- 18 Ekim 2012
- 7.075
- 3.075
- 148
- 42
- Konu Sahibi semplice_signora
-
- #19.061
Bol bölünmeli,bol gazlı,çok nazlı,fazla mızmızlı bir geceden sonra gün nasıl aydın olur bilemiyorum ama günaydın işte
Ev eşyası taşımışım gibi omuzlarım,belim,bacaklarım ağrıyor.Sürekli şikayet ediyorum biliyorum ama gerçekten çok kötü hissediyorum kendimi.
Kırkın çıkmadan çıkma dışarı,havalar soğudu,bi hastalık kaparsan ömrün boyunca çıkmaz,çocuğa da geçer sütten,üşütme,sıkı giyin,sürekli ye-iç,yat çok sıkıldım bu yaşamdan.Pencereyi açıp dışarıya uzanmak bile yasak.Neden herşeyimizi düşünüyorlar da maneviyatımızı düşünmüyorlarki bu büyükler.Ben evcil bi insan değilimki.Ömrümde 17 gün üstüste evde hiç oturmadımki.Ömrümde hiç çocuk sorumluluğu almadımki.Sürekli kırgınlık,yorgunluk,bitkinlik var üstümde.10 aydır evdeymişim,çocuğuma bakıyormuşum gibi rutinleşti hayatım.Altını temizle,üstünü değiştir,doyur,gazını al,masaj yap,ilaçlarını ver,yemek ye,sıvı iç,sürekli terlediğin için üst değiştir,hayatta giymediğin yelek ve patikle dolaş gün boyu,fırsat buldukça evi topla,yiyecek bişeyler düşün,bi de üstüne sebepsiz ağlamalarını çözmeye çalış vs vs..
Sosyal hayatın faceten ve gelen misafirlerden ibaret olsun.Tek konuda doğum,hamilelik,bebek bakımı ve sorunları olsun..
Özel hayatın sıfırın altına düşsün.Sarılıp 10 dk bile uyuyama.Ya dikişlerin ağrır,ya bebeğin ağlar.Kahvaltı ve yemekte tek konu bebeğiniz olsun.Ayrı uyuyamadığın eşin yastığını alıp salonda uyusun bu da tuz biber olsun.Koca dünyada el kadar bebekle yapayalnız hisset kendini.Görmese de,duymasa da bebeğin senin içindekileri hissetsin ve o da huysuzlansın.
Kimse,ne eşin,ne annen,ne yakın arkadaşın iyimisin bile demesin.Dikişlerimden,doğumdan,göğüslerimden değil ruhumdan bahsetmesin.Vücudun iyileşir de kalbin nasıl bile demesin.Huyumu,yaşam tarzımı bilseler de kimsenin aklına bunalmış olduğum gelmesin. Soru soran olmadığı sürece konuşmayan beni farketmesinler.
Böyle dertli dertli yazıyorum diye kınamayın beni.Anneliği beceremedi,kaldıramadı,alışamadı diyin.Hala çocuk,aklı fikri gezmede,hala kendini düşünecek kadar bencil de diyebilirsiniz.Ama sakın evladını istemiyor demeyin.Ona baktığımda binlerce kez şükrediyorum Rabbim'e.Hayırlı yazılar yaz diye dualar ediyorum.Onu anlamaya,acılarını dindirmeye çalışıyorum.İyi beslensin diye yiyorum,ilaçlarımı aksatmıyorum,canımı sıkacak konulardan uzak duruyorum,onu rahatlatmak için sakinleşmeye çalışıyorum ama işte içimdeki sıkıntılara da dur diyemiyorum.Sadece biraz nefes almaya ihtiyacım var.Bir kere olsun derin nefes almaya ihtiyacım var sadece..
Ev eşyası taşımışım gibi omuzlarım,belim,bacaklarım ağrıyor.Sürekli şikayet ediyorum biliyorum ama gerçekten çok kötü hissediyorum kendimi.
Kırkın çıkmadan çıkma dışarı,havalar soğudu,bi hastalık kaparsan ömrün boyunca çıkmaz,çocuğa da geçer sütten,üşütme,sıkı giyin,sürekli ye-iç,yat çok sıkıldım bu yaşamdan.Pencereyi açıp dışarıya uzanmak bile yasak.Neden herşeyimizi düşünüyorlar da maneviyatımızı düşünmüyorlarki bu büyükler.Ben evcil bi insan değilimki.Ömrümde 17 gün üstüste evde hiç oturmadımki.Ömrümde hiç çocuk sorumluluğu almadımki.Sürekli kırgınlık,yorgunluk,bitkinlik var üstümde.10 aydır evdeymişim,çocuğuma bakıyormuşum gibi rutinleşti hayatım.Altını temizle,üstünü değiştir,doyur,gazını al,masaj yap,ilaçlarını ver,yemek ye,sıvı iç,sürekli terlediğin için üst değiştir,hayatta giymediğin yelek ve patikle dolaş gün boyu,fırsat buldukça evi topla,yiyecek bişeyler düşün,bi de üstüne sebepsiz ağlamalarını çözmeye çalış vs vs..
Sosyal hayatın faceten ve gelen misafirlerden ibaret olsun.Tek konuda doğum,hamilelik,bebek bakımı ve sorunları olsun..
Özel hayatın sıfırın altına düşsün.Sarılıp 10 dk bile uyuyama.Ya dikişlerin ağrır,ya bebeğin ağlar.Kahvaltı ve yemekte tek konu bebeğiniz olsun.Ayrı uyuyamadığın eşin yastığını alıp salonda uyusun bu da tuz biber olsun.Koca dünyada el kadar bebekle yapayalnız hisset kendini.Görmese de,duymasa da bebeğin senin içindekileri hissetsin ve o da huysuzlansın.
Kimse,ne eşin,ne annen,ne yakın arkadaşın iyimisin bile demesin.Dikişlerimden,doğumdan,göğüslerimden değil ruhumdan bahsetmesin.Vücudun iyileşir de kalbin nasıl bile demesin.Huyumu,yaşam tarzımı bilseler de kimsenin aklına bunalmış olduğum gelmesin. Soru soran olmadığı sürece konuşmayan beni farketmesinler.
Böyle dertli dertli yazıyorum diye kınamayın beni.Anneliği beceremedi,kaldıramadı,alışamadı diyin.Hala çocuk,aklı fikri gezmede,hala kendini düşünecek kadar bencil de diyebilirsiniz.Ama sakın evladını istemiyor demeyin.Ona baktığımda binlerce kez şükrediyorum Rabbim'e.Hayırlı yazılar yaz diye dualar ediyorum.Onu anlamaya,acılarını dindirmeye çalışıyorum.İyi beslensin diye yiyorum,ilaçlarımı aksatmıyorum,canımı sıkacak konulardan uzak duruyorum,onu rahatlatmak için sakinleşmeye çalışıyorum ama işte içimdeki sıkıntılara da dur diyemiyorum.Sadece biraz nefes almaya ihtiyacım var.Bir kere olsun derin nefes almaya ihtiyacım var sadece..