- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
Hayta acısıyla tatlısıyla hayat.Her zaman gül bahçesinde gül koklayarak geçmiyor.Bazen dikenleri canını yakabiliyor.Biz yaşadığımız acılara tecrübe diyoruz.Dini boyutuyla baktığımızda imtihan diyoruz.
Bebeğini kaybetmen çok üzücü ama hayat devam ediyor.Sen böyle sendelersen yaşadığın bu acıda,önündeki uzun yolu bir türlü tamamlayamazsın.
Nice acılar nice kayıplar veren insanlar dolu hayatta.Dişiyle tırnağıyla büyüttüğü evladını,eşini,sevdiğini,ailesini kaybeden,hastalıklarla mücadele eden......herkes herşeyde alkole sarılsa ne olur.Sen bu kadar güçsüz müsün.Sen bu kadar çaresiz misin?
Boşanmak çözüm mü?Boşanıp bekar hayatına geri döndüğünde daha mutlu olacaksan boşan.
Ama tek taraflı bakma.Evlilik iki yönlü zor bir süreçtir.Sen acı çektiğin gibi,karşındaki de çekiyor.Bazısı ağlayarak akıtır içindekini,bazı alkolle,bazısı sgarayla,bazısı kavgayla.Bazısının içinde patlar acısı.Sevişmeyi sekse götürmediğim için diyorsun..Bu senin için bir istek.Ama karşı tarafında fizyolojik tepkisi ve istekleri var.Bunu gurur meselesi de yapabiliyor.Veya gerginlik olabiliyor.Sen sadece sarılmak istiyorsun,belki o rahatlamak veya sevişirseniz aranızdaki soğukluğun ısınacağına inanıyor.Herkesin yapısı farklı.
Boşanırsın.O bir süre sonra evlenir çocuk sahibi olur.Belki sen de.Ama elinde var olan durumu düzeltmek,hayata kaldığınız yerden başlamak yerine,kendini bırakmak niye.