Evet 32 yasindayim ve 7 aylık bebeğim var şükürler olsun. Söyleki annem babam bir kaç yıl önce kötü bi şekilde yollarını ayirdi babam çok problemli bi insan ve bize çok cektirdi ailece görüşmüyoruz.. 2,5 yıl oldu evleneli ondan beride götusmuyorum ondan öncede öyle. Yapacak bisey yok uzulmuyorum çünkü gerçekten çok fens kötü niyetli bi insan ve hep beni her türlü ekonomik vs iyi niyetimi suistimal etmeye calismistir.
Babamin yani babaannemin kuzeni hala dedigmiz bi aile buyugu var kizi var avukat benden bir kaç yaş büyük abla gibi görürdüm yani benim nişan düğün vs yardimlari çık olmuştur. İleri göruslu insanlar diye dusunirdum babamlada ilgileri yok öyle anne kız görusurduk. Bu hala dediğim insan çok insanlarla kavga eden ve böyle dusunmeden aklindakini söyleyup ben böyleyim herkese şöyle böyle diyen tip. Aile buyugu diye alttan aldık.
Doğumum oldu ben 31 yasinda anne oldum ve bebeği ilk 3 aylikken gelip gördüler. Söyleki geldikleri gün annemle o hala bebekle kapinin önune çıkmak istediler ama bebeğim o sıra daha küçük ve cok ağlıyorDu bende anneme eziyet olmasın diye cikmasin icerde dursun dedim. Her neyse basladi bu hala kizini bize övmeye yok neymis çok rahat bi anneymis her yere götururmus kendi kizini küçükken (simdi 2 yasinda) hep gezerlermiş.. biraz canim sıkıldı. Ve yine bildiği halde babamla götusmedugmizi yine sorular sordu yok babam görmusmu bebegimi söule böyle . Hep böyle bizim için ne kadar hassas oldugnu bildikleri halde sanki bile bile boş konuşmak için hep onun konusunu acar oldular.
Bebegim 5 aylikken o halanin dogum guninu disarda bi pastanede görustuk annem ince dusunup hani 60 yaş oluyor diye yinede emekleri oldu üzerimizde diye. O gün görustugme okadar pişman oldumki… daha bebegimi 2kez görüyo ve bebeğim 5 aylikti ilk söyledigi, ” seni çok stresli görüyorum” ben senin bebegini tutmaya korkuyorum tarzi elestiri yaptı. Bende ben kenfim dedim ya size siz sormadan tutabilirsiniz diye dedim. Sonra başladı yine kızı çok iyi anneymis çok rahatmis her yere göturutmis. Dışarı cikariyomusmuyum bebegi vs vs.. sonra analı kizli yine babamin konusunu actilar okadar çok canimiz sıkıldıki annemle. Her görusmede ayni. Hep böyle sanki bizim sıkıntımızdan keyif aliyolaemis gibi o abla dediğim kız başladı yok ben babani görüyorum arkada şöyle diyor böyle diyo..
Sonra o hala kendi kızı için 34 yasinda anne oldu ama yasini indirmeye çalışıyor yok 33 yasinda anne oldu diye…. Sanki yaris yapiyoruz kim önce doğurdu diye…
Sonra annemle o gün bin pişman olduk görüştürmuzede ve ben anneme dedim o halayla kesinlikle görüşmek istemediğimi ama belli etmicefmi. Annem kardeşime ziyarete gitti yurtdışına bi resim koymuş fbye o hala hemen annemi ariyo yokluyo gidip geldigni cekemiyor…
Sonra annemle yine böyle telde konustugunda yine yok kızlar geç yaşta anne oluyormis tarzında söylenmis annemde benim kizim 31 yasinda anne oldu diye lafini verdi..
Bi kaç kere öyle görüşelim
Diye yazdılar ama gerçekten bu kadar dedikodu ve boş insanlar olduklarini görememisiz. Sene içinde çok götustugum
İnsanlar degiller belki 3-4 sefer anca ama artık ne kiziula ne o halayla görusmek istemiyorum. Evlenip anne olduktan sonra gerçekten dost gerçek akraba denilicek sifatta insanlar yok. Yakin gördugun iş arkadaşları vs hepsi yokoldu. Sosyal medyada hepsi herseyi takip edip edip yoklar ne beğeni bi resime hikayeye ne bi nasılsın ama islerine gelince farklı.
Bugün mesela kizimla bi mekana gittik bebek arabası paylastim o akraba kiz yorumu yapmış ” gununuz nasıldı?”
Bebekle yalnız gezmek nasıl diye böyle tuhaf bi şekilde..
E 7 aydır hergun ben zaten cikiyorum bebisle dışarı ben hiç bi yere gitmiyorum hiç bisey yapamıyorum gibi Berbat hissettiriyorlar..
Siz nasıl davranırsınız bu tarz insanlara?