Böyle terbiye edilir.

Bu konuyu gördükçe yazasım geliyor. İki buçuk yaşında oğlum az önce uyudu. Aşk acısı çekiyorsa demek ki uyku tutmuyor. Uyumamak için 10. Kez su isteyince (evet saydım işim ne) vermedim ve kızdım. Vay sen misin bunu yapan. Kendini yataktan atarak çığlık atmaya başladı. Evet gecenin bu saatinde. Ben ne yapayım şimdi bu çocuğa? İletişime kendini tamamen kapatmış etrafa tekme savuran çocuğa ne yapayım? Gözüm seğirirken alt komşunun aklından geçecek olan muhtemel iki düşünceyi söyleyeyim. "ay yazık dövüyor demek çocuğu nasıl bağırıyor öyle" ya da "ne terbiyesiz çocuklar var saat gecenin 2si nasıl da bağırıyor" her iki düşüncede de anne suçlu. Ya terbiye vermiyor ya da vicdansız . Hiçbir türlü memnun edilmez zaten kınamacı tipler.

Ben gidip seğiren gözümü düzelteyim.
Ek olarak biz o evlerden ırak dediğiniz çocukların annesi olarak gerçekten çok fazla yoruluyor ve yıpranıyoruz. Öyle ki yemek yemeyi unutuyoruz. Bundan ötürü de eleştiri ve kınama durumuna tahammül edemiyoruz. Kendi adıma yapmak istediğim şey, buyur sen bak o zaman diyerek uzaklaşmak. Ki bunu bana akıl vermeye çalışan kaynanama yaptım. Bir saatin sonunda mor bir suratla "yok kızım yok bu çocuk Bi değişik" diyerek verdi çocuğumu. Hey yavrum hey kolaydı öyle konuşmak.
 
Evet ya baskalari hele o kocakarilar cok bilirler herseyi.akil vermek elestirmek en kolayi.insan dusunebilen tek canlidir ama cogunluk suruyu takip eder.ne kadar dogru.cocuk bu laf anliyor mu hayir rahatsiz oluyorsan dr u ayagina cagir.brnde bir anneyim iki kizim var.hastanede markette kalabalik ortamda kizim bagirinca nasil utaniyorum susturamiyorum ki sus dedikce daha cok bagiriyor.caresizlik boyle birsey.su zamanin cocuklari o kadar asi ve cazgir ki napsak bilemiyoruz.anlayis ve braz empati.cok mu zor kulaklik kullanin bir zahmet!!
 
Çocuk elbette koşacak eğlenecek ama durması gereken yerde annenin durdurabilmesu gerek. Şöyle ki akrabamızın çocuğu var her hafta gelirler, 3 yaşında tatlı bir erkek çocuğu. Gel gör ki halılarım boyadan gözükmüyor, mumluk severim ben insanlar bana hep mumluk hediye alır, kırdı birer birer, tabaklar biblolar kitaplar cdler hak getire. Öyle ki annesi ablası bile ne rahatsın diyor ( ne yapayim 3 yaşındaki miniğe mi kızayim) Çocuk da felaket aftif ve tv nin arkasına geçip itmeye çalışıyor işte onu istemiyorum. Kaç bin liralık tv. Ya çocuk tv arkasına geçince bi kalk yerinden bi tut ama yok. Ben kalkıp tutuyorum. Ben uzaklastiriyorum. Insanlar müsamaha gösterebilir ama bir yere kadar.
 
hastahanede koşulmaz bence kadın uyarmış demekki rahatsız olmuş.çocukları durdurmanız gerekirdi bir şekilde,siz üste çıkmışsınız.toplum kurallarına uymak lazım ne var ki bunda diyorsunuz ama başkaları sizin çocuğunuzun verdiği rahatsızlığa katlanmak zorunda değil.
 
Maalesef öyle oluyor, dediğim gibi ben aşırı rahat, çocuğuyla ilgilenmeyen ailelere çok kızıyorum, hakikaten bazıları rahatlık abidesi çünkü, o tip ebeveynlere aşırı tepkiliyim ama bazılarını da görüyorum, elinden geleni yapıyor ama çocuk durmuyor, bize gelmişti bir aile, 2 yaşlarında bir çocuk, anne baba ve yakın akraba dışında pek kimseyi görmemiş o yaşa kadar, ilk defa yabancılık çekeceği bir ortama girdi, çocuk 5 dakika durmadı, sürekli ağladı, anne baba çocuğu susturmak için herşeyi yaptı ama nafile, bahçedeki hayvanları gösterdik, çizgi film açtık durmuyor çocuk, ben o anne babaya rahat diyemem, onlarda çok üzüldüler çocuğu susturamadıkları için, ne misafirliklerini anlayabildiler ne iki sohbet edebildiler, belki 2 nefes alma umuduyla gelmişlerdi bize ama geldiklerine pişman oldular çocuk durmayınca, üzülmüştüm o hallerine, elimden de birşey gelmedi, biraz avutabilseydik çocuğu, annesi babası biraz dinlenme imkanı bulurdu belki.



 
İşte ben öyle ana ya kızıyorum ev sahibine ne kadar rahatsin diyeceğine kalkıp kendi müdahale etmeli

Çocuklarına uyarı vermeyip oturup çocuklarının bı yeri ne zarar geldiğinde darbe kanama vs zıplayıp çocuğa bakmaya gidiyorlar kabul etmiyorum artık böyle insanları eve
 

Yazdıklarınıza kısmen katılıyorum ama genelleme yaptığınızı düşünenlere hak veriyorum.

Çocuk anlar ama çocuğun önceliği onun merakını celbeden şeydir.
Yanınıza çocuğun dikkatini çekecek şeyler götürün diyorsunuz, yeni bir ortamda herhangi bir şeyle çocuğun dikkatini çekmek çok zor.
Oğlum 19 aylık, yeni bir evde onun için yeni olan oyuncaklarla oynaması 5 veya 10 dakika.
Çünkü oda oda dolaşmak, her deliğe girmek daha keyifli.
Ne şekilde iletişim kurulursa kurulsun bazı çocuklar için bunu engellemenin yolu yok sanıyorum belli bir yaşa kadar, hangi yaşa kadar bilemeyeceğim.
Bu durumda bana da onu bırakıp peşinde dolaşmak, eşyaya zarar veya birine rahatsızlık verecek gibiyse müdahale etmek kalıyor.

Uyaran olursa pek de hoş olmaz, tarzım değil münakaşa ama insanın o stresle cevap vereceği tutar.
 
Göz seviyesine inmediyseniz demek.
Yerde yuvarlanarak anlatacaksınız.
 
Idrakyollariiltihabi valla sen yazdıkça ben oluyorum
Çocuğuna sukunet sana bol sabır dilerim
Senin anneliğinin hakkı ödenmez 10 çocuk yetiştirmiş kadar oldun
 
Valla önüme çıkıp duruyor okumasam daha iyi afakanlar basıyo içimi
Uyku nerdee gohacım midem bulanıyor 1 haftadır, hayattan soğuyorum

Ay ben neredeyse 9 ay uyudum, uyumadan tek seferde bitirebildiğim film yoktu, kitap da elime alınca anca 5-6 sayfa, sonra küt

Kolay gelsin sana ne diyelim, geçecek diyeyim
 
Gerçekten olmayınca olmuyor.
O ağlak modelden bende 2 tane var, sebepli sebepsiz doğduklarından beri ağlarlar.
Allahtan alt katım boş, yan komşudan her karşılaşmamızda özrümüzü dileriz ama yapacak bir şey yok.
Bayılmıyoruz biz de çocuklarımızın ağlamasına, söz dinlememesine ama çare de bulamıyoruz.
 

Elini ocağa bilinçli olarak mı yaklaştırdığını düşünüyorsunuz çocukların, canının yanacağını bilse zaten yanaştırmaz. Balkondan aşağıya sarkma diye eminim ki bütün anneler uyarıyordur kimse çocuğunun başına bir şey gelmesini istemez ama balkondan düşüp hayatını kaybeden çocuklarda var, sizce bu çocuklar bilerek intihar mı ediyor? Çocuk her söylediğiniz şeyi tam anlamıyla anlasa zaten yapmaz o zaman da adı çocuk olmaz zaten. Kaldı ki hayır dediğinde anlık ya da dakikalık duruyor çocuk evet ama ona sabah hayır dediğinizde akşama kadar durmasını bekleyemezsiniz!
 
Ben eskiden cocugun yetistirilme tarziyla sekillenecegini savunurdum ve bik bik öterdim. Simdi karakterin de genetik oldugunu dusunuyorum. Genetik biliminde buna yer var midir bilmiyorum ama benim dusuncem bu. Cunku bazen ne yaparsan yap olmuyor olmuyor.
 

Bende aynı şeyleri savundum ama bir üye ısrarla çocukların hayırdan anladığını eğer anlamıyorsa çocukta bir sorun olduğunu destek alınması gerektiğini söylüyor. Allahım sen aklımı koru. Hareketli çocuklar sorunlu çocuklar olmuş günümüzde vay be!
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…