- 9 Ekim 2012
- 6.609
- 1.383
- 173
Ben istedim zaten, yazın ek dersim olmayınca ödeyemem destek olman lazım dedim tamam demişti. Şimdi hiç param yok hepsi borca gidiyor diyor. Herkesin paylaştıkları belli. Faturaları o ödüyor, alışverişi ben yapıyorum gibi. Arabayı da sahiplenmiyor, araba senin banane diyor ve kullanmıyor.O sizden destek isteyebilirse demek ki keseler ayri degil. Siz de ondan isteyebilirsiniz. Psikolog kayinvalidem gidiyor baya luks bir semtte haftalik gidiyor. 80 tl oduyor. Duzenli giderseniz fiyatlar gayet makul. Arabayi 80 liraya almadiniz herahalde?
Bence siz ciddi ciddi bosanin. Mesela noluyor pastayi ben aldim benim kesemden... sen yeme mi diyorsunuz? Ekmeginizi ayri ayri mi aliyorsunuz? Bu kopuklukla kendinizi yipratmayin.
işte benim de gönlümdeki o ama yapamayıp saç boyatınca da tatmin olmuyorum. Papağanları asla satamam 9 senedir bende en büyük olanı. Köpeği bilemem eşim sorumlu ondan.Koalina uzuldum ..
Bence sen hala ilk evlendigindeki sorunlari atlatamadin .
Kv nin esyalari ,onlarin gelip kalmasi,mukemmeliyetci karakterin ,fazla ozverili olman , evliligin sorumluluklari sana cok geldi.
E karsinda da biraz gamsiz bir adam olunca bunlarda sonuc olmus iste ..
Neden o evde her is sana bakiyor bilemedim zaten bu sorunlar adamin iki tuvalet temizlemesiyle olacak bir seyde degil
Siz o evliligi sanirim tuketmissiniz ..
Heyecan kalmamis .
Rutine baglamis her sey .
Rutin olan her sey beni de sikar.
Degisim degismeyen tek seydir benim icin yoksa bunaliyorum .
Ben olsam papaganlari satmistim.
Kopegi cok guvendigim birine emanet etmistim .
Arabayi satip kredisini kapatip kendime nefes almak icin alan olusturmustum .
32 yasindasin gencsin ileride nasil olsa olur ..
Adam gelmiyor mu alip basimi hic bilmedigim bir ulkeye 3 gunlugune gitmistim
Yeni yerler kesfetmek
Yeni bir seyler gormek ,yemek ,icmek,gozlemlemek bunlar benim enerjimi yerine getirir .
Sac boyatmak falan cok klise sana yakismiyor
Adrenalin lazim sana ...
Kan lazim ..
O adamin tv battaniyesini ,sarj aletini ver takilsin
Sen yenilen ...
peki siz ne yapıyorsunuz öyle olunca?Benim esimde bazen boyle hayattan zevk almaz moralsiz bayiyor valla
sonuç ne oldu boşandınız mı?Koalina
yazdıklarını okudukça buhranlı günlerim aklıma geliyor,
siz yine iyi aynı oda da koltuk uçlarında oturuyormuşsunuz, biz çoğunlukla ayrı odalarda oturduğumuz 4 yıl geçirdik,
o günleri hatırladıkça strese giriyorum yine.
Geçti gitti gofi, bunu da hayatta tecrübe hanesine yazıp devam etmek lazım, ne demiş metallica hazretleri turn the page :)ah mihicim ne güzel yazmışsın,
Allah beterinden korusun, görmediğimiz günler iyi olsun inşallah, şu yaşıma kadar yaptığıım yanlışım evliliğimdi.
Günlük hayatımı etkileyecek kadar beni dibe çeken, enerjimi kemiren evliliğim.
peki siz ne yapıyorsunuz öyle olunca?
sonuç ne oldu boşandınız mı?
Onceden cok ilgilenir alaka gosterirdim yine de yapiyorum ama eskisi gibi icimden gelmiyor biraz kendi haline biraktim adam evde bi an mutlu cogu zaman da mutsuz.gecende yeter be bizi de dusun mutsuz ediyosun bu halinle dedim.gercekten yorucu ve zor bir esim var.o olmasa hayatim daha sakin stressiz olur diye dusunuyorum o evde yokken ben daha mutluyum.peki siz ne yapıyorsunuz öyle olunca?
sonuç ne oldu boşandınız mı?
Geçti gitti gofi, bunu da hayatta tecrübe hanesine yazıp devam etmek lazım, ne demiş metallica hazretleri turn the page :)
Şaka maka bir sene oldu yahu boşanalı :)
Ben istedim zaten, yazın ek dersim olmayınca ödeyemem destek olman lazım dedim tamam demişti. Şimdi hiç param yok hepsi borca gidiyor diyor. Herkesin paylaştıkları belli. Faturaları o ödüyor, alışverişi ben yapıyorum gibi. Arabayı da sahiplenmiyor, araba senin banane diyor ve kullanmıyor.
işte benim de gönlümdeki o ama yapamayıp saç boyatınca da tatmin olmuyorum. Papağanları asla satamam 9 senedir bende en büyük olanı. Köpeği bilemem eşim sorumlu ondan.
Arabayı satmayı çok düşündüm ama malum kafam gidik olduğu için ani karar vermeyeyim diye kaldı. Annem de biraz para göndereyim tatil yap diyor ama kabul edemedim.
BenideNolur kızmayın ama sizin evliliginiz başından beri beni de darlıyor.
çok istiyorum azaltmak ama olmuyor. Annem başka şehirde. Eşimin ailesi de yazlıkta. Hoş olmasalar da bakmaz onlar. Ben de kendime yapmıyorum ama onlara yapmak durumunda kalıyorum, bugün yapmadım bağırıp durdular aç gibi...Ben sorumluluklarini azalt diye dedim kusum papaganlari .
Olmadi annene ver
Ayol ben kendime her gun yumurta haslamiyorum ceviz kirmiyorum
Zaten terelelli kafam var hic ugrasamam ...
Annenin durumu nasil bilmiyorum
Iyiyse gondersin git yap tatilini yahu..
Ya bi de bisi dicem koa
Simdi o ev seni darliyo olabilir mi ?
Eski usku mu bilmiyorum
Fazla mi esya var
Minimalize yasasan biraz ..
Ne bileyim studyo daireye gecsen
Fazlaliklari komple silip atsan hayatindan ..
Yenilik yap mutlaka
Meslek hastalığı yaşıyorsun tatlım .Ben de öğretmenim ve tatil zamanımız gelmiş diye düşünüyorum :) son birkaç aydır aynı duyguları yaşıyorum. Kafamız dolu,beynimiz yorgun..İyi akşamlar.
Uzun süredir canım sıkkın aslen tam olarak canımı sıkan nedir anlayamıyorum ama hiç bir şeyden memnun değilim ve hayatım hiç de istemediğim bir yöne doğru gidiyor.
Sert mizaçlıyım, odunum bile denebilir; sevgimi fedakarlık yaparak gösteririm daha çok. Kimseye özledim demek, sarılmak ne bileyim durduk yere öpmek, canım cicim demek gibi gösterilerde bulunamam.Çocukluktan gelen bir şey. Kimseye derken eşim de dahil buna. Ancak sevgi gösterisi elbette beklerim, ufak bir bakış olur, hal hatır sorma olur.
Şu an hayatımdaki tek yolunda giden şey işim ve arkadaşlık ilişkilerim. Gerçekten sosyal çevremi seviyor ve işe gidince rahatlıyor, kafa dağıtıyorum.
Ama şu ev yok mu, bir gün çakmakla yakasım, papağanlarımı uçurasım, köpeğimi salasım geliyor çoğu zaman. Eşim evde olmasın, gitsin ( ama bütün döklüntüleriyle gitsin), evi kirletmesin, bana iş çıkarmasın istiyorum. Odalar üstüme üstüme geliyor, bütün eşyaları atasım var ki çaktırmadan çok şey atıyorum. Her yerden köpek kılı toplamayayım istiyorum. Sabah uyanınca ilk işim kuşlara yem vermek, yumurta haşlamak, buğday haşlamak, ceviz-fındık kırmak olmasın istiyorum. Eşim, evde geçirdiği bütün vakti telefon ve bilgisayarda harcamasın istiyorum. Hafta sonları plan yaparken bana sormasın, kendisi de bir şeyler istesin istiyorum. Laf olsun, ağzım kapansın diye bir yere götürmesin, gittiğimiz yerde de vaktini telefona bakarak geçirmesin istiyorum. Mutsuz olduğumu söylediğimde "sen zaten hep mutsuzsun" demesin, önemsesin istiyorum. Adam bildiğimiz 50 yaş emekli modunda, hiç bir şekilde tatmin olmuyorum eşim açısından.
Gelelim maddi kısma, bir yerlere ulaşmamız daha kolay olur, eşime muhtaç olmam diye kendimi çok çok zorlayarak araba aldım bu sene. Biraz da eşimin 2. motoru alma söylemleri vardı, zaten bir tane varken ne gerek var diye düşündüm ve ondan önce davranmak istedim. Eşime güvendim beni destekler diye ama yeri geliyor koyacağım benzin param olmuyor, tamam kendisi alıyor ama bu sefer kafamı dağıtmak için, kendime bakmak için param kalmıyor. 2 gün tatil yapalım desem borcumuz var, günübirlik bir yere gidelim desem paramız yok. 3 yıldır şöyle spontane bir şey yapamadık yok hayvanlar var yok paramız kalmadı yok arabamız yok diye diye.
Uykum da çok düzensiz ve sabahın köründe ayaktayım. Öğleci olmama rağmen çoğu zaman 5'te uyanıp 7 ye kadar dönüp duruyorum, bazen 6 buçuk 7 de. Gece kırk kere kalkıp su içiyorum, tuvalete giriyorum, telefona bakıyorum.
Kısacası çok mutsuzum hava sıcak olsa niye sıcak, soğuk olsa niye soğuk; dışarı çıksak yoruldum evde otursak sıkıldım modundayım. Çirkinmişim gibi geliyor, siyah saçlıydım saçımı açtırdım onu da sevmedim. Gittim spora yazıldım bakalım ondan ne zaman sıkılacağım. Botoks mu yaptırsam, bir anda il dışı tayin isteyip memlekete mi taşınsam, ülke mi değiştirsem, başka okula mı geçsem bilemedim. Tek bildiğim şu anki hayatımdan memnun değilim, hiç evlenmek isteyen biri değildim ben ne çocuk isterim ne yuvam olsun modundaydım. Her zaman tek yaşamak daha cazipti ama sevdim de evlendim işte. Şu an aynı ailemin evindeki gibi tek başıma odamdayım ama ekstradan elin adamının kirlilerini yıkamak ve dağınıklığını toplamak da bana kaldı. Ayrıca koca evin işleri.
Psikoloğa verecek param yok, tek seans yetecekse belki ama bir kaç seansı götürebilmem mümkün değil. Yakın çevremdeki hastanelerde de hep psikiyatri var baktığım kadarıyla. Durum bu.
ben sene başından beri böyleyim ama yeni değil.Meslek hastalığı yaşıyorsun tatlım .Ben de öğretmenim ve tatil zamanımız gelmiş diye düşünüyorum :) son birkaç aydır aynı duyguları yaşıyorum. Kafamız dolu,beynimiz yorgun..
Yorgunluğumuz sene başından itibaren başlıyor fakat bu ara 23 Nisan hazırlıkları,Anneler günü programı, en sonda Gece ile taçlandıracağiz daha arada ki bayramları,piknikleri, kutlamaları saymıyorum. Tabi ki işimizi severek yapıyoruz fakat gerçekten çok yoruluyoruz ve bu bizim hayatımızın her anına, herşeyine yansıyor.
Süper yorumBenim mantigima göre eş ya seni mutlu etmek için vardır ya da şartları iyidir senin şartlarını yukari cekiyodur...bi erkekle en azından bu durumlardan birini sagliyosa aynı evde yaşanır...sizde ikisi de yok ki neden katlaniyosunuz...
Benim mantigima göre eş ya seni mutlu etmek için vardır ya da şartları iyidir senin şartlarını yukari cekiyodur...bi erkekle en azından bu durumlardan birini sagliyosa aynı evde yaşanır...sizde ikisi de yok ki neden katlaniyosunuz...
Böyle herşeye de boşanılmaz yani..Benim mantigima göre eş ya seni mutlu etmek için vardır ya da şartları iyidir senin şartlarını yukari cekiyodur...bi erkekle en azından bu durumlardan birini sagliyosa aynı evde yaşanır...sizde ikisi de yok ki neden katlaniyosunuz...
işte tamda bunu hissettiğim anda boşandım, ne güzel özetlediniz.
amaKoalina nın eşinin artısı var, en azından onun kendi mutlu etmesine, planlarına karışmıyor, bu bile artı bana göre, düşünün artık nasıl bir adamdan boşandığımı
Benziyoruz birazİyi akşamlar.
Uzun süredir canım sıkkın aslen tam olarak canımı sıkan nedir anlayamıyorum ama hiç bir şeyden memnun değilim ve hayatım hiç de istemediğim bir yöne doğru gidiyor.
Sert mizaçlıyım, odunum bile denebilir; sevgimi fedakarlık yaparak gösteririm daha çok. Kimseye özledim demek, sarılmak ne bileyim durduk yere öpmek, canım cicim demek gibi gösterilerde bulunamam.Çocukluktan gelen bir şey. Kimseye derken eşim de dahil buna. Ancak sevgi gösterisi elbette beklerim, ufak bir bakış olur, hal hatır sorma olur.
Şu an hayatımdaki tek yolunda giden şey işim ve arkadaşlık ilişkilerim. Gerçekten sosyal çevremi seviyor ve işe gidince rahatlıyor, kafa dağıtıyorum.
Ama şu ev yok mu, bir gün çakmakla yakasım, papağanlarımı uçurasım, köpeğimi salasım geliyor çoğu zaman. Eşim evde olmasın, gitsin ( ama bütün döklüntüleriyle gitsin), evi kirletmesin, bana iş çıkarmasın istiyorum. Odalar üstüme üstüme geliyor, bütün eşyaları atasım var ki çaktırmadan çok şey atıyorum. Her yerden köpek kılı toplamayayım istiyorum. Sabah uyanınca ilk işim kuşlara yem vermek, yumurta haşlamak, buğday haşlamak, ceviz-fındık kırmak olmasın istiyorum. Eşim, evde geçirdiği bütün vakti telefon ve bilgisayarda harcamasın istiyorum. Hafta sonları plan yaparken bana sormasın, kendisi de bir şeyler istesin istiyorum. Laf olsun, ağzım kapansın diye bir yere götürmesin, gittiğimiz yerde de vaktini telefona bakarak geçirmesin istiyorum. Mutsuz olduğumu söylediğimde "sen zaten hep mutsuzsun" demesin, önemsesin istiyorum. Adam bildiğimiz 50 yaş emekli modunda, hiç bir şekilde tatmin olmuyorum eşim açısından.
Gelelim maddi kısma, bir yerlere ulaşmamız daha kolay olur, eşime muhtaç olmam diye kendimi çok çok zorlayarak araba aldım bu sene. Biraz da eşimin 2. motoru alma söylemleri vardı, zaten bir tane varken ne gerek var diye düşündüm ve ondan önce davranmak istedim. Eşime güvendim beni destekler diye ama yeri geliyor koyacağım benzin param olmuyor, tamam kendisi alıyor ama bu sefer kafamı dağıtmak için, kendime bakmak için param kalmıyor. 2 gün tatil yapalım desem borcumuz var, günübirlik bir yere gidelim desem paramız yok. 3 yıldır şöyle spontane bir şey yapamadık yok hayvanlar var yok paramız kalmadı yok arabamız yok diye diye.
Uykum da çok düzensiz ve sabahın köründe ayaktayım. Öğleci olmama rağmen çoğu zaman 5'te uyanıp 7 ye kadar dönüp duruyorum, bazen 6 buçuk 7 de. Gece kırk kere kalkıp su içiyorum, tuvalete giriyorum, telefona bakıyorum.
Kısacası çok mutsuzum hava sıcak olsa niye sıcak, soğuk olsa niye soğuk; dışarı çıksak yoruldum evde otursak sıkıldım modundayım. Çirkinmişim gibi geliyor, siyah saçlıydım saçımı açtırdım onu da sevmedim. Gittim spora yazıldım bakalım ondan ne zaman sıkılacağım. Botoks mu yaptırsam, bir anda il dışı tayin isteyip memlekete mi taşınsam, ülke mi değiştirsem, başka okula mı geçsem bilemedim. Tek bildiğim şu anki hayatımdan memnun değilim, hiç evlenmek isteyen biri değildim ben ne çocuk isterim ne yuvam olsun modundaydım. Her zaman tek yaşamak daha cazipti ama sevdim de evlendim işte. Şu an aynı ailemin evindeki gibi tek başıma odamdayım ama ekstradan elin adamının kirlilerini yıkamak ve dağınıklığını toplamak da bana kaldı. Ayrıca koca evin işleri.
Psikoloğa verecek param yok, tek seans yetecekse belki ama bir kaç seansı götürebilmem mümkün değil. Yakın çevremdeki hastanelerde de hep psikiyatri var baktığım kadarıyla. Durum bu.
Sonunda kurtulmuşsunuz ya önemli olan o...ama konu sahibi anlattiklarina bakicak olursak evde mutsuz sadece...demek ki mutsuzlugunun kaynagı eşi...ve eşinin ne maddi olarak ne de manevi olarak ona faydasi var...daha fazla zaman kaybetmeden boşanmalı...eşinin hicbiseye karismamasi da konu sahibini mutsuz eden seylerden bi tanesi zaten ...bi artı gibi görmuyo onu...benim evliligim de en basindan beri inisli cıkışlı fakat şartlarimi cok iyilestiriyo o yuzden realist bakmaya calışiyorum ve bosanmiyorum..fakat maddi veya manevi evlilik bi arti getirmiyo ise hic dusunmeye bile degmez...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?