Bu çocuğun derdi ne yahu?

Bir yaşında evet her gece böyle . Korkuyorum artık gece yataktan düşecek diye. Yer yatağı filan yapcam yoksa kesin atacak kendini. Şu an ayağımın dibine attı orda uyudu ağlayarak .kıpırdasam uyanacak, uyursam düşecek. Deli yatıyor dedikleri şey tam olarak bu. Yarı uyanık sürekli
Çok ilginç ya mutlaka bir sorunu var ama. Yoksa ağlamaz o şekilde :( inşallah düzelir en kısa zamanda
 
Ayy ne çabalar ne çabalar resmen savaş veriyorum onunla :KK11: Uyutana kadar burda sinir keizi geçirmeme ramak kalıyor. Ama uyuyunca da 40 dk dan fazla sürmüyor. Evrt uyku konusunu çok okudum ve farkındayım o yüzden bu kadar uyuması için diretiyorum çünkü uyuduğunda musmutlu,uykusunu alamadığında inanılmaz huysuz ve zorlaşıyor. Geçici muhakkak şu ara atak yüzünden böyle sanrım. İnşallah geçer biran önce.
Sevgili jameya, epeydir takip ediyorum, Sizin bu uyku ve uyku eğitimine fazlasıyla taktığınızı düşünüyorum. Yani biraz odak noktanız bu oldu. Sizi anlıyorum benim oğlumda uyumayınca huysuz bir bebek oluyordu ancak gittikçe azaldı huysuzluğu. Ama sanmayın çok rahat uykuya geçiyor. Uyku geçişleri hep zor oluyor. Sevdiği bir yöntem buluyorum o istemeyene kadar öyle. Mesele 3-6 ay arası gündüz çok zor geçerdi uykuya ama gece uykusuna saat 8 de emerek kolaylıkla yatardı. 6 aydan Sonra 11-12 de ve çok zor geçmeye başladı uykuya. İlk düzeni değiştiğinde ara ara geriliyordum. Ama kabullendim rahatladım.
Uyku önemli tabi ki ama uyku eğitimi konusunun bir tür istismar olduğunu düşünüyorum ben.
 
Sevgili jameya, epeydir takip ediyorum, Sizin bu uyku ve uyku eğitimine fazlasıyla taktığınızı düşünüyorum. Yani biraz odak noktanız bu oldu. Sizi anlıyorum benim oğlumda uyumayınca huysuz bir bebek oluyordu ancak gittikçe azaldı huysuzluğu. Ama sanmayın çok rahat uykuya geçiyor. Uyku geçişleri hep zor oluyor. Sevdiği bir yöntem buluyorum o istemeyene kadar öyle. Mesele 3-6 ay arası gündüz çok zor geçerdi uykuya ama gece uykusuna saat 8 de emerek kolaylıkla yatardı. 6 aydan Sonra 11-12 de ve çok zor geçmeye başladı uykuya. İlk düzeni değiştiğinde ara ara geriliyordum. Ama kabullendim rahatladım.
Uyku önemli tabi ki ama uyku eğitimi konusunun bir tür istismar olduğunu düşünüyorum ben.
Ben uyku eğitimi için ısrar etmiyorum ve bunun istismar olduğunu düşünmüyorum. Bir bebek için en önemli şeydir uyku. Ben şuan uyku eğitimi vermek için uğraşmıyorum dinlensin uykusunu alsın ve mutlu bir bebek olsun diye onu uyutmaya çalışıyorum hangi yöntemle istiyorsa. Hiçbir şekilde istismar olduğu filan yok bunun.
Sonuçta onu bağlamıyorum yada ağlatıp gitmiyorum.
Bebeğimin bir düzeni var ama atak döneminde diş döneminde hepsi alt üst oluyor. O alt üst olduğu dönemlerde bambaşka bir çocuk oluyor.
Bence bir çocuğun en geç 9 da uyuması gerekiyor sağlıklı olabilmesi ve huzursuz olmaması için.
 
Ben uyku eğitimi için ısrar etmiyorum ve bunun istismar olduğunu düşünmüyorum. Bir bebek için en önemli şeydir uyku. Ben şuan uyku eğitimi vermek için uğraşmıyorum dinlensin uykusunu alsın ve mutlu bir bebek olsun diye onu uyutmaya çalışıyorum hangi yöntemle istiyorsa. Hiçbir şekilde istismar olduğu filan yok bunun.
Sonuçta onu bağlamıyorum yada ağlatıp gitmiyorum.
Bebeğimin bir düzeni var ama atak döneminde diş döneminde hepsi alt üst oluyor. O alt üst olduğu dönemlerde bambaşka bir çocuk oluyor.
Bence bir çocuğun en geç 9 da uyuması gerekiyor sağlıklı olabilmesi ve huzursuz olmaması için.
Niye bu kadar gergin ve saldırgan bir tutum içindesiniz bilmiyorum ama dışarıdan bakınca uykuya takmış bir anne görüyorum ben. Sizi anladığımı ifade ettim uyku tabiki de önemli ama takıntı haline getirmemek gerek bence.
Uyku eğitimi konusunda da bu eğitimi verdiğini iddia edenlerin istismar ettiğini düşündüğümü söylemek istedim sizin bebeğinizi istismar ettiğinizi değil.
-Konudan bağımız olarak-bu uyku eğitimine karşı olanlar neden karşı diye düşünüp araştırmaktan zarar gelmez sanırım.
 
Niye bu kadar gergin ve saldırgan bir tutum içindesiniz bilmiyorum ama dışarıdan bakınca uykuya takmış bir anne görüyorum ben. Sizi anladığımı ifade ettim uyku tabiki de önemli ama takıntı haline getirmemek gerek bence.
Uyku eğitimi konusunda da bu eğitimi verdiğini iddia edenlerin istismar ettiğini düşündüğümü söylemek istedim sizin bebeğinizi istismar ettiğinizi değil.
-Konudan bağımız olarak-bu uyku eğitimine karşı olanlar neden karşı diye düşünüp araştırmaktan zarar gelmez sanırım.
Uykuya takıntılı olmak normal geliyor bana.
Her anne uykusuz ama kabul edelim bazı anneler daha çok uykusuz.
Ve çok uykusuzken akışına bırakayım diyemiyor insan, yani ben diyemiyordum, o akışı tolere edecek gücüm yoktu.
Hala en büyük korkum uyku saatinin şaşmasıdır, arada şaşıyor ama hemen toparlamaya çalışıyorum, sanki eski günlere dönecekmişiz gibi gelir.
O kadar uykusuzken sağlıklı düşünmek çok zor.
 
Uykuya takıntılı olmak normal geliyor bana.
Her anne uykusuz ama kabul edelim bazı anneler daha çok uykusuz.
Ve çok uykusuzken akışına bırakayım diyemiyor insan, yani ben diyemiyordum, o akışı tolere edecek gücüm yoktu.
Hala en büyük korkum uyku saatinin şaşmasıdır, arada şaşıyor ama hemen toparlamaya çalışıyorum, sanki eski günlere dönecekmişiz gibi gelir.
O kadar uykusuzken sağlıklı düşünmek çok zor.
Anlıyorum sizi. Sevgiler
 
Niye bu kadar gergin ve saldırgan bir tutum içindesiniz bilmiyorum ama dışarıdan bakınca uykuya takmış bir anne görüyorum ben. Sizi anladığımı ifade ettim uyku tabiki de önemli ama takıntı haline getirmemek gerek bence.
Uyku eğitimi konusunda da bu eğitimi verdiğini iddia edenlerin istismar ettiğini düşündüğümü söylemek istedim sizin bebeğinizi istismar ettiğinizi değil.
-Konudan bağımız olarak-bu uyku eğitimine karşı olanlar neden karşı diye düşünüp araştırmaktan zarar gelmez sanırım.
Ben saldırgan değilim :) gayet sakin düşüncemi ifade ettim.
 
Uykuya takıntılı olmak normal geliyor bana.
Her anne uykusuz ama kabul edelim bazı anneler daha çok uykusuz.
Ve çok uykusuzken akışına bırakayım diyemiyor insan, yani ben diyemiyordum, o akışı tolere edecek gücüm yoktu.
Hala en büyük korkum uyku saatinin şaşmasıdır, arada şaşıyor ama hemen toparlamaya çalışıyorum, sanki eski günlere dönecekmişiz gibi gelir.
O kadar uykusuzken sağlıklı düşünmek çok zor.
Bence de çok normal uykuya takıntılı olmak. Hadi yorgunluğu da geçtim onun sağlığı için takıntı yapıyorum. Uyku saatleri şaştığı an bambaşka bir çocuk oluyor çünkü ve ben bunun zorluğunu bildiğim için takılıyorum haliyle. Çocuk uyuduğu zaman mis gibi zaman geçiriyor aksi taktirde gergin huysuz bişey olup hiçbir iş yaptırmıyor. Yemek bile yapamıyorum ağlamalarından
 
Sıklıkla çocuğunuz ile ilgili konularınıza denk geliyorum. Emin olun sizi en iyi anlayacak insanlardan biriyim. Ben de bir iki konu açtım oğlumla ilgili. Oğlum şu anda 40 aylık. Tuvalete gittiğimde kapıda bekliyor "annemi çok özledim" diyerek. Mutfağa su içmeye gidiyorum peşimden geliyor "anneyle beraber su içelim" diyerek. Asla babasıyla oynamıyor. Her an oyun oynayalım istiyor. Her daim yanında olayım istiyor. 40 aylık, laftan anlayan ve kendini ifade edebilen bir çocuktan bahsediyorum. Oğlum sizin bebeğinizin yaşındayken daha da beterdi. Aynı pijama ile üç gün dolaştığımı bilirim.

Ben artık bunu sorun etmiyorum. En azından "bana zaman kalmıyor" diye dertlenmiyorum. Sabırsız, hareketli ve de Anne bağımlısı bir oğlum var. En nihayetinde büyüyecek, okula gidecek. Birkaç yıl sonra peşimde dolaşmaktan vazgeçecek. O zaman da başka türlü sıkıntılar hasıl olacak. Ev ödevleri, okuldaki sosyal sorunları vs.

Nacizane önerim, şikayet edip söylemeyin. Zira bunu yapmak var olan durumu değiştirmediği gibi sizi daha da negatif ve mutsuz bir hale getiriyor. Ben oğluma rağmen kendime zaman ayırmayı başarıyorum. Planlı olunca zaman kalıyor insana. Bir de siz küçüktür anlamaz diyebilirsiniz ama çocuklar bıkkınlık ve mutsuzluk halini gayet hissediyor ve daha hırçın oluyorlar.

Iki aydır hayatım hiç olmadığı kadar boktan durumda :) ancak oğluma asla yansıtmıyorum. Oğlum sakinleşti ve duruldu. Tecrübeli bir anne olarak diyorum ki, bebekler ve çocuklar bizim ruh halimizi yansıtıyorlar. Sakin günler geçirmeniz dileğiyle efem :)
 
Sıklıkla çocuğunuz ile ilgili konularınıza denk geliyorum. Emin olun sizi en iyi anlayacak insanlardan biriyim. Ben de bir iki konu açtım oğlumla ilgili. Oğlum şu anda 40 aylık. Tuvalete gittiğimde kapıda bekliyor "annemi çok özledim" diyerek. Mutfağa su içmeye gidiyorum peşimden geliyor "anneyle beraber su içelim" diyerek. Asla babasıyla oynamıyor. Her an oyun oynayalım istiyor. Her daim yanında olayım istiyor. 40 aylık, laftan anlayan ve kendini ifade edebilen bir çocuktan bahsediyorum. Oğlum sizin bebeğinizin yaşındayken daha da beterdi. Aynı pijama ile üç gün dolaştığımı bilirim.

Ben artık bunu sorun etmiyorum. En azından "bana zaman kalmıyor" diye dertlenmiyorum. Sabırsız, hareketli ve de Anne bağımlısı bir oğlum var. En nihayetinde büyüyecek, okula gidecek. Birkaç yıl sonra peşimde dolaşmaktan vazgeçecek. O zaman da başka türlü sıkıntılar hasıl olacak. Ev ödevleri, okuldaki sosyal sorunları vs.

Nacizane önerim, şikayet edip söylemeyin. Zira bunu yapmak var olan durumu değiştirmediği gibi sizi daha da negatif ve mutsuz bir hale getiriyor. Ben oğluma rağmen kendime zaman ayırmayı başarıyorum. Planlı olunca zaman kalıyor insana. Bir de siz küçüktür anlamaz diyebilirsiniz ama çocuklar bıkkınlık ve mutsuzluk halini gayet hissediyor ve daha hırçın oluyorlar.

Iki aydır hayatım hiç olmadığı kadar boktan durumda :) ancak oğluma asla yansıtmıyorum. Oğlum sakinleşti ve duruldu. Tecrübeli bir anne olarak diyorum ki, bebekler ve çocuklar bizim ruh halimizi yansıtıyorlar. Sakin günler geçirmeniz dileğiyle efem :)
Evet benim kızım da böyle :) 1 dk ortadan kaybolduğum zaman emekleyerek yanıma geliyor veya babasıyla oynarken ben yoksam bana geliyor yine. Sabah babasına bıraktım yine koştur koştur bana geldi :) bide çığlık atıyor sevinçten gelince :deli: haklısınız aslında şikayetlenmek değil de biraz stresimi atmak için yazıyorum. İçimde kalınca daha da gergin olmiyim diye.
Geçici birşey elbette farkındayım o an gerginlikle yazıyorum ama bakmayın aslında ona karşı çok sakin ve ilgiliyim. Ona yansıtmamaya çalışıyorum çoğu zaman ama bazen gerçekten insan dayanamayıp geriliyor ve ister istemez yansıtıyor. Annelik çok zor bide tek başına kafa dağıtıcak kimse olmayınca zorluğu iki katına çıkıyor.
İnşallah sizin de durumunuz hayatınız düzelir.
Umarım bebişlerimiz mutlu olurlar ❤️ Tek derdim bu
 
burayı okuyunca benım gibi olan kafayı sıyıran varmış dedim. kızım şuan 2.5 yasında ve hele uyumuyor. kendı yatağında da yatmıyor üstelik.
 
burayı okuyunca benım gibi olan kafayı sıyıran varmış dedim. kızım şuan 2.5 yasında ve hele uyumuyor. kendı yatağında da yatmıyor üstelik.
Anamm iyi madem yalnız değilim en azından :)) ya herkes 8 aydan sonra gece uyanmıyor diyor deli olucam :))
 
Kesinlikle katılmıyorum.
Uyumadan, oturmadan çocuk büyüten biri için geçersiz önerme.
Büyüdükçe bakımı kolaylaşıyor, manevi yükü artar büyüdükçe ona katılırım ama fiziksel anlamda müthiş bir rahatlık büyümesi.
Sizinle birebir aynı şeyleri düşünüyorum.
Saatlerce uyutmaya çalıştığım bebeğim yorganın hışırtısına,çay kaşığının tıkırtısına uyanan bir bebekti.Daha dünyaya gözünü açtığı ilk gün hastane odasında kapı sesine irkilirdi.
Biri 8 aylıkken ayaklandı,diğeri 9. Minnacık bebeler sağa sola savrulmasın diye popo yer görmedi.
Kadın 5 aylık bebeğini pusete koymuş,mutfak masasına bırakmış,çay demliyor,arada "cicciii" diyor. Yaw benim benim kızım 1 aylıkken o pusetten sürtüne sürtüne indiriyordu kendini.
5 aylıkken oraya buraya tırmanıyorlardı.
2 yaşına kadar arabada zırıl zırıl ağlıyorlardı.
Oysa benim bildiğim çocuklar arabada uyur. Bir yere gitmek tam kabustu.
Gittiğin yerde zaten hiç durmadan koşturuyorsun.
Bazen arkadaşlarım çocuklarını anlatır. Arabada gece bir yerden dönerken uyur,eve çıkarıp yatağına koyarlarmış. Way arkadaş o çocuk nasıl uyanmaz,uyanınca nasıl rahat rahat tekrar uykuya dalar?
20 kişinin olduğu ortamda mışıl mışıl uyuyan bebekler de var. Akşam başka yerde 2 saat uyuyup,gece eve gidince tekrar uyuyan çocuklar da ayrı olay.
Benim çocuklarımın gündüz uykusu yok. 22:00'dan önce uyutursam gece kalkıp oturuyorlar.
Bebek arabasını da 2 yaşından sonra kullanabildik diyebilirim. Onda da max yarım saat duruyorlardı.
Neyse uyku sorununu kabullendim artık. Ama eski günleri hiç hatırlamak bile istemiyorum.
Büyüyen dert göremiyorum şimdilik. Bundan sonrasının da gün geçtikçe kolaylaştığını düşünüyorum.
 
Sizinle birebir aynı şeyleri düşünüyorum.
Saatlerce uyutmaya çalıştığım bebeğim yorganın hışırtısına,çay kaşığının tıkırtısına uyanan bir bebekti.Daha dünyaya gözünü açtığı ilk gün hastane odasında kapı sesine irkilirdi.
Biri 8 aylıkken ayaklandı,diğeri 9. Minnacık bebeler sağa sola savrulmasın diye popo yer görmedi.
Kadın 5 aylık bebeğini pusete koymuş,mutfak masasına bırakmış,çay demliyor,arada "cicciii" diyor. Yaw benim benim kızım 1 aylıkken o pusetten sürtüne sürtüne indiriyordu kendini.
5 aylıkken oraya buraya tırmanıyorlardı.
2 yaşına kadar arabada zırıl zırıl ağlıyorlardı.
Oysa benim bildiğim çocuklar arabada uyur. Bir yere gitmek tam kabustu.
Gittiğin yerde zaten hiç durmadan koşturuyorsun.
Bazen arkadaşlarım çocuklarını anlatır. Arabada gece bir yerden dönerken uyur,eve çıkarıp yatağına koyarlarmış. Way arkadaş o çocuk nasıl uyanmaz,uyanınca nasıl rahat rahat tekrar uykuya dalar?
20 kişinin olduğu ortamda mışıl mışıl uyuyan bebekler de var. Akşam başka yerde 2 saat uyuyup,gece eve gidince tekrar uyuyan çocuklar da ayrı olay.
Benim çocuklarımın gündüz uykusu yok. 22:00'dan önce uyutursam gece kalkıp oturuyorlar.
Bebek arabasını da 2 yaşından sonra kullanabildik diyebilirim. Onda da max yarım saat duruyorlardı.
Neyse uyku sorununu kabullendim artık. Ama eski günleri hiç hatırlamak bile istemiyorum.
Büyüyen dert göremiyorum şimdilik. Bundan sonrasının da gün geçtikçe kolaylaştığını düşünüyorum.
Aynı benim kızımı anlattınız. Bir yere gitmek gerçekten kabus oluyor hala bazen. 5 aya kadar arabada uyumadı şimdi de zor uykuya dalıyor.
Pusetten benimki de atıyodu hatta bikere zor yakaladım :) ışıkta uyuyan bebekler tv sesinden uyuyan. Ay neler duyuyorum da benimki gerçektenyatakta kımıldasam yada afedersin os...samuyanıyo :KK70:
 
Ya ben gerçekten deliricem benim çocuğum nasıl bir çocuk artık nesi var diye düşünmekten beynim uyuştu. Gündüz uyumuyorsun hadi bütün gün,mızmızlanmaktan ağlamaktan şiştiği yetmiyor gibi gece uykusuna zar zor geçiriyorum yarım saat sonra uyanıyor. Tam olarak 1 saattie kucakta gezdiriyorum yerine koydum yine uyandı :KK57: ya delirmemek elde değil Allah aşkına 5 dk bana vakit bırakmıyor. Tuvalete bile gidiyö ağlamaya başlıyor. Napıcam ben böyle ya sinir krizi geçiricem artık.
7 aylık doğduğundan beri aynı, süt alerjisi ve reflüsü var benimkinin. 2 dişini 3 aylık çıkardı şu ara 6. Dişi zorluyor. Geçen sabah yatağına koyabildiğimde sabah 6 idi ve ben 7 de ise gidiyorum. Is yerinde kahve ve çay içmekten midem bulanıyor artık. Gecede uyumaz gündüzde annem bile ben ömrümde böyle bebek görmedim diyor. Hırsından her yerimi ısırıyor emzirirken bi anda koparıp kan revan içinde bırakıyor. Ciddi anlamda insanlıktan çıktım varsa öneri bir dalda ben alırım
 
Back
X