Bu ekonomide iş bırakılırmı?

Ayağımızı yorganımıza göre uzatıyoruz hepsi bu
 
Şimdi çocuğun işi bırak der büyüyünce de neden bıraktın der. Çocuğun sözü ile iş yapilmaz. Ha çalışmanız veya calismamaniz durumunda da çocuğa sağladığınız fırsatlar aynı değilse o zaman çocuğunuza daha fazla imkan verin mesela istediği bir kursa gönderin özel ders aldırın veya istediği pahalı ayakkabıyı alırken çok şükür çalışıyorum ve sana bunu alıyorum deyin
 
Çalışan bir annenin çalışan kızıyım. Annemin annesi de çalışıyormuş hatta, terziymiş, evde dikiş dikermiş. Annemin anneannesi zaten tarla taban, hayvancılık... Yani benim gördüğüm aile geleneğinde çalışmamak hiç bir zaman bir opsiyon olmadı, bu nedenle başlığa istinaden "ne bu ekonomide, ne de refah ekonomisinde iş bırakılmaz" diyorum.
Çalışan bir annenin kızı olduğum için eskiden annemin beni hep yalnız bıraktığını düşünürdüm. Aynı sizin gibi hiç bir etkinliğime gelen olmazdı (bizde büyük anneler de yoktu). Mesai bitiminde de kimsenin bana ayıracak vakti olmazdı zaten, varsa yoksa ders ve ödev. İhmal edilmiş bir çocukluk geçirdim. Şu an hem annemle aynı mesleği yapmam hem de terapi sayesinde fark ediyorum ki, sorun annemin çalışmasında değil, annemin ta kendisindeymiş. Duygusal olarak yoksun bir ebeveynmiş annem. İsteseymiş karne gününe, veli toplantısına, yıl sonu gösterisine vakit ayırabilirmiş. Hadi mesai içinde izin alamasın, mesai sonrası benimle kaliteli zaman geçirmeyi seçebilirmiş. Bunların hiç birini yapmayı tercih etmemiş. Meslektaşlarıma baktığımda, kadın olsun erkek olsun çoğunun çocuklarına kaliteli zaman ayırabilmek için çalıştığını görüyorum. Bu sabah birinin oğluna kış kampı sözü olduğu için tüm programımızı yeniden düzenledik mesela. Yani isteyince gayet oluyormuş bazı şeyler :) Bunları size kendinizi kötü hissettirmek için yazmıyorum, sizinle aynı ikilemde olan insanlar belki okuyup fikir sahibi olurlar diye belirtiyorum.
İşinizi bırakmayın, çalışmak iyidir. :)
 
Bende bu şekilde düşünüyorum çünkü işi bıraktığım zaman bütün gün borsa takip edicem demişti
 
Eğer işi birakacak kadar maddi özgürlüğüz varsa neden haftalık temizlikçi almıyorsunuz ?
Ayrıca hergun yemek yapmak yerine bikac gün fazla yapın aynı yemek 2 gün üst üste yenir.
Kızınız için de ödev ablası tutabilirsiniz öğrenci gençler gayet uygun fiyata özel ders veriyor.
Gelsin eve 1 saat ödev yaptırsın sizde dinlenin ödevlerden sonra da kızınızla oturup vakit geçirin ailecek uyku saatine kadar.

Ayrıca ben sizin kızınızla ilgili açtığınız konuları hatırlıyorum.
Zaten sorunlu bir iletişiminiz var bunun yolu işi bırakmak değil destek almak bence.
Size işi bırak diyen kızınız yarın öbür gün istediği şey alınmadığı zaman da paramız yok diye sorun cikartir.

Siz ilginç bir şekilde sürekli konu açıp çözüm üretmiyorsunuz.
Şimdi de kendinizi eltiyle kıyaslamaya baslamissiniz ilginç hakikaten.
 
Oğlunuz 12 yaşına gelmiş artık, bu zamandan sonra işi bırakmanız pek gerekli değil gibi..

Bende bebek doğduktan sonra en azından kreş yaşına kadar annenin evde olmasından yanayım fakat bu herkesin durumuna göre değişir ve maalesef çocuklu kadınların yeniden iş bulması çok zor.. O yüzden iş tamamen bırakılmasada parttime çalışarak hem gelir olur hem çocuğa daha çok vakit ayrılabilir..

Ev, araba sahibi olmak güzel şeyler fakat geçen zaman, giden yaşlarda bir daha gelmiyor..
 
niye eltinizle kendinizi kıyaslıyorsunuz ki, nasıl geçindiğini nasıl bilebilirsiniz?

belki ucu ucuna ay sonunu getiriyorlar, belki -belki değil hatta- istedikleri herşeyi istedikleri anda alamıyorlar vs vs.

çok istiyorsanız siz de çıkın işten, elbet bir şekilde yaşarsınız ama yaşamak var yaşamak var.

bir de kamuda çalışıyorsunuz, ahh keşke ben kamuda olsam, kamudayken işten çıkmak bana göre çok büyük lüks.

çalışma saatleriniz bana göre çok çok iyi, 6da evde olmak geç bir saat değil ki, kızımın ödevleri diyorsunuz kendisi yapabilecek yaşta ödevlerini

haaa çalışmak istemiyorum derseniz ona hiç birşey diyemem ama yok kızım yok ödevleri yok eltim bahanelerinin arkasına sığınmayın
 
haftada iki yarım gün güvenilir birini bulun. evi derler toplar. siz de dağıtmamaya düzeni korumaya çalışırsınız. zamanla bir düzen oturur. bunu lüks olarak görmeyin. zaman satın almak gibi düşünün.
kamudaki iş bırakılmaz. ev temizlikle zaman kaybetmezseniz çocuğunuzla daha çok vakit geçirirsiniz.
ihtiyacı olan bir hanıma da destek sunmuş olursunuz.
 
Her iki durumun da artıları ve eksileri var tabi ki.Bugün asla bırakmam ama çocuklar küçükken çok zordu cidden.
Bir de büyük çocuğum bakıcıya alışamadı uzun süre.Bakıcı tam travma oldu.Oluşan güvensizlik hissini ,yalnızlık korkusunu aşamadık.Bugün 20 yaşında tıp okuyor ,hala kendine güven noktasında pürüzlerimiz var.Çok üzülüyorum ,bana ihtiyacı varken yanında olamadığım için.
 

Tek maaşla geçinilcekse tüm lüks şeylerden vazgeçmek gerek feragat etmek gerek. Dışarda yemek kişisel alışverişler uygulamalar falan. Benim kuzenimde tek maaşla geçiniyor ama eli sıkı dışarıda hiç yemek yemezler kira vermiyorlar zamanında ev aldılar Allah'tan ee babası da arada destek çıkıyor diye düşünüyorum çünkü araba da aldılar. Ama eli sıkı olduğu için karısını da öyle biri yaptı 2 çocukları var.
 
İnanın bende böyle düşünüyorum.insanın başına herşey gelebilir kendi paranı kazanmak çok güzel.o maaşın yattığı ilk gün mesela:)
 
Kendimi eksik niye hissedeyim,sadece çok mu plancıyım diye düşünüyorum.korkularım çok oluyor geleceğe dair.kızımın yarın öbür gün üniversiteye gidecek olması,evlenicek olması dahada para lazım olucak
üniversitede 1 maaş gidiyormuş öyle söylüyorlar.sadece merak ediyorum yoksa ne diye kendimi kıyaslıyayım
 
Ben küçükken annem çalışmazdı, bizimleydi evet ne güzel ama ben onun hep ezildiğini gördüm.
Biraz daha büyüdüğümde annem çalışmaya başlamıştı, artık daha dik duruyordu, sesi daha net çıkıyordu, ailemizin fertleri ona saygı göstermeye mecbur kalıyorlardı.
Keşke hep çalışsaydı da ben annemi öyle ezilmiş, sindirilmiş görmeseydim.
 

Zor bir devirdeyiz o yüzden bu şartlarda iş bırakmak bana mantıklı gelmiyor, hele de çocuğunuz varsa.
Çalışmaya sadece maddi açıdan da bakmıyorum, aktif olmak, üretmek, kendi hayatını garantide tutmak önemli
Haziran ayında emekli oldum, 30 yılın ardından 6 aydır evdeyim, yine de hiç bir şey yapmadan olmuyor, küçük bir dikiş odam vardı zaten dikiş makinamın yanına ilave bir overlok makinası aldım, dikiyorum, biçiyorum bir şeyler yapıyorum. Benim için üretmek önemli, hiç bir şey yapmayınca sadece ev işleriyle vakit geçirince depresif oluyorum, hastalanıyorum kötü hissediyorum. İlaveten sigortanızın devamı ve emeklilikte çok önemli konular, ihmal etmeyin.
 
Ne güzel yazmışsınız.
Mesele çalışmak çalışmamak değil. Çocuğunuzla kurduğunuz bağ ve ilişkinizin kalitesi. Benim annem hiç çalışmadı ama kalabalık bir aileyiz. Öncelik bizler olmadık çoğu zaman. Eğitimimize önem verildi evet ama annem için evin temizliği, düzeni herseyin önünde geliyordu. Babamın ailesi sürekli huzur bozuyordu vs vs
Ya da günümüzden bir örnek vereyim. Evde çalışmayan bir anne. Çocuklarının hepsine ayrı ayrı sevdikleri tatlıyı yapar. Sürekli gün tadında arkadaşları ve onların çocukları ile sosyalleşirler. Dersleriyle ilgilenir ama pek çok davranış kalıbı oldukça yanlış. Çocuklarıyla kurduğu bağ, bağımlılığa yaklaşmış. Meme bıraktırma, wc egitimi gibi konularda yaklaşımları yanlış. Çalışmadığı için süper anne değil.
Mesele çocuğun sosyal, duygusal, fiziksel ihtiyaçlarını karşılamak. Bunu çalışarak da yapabilirsiniz, çalışmayarak da. İlk 2-3 yıl elbette ki fiziksel olarak çocuğun yanında olmak önemlidir. Ama 12 yaşına gelmiş bir ergenin işi bırak demesinin arkasında başka sebepler olabilir. Neden böyle hissetti, şu anda yapamadığı ama işi bırakınca yapabileceği ne var? Belki sizi sürekli yorgun/mutsuz gördüğü için böyle söylüyor. 3 ayı geçkindir ücretsiz izindeyim. Evde olunca otomatik olarak mutlu olmayacaksınız. Evet insanlık dışı çalışma şartları ruh halini etkiler ama siz o grupta mısınız? Bende biraz bunları düşünün. Gerekirse ara verin. Ama istifa çözüm değil.
 
 
İnanın uzun zamandır beni bu şekilde etkileyen bir yazı okumadım,teşekkür ederim
okurken yutkundum çünkü şu sıralar bende kızıma kaliteli vakit ayıramadığımı düşünüyorum.işten gelince erkenden uyuyan annesi olduğunu hatırlayacak ve bu beni üzüyor
kızımın toplantılarına ya eşim gitti ya annem.o zamanlar işe yeni girdiğim için çok izinde alamıyordum
bütün verimli olduğum saatleri işyerinde geçiriyorum zaten işten çıktığım zaman akşam oluyor mayışıp gidiyorum.bu günlerimize bir daha gelemicez ancak kızımın isteklerine de tek maaşla zor yetişiriz her türlüsü zor
 
Pasif bireysel geliriniz olsa çalışmayın derim. Örnek aileden kalan evleriniz olur kiraları maaş gibi olur o zaman ev hanımlıgı ideal çocuk varsa.
Bir erkeğin eline asla güvenilmez. Kaç yıllık evlilikler bitiyor. Kimseye yüzde yüz güvenilmez bin türlü hal var
 
Şu borsadan para kazanamayan bir ben miyim ya? Tamam zarar etmedim ama çok da kar etmedim.
Demek ki bir yerlerde bir hata yapıyorsunuz. Kaybetmekten korktuğunuz parayla borsaya girilmez, borç parayla girilmez, tüm paranızla girilmez. Başkasının aklına uyarak mal alınmaz. Teknik temel analiz öğrenilir. Stop koyulur. Bu şekilde kayıpların minimum olacağını düşünüyorum.
Bende bu şekilde düşünüyorum çünkü işi bıraktığım zaman bütün gün borsa takip edicem demişti
E tamam daha ne? Konuyu açma sebebinizi anlamadım sanki biraz eltinizi kıskanıyorsunuz gibi geldi :)
 
Kamuda nasıl bu kadar bitik seviyede çalısıyosunuz ki? Mesai 8-5 değil mi? Kızınız zaten 12 yaşında günün yarisi okulda geciyor evde sizsiz gecirdigi bir kac saat. Liseli oldugunda zaten liseler tam gün ayni zaman evden cikip ayni zaman eve geleceksiniz. Baskalariyla kendinizi kiyaslamayin herkesin gelir gider durumu farkli bazisi icin tatil önemsizdir, et yemesede olur, kuruyemis kaju badem almaz evine gereksiz harcamadir. Bazi insanlar ise yediginden giydiginden tatilinden kısmaz cocuklarida standarti yüksek yaşar. Öyle bir devirdeyiz ki sağlik bile parayla, basit gezmeler yeme icmeler dünya para.
Sizin hayat düzeninizde plansizlik var bence devlet memuru olup cocugu buyuk olup bu kadar yorulmaniz normal degil. Ayda 2 gün dip köse girecek bir yardimci alsaniz. Yemekleri 2 günlük yapip, bi aksami buzlugu doldurmaya ayirsaniz size 1 ay yeter bu. Ben en yogun nobet zamanlarimda buzluga kofte börek haslanmis nohut fasulye vs doldururdum yemek hazirlamasi 15dk sürerdi.
Esimle birimiz mutfak birimiz banyoya girer 10-15dkda hizlica temizleriz eşinizdende destek alin. Toplam 30-40dkda ev işi bitti gitti yani.
Ev isini kolaylastircak dik supurge robot akilli bezler vs alin. Benim kucuk bebegim var 15 aylik işe baslayacam sizin kadar dert etmiyorum yani. Bugun 50bin oldu maaslarimiz işten cikmak akıl kari degil.
Birde sizin memuriyette 10sene dolmus 1 ay izniniz var. İzni 5-5 bölseniz 5-6 ay 3 hafta calisirsiniz zaten yilin yarisi 3 hafta calismakta rahat bayram resmi tatiller haric
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…