Evet geçiyor. Zamanla değil ama sabırla. Böyle kalbinin ortasına ateşten bir top koymuşlar orda yanıp duruyormuş gibi oluyordu ilk zamanlar. Sonra bir gün bir sabah bi uyandım o acı orda yok. Sonra öfke krizlerim başladı. Öfkeden her şeyi dağıtmak istiyordum. Şuan öfkem devam ediyor. 1.5 sene oldu. Psikolog ıçindeki öfkeyi bastırma acıyı da dedi. Ona odaklan hissedebildiğin kadar hisset dedi. Bizi içimizde salınan fırtınalar güçlendirecek.
Ilk ilişkim sayılırdı. Hayatımdaki ilk erkek. Bir daha hiçkimseyi onun kadar sevemem. Koşulsuz sorgusuz sualsiz kimsenin her dediğine ikna olamam. Bambaşka bir insana dönüştüm . Ama iyi oldu benim için. Tekamülümü tamamlıyorum. Duygusal olarak olgunlaşıyorum.
Güçlüyüz biz çünkü kadınız. Evliliğim boyunca zaten cesaret edemesem de hep ayrılmak istiyordum. O aldattı ve öyle cıktı hayatımdan.
Sabredin. Her gün yarim saat yalnız kalıp içinizdeki acıya odaklanın . Ben her gün düzenli olarak ağlıyordum. Ağlama krizlerine giriyordum. Sonra sakinleşiyordum ertesi gün ağlama krizi yeniden geliyordu. Böyle böyle geçti. Benim kadar kötü değilsinizdir eminim ilk başlarda. Yani daha çabuk atlatırsınız.
Her şey yoluna gidiyor sonuç olarak. Allah kalbimizi bozmasın yeter ki.