- 20 Temmuz 2009
- 1.573
- 734
- 323
Biz de çocuktan sonra sizin gibi olmuştuk. Ilk çocuk olmasının verdigi tecrübesizlikle sürekli tartışıyorduk. Ben de boşanmaya karar verdiğimde kızım 14 aylıktı. Sonra ikimiz de psikiyatriye gittik. Daha farklı bakmaya başladık olaya.Bazen bunu düşünmüyor değilim ama bi yerden kaçıp diğerine sığınmak istemiyorum.Birinin beni kurtarmasını değil kendimin kendime yetebilmesini istiyorum.Ama bunun için yavrunun 2 yaşına girmesine ihtiyacım var
Kararınız hayırlı olsun öncelikle, anneniz gözler yaşatıyor bu nasıl annelik böyle ayıptr küçücük bebek öz kızı yediginizi sayıyor ediyor siz calissanz o bebeğe baksa diycem belki eve para getirince söylenmez evlilikte istemiyorum deyince zorla evlendrmez heralde yani siz isterseniz zaten esinzden bosanmazdnz rabbim ananın babanın da hayırlısını versin. Çok çok önemli. Sizede sabır versin inşallah yoluna girer herşey.Eşimle 7 yıllık evliyim. Birde 14 aylik bebegim var.Cocuktan önce hiç bir sıkıntı olmayan evliliğim çocukla birlikte kabusa döndü ve artık düzeleceğine inancim kalmadığı için ailemin yanına geldim ve ayrılma kararı verdim
Suan halihazırda çalışmıyorum ama mesleğim var. Buraya geldiğimden beri kendimi o kadar kötü hissediyorum ki eşime duyduğum özlem değil kötü hisettmem annemin her şeyime karışması, iki de bir size çok para gidiyor demesi(çocuğumun bezini ve diğer masraflarını esim karsiliyor)beni bıktırdı.14 aylik bebeğime bile baban sizden kurtuldu benim başıma attı diye şaka yapıyor.Defalarca deme yavrum şöyle dediysem de anlamıyor.Annem diye kırmak istemiyorum yaşlı diye ama yok anlamiyor
Bebeğim 2 yaşına gelince krese verip evden ayrılıp gitmek istesem afedersiniz kötü yola düşmüş olurum ailemin gözünde.Bide bana demez mi ben seni en fazla 1 sene tutarim daha sonra evlendiririm diye.
O kadar moralim bozuk ki yahu bu kadınlar ya koca evinde ya da illa baba evinde mi mutlu olmak zorunda,ben tek istediğim oğlumu huzurla büyütmek ben onu huzurla buyutebilmek için vazgeçtim bu evlilikten ama anladım ki kadınlara bu dünyada huzur yok !
Buraya kadar değer verip okuduğunuz teşekkür ederim
Tokat kısmında % 1.000.000 haklısınız. Bizim de düşükten sonra çocuk sahibi olmamız dediginiz gibi beyefendiyi değiştirdi. Sanki Allah onu baba beni dadı olarak yaratmış. Dünyada sadece onun çocuğu varmış. Elinden gelse alıp kendi emzirecektiHaklısınız ama bi önceki mesajda yazdim.Oglum kucagimdayken bana tokat attı.Yillarca bebek istedik olmuyordu erkek infertilitesi yüzünden sorun ortadan kalkıp baba olunca beyefendi çok degisti
Evet ben boşanalı 2 seneyi geçti.Sanırım evliliğinizi sonlandırmışsınız. Ne gibi sorunlar yaşadınız boşandıktan sonra,keşkeleriniz veya tavsiyeleriniz var mı?
Benim ailemde kötü asla değiller. Ama hayata bakış açımız çok büyük sıkıntı.İmkanım olsaydı inanın bende donmezdim çünkü annemle hayata bakış açımız yaşam stillerimiz zaten farklı yavrumu onun yanında büyütmek hiç istemezdim evet iyidir hoştur böyle diyince de üzülüyorum onu kötüler gibi sonuçta beni emek verip büyüttü baktı ama düşünceleri bana uygun değil tek tesellim yavrumun anlamamasi o anlayana kadar elimden geleni yapıp kendi yuvamizi kuracagim
Keşke bebeği kucağına bırakıp gelseydiniz. Yıllar sonra evlat sahibi olmuş ya (!) Biraz yalnız kalsaymış oğluyla.Ailem evime dönersem bi daha yüzüme kalmazlar.Zira en önemli detayı yazmamisim eşim 2 günlük lohusayken adeta kriz geçirip annemi evden kovdu.Neymis kaç yıl sonra bebegimiz olmuş ve bebekle tek kalmak istiyormus
Bazi insanlar olaylari gec idrak eder. Anneniz de bakmis sorumluluk agir, masrafli, bir de elalem ne der diye dusunmustur. Size sizden fayda var. Nafaka,tazminat, taki, mal paylasimi konularini halledip calismaya baslayin. Bebeginiz kucuk ama bu muamele ile de onu manevi olarak zehirler, sizde de psikoloji birakmaz. Zor olacak ama ikiniz icin en iyisi bu. Bir cendereden digerine kacmayin. Evlendirme konusunda,maddi olarak gucunuz olmadikca dusunmuyorum anne deyin kapatin. Zorlayamaz,suctur. Allah yardimciniz olsun.Annemin bana verdiği yediğim yemek onu da kendi de tüketiyor.Bayramda rahatsızlandım hastane taksi masrafı bu kadar laf eder diye keyfi birşey istemiyorum.
Ne masrafım oluyor bu kadar anlamıyorum.Ayrilmak istediğimi soyledigimde ben ikinize bakarım demişti ama öyle değilmiş
Koca evinde kocaya baba evinde babaya mahkumsunuz, mesleğiniz olmasına rağmen kendi ayaklarınız üzerinde değilsiniz, sizin huzur arama lüksünüz yok maalesefEşimle 7 yıllık evliyim. Birde 14 aylik bebegim var.Cocuktan önce hiç bir sıkıntı olmayan evliliğim çocukla birlikte kabusa döndü ve artık düzeleceğine inancim kalmadığı için ailemin yanına geldim ve ayrılma kararı verdim
Suan halihazırda çalışmıyorum ama mesleğim var. Buraya geldiğimden beri kendimi o kadar kötü hissediyorum ki eşime duyduğum özlem değil kötü hisettmem annemin her şeyime karışması, iki de bir size çok para gidiyor demesi(çocuğumun bezini ve diğer masraflarını esim karsiliyor)beni bıktırdı.14 aylik bebeğime bile baban sizden kurtuldu benim başıma attı diye şaka yapıyor.Defalarca deme yavrum şöyle dediysem de anlamıyor.Annem diye kırmak istemiyorum yaşlı diye ama yok anlamiyor
Bebeğim 2 yaşına gelince krese verip evden ayrılıp gitmek istesem afedersiniz kötü yola düşmüş olurum ailemin gözünde.Bide bana demez mi ben seni en fazla 1 sene tutarim daha sonra evlendiririm diye.
O kadar moralim bozuk ki yahu bu kadınlar ya koca evinde ya da illa baba evinde mi mutlu olmak zorunda,ben tek istediğim oğlumu huzurla büyütmek ben onu huzurla buyutebilmek için vazgeçtim bu evlilikten ama anladım ki kadınlara bu dünyada huzur yok !
Buraya kadar değer verip okuduğunuz teşekkür ederim
Bir de Ekonomik özgürlüğe rağmen bitiremeyenler var ailesi üzülmesin diye..Evet ben boşanalı 2 seneyi geçti.
Keşkem sadece 3,5 yıl beklemeyle alakalı. Keşke bu kadar uzun beklemeseydim.
Genelde hep yazıyorum en büyük tavsiyem asla taviz vermeyin kendinizden.
Olmayanı oldurmaya çalışmayın.
Ve bence en önemlisi ekonomik özgürlüğünüzü elinize almadan evlenmeyin.
İşte o kişide ben oluyorum:)Bir de Ekonomik özgürlüğe rağmen bitiremeyenler var ailesi üzülmesin diye..
Bazen başkalarını yada bazı nedenleri düşünerek durduruyoruz kendimizi ama o zman daha da zor oluyor katlanmak daha çok soğuyorsun ondan da kendindendeİşte o kişide ben oluyorum:)
Ailem üzülecek diye daha doğrusu o dönem babam iflas ettiği için dönemedim. Benim durumuma daha çok üzülmesin diye. Ama şimdi ona bile pişmanım.
Geri gelmeyen tek şey zaman.Bazen başkalarını yada bazı nedenleri düşünerek durduruyoruz kendimizi ama o zman daha da zor oluyor katlanmak daha çok soğuyorsun ondan da kendindende
O kadar karmaşık bir durum ki bu süreç...bazen düzelecek gibi oluyor neyse akışına bırak diyorsun..Geri gelmeyen tek şey zaman.
Zaman israfından başka bir şey değil boş bir evliliği devam ettirmek.
Bence asıl hata akışına bırakmakta oluyor zaten.O kadar karmaşık bir durum ki bu süreç...bazen düzelecek gibi oluyor neyse akışına bırak diyorsun..
Herkes için hayırlısı olsun..özeleştiri yapınca da çok şey çıkıyor doğrusu..ben dönüp baktığımda çok hatamı görüyorum ve kendime kızıyorumİste kadının ekonomik özgürlüğü devreye giriyo. Boşansanda kadin o kadarr güclu yaratılmış ki her seye göğüs gerebiliyo. Eger eşinizle çok büyük sorun var sa kendiniz işe baslamaniz aileniddnde uzakta namusunuzla evladiniz yetistirmeniz gerekiyor. O yuzden Allah yardımcınız olsun kadin isterse hayatta hersey olur. Kimseye mustac degilsiniz bence. Kendi n ize güvenin
Kesinlikle öyle ve değmez yani zamanı boşa harcamayaGeri gelmeyen tek şey zaman.
Zaman israfından başka bir şey değil boş bir evliliği devam ettirmek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?