Günaydın kızlar. Yine işin içinden çıkamadım geldim buraya. Daha önce de anlatmıştım eşim alkol alıyor eve geç geliyor diye. Bi türlü tam anlamıyla çözemedik biz bu konuyu. O alkol alıp geç geliyor, ben de surat asıp kavga çıkarıyorum. O benim surat asmamdan yılgın, ben onun onun deyimiyle sosyal içici olup haftada 2 eve geç gelmesinden. Derken 3 gün önce yine dolduk dolduk büyük bir kavga yaşadık. Bence 2 yılın birikmesiydi. O anne babaları çağıracağız diye tutturdu ben yapma etme derken. Minik bi sinir krizi geçirdi kapıları filan yumrukladı. Bu arada ben gitmek istiyorum evden. Kapıyı kilitledi anneler gelmeden çıkamazsın diye. Ben de çok öfkelendim polisi aradım. Sonra polis geldi gitti. Anne babalar geldi. Annesi bence beni suçlayıcı konuştu, sürekli oğlunu savundu. Ben de sesimi yükselttim ona. Benim annem anlaşamıyorsanız boşanın dedi. Eşim buna alındı. İşte babalar bunlarda bişey yok dedi. Kısacası herkese rezil olduk. 2 yetişkin bireye yakışmayacak şeyler. Aileleri çağırması başlı başına yanlıştı. Ona göre başa çıkamamış artık, benim gitmemden korkmuş, geçen hafta artık ailemle konuşacam demiştim ona istinaden çağırmış. Neyse işte eşimin bunlarda bişey yok sakin ol filan demesi üzerine boşanmasam mı diye düşünmeye başlamıştım ki dün akşam eve geldi. Sana bişey diyeceğim ama tartışmak istemiyorum. Annem dedi ki eşini benim evime getirme, hafta sonu bi akrabalarının nişanı var oraya da getirme. Ben tabi yine en başa döndüm. Ben de zaten görüşme taraftarı değilim onunla ama bu mu yolu yordamı. Diyemedin mi diyorum eşimin gelmediği yerde benim de işim olmaz diye. Ama sen ona bağırdın üzülmüş alınmış diyor. Dün eşyalarımı toplayıp gitmeye kalktım akşam durdurdu beni. Konuştu konuştu. Sürekli gitme, ayrılma modunda olduğumu, sürekli korku içinde yaşadığını filan söyledi. Bi dur ortam soğusun diyor. Ama inada bindi iş. Ben o nişana gideceğim diyor. Bense gururuma yediremiyorum. Ne yapmalıyım siz söyleyin? Bitmiş mi bu evlilik?