Bu acıyı içimden atamıyorum

Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
Anneniz onunla evli kaldıkça siz şiddetin her türünü yaşarsınız maalesef.
 
Felç geçirmeden önce bende öyleydim Ona hep içimde kızgındım belli etmezdim. felç geçirdi küçük bir çocuk gibi kaldı Ona olan küçüklüğüme dair herseyi sildim affettim yanında oldum. Ama şimdi ben yine eski halime döndüm kendimi o yaşlara gitmiş hissediyorum ben bir bireyim beni dövmemeliydi 😔
Dövmemeliydi yapmamaliydi olmamaliydi ile bir yere varamazyiz ki. Benim babam da kansere yakalandı ölümden döndü sonra hoop daha sinirli daha asabi daha siddete meyillli oldu. Her günü geçtim her saat azapti bizim için simdi yine hasta oldu dediğiniz gibi iskelet gibi kaldi zayifladi cok hasta ama ben öleceğim demiyor o haliyle olmadik şeylerden kavga çıkarıyor anneme eziyet ediyor hala ya hala. Bu insanlar psikoloğa da gitse hocaya da gitse değişmez. Gece kafasını yastiga koyup vicdanini sorgulamayan, bu verilen hayati sorgulamayan ben kimim neyim nereye gidiyorum diye düşünmeyen insanlardan çok sey beklemeyin. Ben beklemeyi bıraktım çünkü. Kendinizi toparlayin dua edin. Kendinizi birakirsaniz olmaz. Tamam agla üzül ama sonra toparlan. Bu hayatta inan o kadar cok dert var ki bu da onlardan biri ışte. İşine odaklan. Evlen evine odaklan düşünme artık bu olayi. Dualarim seninle💛💛💛🙏🙏
 
ALLAH yardımcınız olsun. maalesef benim babamda sizin babanız gibiydi. ama ben çalışıp ona bolca para verince sustu. şimdi elimi eteğimi öpüyor. tam şerefsiz.o pek övündüğü oğlu mühendis olunca gitti kurtuldu. ben de okudum ama henüz gidemedim. darısı hayırlısı ile başıma.
 
Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.

Babanız merhameti hak eden bir adam değil
Onunla birlikte en az 30 yıldır bu eziyeti çeken annenizde hatalı, ikisi birlikte size bu hayatı uygun görmüşler
Madem evleniyorsunuz artık arkanıza bakmayın, evlat kıymeti bilen ebeveynleriniz yok maalesef, umarım bundan sonra güzel olur hayatınız
 
Haketmemişsin ama Allah masumun yanındadır. Öyle psikolojik sorunlu vs diyip geçemicem bazı insanlar bunu bilinçli yapıyor evlenin ve kendi yuvanıza bakın. Umarım eşten yana yüzünüz güler. Bu saatten sonra kendi hayatınza bakarsanız mutlu olursunuz ancak
 
Haketmemişsin ama Allah masumun yanındadır. Öyle psikolojik sorunlu vs diyip geçemicem bazı insanlar bunu bilinçli yapıyor evlenin ve kendi yuvanıza bakın. Umarım eşten yana yüzünüz güler. Bu saatten sonra kendi hayatınza bakarsanız mutlu olursunuz ancak
Bende öyle düşünüyorum bilinçli bir şekilde yapıyor eskiden de yapardı hep şimdide yapıyor. Ben bir yuva kuracağım ama aklımda tek bir sorun anneme birsey yaparsa gözü dönerse..
 
Annene üzülme neticede bunlara katlanan ve seni bu ortamda büyütmeyi seçen o. İsteseydi gidebilirdi dramatize etmeyi sevmiyorum bu durumları evlat çok kıymetli koca aile yuvam falan umrunda olmaz. Çocuğumu yumruklayan adamın elini felçli falan demez yanlışlıkla birde ben kırarım sanırım. Felçi adama kendinizi dövdürmeyi nasıl başarıyorsunuz. Vahşi bir hayvanla yaşayıp zarar görünce aa neden zarar görüyoruz ki diyorsunuz ? bakılmayacaktı sürünecekti hakkettiğini yaşayacaktı,
 
Ben anlamıyorum gerçekten böyle bir yaratığı sizin ve annenizin hayatınızda tutma motivasyonunuz nedir tam olarak ?
Pisliğin teki kendisi o elleri kırılsın felçten daha beter olsun demekten kendimi alamıyorum.
Ama o benim babam sacmaligini da asla anlamıyorum.
Adam bir pislik mikrop böyle insanlar yok olup gitse dunya daha guzel bi yer haline gelir eminim.
Annenize de boşanmak diye bir seyin olduğunu pekala söyleyebilirsiniz sizde görüşmeyi kesebilirsiniz böylece bu pislik hayatınızdan çıkmış gitmis olur.
Gerçi etrafinda eziyet edecek insan kalmayinca sokak hayvanlarina filan eziyet eder bu.
 
Babanız yemek yediği kaba pisleyen cinsten. Bu tip insanlara nankör de deniyor ya hadi neyse. Siz babanıza evlatlık görevinizi yapmışsınız ve bir daha yapmamanız gerektiğini de öğrenmişsiniz. Umarım bir gün anneniz de kurtulur o adamdan.
 
Ben anlamıyorum gerçekten böyle bir yaratığı sizin ve annenizin hayatınızda tutma motivasyonunuz nedir tam olarak ?
Pisliğin teki kendisi o elleri kırılsın felçten daha beter olsun demekten kendimi alamıyorum.
Ama o benim babam sacmaligini da asla anlamıyorum.
Adam bir pislik mikrop böyle insanlar yok olup gitse dunya daha guzel bi yer haline gelir eminim.
Annenize de boşanmak diye bir seyin olduğunu pekala söyleyebilirsiniz sizde görüşmeyi kesebilirsiniz böylece bu pislik hayatınızdan çıkmış gitmis olur.
Gerçi etrafinda eziyet edecek insan kalmayinca sokak hayvanlarina filan eziyet eder bu.
Sadece anne degıl kı, konu sahıbı de baba sen beni dovecek mısın dıyıp evet cevabı karsısında durmus ve burnuna yumrukları yerken ne el kaldırmış ne kendini korumus.
 
yani iyileşince direk yine basacak yumruğu tokadı ne iyilestiricem kalsın öyle
Vurucak mısın
Evet Vurucam sozu karsısında durup bısey yapmadan kendini korumada dayak yeme kısmını asla anlamiyorum anlamayacağım da.
Hadi doktorlar tedavi ile iyilestırdı, dayak yeme?. Koru kendini.
Annen araya girmeden sen koru kendini.
Anlamıyorum bazı seyleri
Ben iyileştirme kısmında da yer almaz su dahi vermezdim orası apayrı.
 
Anneme ve bana sıddet uygulayan insanın elinin iyileşmesi ıcın caba harcamazdım.
Bu olayları yaşattığı günden sonra bende uğraşmıyorum artık ilacı bitmişti dün alınacak koydum kimliğini ilacını kendisi almış gelmiş ne hali varsa görsün. Ben her şeyini yapardım şimdi hiç birini yapmayacağım artık.
 
Merhaba sadece içimden atamadığım şeyi buraya yazmak iÇin geldim. Konuya nereden başlasam bilemiyorum. Gururum özgüvenim herseyim yerle bir oldu. 28 yaşındayım 2 ay sonra evleneceğim. Babam yaklaşık 2 yıl önce felç geçirdi sadece konuşmasında hasar kaldı. Eskiden de çok öfkeli sinirli bir yapıya sahipti herkesle geçinemeyen sürekli kavga,gürültü,elinde bıçak gezerek, sürekli kan görerek geçti küçüklüğüm. Hepsi bende birer travma.. anneme şiddet uyguluyordu biz çok küçükken ben annemi güçlü tutayım diye kendi benliğimi kaybettim küçük yaşımda.alkol kullanıp sürekli evde sorun çıkarırdı annemin ne sosyal hayatı ne birseyi kalmıştı çevresinde. Babam kendi kardeşleriylede küs hiç bir akrabası ile konuşmuyor görüşmüyor. Benim hayatımın her sürecinde sıkıntı çıkardı her seyde benim burnumdan getirdi çok eskilere girmekte istemiyorum. Çok huysuz ve hep kendi istediği olsun isteyen birisi. Bundan 3 gün önce o kadar basit bir olay iÇin sorun çıkardı ki yine. Bahçede meyveler var onları getireceğim getirme diyor bana neden baba diyorum getirme diyor ama tabi bunun öncesi günler de de suratı herseyi beş karış kendince yemek hazırlamaya çay içmeye yapmaya çalışıyor ama eskiden hiç böyle olmazdı. Kimseyle konuşmuyor evde bizden görmezden geliyoruz bir şekilde..Kendi kendine kafasından kuruyor ama görmezden geliyorduk. 3 önce babamın yaptığı seyi aklım almıyor. Üzerime yürüdü ve bana şiddet uyguladı. O anı asla gözümün önünden atamıyorum. Baba sen beni dövecek misin nasıl yapacaksın dememe rağmen döveceğim diye üzerime yürüdü ben elimi bile kaldırmadım yüzümün ortasına burnuma yumruklar atmaya başladı . Annem girdi araya ben hala ruhen kendime gururuma yedirtmiyorum. O kadar çöktüm ki aklım almıyor. Felç kaldığı süreçte sağ tarafı komple tutmamıştı ben hergün o eline his gelsin diye egzersizler yaptım tam 6 ay ona yemek yedirdim. 2 yıl fizik tedaviye beraber gittik onun iÇin işimi bıraktım. O eli çalışmıyor diye ayaklarımı çalışmıyor diye onu ayağa kaldırdık hergün fizik tedaviye egzersizlere gittik. Şuan onu gören bile artık felç geçirdi sanmaz. Ve bana o iyileştirdiğimiz o eliyle defalarca vurdu. Aklım mantığım ruhum almıyor çok kötüyüm. Gururum ayaklarımın altında odamdan çıkmıyorum kabullenmek çok zor. Psikolojik destek almayı düşünüyorum.
Şiddetin hertürlüsüne karşi biri olarak keşke size vuran o ele engel olabilseydiniz.. Niçin size bunu yapmasına izin verdiniz,.. babanız olması, size şiddet uygulama hakkı vermez.
 
çok üzüldüm inanın maaşı falan varsa ya da hangi koşulları karşılıyorsa işte devletin huzurevi rehabilitasyon merkezleri var oraya götürmenizi öneririm bu kadar emeğe rağmen yaptığı benim bile içime oturmuşken bir daha yüzüne bakmak onunla aynı evde yaşamak zorunda olmamanız açısından naçizane önerim bu vicdanen bırakamazsınız en azından haftada bir kaç kere gidip görür manevi olmasa da maddi ihtiyaçların karşılamış orada da birilerine çatmasın diye ( gerçi böyle insanlar gücü yettiğine yapıyor orda kuzu gibi olabilir) kontrol etmişte olursunuz çok mutlu bir hayat diliyorum size bundan sonrasında huzurlu, sağlıklı, neşeli olun inşallah
 
Kusura bakma ama baban iğrenç bir insan. İnşallah evlendiğinde çok mutlu olursun. Bundan sonra da sakın kendine vurdurma, hiçbir şeyine yardım etme, yapma, acıma ne hali varsa görsün. Ben, ne yaparsa yapsın o benim babam, saygı gösteririm düşüncesine sonuna kadar karşıyım. Ben olsam insan yerine koymam o adamı.
 
Back
X