Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bu acıyı içimden atamıyorum
- Konu Sahibi Smile286
- Başlangıç Tarihi
Doktoru önerdi gitmiyor ikna etmek bu adamla geçinmek çok zor. İlaç yazdı bir tane onu da içmiyordu biz simdi bi şekilde 2 gündür içirmeye başladık.
- 30 Kasım 2019
- 1.154
- 2.527
- 48
okurken icim parcalandi resmen
Yani evlendikten sonra annenle gorus babanla gorusme derim.
Ne hali varsa gorsun.
Evlenip kurtulur muyum bilmiyorum. Anneme bişey yapmasından çok korkuyorum kafayı yiyeceğim artık bunları düşünmekten. Annemin yanında olamayacağım iÇin çok kötüyüm açıkcası evlenmek bile istemiyorum.
- 3 Mayıs 2020
- 410
- 2.884
- 113
Merhabalar durumunuzu bastan sona okudum. Maalesef benim babamda böyle biriydi ne dediğini bilmeyen anneme bizlere siddet uygulayan küfürler eden biriydi. Cok zor günler geçirdim hep evden gitmeyi hayal ettim çünkü hic normal bir aile degildik düşün ki daha ortaokulda sosyal bilgiler hocama bir çocuk ailesinden alinip nasil çocuk esirgemeye verilir diye sormuştum. Psikoloji falan kalmiyor yani. Günler ağlamak ile geçti nefret ederdim bazen keske ölse derdim sonra pisman olurdum böyle düşünme derdim af ederdim babami. Üniversite yıllarımda uzak kalmak iyi geldi. Mesleğime basladiktan sonra iyice azaldi evlendim ve tamamen kurtuldum :)
Sakın kendini suclama kendine kızma, durumu yediremiyorsun anlıyorum seni. Ama bizlere ailelerimizi seçme şansı verilmedi. Herkesin sinavi farkli kimisinin ailesi kimisinin eşi kimisinin sağlığı çocuğu sinavi. Dua et sabret. Evleniyorsunda insallah eşin çok ama çok iyi biridir. Babandan goremedigin sevgi ve şefkati sana sunar.
Herşey geçiyor her acı unutuluyor. Üzülme lütfen sürekli bu durumu düşünüp kahrolma. Evlenince biraz daha mesafe koyarsin araya olur biter. Ben annen için de çok üzülüyorum. Allah yardimcisi olsun
okurken icim parcalandi resmen
Yani evlendikten sonra annenle gorus babanla gorusme derim.
Ne hali varsa gorsun.
İlaçlarını doktor randevularını her idari veya hastane işlemlerini ben yapardım ben gider halleder gelirdim Sanayiye oraya buraya nereye gideleekse giderdim. O konuşamıyor kendini ifade edemiyor diye onu ezdirmezdim. Ama bunları hak etmedim. O kadar kırgınım ki.. kelimeler düğümleniyor.
- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.482
- 448
Allah yardımcınız olsun. Akıl ve ruh sağlığı yerinde olmayan bir adamdan bahsediyorsunuz. Sokaktaki deliye her gün yemek verip gönül alıcı şeyler söyleseniz, o da size yumruk atsa bunu nasıl yapar demeniz mantıklı olur mu? Deliden vefa beklenmez, dosdoğru insan gibi davranması da beklenmez. Bunu icsellestirmek yerine mevcut durumu kabul edip en az zarar görecek şekilde hayatınıza devam edin.
Babanızın psikolojik tedavi görmesi şart. Görmezse daha kötüye gidecek. Çünkü agir hastalık, kaza vs durumlarda insanlarda travma geliştiği görülüyor.
Mesela çok uzun yıllar önce iyi huylu bir tren yolu işçisinin, kaza sonucu başına demir saplanmış. Kurtulması mucizeymis ama kurtulmuş. Ne yazık ki o günden sonra adam son derece aksi, herkesle kavga eden birine donusmus. Hatta tıp literatürüne geçmiş.
Kalp krizi, felç gibi hastalık geçirenlerde genelde aynı durum gözlenir ve bu yüzden doktor antidepresan da yazar bu hastalıkların ilacının yanına.
Mumkunse onu tatile falan gönderin, sosyallesecegi ortamlara girsin. Bu çok işe yarar emin olun
Babanızın psikolojik tedavi görmesi şart. Görmezse daha kötüye gidecek. Çünkü agir hastalık, kaza vs durumlarda insanlarda travma geliştiği görülüyor.
Mesela çok uzun yıllar önce iyi huylu bir tren yolu işçisinin, kaza sonucu başına demir saplanmış. Kurtulması mucizeymis ama kurtulmuş. Ne yazık ki o günden sonra adam son derece aksi, herkesle kavga eden birine donusmus. Hatta tıp literatürüne geçmiş.
Kalp krizi, felç gibi hastalık geçirenlerde genelde aynı durum gözlenir ve bu yüzden doktor antidepresan da yazar bu hastalıkların ilacının yanına.
Mumkunse onu tatile falan gönderin, sosyallesecegi ortamlara girsin. Bu çok işe yarar emin olun
Son düzenleme:
- 15 Eylül 2018
- 3.116
- 3.990
- 133
Merhabalar durumunuzu bastan sona okudum. Maalesef benim babamda böyle biriydi ne dediğini bilmeyen anneme bizlere siddet uygulayan küfürler eden biriydi. Cok zor günler geçirdim hep evden gitmeyi hayal ettim çünkü hic normal bir aile degildik düşün ki daha ortaokulda sosyal bilgiler hocama bir çocuk ailesinden alinip nasil çocuk esirgemeye verilir diye sormuştum. Psikoloji falan kalmiyor yani. Günler ağlamak ile geçti nefret ederdim bazen keske ölse derdim sonra pisman olurdum böyle düşünme derdim af ederdim babami. Üniversite yıllarımda uzak kalmak iyi geldi. Mesleğime basladiktan sonra iyice azaldi evlendim ve tamamen kurtuldum :)
Sakın kendini suclama kendine kızma, durumu yediremiyorsun anlıyorum seni. Ama bizlere ailelerimizi seçme şansı verilmedi. Herkesin sinavi farkli kimisinin ailesi kimisinin eşi kimisinin sağlığı çocuğu sinavi. Dua et sabret. Evleniyorsunda insallah eşin çok ama çok iyi biridir. Babandan goremedigin sevgi ve şefkati sana sunar.
Herşey geçiyor her acı unutuluyor. Üzülme lütfen sürekli bu durumu düşünüp kahrolma. Evlenince biraz daha mesafe koyarsin araya olur biter. Ben annen için de çok üzülüyorum. Allah yardimcisi olsun
Felç geçirmeden önce bende öyleydim Ona hep içimde kızgındım belli etmezdim. felç geçirdi küçük bir çocuk gibi kaldı Ona olan küçüklüğüme dair herseyi sildim affettim yanında oldum. Ama şimdi ben yine eski halime döndüm kendimi o yaşlara gitmiş hissediyorum ben bir bireyim beni dövmemeliydi
- 24 Kasım 2009
- 22.105
- 85.732
- 798
Merhameti en baştan haketmeyen biriymiş
Herkes baba ünvanını haketmiyor malesef
- 17 Ağustos 2016
- 3.746
- 4.199
- 133
Nedir bu eslerden ve babalardan cektigimiz? Baba konusunda ben de cok dertliyim, bize yillardir neler yasatti ama insan kendi icinde ikilemde kaliyor her seye ragmen "baba" sifati tasidigi icin yasadiklarimizi unutup ona saygi mi duymaliyim yoksa, hayatimdan tam cikarmasamda mesafe mi koymaliyim? Siz her seye ragmen bir de bakmissiniz, ben yapmazdim sanirim. Anne baba da olsa her seyin sınırı var.
Onun iÇin Yapılacak birseyi hiç bir eylemi hak etmiyor. Bende bıraktım artık konuşmuyorum sadece tek endişem annem anneme bişey yapmasından korkuyorum. Annem benim herseyim küçükken de bundan korkardım 28 yaşına geldim yine aynı korkuyu içimde hissettim küçüklüğümde ki. İnan’ın ne bir hayata başlamak ne birsey yapmak istiyorum.
Çok haklısınız ben beynimden o insanı sildim. Psikolojik yardım alıyorsunuz sanırım iyi geliyor mu çünkü bende düşünüyorum ilk kez gitmeyi.
- 25 Nisan 2010
- 5.180
- 7.605
- 398
