Hahahhaeşin uyuyunca bozulmuyorlar mı? Biz yorgun olsak da 12-1 e kadar oturduk hep yatmıyolar diye
selam herkese,
Bu konuyu neden açıyorum? Şu an eşimle 5 gecedir ailelerimizde kalıyoruz ama evimize gideceğimiz saati sayıyoruz. Kendimi sorgulamaya başladım. Senede 2-3 defa ailelerimizle bi araya geliyoruz çünkü. Bu kadar çabuk sıkılmamalıydık.
Ben 11 senedir ayrı yaşıyorum ailemden. 17 yaşında üniversiteye başka bi şehre gittim o günden sonra da hiç eve dönmedim tatiller dışında. (Yaz okuluna falan da gittim dönmemek için)
babam ve rahmetli annem beni çok severlerdi, (ben de annemi tabiki) her gün telefonda görüşürüz babamla 20 dk falan.
Ama bende hiç özlem duygusu oluşmuyor. Yani kimseyi göresim gelmiyor. Özlemiyorum ahh babam burda olsa da bi sarılsam demiyorum mesela. Kardeşimi göresim geldi demiyorum.
Evde huzursuz bi hayatım yoktu, yani sıkıntılar vardı, biraz beni sıkan bi aileydi ama öyle korkunç şeyler yaşamadım aile hayatında. Ama bana deseler ki "en iyi hissettiğin an neydi?" Annem ve babamın beni üniversite yurduna bırakıp gittikleri andı. Onlar ağlayarak gittiler ben ise çok heyecanlı ve mutluydum.
Eşim ise bi aile düzeni olmadan büyümüş, bi babannesinde bi annesinde orada burada. Benimle evlenince bi aile hayatı olmuş diyebiliriz. Ama o sık sık özler ailesini. Çağırdılar mı dayanamaz ama Sonra gelip görünce 1 gün içinde der ki doydum yeter gidelim. Bi daha gelmicem falan (hep kavga gürültü hakim onların evinde)
Bu hafta işimiz var diye memlekete geldik (bayramda gelmedik) 2 gün kayınvalidemde kaldık, 3 gün de babamda. Allahım ya o böyle kalabalık sofralar, herkesin bağırıp çağırıp gülüp konuştuğu yemekler, cümbür cemaat bir yerlere gitmelerimiz..... off kafa olarak o kadar yorgun ve yıpranmış hissediyoruz ki. Herkesi memnun etmeye çalışmak falan.. sürekli ısrar etmeleri, daha kalın, yatın kalkın yiyin oturun gelin gidin demeleri... bu olmadı kurban bayramında 9 gün telafi ederiz diyolar bi de
Bir de bebeğin doğumuna gelicez kalıcaz diyenlerle mücadele ediyoruz. Eşim de ilk başta ailesinin gelmesini istemiyor ben de.
Kayınvalidem de babam da bebeğe ben bakıcam diye tutturmuş durumda.Biz ise her şeyimizi eşimle ikimiz yapmış insanlar olarak yine beraber yaşamak istiyoruz bu süreci. Zaten hepi topu 1 çocuk yapma niyetindeyiz.
Çok mu acayip? Babam 2 tane kv ise 4 tane bakmış zaten kendi çocuklarına. Doymadılar mı? Ne demek sizinkine ben bakıcam?
Evimizde Eşimle ve kedimle sakin bi hayatımız var
Seslerin yükselmediği, rutinin önde gideni diyebilirim. Ama eğlendiğimiz bir hayat... evcimen tipleriz, yürüyüşe pikniğe gideriz, maç izleriz, kuş gözlemi yaparız, at yarışı izlemeye gideriz falan.
Kimsenin evinde rahat edemiyoruz. Kardeşim bize kalmaya geldiğinde onunla da eğleniyorum ama 3. Gün artık yeter gidebilir diyesim geliyor.
Eşimle ben yabani miyiz? (Eve gelen arkadaş olarak misafirimiz de 3-4 kişidir onlar da sene de 2-3 kere gelir, biz de iadeyi ziyaret yaparız başka kimsenin evine de gitmeyiz, dışarıda buluşuruz arkadaşlarımızla. Eşimle benim arkadaş gruplarımız farklı, çift olarak görüştüğümüz arkadaş pek yok)
Tayin çıkınca seneye falan ailelelere 1 saat mesafeye taşınıcaz, ya sürekli gelip gitmek isterlerse?
Burada hep görüşmelerin sık sık olduğu aile konuları okuyorum, bizimki çok ters kalıyor bu konulara. Bizim gibi olan var mı? Yanlış mı yapıyoruz?
Ailelere nasıl davranmalıyız?
Uzun olmuş özür dilerim.
selam herkese,
Bu konuyu neden açıyorum? Şu an eşimle 5 gecedir ailelerimizde kalıyoruz ama evimize gideceğimiz saati sayıyoruz. Kendimi sorgulamaya başladım. Senede 2-3 defa ailelerimizle bi araya geliyoruz çünkü. Bu kadar çabuk sıkılmamalıydık.
Ben 11 senedir ayrı yaşıyorum ailemden. 17 yaşında üniversiteye başka bi şehre gittim o günden sonra da hiç eve dönmedim tatiller dışında. (Yaz okuluna falan da gittim dönmemek için)
babam ve rahmetli annem beni çok severlerdi, (ben de annemi tabiki) her gün telefonda görüşürüz babamla 20 dk falan.
Ama bende hiç özlem duygusu oluşmuyor. Yani kimseyi göresim gelmiyor. Özlemiyorum ahh babam burda olsa da bi sarılsam demiyorum mesela. Kardeşimi göresim geldi demiyorum.
Evde huzursuz bi hayatım yoktu, yani sıkıntılar vardı, biraz beni sıkan bi aileydi ama öyle korkunç şeyler yaşamadım aile hayatında. Ama bana deseler ki "en iyi hissettiğin an neydi?" Annem ve babamın beni üniversite yurduna bırakıp gittikleri andı. Onlar ağlayarak gittiler ben ise çok heyecanlı ve mutluydum.
Eşim ise bi aile düzeni olmadan büyümüş, bi babannesinde bi annesinde orada burada. Benimle evlenince bi aile hayatı olmuş diyebiliriz. Ama o sık sık özler ailesini. Çağırdılar mı dayanamaz ama Sonra gelip görünce 1 gün içinde der ki doydum yeter gidelim. Bi daha gelmicem falan (hep kavga gürültü hakim onların evinde)
Bu hafta işimiz var diye memlekete geldik (bayramda gelmedik) 2 gün kayınvalidemde kaldık, 3 gün de babamda. Allahım ya o böyle kalabalık sofralar, herkesin bağırıp çağırıp gülüp konuştuğu yemekler, cümbür cemaat bir yerlere gitmelerimiz..... off kafa olarak o kadar yorgun ve yıpranmış hissediyoruz ki. Herkesi memnun etmeye çalışmak falan.. sürekli ısrar etmeleri, daha kalın, yatın kalkın yiyin oturun gelin gidin demeleri... bu olmadı kurban bayramında 9 gün telafi ederiz diyolar bi de
Bir de bebeğin doğumuna gelicez kalıcaz diyenlerle mücadele ediyoruz. Eşim de ilk başta ailesinin gelmesini istemiyor ben de.
Kayınvalidem de babam da bebeğe ben bakıcam diye tutturmuş durumda.Biz ise her şeyimizi eşimle ikimiz yapmış insanlar olarak yine beraber yaşamak istiyoruz bu süreci. Zaten hepi topu 1 çocuk yapma niyetindeyiz.
Çok mu acayip? Babam 2 tane kv ise 4 tane bakmış zaten kendi çocuklarına. Doymadılar mı? Ne demek sizinkine ben bakıcam?
Evimizde Eşimle ve kedimle sakin bi hayatımız var
Seslerin yükselmediği, rutinin önde gideni diyebilirim. Ama eğlendiğimiz bir hayat... evcimen tipleriz, yürüyüşe pikniğe gideriz, maç izleriz, kuş gözlemi yaparız, at yarışı izlemeye gideriz falan.
Kimsenin evinde rahat edemiyoruz. Kardeşim bize kalmaya geldiğinde onunla da eğleniyorum ama 3. Gün artık yeter gidebilir diyesim geliyor.
Eşimle ben yabani miyiz? (Eve gelen arkadaş olarak misafirimiz de 3-4 kişidir onlar da sene de 2-3 kere gelir, biz de iadeyi ziyaret yaparız başka kimsenin evine de gitmeyiz, dışarıda buluşuruz arkadaşlarımızla. Eşimle benim arkadaş gruplarımız farklı, çift olarak görüştüğümüz arkadaş pek yok)
Tayin çıkınca seneye falan ailelelere 1 saat mesafeye taşınıcaz, ya sürekli gelip gitmek isterlerse?
Burada hep görüşmelerin sık sık olduğu aile konuları okuyorum, bizimki çok ters kalıyor bu konulara. Bizim gibi olan var mı? Yanlış mı yapıyoruz?
Ailelere nasıl davranmalıyız?
Uzun olmuş özür dilerim.
Bence bu değişiklikten çok hoşlanmama ve rutini sevmeyle alakalı. Ben de mevcut düzenim ve planım bozulduğunda geriliyor, evime dönmek istiyorum. Karmaşadan, gürültüden hoşlanmıyorum. Düzen seviyorum. Bekarken sık sık bir yerlerde kalırdım, tatile giderdim. Eğlenip zevk alsam da alışkın olduğum düzen olmayınca gerilir dönmek isterdim.
Şimdi aileme gittiğimde de eve dönmek istiyorum hemen. Biraz düzensiz ve plansız yaşıyorlar. Geç saatlere kadar otururlar, öğlene kadar uyurlar falan. Ev dağılır, herkes bir yerde çöküp oturur. Yemek saati belli değil vs. Haliyle çok geriliyorum. Senin durumun da rutin sevmeyle alakalı olabilir. Bir de mevcut rutinin emrivaki ve ısrarla bozulması da gerer beni. İsterim ki kendi planladığım, istediğim zaman gidip göreyim ailemi. Belki sen de bu yüzden sıkılıyorsun.
Ayy bende yeryuzunde bu şekilde hisseden sadece biziz saniyordum.demek baskalarida varmiş,sevindim.
Sağlikla kucaginiza alin inş.bebek doğdugunda ilk aylarda biraz zorlanacaksiniz uykusuzluktan ama gerisi guzel.
Sizin gibi insanlara özeniyorum. Çok samimiyim, gerçekten. Ben de 10 yıldır ailemden ayrı yaşıyorum ama sizin tam tersiniz bir yapıdayım. Bu da beni duygusal olarak çok yoruyor.
Tatil olsa da memlekete gitsem diye bekliyorum. Geldiğim zaman asla evimi özlemiyorum. Ama gittiğim zaman burayı deli gibi özlüyorum.
Bu durumlar benim ve eşimin ailesinde de var
Mesela babam 5 te kalkar sabah
Kardeşim öğlen 12-1
Biz 7-8 gibi kalkıp kahvaltı yapan tam memur kafası insanlarız alışkanlıktan dolayı
Asla beraber sofraya oturamayız kendi ailemle
Biri ben onu yemem der biri acıkmadım biri ben yedim der
Eşiminkilerde de bi karmaşa mevcut
Onlar da ayrı ayrı takılıyolar, gece 10-11 den sonra ben dayanamam uyurum, mesela birazdan uykum gelicek. 1-2 ye kadar oturup bağıra çağıraa konuşmaları beni tüketti 2 günde. Uykumuz geldiğini belli ediyoruz esniyoruz, çok yorgunuz, 8 saat yoldan geldik, uyuyamadık falan diyoruz gidelim de dinlenin demiyolar.En son eşim gidin artık dedi ağzıyla. Babam o konuda daha rahattı. Bir de gittiğimiz iki ev de çok pisti. Babamın evinde sormadan temizlik yapıp en azından kaldığım oda, banyo wc temizledim ama kv evinde ona da müdahale edemiyosun, eşim bile bi iğrenmiş olacak ki kalmayalım burda dedi. (Ben de titiz değilimdir ama bu değişik bi pislikti, en azından bizim wc banyo, lavabo falan kirli olmaz sadece ortalık dağınık tozlu olur)
Dediklerine tamamen katılıyorum.
Hahahahahahahhaha aynı bizden birileri daha. Ne mutlu böyle bizim gibi insanlarinda var olması. Benim eşimde 14 yasindan itibaren ailesinden ayrılmış. Hatta bugün kayinvalideye gittik laptopunu aldı arka odaya geçti birde maç açtı ve sıkıldı... biz ayni ilde yasiyoruz ama arada mesafe var..Arabayla 12 dakika falan mesafemiz ona rağmen haftada 1 gideriz hatta ben dürterim gidelim diye.
Evet yabanisiniz. Nerden mi biliyorum kendimden ve babamda bize yabani der hahahahahaha.
Bizimde evimize 3 kisi geliyordu 2si evli çift küstüm karısıyla daha doğrusu o küstü cokta isabet oldu. Suan gelen kisi sayısı 1 e düştü oda bekar esimin arkadasi
Bu arada zaten sizin böyle bir tarzınız var ise,bebegin doğumuna bakımına gelmezler. Siz ona güzel bir ayar çekersiniz baskalari üzerinden örnekler veripte onun yerinide simdiden yapın bence.
Konunuzu cok begendim.
Valla bende cok güldüm konunuzu görünce dedim bu kadar olur yani nasil benziyoruz. Gelmezlerse ne ala hahaahah insallah gelmezler :) bizde misafir gelince boyle esim sagolsun servis yapar sofrayi toplar falan.Yalniz zorunlu eğitim tatli küçük bir yalan mi? Eger oyleyse daha bi komik hahahahaha. Aslinda varya en iyisini yapiyorsunuz bizde oyle ne kadar az o kadar iyi nerde cokluk orda b... demisler boylece insanlar bize zarar da veremez. Kafalarda rahat olur. Ama ne yalan soleyim ben bazen kapimi calan kimse yok diyorum...kendi kendimeÇok güldürdünüz beni ya
Kurban bayramından önce 3 günlük bi etkinliğimiz var antalyada, çok önceden planlanmıştı. Sağlığım el verirse ona gideceğiz şimdiden herkese söyledik. Hatta zorunlu, eğitim falan dedik
Oradan da memleketimiz uzak oluyor zaten ağustos sıcağında dayanamam o kadar yola. Siz buyurun gelin diycez, ama kalkıp da geleceklerini pek sanmıyorumhem gelen olması gitmekten daha güzel benim için. Evimiz de rahat, gelen kişiyi de rahat ettirmeye çalışıyoruz. Biraz da bize misafir olunsun.
Valla bende cok güldüm konunuzu görünce dedim bu kadar olur yani nasil benziyoruz. Gelmezlerse ne ala hahaahah insallah gelmezler :) bizde misafir gelince boyle esim sagolsun servis yapar sofrayi toplar falan.Yalniz zorunlu eğitim tatli küçük bir yalan mi? Eger oyleyse daha bi komik hahahahaha. Aslinda varya en iyisini yapiyorsunuz bizde oyle ne kadar az o kadar iyi nerde cokluk orda b... demisler boylece insanlar bize zarar da veremez. Kafalarda rahat olur. Ama ne yalan soleyim ben bazen kapimi calan kimse yok diyorum...kendi kendime
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?