silenzio;
Üzülme...İnan ki herşey geçiyor,acısı kalıyor tamam kabul ediyorum ama geçiyor.
Yaşadığımız sürece kimbilir daha neler göreceğiz.
Benim annemde çok genç yaşta dul kaldı 32 yaşında...
Evlenmedi.Sanırım evlenmesini bende kabullenemezdim (Bu konuda bencil düşündüğümü biliyorum)
ama annemi kıskanıcağımdan,baska bir adamla düşünemiyorum.
Maddi imkan yoksa belkı annen mecbur kalmıstır baska caresı yoktur.
Benım annemim işi gücü vardı,yalnızca bize gizli gizli sahip çıkan dedem vardı onun sayesınde ayakta
kaldık ve annem evlenmeyi düşünmedi.
Senınde nekadar acı cektıgını anlayabılıyorum.
Yaşadıklarımız birbirinden farklı gibi görünsede özünde aynı seyler..
Ne diyelım Allah bugünümüzden geri koymasın,hepimizin yardımcısı olsun