Böyle mutlu değilsin sen..

Merhaba,
Dert değil belki ama son zamanlarda kendimi kötü hissetmeme sebep olan bi durum bu.. belki yorumlar iyi gelir diye düşünerek yazıyorum..

Üni. Yıllarımda bakımlı hatta biraz da süslü idim.. o zaman içimden böyle geliyordu ve mutluydum..

Şu an 32 yaşındayım.. 4 yıl önce doğum sonrası "saldim" kendimi.. bakımlı olmak istiyordum ama mecalim yoktu.. ailem çok üzülüyordu bu duruma.. "mutsuzluk ne hale getirdi" üzüntüsü.. ben çok takmadim daha önemli sorunlarim vardı.. depresyon gibi..

Şimdilerde çok şükür hiç bir sıkıntım yok.. ama makyaj yapmayı, takı takmayı, giyimi dert etmeyi, süs denecek herseyi bıraktım.. boyle istiyorum.. tek sebep bu..

Tertemiz olmak, mis gibi kokmak, sacimin tarali olmasi, kiyafetimin temiz sade dümdüz olmasi bana yetip artıyor.. aynı kazaktan 3 tane aynı pantolondan 4 tane derken çok kolay kombin yapıp giyinmek bile zevk veriyor:)

sacimi çok beyazım olduğu için boyuyorum ama bu da şimdilerde bırakmak istediğim bişey..

Mecbur kalmadikca kıyafet almıyorum..
Ayakkabı Çanta vs hiç ilgimi çekmiyor..
Bütün yil aynı sırt çantası ile gezdim zerre rahatsız olmadım..

Oje delisi iken şimdi arada sürüyorum.. o bile gereksiz geliyor..

Ama gelin görün ki ailemi iyi olduğuma inandiramiyorum.. annem çocuk kandirir gibi kumpas gibi alışveriş ortamı yaratmaya çalışıyor.. ablam her gorusmemizde bakımlı ol diyor.. ama yaklasik 2 saat suruyor bunu soylemesi.. temiz ve sade olmanin beni mutlu ettiğini anlatamıyorum.. babam bile saat başı saat tak bari diyor :)

Ben böyleyim karışmayın diyecek duruma geliyorum yeter bu mevzu diyorum.. durum vahim bakışı atıyorlar.. onlar için üzülüyorum..

Ailemi çok seviyorum.. çıkamadı depresyondan diyerek uğraş vermeleri vah vah bakışları bitsin istiyorum.. azıcık suslen inanirlar diyor arkadaşım.. bi Ruj sürmek çok mu zor.. diyor.. belki haklı..

bi kadının benim tarzimda bi kadının mutlu olduğuna inanmak çok mu zor..

Uzun oldu kusuruma bakmayın.. dert bile sayılmaz ama yazdım işte.. iyi geceler..

Önceden bakımlıymışsınız
Şuanda makyaj yapmak içinizden mi gelmiyor
Yoksa doğal olduğunuzda daha mı iyi ve güzel hissesiyorsunuz kendinizi bu önemli

Bakımlı olmak makyaj yapmak ve takı takmak değil ki... Algıda hata var bir kere ben 21 yaşındayım bende sizin gibiyim biraz . Banyo yapıp evde giydiğim eşofmanlarla kendimi daha güzel daha mutlu daha temiz buluyorum süslü püslü takıları ve makyajı kendime yakıştırmıyorum daha doğrusu mutlu olmuyorum . Özellikle makyaj yaptığımda çekildiğim bütün fotograflar çok güzel gelir ama akşam biyerden geldiysem eve makyajlıysam çok mutsuz oluyorum onu yüzümde istemiyorum .Acaba yüzünüz solgun mu biraz insanlar sizin renkli yüzünüze alıştıysa solgunluğunuz hasta gibi düşündürebilir ...

mystreious .!.:

Önceden bakımlıymışsınız
Şuanda makyaj yapmak içinizden mi gelmiyor
Yoksa doğal olduğunuzda daha mı iyi ve güzel hissesiyorsunuz kendinizi bu önemli

Genişletmek için tıkla...

Gereksiz geliyor bi Nevi içimden gelmiyor da.. daha iyi hissediyorum kendimi evet.. daha rahat hatta özgür.. bakımsız hissetmiyorum kendimi..

Esiniz ve daha da önemlisi siz mutluysanız bosverin. :)

sedalein .!.:

Merhaba,
Dert değil belki ama son zamanlarda kendimi kötü hissetmeme sebep olan bi durum bu.. belki yorumlar iyi gelir diye düşünerek yazıyorum..

Üni. Yıllarımda bakımlı hatta biraz da süslü idim.. o zaman içimden böyle geliyordu ve mutluydum..

Şu an 32 yaşındayım.. 4 yıl önce doğum sonrası "saldim" kendimi.. bakımlı olmak istiyordum ama mecalim yoktu.. ailem çok üzülüyordu bu duruma.. "mutsuzluk ne hale getirdi" üzüntüsü.. ben çok takmadim daha önemli sorunlarim vardı.. depresyon gibi..

Şimdilerde çok şükür hiç bir sıkıntım yok.. ama makyaj yapmayı, takı takmayı, giyimi dert etmeyi, süs denecek herseyi bıraktım.. boyle istiyorum.. tek sebep bu..

Tertemiz olmak, mis gibi kokmak, sacimin tarali olmasi, kiyafetimin temiz sade dümdüz olmasi bana yetip artıyor.. aynı kazaktan 3 tane aynı pantolondan 4 tane derken çok kolay kombin yapıp giyinmek bile zevk veriyor:)

sacimi çok beyazım olduğu için boyuyorum ama bu da şimdilerde bırakmak istediğim bişey..

Mecbur kalmadikca kıyafet almıyorum..
Ayakkabı Çanta vs hiç ilgimi çekmiyor..
Bütün yil aynı sırt çantası ile gezdim zerre rahatsız olmadım..

Oje delisi iken şimdi arada sürüyorum.. o bile gereksiz geliyor..

Ama gelin görün ki ailemi iyi olduğuma inandiramiyorum.. annem çocuk kandirir gibi kumpas gibi alışveriş ortamı yaratmaya çalışıyor.. ablam her gorusmemizde bakımlı ol diyor.. ama yaklasik 2 saat suruyor bunu soylemesi.. temiz ve sade olmanin beni mutlu ettiğini anlatamıyorum.. babam bile saat başı saat tak bari diyor :)

Ben böyleyim karışmayın diyecek duruma geliyorum yeter bu mevzu diyorum.. durum vahim bakışı atıyorlar.. onlar için üzülüyorum..

Ailemi çok seviyorum.. çıkamadı depresyondan diyerek uğraş vermeleri vah vah bakışları bitsin istiyorum.. azıcık suslen inanirlar diyor arkadaşım.. bi Ruj sürmek çok mu zor.. diyor.. belki haklı..

bi kadının benim tarzimda bi kadının mutlu olduğuna inanmak çok mu zor..

Uzun oldu kusuruma bakmayın.. dert bile sayılmaz ama yazdım işte.. iyi geceler..

Genişletmek için tıkla...

bence sizin konunuz çok kritik
hadi her şey tamam da, 32 yaşında beyaz saçlarla gezmek istemeniz soru işaretleri oluşturdu bende
gerçekten depresyonda da olabilirsiniz, gerçekten mutlu da olabilirsiniz
bu yazdıklarınızdan kestirmek çok zor
burada üyeler "aaa tabi olur" yazabilirler ama ya durum sizin ruh halinizden kaynaklanıyorsa?
bence siz çok iyi bir psikiyatr ile görüşün
eğer o, sizin bu mutluluğunuzun gerçek olduğuna kanaat getirirse, aileniz de ikna olur zaten
eğer ailenizin haklı olduğuna kanaat getirirse, o zaman da size bir yol çizebilir

Ben depresyondayken annemin tek tepkisi "gak sogan doğra gız" dan ibaretti :)) Ne tatlı aileniz varmış hakkaten.
Bence sadelik tüm hayatınıza sirayet etmedikçe aileniz sizin depresyondan çıktığınıza inanmaz gibi geliyor. Eğer siz cidden depresif moddan çıktığınıza eminseniz, hayat tarzınızın artık bu sadelikte olduğunu gösterin onlara. Eminim bir gün anlarlar..

muzurtilki .!.:

bence sizin konunuz çok kritik
hadi her şey tamam da, 32 yaşında beyaz saçlarla gezmek istemeniz soru işaretleri oluşturdu bende
gerçekten depresyonda da olabilirsiniz, gerçekten mutlu da olabilirsiniz
bu yazdıklarınızdan kestirmek çok zor
burada üyeler "aaa tabi olur" yazabilirler ama ya durum sizin ruh halinizden kaynaklanıyorsa?
bence siz çok iyi bir psikiyatr ile görüşün
eğer o, sizin bu mutluluğunuzun gerçek olduğuna kanaat getirirse, aileniz de ikna olur zaten
eğer ailenizin haklı olduğuna kanaat getirirse, o zaman da size bir yol çizebilir

Genişletmek için tıkla...

+1

ahromeo .!.:

Bakımlı olmak makyaj yapmak ve takı takmak değil ki... Algıda hata var bir kere ben 21 yaşındayım bende sizin gibiyim biraz . Banyo yapıp evde giydiğim eşofmanlarla kendimi daha güzel daha mutlu daha temiz buluyorum süslü püslü takıları ve makyajı kendime yakıştırmıyorum daha doğrusu mutlu olmuyorum . Özellikle makyaj yaptığımda çekildiğim bütün fotograflar çok güzel gelir ama akşam biyerden geldiysem eve makyajlıysam çok mutsuz oluyorum onu yüzümde istemiyorum .Acaba yüzünüz solgun mu biraz insanlar sizin renkli yüzünüze alıştıysa solgunluğunuz hasta gibi düşündürebilir ...

Genişletmek için tıkla...

Evet çok beyaz tenliyim.. yüzüne renk can kan gelsin çok diyorlar da.. bana elma yanaklar yetiyor napim :)

O kadar kimyasalı vücudumuza boca etmemek daha doğru bence de. Ama en iyisi nasıl mutluysanız öyle olunması tabiki. Başkaları da inanmayıversin..

Sadelik, doğallık bizim toplumda şok etkisi yaratıyor da ondan :)

Garip bir yanınız yok bana göre.

Eskiden bakımlı ve mutlu olduğunuzdan su an sizin mutsuz olduğunuzu düşünüyorlar
Ben de aşırı makkaj seven bir insan değilim ama üç parça kıyafetinin olmasi yeni güne baslarken ruj bile sürmek istememek aşırı geldi açıkçası
Ben genelde moralsiz ve mutsuz olduğumda hiç suslenmek istemiyorum

mugehatun .!.:

Ben depresyondayken annemin tek tepkisi "gak sogan doğra gız" dan ibaretti :)) Ne tatlı aileniz varmış hakkaten.
Bence sadelik tüm hayatınıza sirayet etmedikçe aileniz sizin depresyondan çıktığınıza inanmaz gibi geliyor. Eğer siz cidden depresif moddan çıktığınıza eminseniz, hayat tarzınızın artık bu sadelikte olduğunu gösterin onlara. Eminim bir gün anlarlar..

Genişletmek için tıkla...

Bugün aynısını söyledim onlara..
Evime bakın sürekli daha az eşyalı daha temiz bir eve dönüşüyor.. aynısı bana da oluyor.. değiştim.. değişiyorum..
eşimle cocugumla mutlu olduğumu görüyorlar.. ama bitmiyor inanin.. neredeyse 1 yıl oldu.. hala her görüşmede bu konu pirt diye hortluyor.. her hediye alma firsatinda makyaj malzemesi kıyafet doluyor ev.. annem dünya tiyatro gününde bile kıyafet aldı.. eskiden tiyatro yapmışım okulda vs :))))

Morticia Addams .!.:

Eskiden bakımlı ve mutlu olduğunuzdan su an sizin mutsuz olduğunuzu düşünüyorlar
Ben de aşırı makkaj seven bir insan değilim ama üç parça kıyafetinin olmasi yeni güne baslarken ruj bile sürmek istememek aşırı geldi açıkçası
Ben genelde moralsiz ve mutsuz olduğumda hiç suslenmek istemiyorum

Genişletmek için tıkla...

İşte ben öyle değilim.. yeni güne Ruj sürmeden baslayabiliyorum.. gerek duymuyorum.. istemiyorum..
10 yıl önce en makyajlı donemimde simdiki kadar mutlu bile değildim..
3 parça kıyafetim yok lazım olduğu kadar var.. ihtiyaçtan hareketle alışveriş var :)

Sanirim sizi anlayabiliyorum. Bende bir zamanlar topuklu ayakkabiyla saatlerce gezer tozardim. Kaslarimi aldirirdim. Kiyafetlere ozenirdim vs. Vs. Sonra evlendim oglum oldu ve onceliklerim degisti tarzim degisti. Simdilerde rahat ve temiz olmasi yeterli oluyo kaslarimi almiyorum ve boyle daha cok yakistigini hissediyorum. Az ve oz kiyafet hosuma gidiyor. Bence siz depresyondan ciktiniz ve kendinize bir tarz belirlediniz. Ailenize uzun uzun anlatin bunu eminim anlayacaklardir

Sizin gibi giyinen kadin da cok da sizin onceki halinizden farkli olmaniz ailenizi rahatsiz ediyor sanirim.bir de depresyon yasamissiniz tedirgin oluyorlar herseyi ona yoruyorlar.oncelikle siz iyi oldugunuzdan emin misiniz eger eminseniz sorun yok.siz gulumsuyorsaniz neseliyseniz ne bileyim her halinizden belli olur zaten iyi olup olmadiginiz.aileniz anlar bir sekilde

Ne kadar tatlı bir aile, siz depresyonunuzu aşmışsınız ama aileniz hala kaygılı demek ki.

30 yaşında bir de 40 yaşında insan bir değişim yaşar derler, belki ailenize sizin yaşadığınız değişimin hayatınızın bir parçası olduğunu anlatmalısınız.
Yine de kırmayın, benim çok hoşuma gitti bu ilgi alaka...

muzurtilki .!.:

bence sizin konunuz çok kritik
hadi her şey tamam da, 32 yaşında beyaz saçlarla gezmek istemeniz soru işaretleri oluşturdu bende
gerçekten depresyonda da olabilirsiniz, gerçekten mutlu da olabilirsiniz
bu yazdıklarınızdan kestirmek çok zor
burada üyeler "aaa tabi olur" yazabilirler ama ya durum sizin ruh halinizden kaynaklanıyorsa?
bence siz çok iyi bir psikiyatr ile görüşün
eğer o, sizin bu mutluluğunuzun gerçek olduğuna kanaat getirirse, aileniz de ikna olur zaten
eğer ailenizin haklı olduğuna kanaat getirirse, o zaman da size bir yol çizebilir

Genişletmek için tıkla...

32 yaşında saçını boyamadan da beyazlarla mutlu olmak inandırıcı gelmiyor anlıyorum..

Ama mutlu olup olmadığımı psikiyatriste onaylatacak kadar vahim mi gerçekten..

Sadece saç.. Beyaz da renk..

Mutsuz olmayı çok iyi bildiğim için belki de eminim şu an iyi olduğuma..

Teşekkürler..

goha .!.:

Ne kadar tatlı bir aile, siz depresyonunuzu aşmışsınız ama aileniz hala kaygılı demek ki.

30 yaşında bir de 40 yaşında insan bir değişim yaşar derler, belki ailenize sizin yaşadığınız değişimin hayatınızın bir parçası olduğunu anlatmalısınız.
Yine de kırmayın, benim çok hoşuma gitti bu ilgi alaka...

Genişletmek için tıkla...

Kırmak istemiyorum evet.. ama aşmak da istiyorum bu mevzuları.. ailem çok süslü.. zor olacak işim :)