bence siz aileler arasında ayrılık yaratıyorsunuz..öyle bir yazmışsınız ki, sağcı solcu ,hac,umre vs...ailesini bilmem ama siz bunlara fena kafayı takmışsınız...önemli olan insan olmaktır..başınız açık olur ama edepli giyinirsiniz,olur biter
Duygucıkmazı ablam evet kapalı olduklarını biliyordum ama kapanmak bana uzak gelmedi hiçbir zaman onu tanımadan öncede uzak gelmezdi.Şuanda ise dediğim gibi kapanmayı sorun etmiyorum sadece işimi yaparken zorlanacağımı düşünüyorum okadar,birde dayatma olması hiçbir zaman hoşuma gitmedi ve bunu söyledimde kendisine.
Yani ben o aileye girdikten sonra zaten kapanırdım sadece şart olarak sunulması hoş değil.
Son olarak 4 sene her anımda yanımda olmuş,en kötü zamanlarımda ve en iyi zamanlarımda,tabiki ayrılmak kolay değil.Yurtta yangın çıkardım ufak bir kaza dolaplar yandı erkek arkadaşım halletti,eve cıktım,eviyle evim 15 dakika arabayla,akşam bir ihtiyacım olsa sen dışarı çıkma ben getiririm der ve arar ona söylerdim kalkar evinden ne isterse kapıma getirirdi.Keza snv zamanı fotokopide not görse çeker getirirdi bana 'al bunada çalış diye' bazen bana yalvarırdı nolur geç bu dersini çok çalış,benim için çalış tamam mı diye ,bazen notum düşük gelse benden fazla üzülürdü..Benim derslerime benden çok önem verirdi ve ben hasta olsam zorla dr a götürürdü...Birgun arabamla kapının önünde kaldım araba bolzuldu servise götürdü arabayı çalışır vaziyette bana geri getirdi..
Daha okadar çok şey varkii...4 senede neler yaşadım.Bende onun için bazı fedakarlıklarda bulundum tabi,ayrılmak okadar kolay mı?
Ama herşeye rağmen şuan ayrılmak istesem bana anlayış göstericeğini biliyorum.Çünkü bu benim hayatımla ilgili değil sadece 2mizin hayatı,benim mutsuz olmam onunda mutsuz olması demek.
Sadece burda benim durumumda olan ya da bunu yakınında yaşayıp gören ablalarımdan tavsiye istedim.Daha öncede dediğim gibi yüreğim değil beni beynim düşündürüyor.Evet seviyorum ama sonu mutsuz biticekse şuan sevmemin bir anlamı olmayacak..
Bende sizden uyuşup uyuşamayacağımıza dair fikir almak istedim,Benim gibi izmirde yaşamış bir ailenin kızı böyle bir aile ile anlaşabilir mi?Ailenin iyi çıkması halinde de anlaşamaz mı?Herşey iyi insan kötü insan olmaya mı bağlı yoksa kültürel farklılıklar ve din anlayışı farklılığı önemli mi?
edepli giyinmek nasıl oluyo biraz açıklarmısın???
yani açık saçık giyinmessin demek istedim..herşeyin meydanda dolaşmazsın..sonuçta başı açık olup , giyinmesini bilen çok
insanları edepli edepsiz diye ayırmanız çok yanlış.heleki giyim kuşam mesesiyle böyle bi ayrım yapamazsınız.bana göre normal olan bi elbise size göre açık olabilir ama kimseyi bu şekilde yargılamamalısıız.çok yanlışlmaz:
arkadasin demek istedigini cok iyi anliyorum cunku hemserim.. izmirde maalesef bu gorus mevcut ben solcuyum ya sen kapalimisin? anlatmak istedigi bu.. cok buyuk tezatlar var iki kesim arasinda bunu anlatmaya calisti siyasi bir imge kullanmadi kesinlikle.. izmirde ya deniz gezmis tarzi solcusundur;ya deniz baykal tarzi solcusundur; yada osmanli tarzi solcusundur insanlar nekadar kabul etmesenizde sizi kategorize eder o yuzden anlatmaya calistigi buydu arkadasin ..
SELAM
Ben 23 yaşında bir ailenin tek çocuğuyum.Annem ve babam ömürlerinin yarısından fazlasını izmirde geçirmiş,modern görüşlü solcu insanlar.Beni ellerinden gelen herşeyi yaparak özel unv. de okuttular ve bu eylülde inşallah hukuk fakültesinden mezun olmuş olucam.Ve konuya girmek gerekirse,kısacası unv.den tanıştığım,4 senedir birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var.
SORUN ŞU Kİ,onun ailesi kapalı görüşlü,öyle ki sülalesinde 1 tane açık yok,bayanların çalışması onlara ters,gelinler kayınbabalarıyla aynı sofrada yemek yemez,hatta çoğu zaman ayrı odalarda otururlarmış.Ve tabiki alacakları gelin kapalı olmalı.Babası senede 1 kere hacca 2 sefer ümreye giden biri,kız kardeşleri ilk okul,orta okul ve lise mezunu,abileri açık öğretim mezunu ve toplam 7 kardeş olmakla birlikte Diyarbakırlılar.
Erkek arkadaşımsa Bilgisayar mühendisliğini bitirdi ve unv.de okumanın vermiş oldugu bazı şeylerle ve benim çabalarımla benim çalışmama sıcak bakmakta ama kapalılık konusunda taviz vermemekte.Bana karşı son derece iyi ve anlayışlı,4 senelik okul hayatımda başım her sıkıştığında yanımda oldu,yeri geldi beni üzen arkadaşlarını
karşısına aldı,beni çok fazla sevdiğini,benim üzülmeme dayanamadığını,sen gül ben başka hiç birşey istemiyorum dediğini söyleyebilirim.Hatta onun sevgisinin benim sevgimden daha büyük olduğunuda itiraf edebilirim.Bende onu çok seviyorum ve yakın zamanda evlenmeyi düşünüyoruz ama gelecek beni korkutuyor..
Ayşe Armanı okuyan varsa geçenlerde benim durumumda olan bir kız 'Karşı mahalleden birini sevdim' diye bir yazı yazmış..Bende aynı durumdayım..iki ayrı kültürden gelen ve biri solcu bir ailenin kızı diğeri ise sağcı bir ailenin oğlu.Evlenirsek mutlu olabilir miyiz?Ben onun hayatına alışabilir miyim?Böyle evlilik yapmış ablalarım var mı aranızda?LÜTFEN bana yardımcı olun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?