Merhabalar.. 32 yaşındayım. 8 yıllık evliydim ama evli hissedemedigim yalnizlastirildigim bir süreçti.
Önceden de konu açmıştım soğuduktan sonra isinilabilir mi diye.
Çok uzatmamaya çalışayım. Cocugum yok. Kötü bir insan değil ama evli hissettiren biri de olmadı. 1.5 yıldır biraz değişirse belki devam edebilirim.sandim öyle bir şey olmadı. Bosanma davamız var, şimdi her şey düzeldi sen gidiyorsun diyor. Ama davadan öncesi 8 yıl dediği gibi söyle olcak böyle olcakla geçse de çok kaybetme korkusu var gibi davranmadı. Evet en büyük sorun ilk yıllarda onu cinsellige karşı hevessiz görmemdi. Sonra da ben soğudum her konudan.
Çok düşünen biriyim her şeyi düşününce gelecegi vs boşanmaya cesaret edememiştim
Çok büyük sıkıntıları yok diye, evde fazla fazla destek diye. İşte bazı şeyler düzelirse(ozbakım, iş, vakit, nakit, heyecan) devam etmek daha kolayıma gelir sandim. Ama daha çok bitti her şey, çok güzel olcak olsa dahi onu artık esim olarak kabullenemeyecegimi anladım. Çok ısrar ediyor.. huzursuz hissediyorum. Bosanarak yanlış yapıyormuşum gibi hissediyorum ama 8 yılda burda her şey tükendi bir yandan. O da surekli yanlış yaptığımı hata yaptığımı söylüyor. Perişan olacağımı söylüyor..
Kararımı verdim ama dediğim gibi huzursuzum. Onu sevebileceğimi hiç sanmıyorum. Artk Bi karşı cins olarak görüp esim olarak benimseyecegimi.
Destek almak istedim sizlerden
Ona karşı kin nefret beslemiyorum bosanirken böyle olması gerekmez miydi
Önceden de konu açmıştım soğuduktan sonra isinilabilir mi diye.
Çok uzatmamaya çalışayım. Cocugum yok. Kötü bir insan değil ama evli hissettiren biri de olmadı. 1.5 yıldır biraz değişirse belki devam edebilirim.sandim öyle bir şey olmadı. Bosanma davamız var, şimdi her şey düzeldi sen gidiyorsun diyor. Ama davadan öncesi 8 yıl dediği gibi söyle olcak böyle olcakla geçse de çok kaybetme korkusu var gibi davranmadı. Evet en büyük sorun ilk yıllarda onu cinsellige karşı hevessiz görmemdi. Sonra da ben soğudum her konudan.
Çok düşünen biriyim her şeyi düşününce gelecegi vs boşanmaya cesaret edememiştim
Çok büyük sıkıntıları yok diye, evde fazla fazla destek diye. İşte bazı şeyler düzelirse(ozbakım, iş, vakit, nakit, heyecan) devam etmek daha kolayıma gelir sandim. Ama daha çok bitti her şey, çok güzel olcak olsa dahi onu artık esim olarak kabullenemeyecegimi anladım. Çok ısrar ediyor.. huzursuz hissediyorum. Bosanarak yanlış yapıyormuşum gibi hissediyorum ama 8 yılda burda her şey tükendi bir yandan. O da surekli yanlış yaptığımı hata yaptığımı söylüyor. Perişan olacağımı söylüyor..
Kararımı verdim ama dediğim gibi huzursuzum. Onu sevebileceğimi hiç sanmıyorum. Artk Bi karşı cins olarak görüp esim olarak benimseyecegimi.
Destek almak istedim sizlerden
Ona karşı kin nefret beslemiyorum bosanirken böyle olması gerekmez miydi