiliriz bu durum için, onu bende bilmiyorum.El yordamıyla yapabildiğim,kendilerinden daha kısıtlı şartlarda yaşayanları farkettirebilmek,elindekine sahip olduğu için şükrü öğretmeye çalışmak...
Senin oğluna gelirsek canım,oğlun henüz çok küçük...Çevresine ve arkadaşlarına alıştıkça işin daha kolaylaşacak diye düşünüyorum.Küçücük yüreğinde kim bilir neler yaşıyor,bilmiyoruz.Küçüğün de, biraz büyüyüp,abisiyle oynamaya başlayınca daha kolaylaşacak herşey.En yakın arkadaşlar olacaklar,oyunlarını izlerken kahveni içip,şöyle bir ooh,bugünler gelmeyecek sanmıştım diyeceksin.)
 
işte bu da yanlış bence
ben uzman değilim çocuğum da yok ama siz biraz daha kuralcı olmanız lazım
herkes yaşına göre yapabildiklerine göre muamele görmeli

Ben de bilmiyorum canım.
 
IcimdekiSonsuzDeniz

Yoruldum canım, sanırım kendime ne iyi gelecek onu arıyorum, yoksa çocukta problem yok, o çocuk ve çocukluğunu yapıyor.
Hepiniz için zor bir süreç canım,her şey zamanla daha iyi olur inşallah,dediğin gibi sen iyi olmalısın ki ailen de iyi olsun..Orada arkadaşlıklar kurabileceğin türk yada başka ulustan,kafa dengi aileler var mı?Sana çok güzel dostluklar ve gönül huzuru diliyorum@river song
 
Ama canım,annen seni sürüseydi,bunu üzülerek hatırlardın değil mi?
Doğrusu bu değil,bunu sende biliyorsun.
Ama doğrusu nedir dersen,biz anneler de bunu arıyoruz.Çünki bu, geri dönüşü olmayan bir yol ve kendi tecrübesizliğimizin izlerini yarın çocuklarımızda üzülerek görmek istemiyoruz.
 
'Lohusa depresyonu ne be ' diyem birde ben vardım 2 yıla yakın sürdü. Öğrendim neymiş. Hala o günleri düşündükçe gerim gerim geriliyorum.
 
Annelik çok zor bu devirde çocuk yetiştirmek çok zor... Büyük oğlunuz da henüz kucukmus 3.5 yaş zor bir dönem... İstahsizliktan değil De inatlasmaktan ötürü yememesi kötü o yüzden çocuk psikiyatrisi ne danışın derim yada babaannesi anneannesi teyzesi halası birine bırakın işte bakalım ona da aynı şeyi yapıyor mı... Yapıyorsa psikiyatrise götürün. Bence size yapıyor çünkü nazi size geçiyor. Umarım düzelir zor bir çocuğunuz var Allah yardımcınız olsun...
 

Yok bize yapıyor, gerçi ona sınır koyan da bir biz varız, ananesi babaannesi istese bir kavanoz nutella yedirir, o zaman inat falan kalmaz.
Okulda mesela inatlaşmıyor hiç, hatta arkadaşları ile kıyaslarsak daha uyumlu diyor öğretmenleri. Hatta son bir haftadır öğretmeni iyice farkında, her gün konuşuyoruz, okulda hiç böyle değil size yapıyor diyor.
 

Kocaelideyken tanışamamışız ki senle
 
Kocaelideyken tanışamamışız ki senle
Bunu çok isterdim canım, kahve içip fikir alışverişi yapılabilecek tatlı birisin, arkadaşlığın çok değerli olurdu benim için..Ama buradan da olsa seni arkadaşım olarak yerini ayrı tutuyorum,umarım hissediyorsundur
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum kiaynı durumdayım, herkes büyük kızımın bu durumunu kardeş kıskançlığı na bağlıyor ama kardeşi olmadan önce de böyleydi. Keşke bir çözüm yolu bulabilmiş olsaydım,sizinle seve seve paylaşırdim.Allah bolca sabır versin bize,küçükler de böyle olmasın inşallah
 

Aynen canım
 
Bence şu anki ruh halinle ilgili henüz 5 ay önce doğum yapmış olmanı yabana atmayalım. İki çocuklu yeni düzene adapte olabilmek için başta sen olmak üzere tüm hane halkının (afacan oğlun dahil) biraz daha zamana ihtiyacı olabilir.

8 ay oldu anne olalı. İlk çocuğum. Hala kendime gelebilmiş değilim. Tek amacım günü kurtarmak. Yalnız değilsin:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…