Boşanmalı mıyım, yorumlara ihtiyacım var.

Ben arkadaşlar gibi düşünmüyorum. Şuan düzelmiş görünüyor olabilir ama bu adam size defalarca şiddet uygulamış bir adam. Ne kadar düzelirse düzelsin şiddeti öğrenmiş birisi. Sinirlendiğinde, kendine hakim olamadığında yine başvurabilir. Ben korkarım böyle insanlardan. Bilemedim yani.
 
Durumu en iyi siz bilirsiniz. "Aman esim patlamasin" diye evde rahat hareket edemiyorsaniz ve kendinizden fazla ödünc vermek zorundaysaniz bu konular tekrar masaya yatirilmali. Profesyonel destek de alabilirsiniz. Baktiniz olmuyor, yine bosanabilirsiniz. Bugün "3 sene olanlari affedemiyorum" herkes "durduk yere olay cikartti" der cünkü sizin zamaninda nasil ve bugüne kadar nasil etkilendiginizi anlayamazlar. Zaten bosanmalarda hemen kadina sucu yüklemeye cok merakli bir milletiz maalesef. Bence bu aydinlanmayi yeni yasamadiniz. Zamaninda olaylar oldugundada farkindaysaniz, ama devam etme nedenleriniz daha agir basmis. O zaman ki aklinizla o karari vermissiniz, bugün karariniz farkli olurdu. Burda bir büyüme sonucta. Kendinize fazla yüklenmeyin
Öyle iyi anlamışsınız ki beni. O zamanki aklımla devam etme nedenlerim ağır bastı. Çok teşekkür ederim. Ama insan zaman geçtikçe farklı düşünebiliyor. Kendine yaptığı haksızlığı görebiliyor.
 
Teşekkür ederim yorumunuz için.Okumuş cahili kendime ben söylüyorum eşim değil. O hiç hakaret etmez küfür etmez. Ne bana ne başkasına. Birisi eşinizi hala övüyorsunuz demiş. İyisini de kötüsünü de anlatıyorum adamın. Objektif olabilmek için. Bana şu yaptıklarını kimse tahmin edemez ondan beklemez.

O hic hakaret etmez, kufur etmez, ne size ne baskasina aman ne kadar minnos. Adam tokatliyor, dovuyor. Bu kadar seye sabreden insan baya baya alttan almaya alismistir zaten. Yani degisen esiniz degildir bence, degisen sizsiniz bence.

Yillarca esinden dayak yiyen bir ablamiz var. Gecen gun beni aradi esini ovuyor bana. Butun rezilliklerine ailecek sahidiz. Nedense bu konu bana onu hatirlatti.
 
Zaman aşımı diye birşey var mı. Tekrarı olur mu. Şiddetin dozu giderek artmıştı 6 yıl içinde 3 olay. Üçüncüsü en büyüğü. Kendisi de çok etkilendi son olayda çok pişman oldu. Ben de bi süre affetmedim ve son şansı verdim o zaman.
Ondan beri bir daha tekrarı olmadı.
Zor bıraktı demişsiniz, kendi de çok etkileneceği naptı öldüresiye mi dövdü?
 
Şiddetin ilkinde bitirmeliydiniz.Hele sevgiliyken ne bağınız vardı da ayrılmadınızki sanki
Hadi hiçbirinde bitmedi, o son olayda babanız da boşan demesine rağmen sürdürmüşsünüz evliliğinizi. O zaman boşanmalıydınız işte, net.
Şimdi sular durulmuş bulandırmak mantıklı değil.
Ama şu var. Şimdi gerçekten iyi misiniz? Eşiniz normal boyutlarda sinirlenip sonra sakinleşebiliyor mu? Siz hep diken üstünde misiniz? Eşiniz bunca zaman hiç sinirlenmemiş olamaz, iyi kötü olmuştur birşeyler. Nasıl peki? Kontrollü ise gerçekten pişman olmuş ve değişmiştir. İnanılabilir. Unutmak zorsa destek alabilirsiniz.
Ama eğer pişmanlığını görüyorsanız ve eskisi gibi değilse boşanmayın.
 
O zamanı ,bu zamanı yok bence sonuçta bu anılarla aynı yataga giriyorsunuz .Hayat çok zor olmalı yani empati yapmaya çalışıyorum sizinle.Duzelmis olması bir daha yapmayacağı anlamına da gelmiyor .Kendine güveniniz varsa kesin kararinizsa bosanin .Ama eskileri unutamıyorum diyip ondan sonra tekrar barisirsaniz işler daha kötü olur .Yaşadıklarıniz için de üzüldüm ...Çok geçmiş olsun .
 
Öyle iyi anlamışsınız ki beni. O zamanki aklımla devam etme nedenlerim ağır bastı. Çok teşekkür ederim. Ama insan zaman geçtikçe farklı düşünebiliyor. Kendine yaptığı haksızlığı görebiliyor.

Söyle söyliyim bize kadin olarak kücüklükten bu yana hep bazi düsüncüler empoze edilir. Mesela "yuvayi kadin yapar. Kadin kadinligi yapsa, erkek erkekligini yapar. Kocana sahip cik gözü disari kaymasin. O ates oluyorsa sen su olmalisin" (bunu hic anlamiyorum. Niye biri ates oluyor ki. Ikisi de farkli renkte su olabilir. Karisip yeni renk olusturabilir. Niye biri altdan alacak, ve cogulukta kadin) gibi. Bizde fark etmeden bu kafamizin bkr kösesinde yerlesen söylemleri önce bir atmaliyiz gercekten özgür bir karar verebilmek icin. Esiniz son olaydan sonra en azindan uzun süre tekrarlamamis, ama bu onun sayesinde mi yoksa sizin sayesinde mi belli degil.
Insanlar da bazen bir hareketin ne kadar uzun süre iz biraktigini anlamiyor. Kendimden örnek veriyim. Ilk okul zamanimda annem beni okula kaldirmaya calismis bir kac sefer bende duymamisim. Sonunda gelip ben hala uyurken yüzüme sinirli bir tokat atti. Ben aglaya aglaya giyinip okula gittim. Annem o olayi bugün belki hatirlamaz bile ama ben hala birinin aniden yüzüme dokunmasini kaldiramiyorum. Hep bir tirsiyorum ilk. Buna cocuklarim dahil. Belli etmemeye calisiyorum ama aradan onca sene gecmesine ragmen bu böyle. Ve böyle seyler siddet gören her insanda var az cok.
 
Zor bıraktı demişsiniz, kendi de çok etkileneceği naptı öldüresiye mi dövdü?
Ben bırakması için yalvardım. Çok korktum. Yatakta ağlıyordum başka bir sebepten düşük yapmıştım. Benim psikolojim de iyi değildi. Onu idare edecek durumda değildim.Tartıştık. Kalçama bacaklarıma falan yumruklar attı yatakta.
 
Babam bana boşan dedi ama kendisi de anneme karşı farklı değil onun psikolojik şiddeti de var.
Bana hep oku annen gibi olma diyen bir adamdır babam.
Okudum işim gücüm sabit gelirim var. Ama aileden de böyle gördüğüm için normal karşıladım belki de.
 
Şey gibi olmuş
10 sene önce kolumu kopardı 5 sene önce bacağımı kopardı ama şu an çok mükemmel bir eş. O da ailesi de..
Ee senden kopanlar ne olacak peki?
Senin tek hatan zamanında yolunu ayırmaman olmuş.
O hengamede aileni çağırmışsın can havliyle
Baban boşan demiş sen çocuklarım var seviyorum demişsin
Aradan kaç yıl geçmiş sonrasında
Şu an evliliğin sen adamın damarına basmadığın için yürüyor
Hele bi çıkıntılık yap bakalım adam kurtadama evriliyor mu? Bence şüphesiz. Ama sen yine de kendini suçlarsın ben sinirlendirdim diye. Hiç demezsin yani adam kontrolden çıktı canavara döndü diye. Çünkü mükemmel koca
 
Ben bırakması için yalvardım. Çok korktum. Yatakta ağlıyordum başka bir sebepten düşük yapmıştım. Benim psikolojim de iyi değildi. Onu idare edecek durumda değildim.Tartıştık. Kalçama bacaklarıma falan yumruklar attı yatakta.
Düşük yapmışken onu idare etmek zorunda değildiniz zaten.

Şuan iyi dediğiniz şey ne peki? Eşiniz sinirlenmesin diye sürekli alttan mi alıyorsunuz? İstemediği birşeyi yapıp söyleseniz ne olur ya da oluyor mu böyle şeyler?

Madem devam ettiniz öfke kontrolü ile ilgili yardım almaliydi kendisi. Sizi yumruk atarak dövmüş bir "adamla" seviyorum diye evli kalmaya devam etmemeliydiniz. O aşamada ayrılmamış birinin şimdi ayrılacağınıda sanmıyorum açıkçası.
 
Şey gibi olmuş
10 sene önce kolumu kopardı 5 sene önce bacağımı kopardı ama şu an çok mükemmel bir eş. O da ailesi de..
Ee senden kopanlar ne olacak peki?
Senin tek hatan zamanında yolunu ayırmaman olmuş.
O hengamede aileni çağırmışsın can havliyle
Baban boşan demiş sen çocuklarım var seviyorum demişsin
Aradan kaç yıl geçmiş sonrasında
Şu an evliliğin sen adamın damarına basmadığın için yürüyor
Hele bi çıkıntılık yap bakalım adam kurtadama evriliyor mu? Bence şüphesiz. Ama sen yine de kendini suçlarsın ben sinirlendirdim diye. Hiç demezsin yani adam kontrolden çıktı canavara döndü diye. Çünkü mükemmel koca
Teşekkür ederim yorumunuz için.Hayatta hep kendimi suçlamaya alışmışım belki de. Ancak kendime değer vermeye başladım. Ben zaten son şansını verdim.
 
Babam bana boşan dedi ama kendisi de anneme karşı farklı değil onun psikolojik şiddeti de var.
Bana hep oku annen gibi olma diyen bir adamdır babam.
Okudum işim gücüm sabit gelirim var. Ama aileden de böyle gördüğüm için normal karşıladım belki de.

Hic ailesinden bunlari gormeyip normal karsilayan bir ablamiz var. Yillarca duzeldi deyip deyip basa saran. Ben cocuktum kadini annem toplayip bize getiriyordu. Once cocuklar buyusun dedi, sonra esim duzeldi deyip herkese cephe aldi. Daha yeni yeni bizlerle gorusmeye basladi. Ablayi gorseniz bakisi bile urkek. Muhtemelen siz de boyle olacaksiniz.
 
Bize sormayın ,affettiniz siz şimdi başka şeylerde birikmiş içinize sığmıyor yaşananlar... bence sakin olmanız gerek ve bu konuyu yine eşinizle iletişim kurarak çözebilirsiniz... duygularınızı anlatın..
 
Düşük yapmışken onu idare etmek zorunda değildiniz zaten.

Şuan iyi dediğiniz şey ne peki? Eşiniz sinirlenmesin diye sürekli alttan mi alıyorsunuz? İstemediği birşeyi yapıp söyleseniz ne olur ya da oluyor mu böyle şeyler?

Madem devam ettiniz öfke kontrolü ile ilgili yardım almaliydi kendisi. Sizi yumruk atarak dövmüş bir "adamla" seviyorum diye evli kalmaya devam etmemeliydiniz. O aşamada ayrılmamış birinin şimdi ayrılacağınıda sanmıyorum açıkçası.
Sürekli alttan alma durumu değil. Dedim ya eşim günlük hayatta sinirli biri değil. Tartışmamız olmaz zaten. Çok önemli bir şey olması lazım. Mesela son şiddet olayında ben düşük yapmıştım ve bi süre mutsuzdum ve sürekli ağlıyordum. Buna tahammül edemedi.
 
Kızlar. Ben eşimle 12 yıldır birlikteyim ve 9 yıldır da evliyiz. Eşim herkes tarafından sevilen, gözü dışarda olmayan, kazandığını evine harcayan kendine özel bir masrafı olmayan, temiz, yakışıklı düzgün bir insan. İkimiz de 35 yaşındayız. 2 çocuğumuz var. Ben de çalışıyorum.
Benim meselem şu. Bazı şeyleri unutamamak ve affedememek. Okumuş bir cahilmişim ben.
Eşim daha sevgiliyken bir tartışmamızda tepsiyi duvara fırlatmıştı sinirlenip. Ben çok sinirlendirdim diye kendimi suçlayıp kalkıp temizlemiştim.
Evlendikten bi 5 ay sonra falan hamile kaldım. Eşim çok tembeldi hep kafasına göre uyumak kalkmak istiyordu. Ben çok yalnız kalıyordum. Bi gün kahvaltıya gelmesi için ısrar edince kalkıp beni tokatladı.

3. Şiddet olayı ailesinin evinde yaşandı. Annesi o zamanlar diğer gelini ne derse onu yapıyordu. Biz uzakta o yanında olmasına rağmen biz evlerine gittiğimizde hep bana bi tavırlar bi ilgisizlik vs. Neyse çok uzatmayım orda ailesinin halini görmeyip bana sinirlendi ve yine vurdu bana.

Ve en kötüsü bundan 3 yıl önce yaşandı. Ve yine aile meselesinden çok da küçük bir meseleydi. Öyle büyüttü ki delirdi resmen karşımda. Ve bu sefer zor bıraktı. Çok korktum. Ailemi çağırdım. Anlattım. Ama eskileri anlatmadım. Babam boşanın dedi ama boşanmadım seviyorum çocuklarım var diye.

Şimdi 35 yaşında kendime geldim ben bi aydınlanma yaşadım. Nasıl affettim bunları diye kendimi affedemiyorum pişmanlık içindeyim. İşin garip yanı eşim ve ailesi çok değişti. 3 yıl oldu her şey mükemmel. Ben sabrettim herkes çok değişti. Eşimden de ailesinden de çok değer görüyorum. Eşim de nihayet olgunlaştı belki de emin değilim öyle görünüyor şimdilik.

Eşim günlük hayatımızda çok sakindir. Evimizde hiç tartışma olmaz. Şakacıdır espriler yapar hepimizi güldürür. Tartışmayı evde sorun çıkmasını sevmez istemez. İşte böyle içinden çıkamadığım bi sorun. Adam kötü desem kötü değil. Ama öfke kontrolsüzlüğü var. Ve benim affedemediğim olaylar var. Siz olsanız ne yaparsınız benim yerimde.
eşinizi ikna edip ailele terapistine gidin
 
X