Boşanmak istiyorum:(

ayrıca siz bunu cocugunuz için fedakarlık olarak adlandiriyorsunuz ama o bir şeylerin tamamen farkına vardığında büyüdüğünde keşke bosansaydin da beni bu ortama mecbur birakmasaydin dediğinde her şeyin devam etmesine aslında bir hiç uğruna göz yummus olduğunuzu anlarsiniz
 
Yani tartışmalı ortamlarda büyüyen coxuklar da pek düzgun bir psikolojiyle gelişmiyor maalesef ve şiddete alışıyor. Valla bir dk bile düşünmene gerek yok
 
Burda anne babasi gecinemeyen, kavgalarin ortasinda buyumus, ebeveynlerinden uzaklasmis bir suru genc kiz konu acti. Yaptiginiz fedakarlik degil. Siddetin icinde buyuyen cocuk nasil normal bir psikoloji icinde olabilir?
 
Az önce ustume yürüdü dovmemek için kendini zor tuttu . İlk yıllarda da dovuyodu beni ve ben aciz ben hep sustum ve gidemedim. Yemin etti bir daha dovmeyecegine de yine her fırsatta ustume yürüyor ben aciz ben yine susuyorum :KK43:
aman yarabbii :oha: kendinize olan güveninizde gitmiş ama toparlanmanız gerekiyor adam taam maganda böle anlamsız bi hayat yaşayacağına boşansan daha iyi olacak hem senin hem çoçugun için adam zaten karılarla kızlarla tek başına tatil yapmayı seviyomuş sizdende soğumuş belliki evde anca teror estirsin
 
Size tek söyleyebileceğim şey boşanın. Keşke annem zamanında babamdan boşansaymış da huzurlu bi hayat sürseymişiz. 10-11 yaşlarındayken babam ve annem sürekli kavga ederdi. Sonra bir olay oldu gözlerimin önünde annemi dövdü. Sonra düzeldi dedik hırsını attı çünkü bi kere. Yeni eve taşınmıştık 15-16 yaşındaydım. İlk taşındığımızın haftasında annemi tekrar dövdü. Elinde temizlik sopası annemin boğazına bastırıyordu ben çektim aldım kurtardım elinden. Sizce boşanmış olsalardı bundan daha kötü etkilenebilir miydim ? 26 yaşındayım araları şu anda iyi ama nefretim asla bitmiyor. Hem anneme hem babama. Babam bana sesini yükselttiği an çileden çıkıyorum mesela sinir krizi geçirip ağlamaya başlıyorum ben annem değilim bana sesini yükseltemezsin diye. Bana hiç vurmadı, ama vurursa biliyorum ki asla gocunmam polise şikayet ederim. Anneme de sürekli söylerim bir olay olup babamla kavga ettiğimizde. Annem sussana baban o senin der. Ben senin gibi değilim asla susmayacağım bağırmaya bile hakkı yok derim. Keşke annem babamdan boşansaymış da babamdan nefret etmeseymişim. Anneme de bu kadar güçsüz olduğu için kızmasaymışım. O yüzden çocuğunuzun böyle bir ortamda büyümesine engel olun ve boşanın. İnanın babasını haftada bir yada iki kere görmesi, sizi öldürmesin diye babasının elinden almasından iyidir.
 
sizin acilen psikolojik destek almanız lazım. kendi psikolojinizi düzeltmediğiniz sürece ne çocuğunuz ne kendiniz için sağlıklı bir karar alamayacak kadar sindirilmişsiniz anladığım kadarıyla.

mesleğiniz var, ekonomik özgürlünüz var, neden sizi böylesine aşağılamasına, şiddet göstermesine, ezmesine izin veriyorsunuz inanın anlaşılır gibi değil. kendi cesaretsizliğinizi, çocuğum için kendimi feda ediyorum diye örtmeye çalışmayın, kendinize karşı dürüst olun. bu kadar dominant ve şiddete eğilimli bir adam o çocuğunda hayatını mahvedecek zaten, görünen köy kılavuz istemez. sinik, isteklerini yerine getiremeyen, ezilen bir anneyle büyüyen biri olarak, belki kendisine de uygulanacak şiddetle birlikte büyüyecek çocuk. yapmayın bunu, ne kendinize, ne çocuğunuza.

lütfen ama lütfen psikolojik yardım almaya başlayın bir an önce. kendinizi toparladıktan sonra karar verirsiniz ne yapacağınıza. baktınız yardım almanıza engel oluyor, derhal ayrılın.
 
Ya Allah aşkına, çocuğum için boşanmıyorum diyene hala inanan kaldı mı? Hadi işin olmaz, kalacak yerin olmaz bir derece anlaşılır o kadının travması.

Adam seni dövsün, üzerine şişelerle yürüsün, ama çocuğuna mükemmel baba olacak öyle mi? Ya o çocuğu sen doğurdun, sana merhameti olmayanın doğurduğuna mı merhameti olur?

Açık açık ben kocayı boşamak istemiyorum, evlilikte başarısız olmaya katlanamam diyorsan, bırak hangi tatile giderse gitsin, ne hali varsa görsün. Ses etmeyin de azıcık evde huzur var gibi gözüksün, çocuk için en azından. Çok sevdiğiniz için mi yanınızdan ayırmak istemiyorsunuz bu adamı?
 
Ya Allah aşkına, çocuğum için boşanmıyorum diyene hala inanan kaldı mı? Hadi işin olmaz, kalacak yerin olmaz bir derece anlaşılır o kadının travması.

Adam seni dövsün, üzerine şişelerle yürüsün, ama çocuğuna mükemmel baba olacak öyle mi? Ya o çocuğu sen doğurdun, sana merhameti olmayanın doğurduğuna mı merhameti olur?

Açık açık ben kocayı boşamak istemiyorum, evlilikte başarısız olmaya katlanamam diyorsan, bırak hangi tatile giderse gitsin, ne hali varsa görsün. Ses etmeyin de azıcık evde huzur var gibi gözüksün, çocuk için en azından. Çok sevdiğiniz için mi yanınızdan ayırmak istemiyorsunuz bu adamı?
İşte tam olarak bu:super:
 
Back
X