böbreğini vermedi

Konu gerçek mi? Konu sahibinin cevapları bana bunu düşündürdü. Yaşananlar gerçek değildir diye umuyorum..
sen böyle yazınca profiline baktım 22 yaşında avukatım ve evliyim demiş.nasıl olur?hani senelerce maaşını vermişti ailesine.22 yaşında mezun bile olunmuyor artık.umarım şu mübarek günde insanların duygularıyla oynamıyordur
 
sen böyle yazınca profiline baktım 22 yaşında avukatım ve evliyim demiş.nasıl olur?hani senelerce maaşını vermişti ailesine.22 yaşında mezun bile olunmuyor artık.umarım şu mübarek günde insanların duygularıyla oynamıyordur
Hic ayrintiya bakmadim ama öyle hissettimm. Ben yazayim gelen giden de cevap yazsin annemi kardesimi gömsün..
 
Sadece ablanızın ki uysa ablanıza da kızardım ama oda genç ileride çocuğu olacak belki vs . Evlattan değerli birşey yok hayatta ileride evladıma vermem gerekirse diye bile vermeyi düşünürüm kardeşime böbreğimi. Tek çaresi bensem de göze alabilirim ancak. Ama diyorum ya insan o böbreği orada çocuğu için tutmak bile isteyebilir ve bu herkese normal gelir. Anne çünkü.. anne hani! Ablaya kızmayın annenize de yanında kalıp düşünüyormuş gibi davrandıratak vicdan mastürbasyonu ( kullanmak istemezdim ama yaptığı tam olarak bu!) yaptırmayın..
 
Merhaba kızlar ,

Ben böbrek nakli bekleyen genç bir kızım. Ailemde annem ve kardeşimin böbreği uymasına rağmen böbreklerini vermek istemediğini söylediler.Kız kardeşim hiç duymamış gibi yaptı ama annem, Hem başımda bekliyor hem yardımcı olmuyor.Vicdan azabı da çekiyorum böyle beklediğim için.Kaç yıl maaşımı ellerine saydım . Ne Yapmalıyım
Maaşınızla böbreklerini peşin peşin satın aldığınızı mı düşünüyorsunuz!
Ne kardeşiniz ne anneniz böbreğini vermek zorunda değil. Çok zor durumdasınız ama kimse vücudunun bir parçasını hayati bir organını size vermek zorunda değil. Çok zor durumdasınız ama kimse sizin için hayatını riske atmak zorunda değil. Annem yardımcı olmuyor diyorsunuz,buradaki yardım arkanıza yastık koymak,tuvalete giderken kolunuza girmek filan değil saatler süren bir ameliyata girip herşey yolunda gittiği takdirde tıkır tıkır çalışan bir organını yerinden söktürüp aldırmak,ömrünün sonuna kadar da ilaç kullanıp kalan tek organının sorun çıkarmaması için dua etmek farkında mısınız?
Bu kolay kolay göze alınıp yapılabilecek birşey değil. Bunun sizi sevip sevmemeleriyle de ilgisi yok,sizin için içleri parçalanırken bunu yapmaya cesaret edemeyebilirler yada yapmayı tercih etmezler tamamen onların kararı. Onların ne hissettiğini bilemezsiniz.
Yaşadığınız şey bedenen de ruhen de çok ağır. Ama birileri size böbreğini vermiyor diye şikayet etmek çok büyük bencillik. Sağlık durumunuz kaderiniz onların böbreklerini verip vermemesi ise tercihleri bunu kabullenin.
Durumunuza gerçekten çok üzüldüm,Allah tan biran önce herkes için en sağlıklı en hayırlı şekilde şifa bulmanızı diliyorum.kaç yıl maaşımı ellerine saydım cümlenizi okuyana kadar size merhamet duyuyordum ama bu lafınızı görünce kalbim buz gibi oldu. insanların vücutları organları ruhları satılık değildir hanımefendi,parayla satın alınamayacak kadar değerlidir özeldir. Kaç yıllık maaşla satın alabileceğiniz bir mal değildir.
Ne yapmalıyım sorunuza gelirsek de dua edin,doktorların şuan uyguladıkları tedaviye ve söylediklerine uyun. Umarım biran önce kadavradan gerçekleşecek başarılı bir ameliyatla sağlığınıza kavuşursunuz.
 
Konu sahibi yaşınız kaç?
Beklemek istemiyorum demişsiniz ama nakil öyle hadi acele edelim nakil olsun denecek bir sey değil, diyalize giriyor musunuz?
Bazi yorumlar bana garip geldi de

Öncelikle bir böbrek nakilliyim
Bana annem verdi ve o dönem kendisinin söylediği sekilde belirteyim "geride iki cocuk daha oldugu halde gözümü bile kirpmadim" der
Ve o zamanlar doku testi de hemen çıkmıyordu kan grubu uyuyorsa doku da yüksek ihtimalle uyar diyerek hazırlık islemlerine basladilar, doku testi nakile yakin bir zamanda çıkmıştı
Annem de gayet saglikli sadece tansiyon ilaci kullanıyor birkac senedir ama böbreği gayet iyi durumda.
Ben çocuktum o dönemler ve yogun bakimda da kaldim, ölümden de döndüm, diyalize de girdim, makineye bagli hayatımı idame ettirdigim dönemler de oldu.
Ama sonra okula da devam ettim, üniversite de okudum atandim da.
Yani nakil olmak = iyileşmek gözüyle baktim hep ama ben nakil oldum yarim insanim diye bakan da var hayata onu da belirteyim.
Ayrıca şunu da diyeyim, 20 yıldır diyalizle yasayip hayatın tadini cikaran da çok kisi var.
Ailenizin tavrına bir sey diyemiyorum çünkü organ bağışı gönüllülük esasina dayanir. Maalesef ki aile bireyleriniz vermek istememekte ozgurler. Tabii ki işin ahlaki ya da vicdani yönü tartisilir ona bir sey diyemem. Ama ailenizi kötü ilan ederek kendinizi neden uzuyorsunuz ya da ben onlara para verdim onlar böbrek vermiyor diye kiyaslama yapıyorsunuz?
Tepkileriniz cok garip geldi, belli ki aile baglarinizda bir sorun var. Ailenize hakaret edilsin mi istiyorsunuz anlamadim.
Bakın doğruluğunu tartismiyorum sadece dıştan bir gözle bakinca onlar vermemekte ne kadar hatali ise siz de beklentiniz gerçekleşmedi diye gösterdiğiniz tepkilerde o kadar haksizsiniz.
Eğer aileniz vermezse siz de diyalizle yaşar, siraniz geldiginde nakil olursunuz. Ha bunu demek kolay diyebilirsiniz haklısınız ama şu an yapabileceğiniz en iyi şey, durumu kabullenip hayatınızı idame ettirebilmek icin çözümler bulmak.
Umarim aile fertleriniz de vicdana gelirler ama lütfen "nakil olmazsam ölürüm " ya da "diyaliz kötü " diyerek kendinizi şartlamayin. Hastalik sürecinde en önemli şey durumu kabullenmek ve morali yüksek tutmaktir.
Eger ihtiyac duyarsaniz özelden de yazabilirsiniz, elimden geldiğince sorulariniz olursa yanıtlamaya çalışırım, moral ve motivasyon konusunda da destek olurum.

Bir de arkadaşlar şunu da yazmak isterim ki organ bağış kaydiniz ve kartinizin olması, organlarinizin alınacağı anlami tasimaz. Bunun icin sizin hastane ortamında vefat etmeniz ve organ bağışı yapilabilmesi icin birinci derecedeki ailenizin onayının olmasi gerek. Ben hem organ nakilliyim hem organ bağışçısıyim ve aileme de sözle bunu belirttim ki kartınız olmasa bile sözlü vasiyet de yeterlidir, yeter ki sizin karariniza saygısı olan bir aileniz olsun.
 
Merhaba kızlar ,

Ben böbrek nakli bekleyen genç bir kızım. Ailemde annem ve kardeşimin böbreği uymasına rağmen böbreklerini vermek istemediğini söylediler.Kız kardeşim hiç duymamış gibi yaptı ama annem, Hem başımda bekliyor hem yardımcı olmuyor.Vicdan azabı da çekiyorum böyle beklediğim için.Kaç yıl maaşımı ellerine saydım . Ne Yapmalıyım
çok geçmiş olsun cnm kardeş yada anne fark edermi nasıl vicdanları rahat ediyorlar ben olsam 1 dk düşünmezdim Allah annenizide kardedinizide ıslah etsin doğruyu gösterin rabbim sanada acil şifalar versin Şafi adıyla inşallah 🤲🙏🤲
 
Konu gerçek mi? Konu sahibinin cevapları bana bunu düşündürdü. Yaşananlar gerçek değildir diye umuyorum..

Ablasının miras bana kaldı diye şaka yapması düşündürdü beni.
Belki de biz çok iyi niyetliyiz.
Ablanın korkmasını anlarım ama bu şekilde şaka yapabileceğini düşünmek buna inanmak istemiyorum
Anneye ise söyleyecek sözüm yok maalesef
 
Neden size vermek “Zorundalar” gibi bir izlenimdesiniz ?? Aile içi durumunuzu bilmiyorum ama belki vermemeleri için bir sebebleri vardır . Örneğin ailem beni dünyaya getirdiler diye ve bana bakmak zorundalarmı ? Hayır bakmak zorunda degiller. Tabi bu herkes için farklı . Ben olsam şartsız koşulsuz böbreğimi hatta kalbimi bile verirdim , ama unutmamak gerek herkes ben degil ve herkesi ben sınıfında düşünemem .
Bence listede sıranızı bekleyin , sonuçta diyalizle de uzunca süre sağlıklı yaşayabilirsiniz.
 
Konu sahibi yaşınız kaç?
Beklemek istemiyorum demişsiniz ama nakil öyle hadi acele edelim nakil olsun denecek bir sey değil, diyalize giriyor musunuz?
Bazi yorumlar bana garip geldi de

Öncelikle bir böbrek nakilliyim
Bana annem verdi ve o dönem kendisinin söylediği sekilde belirteyim "geride iki cocuk daha oldugu halde gözümü bile kirpmadim" der
Ve o zamanlar doku testi de hemen çıkmıyordu kan grubu uyuyorsa doku da yüksek ihtimalle uyar diyerek hazırlık islemlerine basladilar, doku testi nakile yakin bir zamanda çıkmıştı
Annem de gayet saglikli sadece tansiyon ilaci kullanıyor birkac senedir ama böbreği gayet iyi durumda.
Ben çocuktum o dönemler ve yogun bakimda da kaldim, ölümden de döndüm, diyalize de girdim, makineye bagli hayatımı idame ettirdigim dönemler de oldu.
Ama sonra okula da devam ettim, üniversite de okudum atandim da.
Yani nakil olmak = iyileşmek gözüyle baktim hep ama ben nakil oldum yarim insanim diye bakan da var hayata onu da belirteyim.
Ayrıca şunu da diyeyim, 20 yıldır diyalizle yasayip hayatın tadini cikaran da çok kisi var.
Ailenizin tavrına bir sey diyemiyorum çünkü organ bağışı gönüllülük esasina dayanir. Maalesef ki aile bireyleriniz vermek istememekte ozgurler. Tabii ki işin ahlaki ya da vicdani yönü tartisilir ona bir sey diyemem. Ama ailenizi kötü ilan ederek kendinizi neden uzuyorsunuz ya da ben onlara para verdim onlar böbrek vermiyor diye kiyaslama yapıyorsunuz?
Tepkileriniz cok garip geldi, belli ki aile baglarinizda bir sorun var. Ailenize hakaret edilsin mi istiyorsunuz anlamadim.
Bakın doğruluğunu tartismiyorum sadece dıştan bir gözle bakinca onlar vermemekte ne kadar hatali ise siz de beklentiniz gerçekleşmedi diye gösterdiğiniz tepkilerde o kadar haksizsiniz.
Eğer aileniz vermezse siz de diyalizle yaşar, siraniz geldiginde nakil olursunuz. Ha bunu demek kolay diyebilirsiniz haklısınız ama şu an yapabileceğiniz en iyi şey, durumu kabullenip hayatınızı idame ettirebilmek icin çözümler bulmak.
Umarim aile fertleriniz de vicdana gelirler ama lütfen "nakil olmazsam ölürüm " ya da "diyaliz kötü " diyerek kendinizi şartlamayin. Hastalik sürecinde en önemli şey durumu kabullenmek ve morali yüksek tutmaktir.
Eger ihtiyac duyarsaniz özelden de yazabilirsiniz, elimden geldiğince sorulariniz olursa yanıtlamaya çalışırım, moral ve motivasyon konusunda da destek olurum.

Bir de arkadaşlar şunu da yazmak isterim ki organ bağış kaydiniz ve kartinizin olması, organlarinizin alınacağı anlami tasimaz. Bunun icin sizin hastane ortamında vefat etmeniz ve organ bağışı yapilabilmesi icin birinci derecedeki ailenizin onayının olmasi gerek. Ben hem organ nakilliyim hem organ bağışçısıyim ve aileme de sözle bunu belirttim ki kartınız olmasa bile sözlü vasiyet de yeterlidir, yeter ki sizin karariniza saygısı olan bir aileniz olsun.
Konuya en mantıklı yorum süreci yaşayan birinden gelmiş tabi ki. Yazacaklarımı yazmışsınız, ben imzamı atıp gideyim. Özellikle son kısma.
 
Maaşınızla böbreklerini peşin peşin satın aldığınızı mı düşünüyorsunuz!
Ne kardeşiniz ne anneniz böbreğini vermek zorunda değil. Çok zor durumdasınız ama kimse vücudunun bir parçasını hayati bir organını size vermek zorunda değil. Çok zor durumdasınız ama kimse sizin için hayatını riske atmak zorunda değil. Annem yardımcı olmuyor diyorsunuz,buradaki yardım arkanıza yastık koymak,tuvalete giderken kolunuza girmek filan değil saatler süren bir ameliyata girip herşey yolunda gittiği takdirde tıkır tıkır çalışan bir organını yerinden söktürüp aldırmak,ömrünün sonuna kadar da ilaç kullanıp kalan tek organının sorun çıkarmaması için dua etmek farkında mısınız?
Bu kolay kolay göze alınıp yapılabilecek birşey değil. Bunun sizi sevip sevmemeleriyle de ilgisi yok,sizin için içleri parçalanırken bunu yapmaya cesaret edemeyebilirler yada yapmayı tercih etmezler tamamen onların kararı. Onların ne hissettiğini bilemezsiniz.
Yaşadığınız şey bedenen de ruhen de çok ağır. Ama birileri size böbreğini vermiyor diye şikayet etmek çok büyük bencillik. Sağlık durumunuz kaderiniz onların böbreklerini verip vermemesi ise tercihleri bunu kabullenin.
Durumunuza gerçekten çok üzüldüm,Allah tan biran önce herkes için en sağlıklı en hayırlı şekilde şifa bulmanızı diliyorum.kaç yıl maaşımı ellerine saydım cümlenizi okuyana kadar size merhamet duyuyordum ama bu lafınızı görünce kalbim buz gibi oldu. insanların vücutları organları ruhları satılık değildir hanımefendi,parayla satın alınamayacak kadar değerlidir özeldir. Kaç yıllık maaşla satın alabileceğiniz bir mal değildir.
Ne yapmalıyım sorunuza gelirsek de dua edin,doktorların şuan uyguladıkları tedaviye ve söylediklerine uyun. Umarım biran önce kadavradan gerçekleşecek başarılı bir ameliyatla sağlığınıza kavuşursunuz.
Yazdiklarinizı her ne kadar sert bir uslupla belirtmis olsaniz da katiliyorum ama şunu düzeltmek isterim.
Organını veren (donör) kişi, organini verdikten/bagisladiktan sonra yıllar boyu ilac kullanmiyor. Sadece ameliyat sonrası, iyilesme sürecinde ağrı kesici ve doktorlarin uygun gördüğü tedaviye destek ilaçları kullaniyorlar. Ayaga kalktiktan sonra ilaç kullanmiyorlar.
Ömür boyu ilac kullanmasi gereken, organ naklini olan kisidir. Yani burada konu sahibi olacak şayet nakil olursa.
Bu düzeltmeyi yapma ihtiyaci hissettim yanlış anlasilma olmasın okuyanlar tarafından.
 
Son düzenleme:
sen böyle yazınca profiline baktım 22 yaşında avukatım ve evliyim demiş.nasıl olur?hani senelerce maaşını vermişti ailesine.22 yaşında mezun bile olunmuyor artık.umarım şu mübarek günde insanların duygularıyla oynamıyordur

Bu konu beni cidden çok üzdü.
Eşer gerçek değilse konu sahibini Allah'a havale ediyorum. O en doğrusunu bilir.
Ama gerçekse de en kısa zamanda şifa diliyorum. Şu mübarek gecenin yüzü suyu hürmetine
 
Yapmayı düşündüğüm sey o. Dertleşmek içinde açtım konuyu ki kafam dağılsın biraz..
Çok üzüldüm gerçekten. Herkes annenize şaşırdım demiş belki de sizi böbreği vermemeleri üzmedi. Değersiz hissetmişsiniz, kim olsa öyle hisseder. Inşallah uygun böbrek bulunur bir an önce sağlığınıza kavusursunuz.
 
Konuya en mantıklı yorum süreci yaşayan birinden gelmiş tabi ki. Yazacaklarımı yazmışsınız, ben imzamı atıp gideyim. Özellikle son kısma.
Teşekkür ederim
Yazarken bazi kısımları sildim mesela, çünkü aaa bak hava atiyor diye düşünülebilir dedim anneme ve aileme minnettarligimi belirtmistim.
Bir de tek taraflı aile vicdansız yazmak da icime sinmedi çünkü konu sahibesinin cevaplari cok agresif geldi. Tabii ki icinde bulundugu ruh halini de düşünürsek belki kabul edilebilir. Ama bu konu benim hayatımın dönüm noktası olan bir yere parmak bastigi için cok yönlü yazarak biraz moral de olmaya çalıştım, çünkü empati kurmasi zor bir durum ve en iyi yaşayan bilir.
Forumumuzda hekimler de var, hemşire arkadaslar da, onlar da yazarsa harika olur tabii ama burada yargi dagitmak veya aileye beddua etmek yerine konu sahibine moral vermek gerekiyor diye düşünüyorum.
 
Bana şaka falan yapıyor mirasta bana kaldı diye ölmeden toprağa koycak utanmasa
sende deseydin kimin kimden önce öleceği belli olmaz hasta yatan değil vadesi dolan ölürmüş diye rabbim onlara muhtaç etmez inşallah seni en yakın zamanda güzel haberler alırsın inşallah
 
Back
X