- 23 Ağustos 2020
- 3.485
- 5.350
- 33
Ay t9 bile şaşırmış
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Boşanma Kararı Vermek-Annesinin Eşi Koca
- Konu Sahibi cilek4233
- Başlangıç Tarihi
- 10 Haziran 2010
- 84.676
- 355.202
Diğer yazdıklarınız bunun yanında devede kulak kalır. Bunu bile bile ısrarla eltinizle aynı ortamda bulunan eşinize nasıl güvenip de devam edebiliyorsunuz?
- 16 Temmuz 2010
- 19.695
- 55.163
Yazık çöp bir aileye gelin olmuşsunuz. Ne desem bilemedim. Bari çocuk yapmayın hemen.
Düşünmüyorum..
- 17 Şubat 2020
- 10.663
- 28.103
Evliligini kurtarabilirsin ama omrun gider gibi geliyor bana insallah esinin gozu acilir
Hayir buyuk konusmuyorum ama eltin olacak niye evleniyor
Çok çok çok doğru...
Kızın ailesinin vesilesi ile bi işten para kazanıyor diyeyim. Kızın dedikodusunu yapar bana, arkasından giydirir yüzüne canım cicim. Para gelince kesti kötü konuşmayı. Manipülasyon kısmını siz söyleyince farkettim biliyor musunuz...
Evet, rahatsız oluyorum göya aksiyon olarak eşim de tek görüşmüyor. Madem yenilir yutulur şey olanlar anlat o zaman ailene herkes bilip sussun dediğimde de ben kavga çıksın istiyor oluyorum..
Para için. Ailesi akıl vermiş bunlar zengin, yaşlı adam gözüne bakar hayatın kurtulur zaten okumuyorsun diye
- 19 Ağustos 2008
- 17.440
- 51.664
Sürdürme bu evliliğiBu konuyu açmak için üye oldum.
Yaşayıp çözenler yöntemlerini, çözemeyenler sonucu yazarsa çok sevinirim.
Öncelikle ders olması açısından nişanlıyken de burada konu açtığımı (tanınmamak için şu an unuttuğum bir yeni hesap açmıştım o zaman da) çok kişinin durumu gördüğünü ama benim göremediğimi belirtmek isterim. Belki birileri benim kadar kör olmaz. Yorum yazanlar açısından da her yorumu dikkatle yazmak, birinin hayatında taş oyanttığını düşünmesini isterim. İyi ki varsınız.
4 yıllık sıfır sorun, birbirinin her şeyi olan, her sorunu birlikte çözen ilişki sonrasında 8 ay nişanlı kalıp evlendim.
Eşim hep ailesinden uzak, yıllarca şehir dışında yaşamış, sorunlarını ailesi ile paylaşmayan, annesi ve kardeşinden şikayet eden biriydi.
Aile tanışmaları başladığı an kardeşinin kıskanarak bizle aynı gün evlenmeye kalkması, annesinin yalanları, ilgisizliği, ayrımcılığı, küfretmesi, inkar etmesi gibi binlerce sorun yaşadık.
Eşim hep çok kırgınım, çok kötüler, sen bir şey deme, görüşmeyeceğiz nasılsa diye diye bana haklı olduğumda cevap bile verdirmedi.
Çok basit şeyler söylediğimde ya da olanı eşime anlattığımda bile annesi rezaletler çıkartıp yalan senaryolar uydurdu. Bir kez nişan attım. Annesi o gün bile babasının yanında ayrı beni arayıp ağlayıp ertesi gün tekken arayıp bize boşuna masraf ettirtip hediyelik aldırdın dedi. Bunu da inkar etti.
Ama oğluna hep cehalet, bilemeden yaptım, öyle düşünemedim, bir daha ayrımcılık yapmam diye ağladı.
Şimdi farkediyorum ki eşim aynı annesi!
Aylar geçt hala kinlisin, bak sana iyi davranıyorlar, affet (af dileyen olmadı), kötülükle sürdürmek zorunda mısın, senin ailen de şunu yapmıştı (sadece annesinin kötülüğüne tepki gösterdiler ve bunu düzgün bir üslupla yaptılar) diye üste çıkmaya başladı.
Annesi sürekli tek gelmesi için çağırıyor ve eşim her gittiğinde aftonlanmış olarak annem bir melek, sen kötüsün diye geri geliyor.
Hangi birini anlatacağımı bilmiyorum.
Bana ayrı boncuk dağıtıyor annem çok pişman, üzgün, ağlıyor diye eminim annesine de farklı.
Çünkü annede gram değişim yok.
Birkaç terapis -ki ben de okumalarımla araştırdım- annede narsistik kişilik bozukluğu olduğunu söylüyor.
Babası dünya iyisi, adaletli bir adam. Çok severiz birbirimizi. Tansiyon sorunu var.
Anne sürekli eşime bak babana yansıtma bi şey, hasta olur ölür, bak baban duydu ne var haksızlık yaptıysam kavga ettik tansiyonu çıktı ölecek diye eşimi susturdu.
Şu an eşim annesini yalan söylerken görse, napsın aklı sıra sorun çıkmasın istemiştir diyor.
Ailede dört kişiler, babasının ailesi annesi ile evlendiği için babaya küs. 8 kardeş ve annesi ile asla görüşmüyor kayınpederim.
Hadi bu insanlar kötü annesi kendi 7 kardeşi ile de bozuk. Hiçbir komşu, eş, dost, arkadaş yok.
Anne özellikle kimseyle görüştürmüyor.
Ama eşim asla bir alay insan neden annemi sevmiyor diye düşünmüyor.
Eşim iş ararken, hastayken, evlenirken hiçbir ilgisi desteği olmadı annesinin. Bariz bir şekilde kardeşini kayırır evde yemek olsa eşimden saklar sen nasılsa sorun etmiyorsun derdi.
Şimdi olay biz zaten yalnızız, hayatımdan atamam, anneme yalancısın desem inkar edip kavga çıkarır babamı üzer, ben hep evin iyi çocuğuydum diyor.
Ben kötü oldum.
Anne sürekli aslanım, kaplanım, senden akıl alıyorum, ben bunca yıldır çocuklarım için beni istemeyen bir ailede evli kaldım, sizin için didindim, kardeşin aptal senin gibi değil, sana emanet modunda.
Diyordum ki kendi görsün, ben anlatınca kötü oluyorum.
En son küçük bir olay, kayınpederim bize yiyecek alışverişi yapıp hediye etmek istemiş, annesi içindeki eşyaların yarısını almış. Eşime bu mu düzelmiş ayrımcılık yapmayan hali, mesele eşya değil zihniyet dediğimde ya tamam bi tane getirtmiş işte gidip bunu çaldın desem inkar edecek olay mı çıkartayım diyor.
Sorun ailede olduğu kadar eşimde de. Görmüyor, görse inkar ediyor, kabul etse değişmiyor.
3 aydır evliyiz tamam artık olanları unut diyor.
Affedilmek isteyen af diler dediğimde yapmıyorlar ben napayım diye olayı üstleniyor.
İnsan kendisini bu kadar sevmeyen birini nasıl bu kadar korur, nasıl zarar görse de değişmez anlamıyorum.
Olayın içerisinde bir de kayınvalidemin üst katında yaşayan, eşimin abisinin kıskançlık yüzünden evlendiği kendinden 13 yaş küçük elti olayımız da var.
Eltim eşime asılıyor ve kayınvalidem bunu oğlundan saklayıp orada bir evliliği kendi yürütüyor.
Eşimle hem fikir olduğumuz tek konu bu.
Ama annesine dönüp ben geldiğimde bu kızı buraya getirtme düzenimi bozuyorsun bile diyemiyor.
Dersem annem rezalet çıkartır diyor.
Annen bana evime gelme demişti, bana niye dedirttin o zaman dediğimde de annem bunu inkar ediyor oluyor.
Karışık yazdım kusura bakmayın ama fikirlerinize ihtiyacım var.
Annem hayvan, gerizekalı, paragöz, pislik, babama bakmıyor, kardeşim yalancı, sevmiyorum diyen adam gitti annesi afedersiniz a* budalası demesin diye annem çöp verdi Allah razı olsun, onlara sahip çıkacağım diyen bir adam geldi...
Sonu yok...
Babayla konuşma fikrine ne dersiniz? En azından arkamdan biri olanları bilse? Çünkü daha önce farkettim ki ben anlatmazsam istediği gibi dolduruyor kv. Eşim de doğrusunu anlatamam babam annemi boşar diyor bu yaştan sonra yalnız mı kalsınlarmış
- 19 Ağustos 2008
- 17.440
- 51.664
Yerinde olsam, pılımı pırtımı toplar, yakamı kurtarmaya bakarım, arkandan bilseler ne olacak, bilmeseler ne olacak, ne değişir ki
O da doğru.. Evden o gitsin istiyorum bu arada..
Adam hasta diyorsunuz Allah korusun bir şey olsa bu sefer sorumlusu siz olursunuz ve düzelecek olsa bile bunu çözemezsiniz artık. o kadın bosamayla falan düzelecek bir kadın değil.
- 2 Aralık 2011
- 2.906
- 8.692
Uffff ay ne mızmızlık yapiyor ama esiniz de ya
Ne ona geliyor ne buna
O zaman kendisi bir cozum bulsun
Neymis bosarmis
Madem bosancak kadar annesinin kabahatli oldugunu dusunuyorsa da kendi durdursun o zaman
Fark ediyor musunuz buldugunuz cozumlere o da ayni annesi gibi size duygu somurusu yaparak ket vuruyor
Yani bu adam aslinda ayni annesi
Peki sizi burda tutan motivasyon nedir?
Ya ben üç gün önce bunu farkettim. Gözüm orda açıldı beynim hala sıvı. Ayyy aynı annesi. Boşa söz ver günü kurtar bildiğini oku, sömürü yap vs. Motivasyon kalmadı mi zaten şu an
- 2 Aralık 2011
- 2.906
- 8.692
Ay Allah razi olsun
İyi ki tek gorusmuyor
Hic gorusmemesi gerektiginin farkinda mi acaba
En acayip olaniysa size sanki bir seyler yapiyormus gibi insiyatif aliyormus gibi gosteriyor ama aslinda yaptigi bir sey yok
Yaptigi bir sey olmadigi gibi bir de sizin en asgari isteyebileceginiz seye bile isteme hakkiniz yokmus gibi davraniyor
Cok fazla bastiriliyorsunuz
Ozguveniniz de kalmaz bu gidisle
Olani olmamis gibi olmayani olmus gibi carpita carpita anne ogul sizi akildan hasta edecekler
Kendinize disardan bakin
Siz buraya yakismiyorsunuz
- 20 Kasım 2017
- 2.749
- 7.971
- 38
Anladığım kadarıyla annesi devamlı suçluluk hissi yaratarak devamlı eşinizi doldurup duruyor. Yılların verdiği bilgiyle oğlunu nasıl etkileyeceğini iyi biliyor sonuçta.
Eşiniz de evlendiği için sizi kaybetmeyeceğini düşünerek kolaya kaçmaya çalışıyor.
Pek çok aile kavgasında bunu görürsünüz.
Akrabalar haksız olduğunu bile bile deliyi ikna etmek daha zor olduğu için gider akıllıya alttan al idare et derler. Bu durumda akıllı dik durarsa geri çekilirler.
Ancak... artık bir aile kurdunuz ve siz de cepteki kuş değilsiniz.
Madem ki eskiden böyle değildi diyorsunuz size önerilerim şöyle olacak:
1) Korunun. Çok iyi korunun, bu mesele oturmadan kendinizi göbekten ömür boyu bağlamayın. Maddi anlamda da kalıcı bağlanmayın diyeceğim ama ev kredisi çözülüyor bir şekilde, asıl mesele çocuk.
2) Hem aile hem bireysel terapi yapan popüler uzman birini veya merkezi bulun ve randevu alın. Derdinizi anlatın, nasıl bir yaklaşımın uygun olacağını sorun.
3) Eşinizi beraber aile terapistine gitmeye ikna edin (karmaşa ve sıkıntı görüyorum danışırsın, annenle ilgili soru da sorarsın falan diyerek ikna edersiniz) Kesin şart koşun.
4) Terapistte bırakın eşiniz bol bol konuşsun içini bir döksün. İnanın o anneden neler neler çekmiştir, bir rahatlasın. Aile diye gittiğiniz yerde eşiniz çocukluk anılarına dönerse işlem tamamdır.
Eşiniz kendisiyle yüzleşince “annemi ne yaparsa yapsın affet vs” gibi kalıpların aslında eziyet gören insanların sıklıkla verdiği bir tepki olduğunu farkedecektir. Bu noktada size yaptığı baskının da kaybolacağını düşünüyorum.
Buradaki asıl mesele anne-çocuk ilişkisinin hastalıklı olması, bu sorun kaynana-gelin ilişkisine ve ikiniz arasındaki ilişkiye de yansıyor. Eşiniz annesini kafasında ne kadar oturtursa o kadar rahatlayacaksınız.
Eşiniz de evlendiği için sizi kaybetmeyeceğini düşünerek kolaya kaçmaya çalışıyor.
Pek çok aile kavgasında bunu görürsünüz.
Akrabalar haksız olduğunu bile bile deliyi ikna etmek daha zor olduğu için gider akıllıya alttan al idare et derler. Bu durumda akıllı dik durarsa geri çekilirler.
Ancak... artık bir aile kurdunuz ve siz de cepteki kuş değilsiniz.
Madem ki eskiden böyle değildi diyorsunuz size önerilerim şöyle olacak:
1) Korunun. Çok iyi korunun, bu mesele oturmadan kendinizi göbekten ömür boyu bağlamayın. Maddi anlamda da kalıcı bağlanmayın diyeceğim ama ev kredisi çözülüyor bir şekilde, asıl mesele çocuk.
2) Hem aile hem bireysel terapi yapan popüler uzman birini veya merkezi bulun ve randevu alın. Derdinizi anlatın, nasıl bir yaklaşımın uygun olacağını sorun.
3) Eşinizi beraber aile terapistine gitmeye ikna edin (karmaşa ve sıkıntı görüyorum danışırsın, annenle ilgili soru da sorarsın falan diyerek ikna edersiniz) Kesin şart koşun.
4) Terapistte bırakın eşiniz bol bol konuşsun içini bir döksün. İnanın o anneden neler neler çekmiştir, bir rahatlasın. Aile diye gittiğiniz yerde eşiniz çocukluk anılarına dönerse işlem tamamdır.
Eşiniz kendisiyle yüzleşince “annemi ne yaparsa yapsın affet vs” gibi kalıpların aslında eziyet gören insanların sıklıkla verdiği bir tepki olduğunu farkedecektir. Bu noktada size yaptığı baskının da kaybolacağını düşünüyorum.
Buradaki asıl mesele anne-çocuk ilişkisinin hastalıklı olması, bu sorun kaynana-gelin ilişkisine ve ikiniz arasındaki ilişkiye de yansıyor. Eşiniz annesini kafasında ne kadar oturtursa o kadar rahatlayacaksınız.
- 20 Kasım 2017
- 2.749
- 7.971
- 38
Bu sorunun cevabını terapist vermeli.
Babası kendi eşini tanıyor sonuçta, anlatsanız şaşıracağını zannetmiyorum.
Buradaki asıl mesele siz eşinize haber vermeden söylerseniz ve tartışırlarsa eşiniz size kinlenebilir.
Annesi babanın dediğiyle bunca yıllık huyunu tamamen değitiremez ancak kısıtlayabilir, önemli olan eşinizin anne ilişkilerini iyi ayarlaması.
Eşiniz babasıyla kendi konuşsa daha iyi “Oğlum anneni tanıyorsun kızı sıkıştırma kimse annenle geçinemiyor zaten” dese çok şey değişir.
