- 18 Temmuz 2019
- 168
- 172
- 103
- Konu Sahibi aydinmenekse
- #1
merhabalar canlar
yazsam mı yazmasam mı çok düşündüm ama anlatma ihtiyacı duydum ben iki çocuk annesiyim. normalde çalışıyorum şu an ücretsiz izindeyim. sizlere danışmak istediğim konu eşim. biz severek evlendik başlangıçta her şey çok iyi çok güzeldi. fakat şimdi boşanma arifesindeyiz. çünkü eşim öyle değişti öyle değişti ki beni her zaman ezmeye ve ezdirmeye başladı. hatta eşimin yanında ailesi bana ve çocuklarıma hakaret etmelerine rağmen sustu. hatta görümcem ve eltim bile bana hakaret etti ki benden yaşça çok küçükler. eşim en azından benden küçük olanlara karşı beni koruyabilirdi bu benim eşim sizden de büyük demesi kafiydi ama ben senin için kimseye tek kelime etmem sen benim için sıfırsın demeye başladı. bu adam başlangıçta gözlerimin içine bakardı ama sonradan herkesi bana karşı över oldu ne anneliğimi ne eşliğimi ne insanlığımı bıraktı. dilim varmıyor ama fiziksel şiddete de maruz kaldım. başlangıçta çocuklarım için sustum ama artık çocuklarım da özellikle büyük kızım etkilenir oldu ve ben de boşanma davasını açtım. ama eşim anlaşmak istemiyor çocuklarımı istiyor ki ikisi de küçük bu yüzden bana verecekler biliyorum ama psikolojik baskı uyguluyor işte ve evimizin satılmasını istiyor paragöz değilim zaten çalıştıkça kazanacağız ama iki çocuğumun hakkını satma taraftarı değilim ki zaten evi kurarken ya da alırken benim ailem çok destekledi. o düğünde takılanları bile düğün borcuna sattı. ailesi de maddi güçleri varken desteklemedi. başlangıçta eşimle yakın maaşlar alırdık sonrasında ben terfi ettim ve maaşım arttı bunu kaldıramadı diyenler oldu ama ben bir kuruşumu saklamadım eşimden hatta ev kredisinden dolayı yetmeyince sürekli ailemden isteyip eşime verdim ailem hiç esirgemedi versen de olur vermesen de dedi. aslında gelecek de korkutuyor gözümü çok istedim bana ve çocuklarıma değer versin sahip çıksın ama olmadı şimdi özellikle fiziksel şiddetini affedemiyorum aslında kötü tarafı ise o da af bile dilemiyor ağrıma gidiyor çünkü ne gebeliğimi ne lohusalığımı bildim en güzel anlarım hiç oldu şimdi ise diyorum ki Allah tek bir yaşam verdi bu yaşamı böyle heba etmek istemiyorum artık gün yüzü görmek huzur istiyorum ondan beklediğim ise anlaşarak boşanmak araba onda olsun evi çocuklarla bana bırakması hatta nafaka da istemeyeceğim sadece kurulu düzenimi bozmak istemiyorum sizce çok mu şey istiyorum?
yazsam mı yazmasam mı çok düşündüm ama anlatma ihtiyacı duydum ben iki çocuk annesiyim. normalde çalışıyorum şu an ücretsiz izindeyim. sizlere danışmak istediğim konu eşim. biz severek evlendik başlangıçta her şey çok iyi çok güzeldi. fakat şimdi boşanma arifesindeyiz. çünkü eşim öyle değişti öyle değişti ki beni her zaman ezmeye ve ezdirmeye başladı. hatta eşimin yanında ailesi bana ve çocuklarıma hakaret etmelerine rağmen sustu. hatta görümcem ve eltim bile bana hakaret etti ki benden yaşça çok küçükler. eşim en azından benden küçük olanlara karşı beni koruyabilirdi bu benim eşim sizden de büyük demesi kafiydi ama ben senin için kimseye tek kelime etmem sen benim için sıfırsın demeye başladı. bu adam başlangıçta gözlerimin içine bakardı ama sonradan herkesi bana karşı över oldu ne anneliğimi ne eşliğimi ne insanlığımı bıraktı. dilim varmıyor ama fiziksel şiddete de maruz kaldım. başlangıçta çocuklarım için sustum ama artık çocuklarım da özellikle büyük kızım etkilenir oldu ve ben de boşanma davasını açtım. ama eşim anlaşmak istemiyor çocuklarımı istiyor ki ikisi de küçük bu yüzden bana verecekler biliyorum ama psikolojik baskı uyguluyor işte ve evimizin satılmasını istiyor paragöz değilim zaten çalıştıkça kazanacağız ama iki çocuğumun hakkını satma taraftarı değilim ki zaten evi kurarken ya da alırken benim ailem çok destekledi. o düğünde takılanları bile düğün borcuna sattı. ailesi de maddi güçleri varken desteklemedi. başlangıçta eşimle yakın maaşlar alırdık sonrasında ben terfi ettim ve maaşım arttı bunu kaldıramadı diyenler oldu ama ben bir kuruşumu saklamadım eşimden hatta ev kredisinden dolayı yetmeyince sürekli ailemden isteyip eşime verdim ailem hiç esirgemedi versen de olur vermesen de dedi. aslında gelecek de korkutuyor gözümü çok istedim bana ve çocuklarıma değer versin sahip çıksın ama olmadı şimdi özellikle fiziksel şiddetini affedemiyorum aslında kötü tarafı ise o da af bile dilemiyor ağrıma gidiyor çünkü ne gebeliğimi ne lohusalığımı bildim en güzel anlarım hiç oldu şimdi ise diyorum ki Allah tek bir yaşam verdi bu yaşamı böyle heba etmek istemiyorum artık gün yüzü görmek huzur istiyorum ondan beklediğim ise anlaşarak boşanmak araba onda olsun evi çocuklarla bana bırakması hatta nafaka da istemeyeceğim sadece kurulu düzenimi bozmak istemiyorum sizce çok mu şey istiyorum?
