Boşanmak istiyorum.

benim ilk gebeliğimde bu sorun olmuştu. down sendromu ya da tanısı konamayan bi sendromdan süphelenerek gebeliği sonlandırmak istedi doktor 25. haftada. eşim tepkileri bana o kadar soğuk geliyordu ki. ilgisiz ,soğuk, duyarsız.. sonra şunu anladım bebek anne rahmine düşünce kadında duygu başlıyor ama babada kucaga alınca bi ihtimal başlıyor.

bana öyle geliyor ki bebeğinin acısını eşinden çıkarıyorsun. o senı kadar üzülemedi belli ki ve bu gücüne gidiyor. Kıskançlık durumuna gelince hastalık derecesinde değilse ilk yıllar oluyor böyle şeyler. zamanla geçecek inan bana. biz nişanlıyken ay beraber kaldığımız halde evlilik bana çokkk zor gelmişti. zamanla her ey düzene girdi. bi uğraş bulmalısın.sana iyi gelen insanlarla görüş ,
 
Biraz kafanızı toparlamanıza ihtiyaç var.Biraz uzaklaşın herşeyden herkesten.Biraz kafanızı dinledikten sonra kendinizi attığınız yerde destek almanızı öneririm.Zira bebeğinizi kaybetmişsiniz çok büyük bir yıkım ve şuan sağlıklı düşünemiyosunuz.Kocanızdan da rica edin anlayışa davet edin.

Ama bunları yapmadan önce alkolü bırakın ve intihar fikrini aklınızdan atın.Hayat çok güzel ve yaşamaya değer.İmtihan dünyası ve insanoğlunun başına herşey geliyo.Hariçten gazel okumuyorum bende bebeğimi kaybettim 6 ay önce ve hayata tutundum çok şükür...
 
Bende bebeğim kaybettikten sonra eşime karşı soğukluk olmuştu.sanki beni hiç anlamıyor benim kadar üzülmüyor gibi gelmişti.ama tabi seks konusunda asla ısrar etmedi nezaman hazırsan ozaman olur dedi ben ona yanaşmadanda bana asla yanaşmadı.eşini biraz bencil ama elle tutulur başka bişey var mı onu bi düşünün tabi sağlıklı düşünmeye başladığınız zaman...bebek kaybı nezaman oldu?ben üç dört ayda ilaçla anca toparlanmıştımda....
 
Esine karsi çok sinirlisin veya sevmiyorsun. Ama sebep ne? Bence kendine biraz sure ver ve bu sorulara cevap bulmaya calis
 
Gerçekten sevmiyor musun eşini yoksa evlilikten, hayatını biriyle paylaşmaktan mi sıkıldın?
 
Hele bir durun yahu. Travma sonrası ciddi karar almamak gerek.

Şimdi eş senin kaybı anlayamamış, öküz markaca anladığım kadarıyla. Senin kadar da ağır kaybetme hissi yaşamamış. Adam hayatına devam ediyor ama sen edemiyorsun. Zira seninki sadece ruhsal değil, bedensel ve hormonsal da bir durum. Hormon değişimleri modunu yönetiyor şu anda, intihar fikri de o yüzden sanırım.

Bence bir konuş, benim içim hala acıyor, ben bu kaybı daha atlatamadım de. Cinsellik de içimden gelmiyor diye ekle. İçinde ne varsa söyle. Senin kadar kayıp hissi yaşamamış olmasını sindiremiyorsan bunu da söyle. Otur rahatça ağla, dök içini.

Böyle içine ata ata olmaz bir konuş. Bir uzmana da görün.

Dediğim gibi aşkınız tükenmiş de olabilir tabi ama bu kafayla buna karar veremezsin. Önce şu travmayı, acıyı bir iyileştir hala olmuyorsa elbette sen bilirsin. Ama bence bu kafayla büyük karar verme.
 
Son düzenleme:
Bir de kafa dinleme tatiline çık bence ama tek başına. Otur biraz kafanı dinle, evliliğinden boğuluyorsan bir süre uzaklaşmak iyi gelebilir.
 
Kesinlikle size katılıyorum çok doğru ve yerinde bir tespit.Konu sahibesine duyurulur! !!!!!
 
insanlar bazen kayıplardan sonra ayrılabiliyorlar şu an ki ruh durumun mu etkiliyor seni
öncesi var mıydı
hemen ayrılmasanız da biraz ayrı kalsanız nasıl etkileneceğinize baksanız
 
Ama yine fevri kararlar.

Bi nefes alın.
Konuşun, konuşun, kavga edin.
Ayrı yaşayın.
Terapi alın.

Evlenmedeki acelecilik boşanmada olmasın.

Belki kurtarılacak şeyler vardır, her yolu denemeden 'bitti' olmamalı.
 
Cinsellik dışında çok elle tutulur birşey göremedim o dönemi bende yasadim kimseyi istemiyo insan kendini bile bende çok ağladım sabahlara kadar kocamda üzüldü ağladı ama benim icimde olduğu için daha çok bana koydu bence bi sakin ol kafanı topla psikoloğa git ilk iki yilda anca oturuyo evlilik bence 2 yil cocuk yapmamak gerekli diye düşünüyorum sakin kalıp bu kafanı topla yuva kolay kurulmuyo
 
Yanlış hatırlamıyorsam eşinizle liseden tanışıyordunuz ve onu görür görmez inşallah evlenirim diye düşünmüştünuz.
Bu kadar erken karar almak doğru değil evlilik içinde boşanmak için de
 
daha önce ki konularını bilmiyorum ama su an daki durumun eşinden değil gibi. eşini suçlamak daha kolay geliyor gibi.
bebek kaybetmek cok zordur muhakkak ama herşey de bir hayır vardır. sağlıklı çocuk olsaydı yaşardı. dogdugunda sağlıksız eksik veya başka büyük bir problem ile dogup elinde ölseydi bunun trawması daha büyük oluyor (akrabam böyle bir şey yaşadı ).
nice insanların askere gönderdikleri çocukları öldü, şehit oldu. kiminin üniversiteli kızları öldü. acının büyüğünün büyüğü veya küçüğü yoktur ama paylaşım vakit uğraş emek doğur okut büyüt ölsün daha acı verici.
lütfen aklını başına alıp silkelen.
 
anlatdiklariniza gore bosanacak bir sey yok gibi.simdi acale karar verib ,sonra pisman olmayin.
 
Düşük psikolojisi gercekten cok kötü bende yaşadım . Hakikaten insan herseyden gıcık kapıyo . Hatta kocasından bile yorulmanız normal bi süre bebek işini erteleyin hatta bi süre ayrı kalın biraz değişiklik iyi gelicek size gecmiş olsun . Rabbim bir daha yaşatmasın .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…