Biyolojik aile

Ağlıyarak okudum yazınızı tam 2.5 aylık bebeğim var Allahım nasıl bırakırım onu kendimi annenizin yerine koydumda çok zor bir durum Allahım hiçbir çocuğu çok çok mecbur kalmadıkça evladından ayırmasın ...
 
Aslında elinizde deliller var gazete demişsiniz adı özlem demişsiniz ve eğer anneniz yaşıyorsa eminim o zaman ki gazeteleri okumuştur sizin son durumunuzu gizliden araştırmıştır.Ben olsam müge anlıya başvururdum belki kabul eder araştırmayı yıllar boyu bu merak duygusu içinizde hep sürecek unutmayın .
 
Bence mugeye cikin bu duygu bir omur icinizi kemirecek ve belkide cesaretinizi toplayip bulmaya karar verdiginizde cok gec olacak o zaman da keskeler aklinizda dolanip duracak.Biyolojik ailenizden beklentinizi en alt seviyede tutarak biran once arayisiniza baslayin derim
 
Uzun zamandir bunu dusunuyorum. 27 yasindayim. 17 yasinda evlatlik olduğumu ogrendim. Annem babam ve annanem dışında ailede kimse beni kabullenmedi. Cok dislandim. Hele baba tarafi beni cok uzdu ama onlara kizamiyorum. Beni sevmek zorunda degiller. Ama ben onlari sevdim.
Annem ve babam harika insanlar. Onlari üzmemek icin bu durumu olgunlukla karşıladım ve hic acmadim onlari uzmedim.
Lakin bende 4.5 ay once anne oldum. Icimdeki meraka engel olamiyorumm. Nereliyim acaba abim ablam var mi? Bir suru ucsuz bucaksiz soru kafamda asili.
Onlarla ilgili tek bir sey bilmiyorum. Kızmıyorumda onlara. Sonucta ne demis Hz. Muhammed s.a.v hakir gordugun sey basina gelmeden olmezsin. O yuzden kalbimde dilimde lal. Rabbim yazmis Ondan gelene boynumuz kildan ince. Ama yinede merak iste.
Kimsesiz cocuklar yurdunda kaydim var ordan evlat alinmisim. Ilk ogrendigim hafta babamla Bu kayitlarin tutuldugu cagaloglundaki buroya gitmistik. Dosyami incelemistim. Hicbir iz yok sadece bir gazete haberi vardi. Gunes gazetesi beni yazmis en sevimli polis diye. Eyupte bir kandil gecesi kaldirima birakilmisim. Gorgu taniklari annesi gibiydi die anlatmislar polise. Haberde opup birakti dondu birdaha optu yaziyordu. Birde uzerimde adi özlemdir yazili bir pusula varmis polisler bulmuslar devriye atarken parkasini giydirmis biri usumeyim diye resmim var ole gazatede tum bildigim bu. Anami ve babami uzmek istemiyorum ama merak icimi kemiriyor. Gidip bir kere daha o buroya sorsam mi numara felan birakmislarmidir diyorum. Bazen dalip gidiyorum. Bana benzeyen yuzler sesime benzeyen sesler var ve ayni gozyuzunun altinda yasiyoruz acaba neredeler. Onlarda izliyormudur simdi yildizlari benim gibi diyorum. Belki kardeslerim vardır diyorum. Sonra vazgeciyorum dusunmekten. Insan evladını kizmasamda birakmamali diyorum. Birakamaz diyorum.
Mesela bir ruyam var 3-4 yıldır ayni ruyayi goruyorum. Hep ayni mahalle evler insanlar sokaklar. Hic değişmiyor sanki orda yasiyorum.halamin babannemin eviymis bep ruyamda goruyoru. Ilginc olan hic mekanlar degismiyor hic. Esim diyor insan bir kere gorur 5 kere gorur senin ruyan dizi gibi yolari hatta duvardaki resimleri bile anlatiyorsun var bisey istanbula gidip soralim diyor.
Hic aramadilarsa ki aramamislardir bu beni yinede uzer. Numara biraksalar nasil ararim bunu nasil kaldiririm. Zormu benmi buyutuyorum bilmiyorum. Ama icimde bir sizi sizim sizim sizliyor engel olamıyorum.
Fikirlerinize ihtiyaclarim var. Cok uzun oldu hakkinizi helal edin.
Bu arada ailem birakildiktan bir hafta sonra beni almis yurttan. 3 aylikmisim Bunu ailemin beni goturdugu doktorlar kemik yapısından tespit etmis. Yani beni sokaga biraktiginda ben 2.5 aylikmisim.
COk duygulandım anlattıklarını yasamadan bilemem tabi zordur bırakan neden bıraktı zordamıydı bu sorular hep kemırıe insanın ıcını ne cok suna ıcım acıdı optu dondu yine optu ıcım yandı muge anlı sıze yardımcı olacaktır onun dısında bulmak zor gıbı Allah yardımcınız olsun
 
k
Uzun zamandir bunu dusunuyorum. 27 yasindayim. 17 yasinda evlatlik olduğumu ogrendim. Annem babam ve annanem dışında ailede kimse beni kabullenmedi. Cok dislandim. Hele baba tarafi beni cok uzdu ama onlara kizamiyorum. Beni sevmek zorunda degiller. Ama ben onlari sevdim.
Annem ve babam harika insanlar. Onlari üzmemek icin bu durumu olgunlukla karşıladım ve hic acmadim onlari uzmedim.
Lakin bende 4.5 ay once anne oldum. Icimdeki meraka engel olamiyorumm. Nereliyim acaba abim ablam var mi? Bir suru ucsuz bucaksiz soru kafamda asili.
Onlarla ilgili tek bir sey bilmiyorum. Kızmıyorumda onlara. Sonucta ne demis Hz. Muhammed s.a.v hakir gordugun sey basina gelmeden olmezsin. O yuzden kalbimde dilimde lal. Rabbim yazmis Ondan gelene boynumuz kildan ince. Ama yinede merak iste.
Kimsesiz cocuklar yurdunda kaydim var ordan evlat alinmisim. Ilk ogrendigim hafta babamla Bu kayitlarin tutuldugu cagaloglundaki buroya gitmistik. Dosyami incelemistim. Hicbir iz yok sadece bir gazete haberi vardi. Gunes gazetesi beni yazmis en sevimli polis diye. Eyupte bir kandil gecesi kaldirima birakilmisim. Gorgu taniklari annesi gibiydi die anlatmislar polise. Haberde opup birakti dondu birdaha optu yaziyordu. Birde uzerimde adi özlemdir yazili bir pusula varmis polisler bulmuslar devriye atarken parkasini giydirmis biri usumeyim diye resmim var ole gazatede tum bildigim bu. Anami ve babami uzmek istemiyorum ama merak icimi kemiriyor. Gidip bir kere daha o buroya sorsam mi numara felan birakmislarmidir diyorum. Bazen dalip gidiyorum. Bana benzeyen yuzler sesime benzeyen sesler var ve ayni gozyuzunun altinda yasiyoruz acaba neredeler. Onlarda izliyormudur simdi yildizlari benim gibi diyorum. Belki kardeslerim vardır diyorum. Sonra vazgeciyorum dusunmekten. Insan evladını kizmasamda birakmamali diyorum. Birakamaz diyorum.
Mesela bir ruyam var 3-4 yıldır ayni ruyayi goruyorum. Hep ayni mahalle evler insanlar sokaklar. Hic değişmiyor sanki orda yasiyorum.halamin babannemin eviymis bep ruyamda goruyoru. Ilginc olan hic mekanlar degismiyor hic. Esim diyor insan bir kere gorur 5 kere gorur senin ruyan dizi gibi yolari hatta duvardaki resimleri bile anlatiyorsun var bisey istanbula gidip soralim diyor.
Hic aramadilarsa ki aramamislardir bu beni yinede uzer. Numara biraksalar nasil ararim bunu nasil kaldiririm. Zormu benmi buyutuyorum bilmiyorum. Ama icimde bir sizi sizim sizim sizliyor engel olamıyorum.
Fikirlerinize ihtiyaclarim var. Cok uzun oldu hakkinizi helal edin.
Bu arada ailem birakildiktan bir hafta sonra beni almis yurttan. 3 aylikmisim Bunu ailemin beni goturdugu doktorlar kemik yapısından tespit etmis. Yani beni sokaga biraktiginda ben 2.5 aylikmisim.
Sizi büyüten aileden izin aldıktan sonra bulabilirsiniz,insanoğlunun başına herşey gelebilir sizi neden niçin bıraktıklarını ancak onlara sorabilirsiniz.Şuan ki aileniz izin veriyorsa içinizde kalmasın arayın,ben olsam arardım .
 
Seni kismen de olsa anlıyorum bende kucuk yasta anneni kaybettim babam baska bi evlilik yaptı ve beni kendi annemin akrabalarindan hep kaçırdı gorusturmedi büyüdükçe annemin memleketinden olan etrafımdakilerden biri acaba benim teyzem dayim olabilir mi diyodum 18 yasina geldiğimde hepsiyle tanistim merakım dindi ve rahatladım en azindan kim olduklarını biliyorum
 
Müge anlı en iyi tercih olur.. Utanmasa sıkılmana da gerek yok.. Emin ol Annen babanda üzülmez biyolojik aileni arıyorsun diye.. Biraz cesaret bütün yolları açar emin ol...
 
Mügede ailesini bulanlar pişman oluyor vallahi ne dramlar neler çıkıyor. Üzmek için söylemiyorum. Bunca yıl sizi hiç aramışlar mı? Anne babanıza sorun.
 
Back
X