Boşanmalı mıyım, yorumlara ihtiyacım var.

Minnaklarimm Minnaklarimm mesela senin eşin kadar sinirlense kapıyı göstermiyor benimki. Ya da kendi çekip gitmiyor. Sinirini benden çıkarıyor. Mesele burda. İnsan çok sinirlenir bi uzaklaşır sakinleşir gelir.
Normalde biz bize kavga ederken susar benim eşim. Ben bır kere ilk yıl çıktım akşam gittim sapik peşime geldi korktum daha çıkmadım ona da söyledim. Ya susar ya giderdi. Orda sağlam gaza geldi öyle böyle değil iki hafta boyunca balkonda gece 2 lere kadar şişirildi. Normalde rahatsız edici sessizliği olur. İnsanız hiç beklemezdim öyle zoruma gitti ki gözden çıkarmak, yok sayılmak 3 ay boyunca duruma hergun yazdım sadece ona özel yaptım içimden gelenleri günlük gibi yazdım yazdım yazdım. Birde bu süreçte bebek ikiz olunca ailesine gittik 3 aylık olana kadar kaldım. Okuyordu hiçbir şey demiyordu yüzü asık ailesi ne oluyor diyordu bilmem benlik değil derdim. Arkadaşlarimla yazdıklarımı okuyordu avukat aradım boşanmak istiyordum çok fazla sustum kendi değerimi kendim düşürdüm. Sonra annesiyle ilgili bir yazışmayi okudu doğum günümden birgün sonra kutladı pasta aldı etti ben soğuk davranıyorum. Yine kavga kıyamet koptu ailemin yanına gittim. 2.5 ay sonra geldi aldı hiçbir şey olmamış gibi davrandık evimize 2 ay önce geldik
İlk geldiğimiz ay ben yine boşanmayı düşündüm eve girince o güne gittim ev üstüme üstüme geldi kabul edemiyorum ben onun için çok fedakarlık yapmışken yediremiyorum sonra bir tartışma oldu bir ay önce lafların çok ağır dedi çok canımı yakıyor yapma böyle bende seni aynı şekilde üzmek istemiyorum. Sonra sakinleştim zaten korona olduk canımızın derdine düştük 😅 umarim bir daha böyle kötü şeyler yaşamazsin.
 
Bir dahakine alttan almayıverin, nereye kadar gideceğini görün. Şiddet olursa polisi çağırıp şikayetçi olun ve darp raporu isteyin, polis yardımcı olur. Daha sonra adli süreç başlayacaktır, buradan ceza aldığında boşanma davası da açın ve maddi/manevi tazminat isteyin mutlaka. Ha ama baktınız siz alttan almıyor hakkınızı koruyorsunuz ona rağmen adam sakinliğini koruyor, demek ki gerçekten bir şeyler düzelmiştir, şansı hak ediyor.
Not : Kendinizi sürekli alttan alma durumunda da hissetmeyin, sizin de duygularınız var.
 
Tartışmayı kavgaya dönüştürmüyorum. Uzatmıyorum bi sorun olduğu zaman. Eşim zaten tartışmayı sevmez. Genelde ben uzatırdım meseleleri. Belki de sinirlerine hakim olamadığı için öyledir o da.
Hala o herife hak veriyorsunuz.
Sinirine hakim olamayan adam kapiyi carpip disari cikar sakinlesir, oyle gelir.
Kendisinden gucsuz bir varliga siddet uygulamaz.
Hele son anlattiginiz beni benden aldi.
Allah size akil fikir versin.
 
Evet saçmaladım gerçekten bastırdım duygularımı. Yoluma devam ettim. Daha kolay geldi belki de böylesi o zaman. Beraber 10 yılımız çocuklarımız vardı. Alışkanlık.
Senin bu yaptığını o kavgaya kadar bende yaptım. 2.5 yıl sevgili nişanlı öncesi normal arkadaş olarak zaman var. Öyle olunca görmezden çok geldim yapmam dediğim şeyleri yaptım sınırlarımi ihlal edildi göz yumdum. Onu kaybetmekten deli gibi korktum. Yetiştirme tarzımız çok farklı beni ailesindeki kadınlar gibi yapmak istedi çünkü annesi öyle istiyordu oysa bunun olmayacağı ortadaydı. İlk yıl çok kavga kıyamet sonra her geçen yıl biraz daha düzene girdik ama benden çok şey götürmüştü aynadaki ben ben değildim sanki. Tedavi için çok mücadele verdim bende problem yoktu çok işlem gördüm gık demedim altı ayda iki tedavi oldum bu kadar uğraştım onun için son tedavimde artık ikimizde psikolojik olarak gitmiştik transfere giderken kavga ederek gittik dönüşte yine yolda kavga ettik karnıma iki Bebek koydular o kadar emek verdim hiçe saydı. Eğer tutmasaydi negatif gördüğüm gün avukata gidecektim ona da dedim test sonucunu negatif olursa bitti benden bu kadar diye o kadar şeye tuttular
Müthiş bir gebelik yaşattı bana çok güzel bir süreç geçirdim doğum sonrası olan oldu. 😢
 
Senin bu yaptığını o kavgaya kadar bende yaptım. 2.5 yıl sevgili nişanlı öncesi normal arkadaş olarak zaman var. Öyle olunca görmezden çok geldim yapmam dediğim şeyleri yaptım sınırlarımi ihlal edildi göz yumdum. Onu kaybetmekten deli gibi korktum. Yetiştirme tarzımız çok farklı beni ailesindeki kadınlar gibi yapmak istedi çünkü annesi öyle istiyordu oysa bunun olmayacağı ortadaydı. İlk yıl çok kavga kıyamet sonra her geçen yıl biraz daha düzene girdik ama benden çok şey götürmüştü aynadaki ben ben değildim sanki. Tedavi için çok mücadele verdim bende problem yoktu çok işlem gördüm gık demedim altı ayda iki tedavi oldum bu kadar uğraştım onun için son tedavimde artık ikimizde psikolojik olarak gitmiştik transfere giderken kavga ederek gittik dönüşte yine yolda kavga ettik karnıma iki Bebek koydular o kadar emek verdim hiçe saydı. Eğer tutmasaydi negatif gördüğüm gün avukata gidecektim ona da dedim test sonucunu negatif olursa bitti benden bu kadar diye o kadar şeye tuttular
Müthiş bir gebelik yaşattı bana çok güzel bir süreç geçirdim doğum sonrası olan oldu. 😢
En hassas dönemlerde yaşananlar da daha bi üzüyor unutulmuyor işte. Konuyu kapatsan da tekrar çıkıyor ortaya bi yerde.
Ama sizde aile faktörü olmuş sorunun sebebi. Eşini dolduruşa getirmişler. Yeni doğum yapmış kadınla ne dertleri varsa:KK43:
 
En hassas dönemlerde yaşananlar da daha bi üzüyor unutulmuyor işte. Konuyu kapatsan da tekrar çıkıyor ortaya bi yerde.
Ama sizde aile faktörü olmuş sorunun sebebi. Eşini dolduruşa getirmişler. Yeni doğum yapmış kadınla ne dertleri varsa:KK43:
Bilmiyorum beni hiç dinlenme zahmetinde bulunmadı derdin ne niye böyle davranıyorsun bile demedi. Bende senin gibi bu olayı hiç unutmayacağım. Benimde hatalarım olmuştur ilk baştan beri bende kırdım incittim ama çok fedakarlık yaptım. Doğumu hatırlamak istemiyorum oysa 4 yıl bekledim üç tedavi oldum tonlarca hormon yüklendi göbeğim delik deşik oldu
Karşılığını böyle verdi canı sağ olsun bende bayağı şey değişti bitti bana hükmü artık susmuyorum istemediğim hiçbir şeyi o istiyor diye yapmıyorum yapmayacağım . Sende lütfen aradan üç yıl geçmiş uzun bir boşluk var ve eskisi gibi değil diyorsun eğer yine olursa sesini cikar susma kabullenme bizimde bir ailemiz var. Ben aileme karşı çok mahçupum. Büyük hayalkırıklığı yaşadılar hiç beklemediğimiz şeyi yaptı nasıl böyle bir şey yaptı dediler ama oldu. Babam oğlu kadar severdi aradığında İlk onu sorardı şimdi sormuyor. Annemle zaten hiçbir zaman iyi olmadılar. Bende artık onun kadar iyim onun kadar idare eden onun kadar geçimliyim . Bir kez daha yaşarsan bu tarz şey lütfen sende artık baş kaldır. Şuan düzelmişse üç yıl öncede kalıp kendini yıpratma
 
Bilmiyorum beni hiç dinlenme zahmetinde bulunmadı derdin ne niye böyle davranıyorsun bile demedi. Bende senin gibi bu olayı hiç unutmayacağım. Benimde hatalarım olmuştur ilk baştan beri bende kırdım incittim ama çok fedakarlık yaptım. Doğumu hatırlamak istemiyorum oysa 4 yıl bekledim üç tedavi oldum tonlarca hormon yüklendi göbeğim delik deşik oldu
Karşılığını böyle verdi canı sağ olsun bende bayağı şey değişti bitti bana hükmü artık susmuyorum istemediğim hiçbir şeyi o istiyor diye yapmıyorum yapmayacağım . Sende lütfen aradan üç yıl geçmiş uzun bir boşluk var ve eskisi gibi değil diyorsun eğer yine olursa sesini cikar susma kabullenme bizimde bir ailemiz var. Ben aileme karşı çok mahçupum. Büyük hayalkırıklığı yaşadılar hiç beklemediğimiz şeyi yaptı nasıl böyle bir şey yaptı dediler ama oldu. Babam oğlu kadar severdi aradığında İlk onu sorardı şimdi sormuyor. Annemle zaten hiçbir zaman iyi olmadılar. Bende artık onun kadar iyim onun kadar idare eden onun kadar geçimliyim . Bir kez daha yaşarsan bu tarz şey lütfen sende artık baş kaldır. Şuan düzelmişse üç yıl öncede kalıp kendini yıpratma
Bi süredir bi asîlik içindeyim zaten. Başka türlü rahatlatmaya çalışıyorum kendimi alışverişe kişisel bakımlara falan verdim:) önceden hep biriktirelim falan derdindeydim.Ama bu da olumlu etki yaptı adama.
 
Kızlar. Ben eşimle 12 yıldır birlikteyim ve 9 yıldır da evliyiz. Eşim herkes tarafından sevilen, gözü dışarda olmayan, kazandığını evine harcayan kendine özel bir masrafı olmayan, temiz, yakışıklı düzgün bir insan. İkimiz de 35 yaşındayız. 2 çocuğumuz var. Ben de çalışıyorum.
Benim meselem şu. Bazı şeyleri unutamamak ve affedememek. Okumuş bir cahilmişim ben.
Eşim daha sevgiliyken bir tartışmamızda tepsiyi duvara fırlatmıştı sinirlenip. Ben çok sinirlendirdim diye kendimi suçlayıp kalkıp temizlemiştim.
Evlendikten bi 5 ay sonra falan hamile kaldım. Eşim çok tembeldi hep kafasına göre uyumak kalkmak istiyordu. Ben çok yalnız kalıyordum. Bi gün kahvaltıya gelmesi için ısrar edince kalkıp beni tokatladı.

3. Şiddet olayı ailesinin evinde yaşandı. Annesi o zamanlar diğer gelini ne derse onu yapıyordu. Biz uzakta o yanında olmasına rağmen biz evlerine gittiğimizde hep bana bi tavırlar bi ilgisizlik vs. Neyse çok uzatmayım orda ailesinin halini görmeyip bana sinirlendi ve yine vurdu bana.

Ve en kötüsü bundan 3 yıl önce yaşandı. Ve yine aile meselesinden çok da küçük bir meseleydi. Öyle büyüttü ki delirdi resmen karşımda. Ve bu sefer zor bıraktı. Çok korktum. Ailemi çağırdım. Anlattım. Ama eskileri anlatmadım. Babam boşanın dedi ama boşanmadım seviyorum çocuklarım var diye.

Şimdi 35 yaşında kendime geldim ben bi aydınlanma yaşadım. Nasıl affettim bunları diye kendimi affedemiyorum pişmanlık içindeyim. İşin garip yanı eşim ve ailesi çok değişti. 3 yıl oldu her şey mükemmel. Ben sabrettim herkes çok değişti. Eşimden de ailesinden de çok değer görüyorum. Eşim de nihayet olgunlaştı belki de emin değilim öyle görünüyor şimdilik.

Eşim günlük hayatımızda çok sakindir. Evimizde hiç tartışma olmaz. Şakacıdır espriler yapar hepimizi güldürür. Tartışmayı evde sorun çıkmasını sevmez istemez. İşte böyle içinden çıkamadığım bi sorun. Adam kötü desem kötü değil. Ama öfke kontrolsüzlüğü var. Ve benim affedemediğim olaylar var. Siz olsanız ne yaparsınız benim yerimde.
Açıkcası hiçbir şey yapmam aradan geçmiş kaç yıl sen fi tarihinde tokat attın diye ayrılacağınızı düşünmüyorum affedip sindirmişsiniz bitmiş can sıkıntısına kendinize iş aramayın bence
 
Zaman aşımı diye birşey var mı. Tekrarı olur mu. Şiddetin dozu giderek artmıştı 6 yıl içinde 3 olay. Üçüncüsü en büyüğü. Kendisi de çok etkilendi son olayda çok pişman oldu. Ben de bi süre affetmedim ve son şansı verdim o zaman.
Ondan beri bir daha tekrarı olmadı.
Eğer sizi incitmeyecekse en son 3. Olay nedir ?
 
Eğer sizi incitmeyecekse en son 3. Olay nedir ?
Ben bırakması için yalvardım. Çok korktum. Yatakta ağlıyordum başka bir sebepten düşük yapmıştım. Benim psikolojim de iyi değildi. Onu idare edecek durumda değildim.Tartıştık. Kalçama bacaklarıma falan yumruklar attı yatakta.
 
Hayat sizin karar sizin, anladığım kadarıyla sonuncuda aşırı dayak yemişsiniz. Bu cümleyi kurarken bile mideme yumruk yemiş gibi oluyorum. Size kalkan eller sonra nasıl sevmek için uzanabilir ki. Nefretle öldüresiye döverken bakan gözler sonra aşkla bakamaz baksa bile ben unutamam.. ne desem boş kalacak.. Allah yardımcınız olsun
 
Ben olsam böyle bir adamın yanında kendimi güvende hissedemem. Hep diken üstünde olurum ya gene aynısı yaşanırsa diye. Bana korkunç geliyor bir adamın ne kadar öfkelenirse öfkelensin karşısındaki kadına kalkıp vurması. Bi kere fiziksel olarak eşit değilsiniz, ve bir tokatla ciddi yaralanan hayatını kaybeden insanlar olabiliyor. Benim amcam yengeme bir tokat atmıştı, kadın dengesini kaybedip kafasını duvara çarpmıştı hastanelik olmuştu. Ölebilirdi yani. Bir komşumuzun abisi de kızkardeşine bir tokat atıyor kadının kulak zarı patlıyor. Bahsederken bile korkunç.. Benim eşimin de öfke kontrol problemi var. Ama o sadece bağırır söylenir ve evin içinde deliler gibi yürür beni konuşturmaz. Bu bile şiddet. Konuşa konuşa azalttı ama hala tedirginim ve çocuk yapmıyorum. Yüksek sesten bile aşırı derecede rahatsız oluyorum, sizi düşünemiyorum, travmadır bu ya. Bana vuran canımı acıtan bir adamla sevişmek tekrar normal sohbet etmek bile çok çok güç. Şu an iyi diyorsunuz ama 5 sene sonra 10 sene sonra aynısını yaşatmayacağının nasıl bir garantisi olabilir. O güveni kırmış bir kere. Şimdi ben affedemiyorum boşanmak istiyorum deseniz e zamanında neden affettin diyip çirlinleşme ihtimali var mı ? Boşanmak isteyince canavara dönüşen erkekler var çünkü.
 
Ben bırakması için yalvardım. Çok korktum. Yatakta ağlıyordum başka bir sebepten düşük yapmıştım. Benim psikolojim de iyi değildi. Onu idare edecek durumda değildim.Tartıştık. Kalçama bacaklarıma falan yumruklar attı yatakta.
Ve eşin çok iyi biri öyle mi ?
 
Sürekli alttan alma durumu değil. Dedim ya eşim günlük hayatta sinirli biri değil. Tartışmamız olmaz zaten. Çok önemli bir şey olması lazım. Mesela son şiddet olayında ben düşük yapmıştım ve bi süre mutsuzdum ve sürekli ağlıyordum. Buna tahammül edemedi.
Arkadaşım bak, karnında taşıdığın canından kopan sensin, psikolojik sıkıntılar içindesin belli ki acıya katlanamadığın için ağlamışsın sürekli. Burada bizim kötü koca dediğimiz, en fazla git ötede ağla der. Sus diye çaresiz, acılı birini dövmek nedir?? Bu adam evlatlarınıza da hiç kükremiyor mu gerçekten?

Boşanacağınızı sanmam. Ama beraber bir terapi alın, sizin çektiğiniz acılardan onun da haberi olsun. Hem belki bir uzman gözlemi de iyi olur, adam gerçekten değişmiş mi...
 
O zaman sorsaysaydiniz bosanin derdim ben
Ama affetmişsiniz aradan üç yıl geçmiş ve değişti diyorsunuz
O zaman bu şekilde de devam edeneyeceginize göre çünkü huzursuzsjnuz
En iyisi destek almak mutlaka terapiste gidin
Böylelikle içinizde sorunu halledip mutlu ve emin bir şekilde yolunuzadevam edersiniz
 
Şu anda her şey yolunda ise düşünmenin mantığı yok ki...Ha yeni bir patlama yaşanırsa o zaman gereğini yaparsın.Hayatin tadını çıkar bak ömür çok kısa böyle şeylerle kendini doldurup durma..
 
X