Eşinizin ailesi yüzünden mi bitiyor yoksa eşiniz ailesini evliliğe karıştırdığı için mi?Merhaba burda ilk defa konu açıyorum bu yazıyla açmamış olmayı dilerdim ama olan oluyor artık. Konumuza gelirsek Eşinin ailesi yüzünden %80 bu sebeple biten bir evlilik yaşıyan çevresinde gören duyan fikirleri olan arkadaşlarım ve ablalarım düşüncelerinize beni dinlemenize yol göstermenize ihtiyacım var gelin konuşalım
Eğer bir evlilik esin ailesi sebebi öle bitiyorsa veya bitme durumuna geldiyse burada suçlu ailesinden çok eştir. Sinir çizemeyen, kök ailesi ile çekirdek ailesini ayırt edemeyen. Eşlerini hayat arkadaşı gibi değil de kök ailelerine gelmiş köle gibi gören kocaların suçu.Merhaba burda ilk defa konu açıyorum bu yazıyla açmamış olmayı dilerdim ama olan oluyor artık. Konumuza gelirsek Eşinin ailesi yüzünden %80 bu sebeple biten bir evlilik yaşıyan çevresinde gören duyan fikirleri olan arkadaşlarım ve ablalarım düşüncelerinize beni dinlemenize yol göstermenize ihtiyacım var gelin konuşalım
Her ikiside aynı kapıya çıkıyor sonuçta. Eşim ailesini karıştırmak istemeseydi evliliğimize ailesi de kendinde o hakkı bulamayacaktı. 1 senelik evliyim ve her olayımızı evimizin içinde yaşadığımız her tartışmayı evliliğmizin ilk ayından beri ailesine aktardığı için herşeyde onlardan yüz bulduğu için bitiyor bu evlilikEşinizin ailesi yüzünden mi bitiyor yoksa eşiniz ailesini evliliğe karıştırdığı için mi?
Yaşadığınıza çok benzer bir olay benimkide. İlk aylarımızdan beri her tartışmamızı ailesine taşır. Ailesi de böyle giderse soluğu mahkemede alırsınız gibi tepkiler veren insanlar. Hep oğullarını haklı buldular. Beni çok kez evden kovduğu halde ailesinin yanına gitmeme ragmen ben gelin olamadım onları saymıyor sevmiyor ve hep yanlış oldum. Haftada dört gün yanlarına gitsem beşinci gün neden gitmiyorsun diye olay çıkartırlar. Çok kavgalar yaşadık çok kez olmuyor böyle diyip başa sardık. Benimde illaki hatalarım oldu kusursuz değiliz hiçbirimiz. Ama o bir erkek olarak karısını sahiplenemedi. Benim ailem artık sensin diyemedi hiçbir zamanEğer bir evlilik esin ailesi sebebi öle bitiyorsa veya bitme durumuna geldiyse burada suçlu ailesinden çok eştir. Sinir çizemeyen, kök ailesi ile çekirdek ailesini ayırt edemeyen. Eşlerini hayat arkadaşı gibi değil de kök ailelerine gelmiş köle gibi gören kocaların suçu.
Ben de şu an boşanma aşamasındayım evliligimin ilk gününden itibaren çok çeşitli sorunlar yaşadım. Ailesi her konuda müdahalede bulundu yatak odama bile karışmaya çalıştılar maddi manevi çok yıprattilar ve ben hepsi ile tek başıma mücadele ettim. Esim hep kök ailesinin tarafında oldu. Ayrılmak istediğim zamanlarda biraz çeki düzen vermeye çalıştı ama sonrası fos. Babası sürekli şiddet yanlisiydi ex kp 2 tokat yemeyen avrat mi olur diyip duruyordu sürekli ve sonuç olarak o da yaşandı. Ardına çektim kapıyı çıktım boşanma davami açtım. Ailesi suçlu mu evet suçlu ama asıl suç eş kişisinde o ailesinin yani benim arkamda dursaydı benim ailesi olduğumu idrak edebilseydi ailesi karışmaya cesaret edemezdi. Yani sonuç olarak bence anasının eteğinden kopamamiş aile kavramı nedir bilmeyen erkekleri adam etmeye çalışmalayalim olmuyorsa zorlamanın alemi yok tek kişinin cabasi ile evlilik olmaz.
Evet benzer şeyler ben de 1 yıllık evliyim 10. Ayda karar verdim boşanmaya yani 10 ay sigdiramadilar beni eve :) aslında ilk ayda boşanmak istemiştim ama iş o raddeye gelince melek olması yalvarmaya düzeleceğini söylemesi vs gibi şeylere inandım belki de inanmak istedim. Size tavsiyem en başta nasılsa öyle devam ediyor duzelmiyorlar maalesef siz yiprandiginizla yaşadığınız travmalarla basbasa kalıyorsunuz. Ben çok kez geri döndüm affettim barıştım vs keske kelimesini kullanmak istemiyorum ama zaman zaman diyorum kendime ilk sorun yaşadığında birakacaktin anlamalıydım diyorum ama işte gel gör ki öyle olmuyor. Bi yola çıkmışsın bir sürü emek vermişsin insan bir anda silip atamıyor sabretmeye çalışıyor. Ben çok sabrettim çok dua ettim ama olmadı. Sizin de dediğiniz gibi ailesine göre her şeyde ben sucluydum mutlaka. Ben hasta olurdum annesinden onay almadan beni doktora bile goturmezdi:) evin içinde olan biten her şeyi annesine anlatırdı sadece annesi de değil arkadaşına da anlatırdı. Bunlar insanı çok rahatsız ediyor. İyice düşünün tartin karar verin zaman geçtikçe daha zor olacak çünkü.Yaşadığınıza çok benzer bir olay benimkide. İlk aylarımızdan beri her tartışmamızı ailesine taşır. Ailesi de böyle giderse soluğu mahkemede alırsınız gibi tepkiler veren insanlar. Hep oğullarını haklı buldular. Beni çok kez evden kovduğu halde ailesinin yanına gitmeme ragmen ben gelin olamadım onları saymıyor sevmiyor ve hep yanlış oldum. Haftada dört gün yanlarına gitsem beşinci gün neden gitmiyorsun diye olay çıkartırlar. Çok kavgalar yaşadık çok kez olmuyor böyle diyip başa sardık. Benimde illaki hatalarım oldu kusursuz değiliz hiçbirimiz. Ama o bir erkek olarak karısını sahiplenemedi. Benim ailem artık sensin diyemedi hiçbir zaman
Haklısınız bunu hep söyledim hep konuştum gerek uysal tatlı bi dille gerek tartışma çıkartarak ama olmadı. Eşime göre onlar erkek tarafı olduğu için bu tür olayları bilmek zorundalarmış. Kendilerince bize bi çözüm bulmak için. Evliliğimizde onların bilmediği tek bi özelimiz olmadı. Olaylar okadar karışık ki ama artık bitiyor boşanıyoruz doğru olan belli ki buydu ama. Amalar mahvediyor insanıHer şey eşinizde bitiyor. Aile ne kadar karışırsa karışsın eşiniz istemezse karışamazlar
Bakın her erkek evlendikten sonra anneci, aileci olur. Bekarken adamlar ailelerinin yüzüne bakmaz ama evlenince o adam gider yerine hiç tanımadığımız, tanımayadığımız adamlar gelir. Genelde evde kedi, ailesinin yanında aslan kesilen erkekler.Merhaba burda ilk defa konu açıyorum bu yazıyla açmamış olmayı dilerdim ama olan oluyor artık. Konumuza gelirsek Eşinin ailesi yüzünden %80 bu sebeple biten bir evlilik yaşıyan çevresinde gören duyan fikirleri olan arkadaşlarım ve ablalarım düşüncelerinize beni dinlemenize yol göstermenize ihtiyacım var gelin konuşalım
Biz kadınlar mı çok şey bekliyoruz yoksa bu erkeklerin mi gerçekten evliliğe dair hiçbir fikirleri yok anlayabilmiş değilim. Her erkek demeyelim arada düzgünleri de çıkıyor ama geneli böyle belli ki. Anasının eteğinden çıkamayan karısının koynuna değil anasının koynuna girmeye çalışan erkekler bencede evlenmesin. Olan gerçekten bize oluyor ya. Şuanda evliliğim bitiyor anlaşmalı boşanma olucak henüz 11. ayın içinde olduğumuz için dava diğer aya kaldı bu süreçte sanki her geçen gün ömrümden ömür gidiyor geçer mi bu acı? Değer mi bu adama asla değmez biliyorum benim kadar asla çabalamadı evliliğimizde tek sorun bu da değildi üstelik. Sürekli eşimin bozuk olan psikolojisi sürekli şımartılma isteği sürekli bende bir kusur araması. Biz aslında hiç aile olmayı beceremedik ama içim yanıyor canım çok acıyorBakın her erkek evlendikten sonra anneci, aileci olur. Bekarken adamlar ailelerinin yüzüne bakmaz ama evlenince o adam gider yerine hiç tanımadığımız, tanımayadığımız adamlar gelir. Genelde evde kedi, ailesinin yanında aslan kesilen erkekler.
Her eve alınanı bulaşık süngerine kadar ailesine söyleyen, nereye gittiklerini, ne yediklerini anlatan salak adamlar.
Hepsini fazlasıyla yaşadım. Böyle adamlar evlenmesin ya, evlenipte başkasının hayatını karartmasın.
Yıllar sonra yaptıklarından pişman oluyorlarda neye yarar? Ben benden gittikten sonra.
Daha yeni gelinliğimin tadını bile alamadan kavgaların içinde buldum kendimi. Psikolojik baskı,psikolojik şiddet. Çok bastırıldım çok susturuldum. Her zaman benim dediğim olacak kafasında bir adam sen kadınsın bana uymak zorundasın ne desem onu dinleyeceksin asla karşı çıkmayacaksın zihniyetinde ve bu bana göre çok yanlış. Evlilik üstünlük kurmak değil ortak olmaktır bence. Ben erkeğim bagırırım çagırırım susacaksın demekle mi oluyordu erkeklik? Yada evlilik gerçekten böyle birşey mi? Benmi çok yanlış düşündüm evliliği. Her zaman kadın mı alttan almalıydı hep kadınlar mı susturulmalıydı? Benim neden hiç gönlüm alınmadı kafamda okadar çok soru varki. 4 aylık evliyken haksız olduğu bir konuda beni suçlayıp çekti gitti anasının evine. Sabahına ben gittim dayanamadım yanına yuvam dedim aman sabır dedim. Hep böyle alttan almaya çalışan ben oldum. Depremden çıktık onun acısını bile unutturdu bana şu yaşadıklarım. Ondan sonra bile kavgalarımız oldu çadırdayız perişanız birde bu dert. Olmadı farklı bi şehire gittik sil baştan dedik yeni bir sayfa dedik iki hafta sürdü olmadı olduramadık. Anası babası getittirdi geri buraya ve artık tamamen bitti. Doğrusunun bu olduğunu biliyorum bu adamla daha fazla başedemeyeceğimin de bilincindeyim. Ama içimde birşey varki ona laf anlatamıyor gibiyim. Zor hemde çok zorEvet benzer şeyler ben de 1 yıllık evliyim 10. Ayda karar verdim boşanmaya yani 10 ay sigdiramadilar beni eve :) aslında ilk ayda boşanmak istemiştim ama iş o raddeye gelince melek olması yalvarmaya düzeleceğini söylemesi vs gibi şeylere inandım belki de inanmak istedim. Size tavsiyem en başta nasılsa öyle devam ediyor duzelmiyorlar maalesef siz yiprandiginizla yaşadığınız travmalarla basbasa kalıyorsunuz. Ben çok kez geri döndüm affettim barıştım vs keske kelimesini kullanmak istemiyorum ama zaman zaman diyorum kendime ilk sorun yaşadığında birakacaktin anlamalıydım diyorum ama işte gel gör ki öyle olmuyor. Bi yola çıkmışsın bir sürü emek vermişsin insan bir anda silip atamıyor sabretmeye çalışıyor. Ben çok sabrettim çok dua ettim ama olmadı. Sizin de dediğiniz gibi ailesine göre her şeyde ben sucluydum mutlaka. Ben hasta olurdum annesinden onay almadan beni doktora bile goturmezdi:) evin içinde olan biten her şeyi annesine anlatırdı sadece annesi de değil arkadaşına da anlatırdı. Bunlar insanı çok rahatsız ediyor. İyice düşünün tartin karar verin zaman geçtikçe daha zor olacak çünkü.
Aynı kişiyle evliyiz sanki :))) bacım sen bosver en doğru kararı verdin. İnsan zaman zaman kötü hissediyor özlüyor gibi ya da başka bi duygu alışkanlık. Oturun yazın size yaptığı her kötülüğü size hissettirdiği şeyleri yaptığı haksızlıkları tek tek yazın ozleyecek olursaniz okursunuz kendinizi öyle motive edin. Gecinmekte gönlün olan her türlü geçinir hayatımızı mahvetmenin alemi yok. Rabbim bu süreçte yardımcımız olsun inşallahDaha yeni gelinliğimin tadını bile alamadan kavgaların içinde buldum kendimi. Psikolojik baskı,psikolojik şiddet. Çok bastırıldım çok susturuldum. Her zaman benim dediğim olacak kafasında bir adam sen kadınsın bana uymak zorundasın ne desem onu dinleyeceksin asla karşı çıkmayacaksın zihniyetinde ve bu bana göre çok yanlış. Evlilik üstünlük kurmak değil ortak olmaktır bence. Ben erkeğim bagırırım çagırırım susacaksın demekle mi oluyordu erkeklik? Yada evlilik gerçekten böyle birşey mi? Benmi çok yanlış düşündüm evliliği. Her zaman kadın mı alttan almalıydı hep kadınlar mı susturulmalıydı? Benim neden hiç gönlüm alınmadı kafamda okadar çok soru varki. 4 aylık evliyken haksız olduğu bir konuda beni suçlayıp çekti gitti anasının evine. Sabahına ben gittim dayanamadım yanına yuvam dedim aman sabır dedim. Hep böyle alttan almaya çalışan ben oldum. Depremden çıktık onun acısını bile unutturdu bana şu yaşadıklarım. Ondan sonra bile kavgalarımız oldu çadırdayız perişanız birde bu dert. Olmadı farklı bi şehire gittik sil baştan dedik yeni bir sayfa dedik iki hafta sürdü olmadı olduramadık. Anası babası getittirdi geri buraya ve artık tamamen bitti. Doğrusunun bu olduğunu biliyorum bu adamla daha fazla başedemeyeceğimin de bilincindeyim. Ama içimde birşey varki ona laf anlatamıyor gibiyim. Zor hemde çok zor
Çok doğru söylüyosunuz isteyenin çaresi istemeyenin bahanesi hiç bitmez :) Amiiinn rabbim sizinde yardımcınız olsun sabrınızı versin inşallah iyi ki bitmiş kurtulmuşum dedirtsin rabbim bizeAynı kişiyle evliyiz sanki :))) bacım sen bosver en doğru kararı verdin. İnsan zaman zaman kötü hissediyor özlüyor gibi ya da başka bi duygu alışkanlık. Oturun yazın size yaptığı her kötülüğü size hissettirdiği şeyleri yaptığı haksızlıkları tek tek yazın ozleyecek olursaniz okursunuz kendinizi öyle motive edin. Gecinmekte gönlün olan her türlü geçinir hayatımızı mahvetmenin alemi yok. Rabbim bu süreçte yardımcımız olsun inşallah
Sadece kendimde oldu sanırdım . evliliğim kaynana yüzünden ona karşı gelemeyen eş yüzünden bitiyorHer ikiside aynı kapıya çıkıyor sonuçta. Eşim ailesini karıştırmak istemeseydi evliliğimize ailesi de kendinde o hakkı bulamayacaktı. 1 senelik evliyim ve her olayımızı evimizin içinde yaşadığımız her tartışmayı evliliğmizin ilk ayından beri ailesine aktardığı için herşeyde onlardan yüz bulduğu için bitiyor bu evlilik
Gerçekten pişman olan varmıdır.Bakın her erkek evlendikten sonra anneci, aileci olur. Bekarken adamlar ailelerinin yüzüne bakmaz ama evlenince o adam gider yerine hiç tanımadığımız, tanımayadığımız adamlar gelir. Genelde evde kedi, ailesinin yanında aslan kesilen erkekler.
Her eve alınanı bulaşık süngerine kadar ailesine söyleyen, nereye gittiklerini, ne yediklerini anlatan salak adamlar.
Hepsini fazlasıyla yaşadım. Böyle adamlar evlenmesin ya, evlenipte başkasının hayatını karartmasın.
Yıllar sonra yaptıklarından pişman oluyorlarda neye yarar? Ben benden gittikten sonra.
Allah ıslah etsin demekten başka birşey gelmiyor elimizden. Bir yuva kolay kurulmuyor ama çok basitmiş gibi yıkıyorlar malesef. Yanlarına koymasın Rabbim. Herkes çektiğini bilir Yalnız değilsinSadece kendimde oldu sanırdım . evliliğim kaynana yüzünden ona karşı gelemeyen eş yüzünden bitiyor
Rabbimin adaleti hiç şaşmaz buna inanır buna güvenirim. Ama bugün ama yarın herkes ettiğini bulacak sen vicdanen rahatsan elimden geleni yaptım diyebiliyorsan emin ol gayette pişman olurlarda iş işten geçmiştir çoktanGerçekten pişman olan varmıdır.Öyle vurdumduymaz kibirli burnu havada kusur arayan insanlar pişman olur mu ki
Geneli aynı sorunlardan ya neden milletin psikolojisi bozuk anasının koynundan ayrılamayan çocuklarını bize musallat edip bizim başımızı yakıyolar kiÜlkemizde baska sebepten boşanan var mi ki?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?