Çok gereksiz ve üzücü bir konu bulmuşsunuz kendinize.Neden daha bu kadar yolun başında kp ve kv öldüğünü düşünüp stres yapıyorsunuz ki ben yakıştıramadım size.Allah uzun ömür versn kendi anne babalarımıza da eşimizinkilete de.Bence onlar da size gelmek istemezler.Herkese merhaba arkadaşlar;
Yaşım 28. Bir süredir devam eden ve çok güzel giden bir ilişkim var. Kısaca bahsedecek olursam, erkek arkadaşım geleneksel bir ailede yetişmiş fakat anlayışlı, makul izahlari anlayabilen ve değişime açık biri. İlişkimiz boyunca fedakâr ve sevgi dolu. İnce düşünür, alakalıdır. Yani bir kadının bekleyeceği hemen hemen herşeyi tam anlamıyla karşılar.
Fakat şöyle bir sorunum var. Ankara'da yasiyorum. Çalışıyorum fakat çalışma saatlerim iyi olan bir mesleğim var. Gündüz evde olabiliyorum. Evlendigimizde ailesi ile ayni şehirde yaşamayacagiz. Bir ablası ve kiz kardesi Ankara'da yaşıyor sadece. Onlarda evli. Anne babası, diğer abileri, abla ve kızkardeşi başka şehirdeler ve aynı muhitte yaşıyorlar. Erkek arkadaşım anne ve babasına çok düşkün. Herhangi birinin vefatı durumunda diğerinin yanımıza gelmesini isteyebilir. Ben ise böyle bir şeye hiç açık değilim. Ailelerinde çalışan bir kadin yok. Bu durumda nasıl bir yol izlerler bılmiyorum , belki beni gözden de çıkarıp " çalışıyor bakamaz" diyerek gelmeyebilir fakat ben yine de stres içindeyim. Ailesi kendi şehrine düzenine alışmış insanlar, diğer çocukları etraflarında, yakınlarında. Fakat birinin vefatında öbürü tek kalınca bizim yanımıza gelebilir belki. Bilemiyorum. Gelse de alışkın olduğu hayat olmayacak çünkü ikimizde işimiz rahat olsa da çalışıyoruz. Çalışan kadına alışkın bir aile değil fakat yine de tedirginim. Bu konu ile alakalı konuştuk ve annem veya babam hangisi tek kalırsa ve yanıma gelmek isterse, gelsin isterim dedi. Ben de hayır gelemez demedim ama çalıştığımız için onlar için zor olacağını izah ettim. Böylece belirsiz şekilde kapandı. Ölüm hoş bir konu olmadığı için şimdiden konuşmak iyi olmuyor ve ben de açmak istemiyorum pek. Fakat aklımın bir köşesinde var. Ne önerirsiniz ?
Söyledikleriniz ile benim söylediğimin ne alakası var ? O yorum yazan hanfendi kesin ve net bir dil kullanigi için öyle yorum yazdım. Elbette dediği ihtimal de olabilir ki ben de olma ihtimali üzerine konu açtım. Ama hanımefendi kesin ve net bir dille böyle olacak dyince haliyle anlamsız oluyor. Ayrıca ailesini huzurevine mi versin diyorum ya ne okuduğunu anlamaz insan var. Bakmayacagim mi diyorum. Ayni evde yaşamak istememek ailesini sokağa atsın demek mi ? Önce anlayın lütfen, rica ediyorumBirisi demiş olur olabilir sonra gelip demiştin dersin demiş...Sen de bu tepkiyi vermişsin sanki senin şüphelerin azmış gibi...
Birincisi "ben bile" derken zaten senle yorum yazanın arasında tahmin açısından pek bi fark yok çünkü sen de bilmiyorsun ilerde ne olacagını o da...Zaten olanı aktarmışsın konuda...Nişanlını oyle derinlemesine tanımıza da gerek yok yorum için...Erkek tipleri belli , ailesine düşkün olması yeterli zaten...Belki yorum yapan kişinin tecrübeleri daha fazladır belki bahsettiğin bazı kilit davranıslardan varabilmiştir bu sonuca...Sen de zaten bu tarz yorumlar için açmadın mı konuyu?? Tecrübelerden faydalanmak için yani?
Yani ben emin olamıyorsan kimse olamaz, en iyi ben tanırım diye düşünüyorsan neden konu açtın o zaman?
İkincisi de özetle "evet taşınır size" diyen bir yoruma böyle bi tepki veriyorsan, o zaman sadece olumlu şeyler duymak için gelmişsin...Sonucta buraya konu actıysan iki ayrı uçta da düşünen insanlar olacaktır...
Konusunda nasıl hemen bu yargıya vardın ki diye tepki gösterenleri sinirlenenleri anlamıyorum gercekten
Ben de fikrimi soyliim evt belki en kötüsü de olabilir...Hiçbi cocugu almaz veya eşin bırakmaz bizde kal der belki aylarca kalır...Evliliğini bile bu yüzden sonlandırabilirsin...En kötü ihtimal...O zaman sen bunu göze alarak evleneceksin...Ya da kendine ailesini huzurevine verecek bi karakterde birini bulacaksın
Haklısınız ben de düşününce kendime kızıyorum. O yüzden size niye böyle diyorsunuz diyemem. Dusunmemem lazım ama dediğim gibi birlikte biriyle yaşamak fikri hep zor geldi bana. Sanırım bu yüzden böyle detaylı düşünüyorumÇok gereksiz ve üzücü bir konu bulmuşsunuz kendinize.Neden daha bu kadar yolun başında kp ve kv öldüğünü düşünüp stres yapıyorsunuz ki ben yakıştıramadım size.Allah uzun ömür versn kendi anne babalarımıza da eşimizinkilete de.Bence onlar da size gelmek istemezler.
Kendilerini pek tanımıyorum fakat oldukları yerden başka duzene gidecek insanlar gibi değiller erkek arkadaşımin anlatması ile. Evlerini bile biz ölünce satarsınız vs diyorlarmış. Yani bılmiyorum ki öylece düzenini bırakıp biri çıkıp gelir mi çalışan gelinine yanına.Yanınıza çöreklenmeye niyetli bir kv veya kp siz istediğiniz kadar mesafeli olsanız da bunu yapacaktır. Benim eltim hizmet de sınır tanımaz ben de geldiklerinde çay ile geçiştiririm ama en çok bana gelirler muhabbetim de yoktur mesela. Eltime bir sene oturmaya gitmeseler akıllarına gelmez bana bizi ne zaman yemeğe çağıracaksın kahvaltıya çağıracaksın diye sorarlar sürekli ben de onlar istedikçe çağırmam. Şehir dışına çıktıklarında eltim arkalarından ağladı bu bana çok komik geldi mesela. Sürekli telefonla arar ben aramam eşim konuşurken bazen canım isterse bi meraba derim okadar. Demem o ki eğer öyle bir yapıları ve niyetleri varsa oğlumun evi gözüyle bakacaklardır ve sizin nasıl mesafeli olduğunuz umurlarında olmayacaktır.
Söyledikleriniz ile benim söylediğimin ne alakası var ? O yorum yazan hanfendi kesin ve net bir dil kullanigi için öyle yorum yazdım. Elbette dediği ihtimal de olabilir ki ben de olma ihtimali üzerine konu açtım. Ama hanımefendi kesin ve net bir dille böyle olacak dyince haliyle anlamsız oluyor. Ayrıca ailesini huzurevine mi versin diyorum ya ne okuduğunu anlamaz insan var. Bakmayacagim mi diyorum. Ayni evde yaşamak istememek ailesini sokağa atsın demek mi ? Önce anlayın lütfen, rica ediyorum
Bence bunu düşünmek için erken ne olacağı belli olmaz kimin ne zamna öleceğide, bunun için böyle bi insanı kaybetmeyi göze alıyorsan evlenme ama sen şimdiden bunları düşünüp kafaya takıyorsan zaten hiç bir zaman evlenemezsin armutun sabi üzümün çöpü misaliHerkese merhaba arkadaşlar;
Yaşım 28. Bir süredir devam eden ve çok güzel giden bir ilişkim var. Kısaca bahsedecek olursam, erkek arkadaşım geleneksel bir ailede yetişmiş fakat anlayışlı, makul izahlari anlayabilen ve değişime açık biri. İlişkimiz boyunca fedakâr ve sevgi dolu. İnce düşünür, alakalıdır. Yani bir kadının bekleyeceği hemen hemen herşeyi tam anlamıyla karşılar.
Fakat şöyle bir sorunum var. Ankara'da yasiyorum. Çalışıyorum fakat çalışma saatlerim iyi olan bir mesleğim var. Gündüz evde olabiliyorum. Evlendigimizde ailesi ile ayni şehirde yaşamayacagiz. Bir ablası ve kiz kardesi Ankara'da yaşıyor sadece. Onlarda evli. Anne babası, diğer abileri, abla ve kızkardeşi başka şehirdeler ve aynı muhitte yaşıyorlar. Erkek arkadaşım anne ve babasına çok düşkün. Herhangi birinin vefatı durumunda diğerinin yanımıza gelmesini isteyebilir. Ben ise böyle bir şeye hiç açık değilim. Ailelerinde çalışan bir kadin yok. Bu durumda nasıl bir yol izlerler bılmiyorum , belki beni gözden de çıkarıp " çalışıyor bakamaz" diyerek gelmeyebilir fakat ben yine de stres içindeyim. Ailesi kendi şehrine düzenine alışmış insanlar, diğer çocukları etraflarında, yakınlarında. Fakat birinin vefatında öbürü tek kalınca bizim yanımıza gelebilir belki. Bilemiyorum. Gelse de alışkın olduğu hayat olmayacak çünkü ikimizde işimiz rahat olsa da çalışıyoruz. Çalışan kadına alışkın bir aile değil fakat yine de tedirginim. Bu konu ile alakalı konuştuk ve annem veya babam hangisi tek kalırsa ve yanıma gelmek isterse, gelsin isterim dedi. Ben de hayır gelemez demedim ama çalıştığımız için onlar için zor olacağını izah ettim. Böylece belirsiz şekilde kapandı. Ölüm hoş bir konu olmadığı için şimdiden konuşmak iyi olmuyor ve ben de açmak istemiyorum pek. Fakat aklımın bir köşesinde var. Ne önerirsiniz ?
Hayır tabi kiÖlüm döşeğinde falan mi bu insanlar şu an?
Nişanlılık döneminde bu konularda anne babayı yoklayın bence ağız arayın çünkü böyle durumlarda genelde evlat pasif kalıyor ama anne baba istemiyorsa niyeti yoksa yerleşmiyor. Benim arkadaşımın eşinin annesi de yalnız yaşıyor teklif ettiler bizle yaşa diye ben kendi evimden başka bir yerde yaşayamam dedi mesela.Kendilerini pek tanımıyorum fakat oldukları yerden başka duzene gidecek insanlar gibi değiller erkek arkadaşımin anlatması ile. Evlerini bile biz ölünce satarsınız vs diyorlarmış. Yani bılmiyorum ki öylece düzenini bırakıp biri çıkıp gelir mi çalışan gelinine yanına.
Evet , zamana bırakmam lazım biliyorum. Dediğim gibi kültürleri gereği bizde kalacakları için biraz tedirginim fakat şartlara, durumlara göre kültürlerde değişiyor bazen. O nedenle zamana bırakmak en iyisiBence bunu düşünmek için erken ne olacağı belli olmaz kimin ne zamna öleceğide, bunun için böyle bi insanı kaybetmeyi göze alıyorsan evlenme ama sen şimdiden bunları düşünüp kafaya takıyorsan zaten hiç bir zaman evlenemezsin armutun sabi üzümün çöpü misali
Bakmak için illa aynı evde mi olmak lazım ? Her ayni evde olan insanlar birbirine gerçekten bakmış mi oluyor sanıyorsunuz ? Ayni evde yaşlı birine yemek vermekten bile egrinen insanlar var. Ayni eve at tamam, bakmış oluyorsun. Böyle değil maalesef.Aynı evde olmazsa nasıl bakacak peki? Yani diğer kardeşleri mi alsın? Yoksa huzurevine mi versin?
Yaşları fazla evet ama hasta falan değiller. Erkek arkadaşım birinin vefatı durumunda diğerini yalnız bırakmak istemiyor. Tek başına yaşayamaz zihniyetindeYaşlı ve hasta mı anne babası. Ölmeye yakın mı yani ben anlamadım
Tamam ama bence bunları düşünmek içinnnn çooook erkek. Bakalım siz o kadar yaşayacak mısınız.Yaşları fazla evet ama hasta falan değiller. Erkek arkadaşım birinin vefatı durumunda diğerini yalnız bırakmak istemiyor. Tek başına yaşayamaz zihniyetinde
Deneyimliyim bu konuda bende senin gibi bazı konulara takmıştım evlenmeden önce ama herşey çok ama çok farklı oldu bide insan iyiyi de kötüyüde kendisi çağırır iyi düşün iyi olsun onlar senin karakterini gördükten sonra aynı evde ya da ilde yaşayıp yaşamayacaklarını anlarlar zatenEvet , zamana bırakmam lazım biliyorum. Dediğim gibi kültürleri gereği bizde kalacakları için biraz tedirginim fakat şartlara, durumlara göre kültürlerde değişiyor bazen. O nedenle zamana bırakmak en iyisi
Öyle demese bile var olduğu şehirdeki kızlarını oğullarını torunlarını bırakıp gelmek istemez gibi geliyor bana ama hiç belli de olmaz. Çalışan geline alışkın değiller o nedenle de gelmek istemeyebilir. Fakat bu konuda ağız arayamam maalesef dil farkından dolayı birbirimizi anlayamayız da.Nişanlılık döneminde bu konularda anne babayı yoklayın bence ağız arayın çünkü böyle durumlarda genelde evlat pasif kalıyor ama anne baba istemiyorsa niyeti yoksa yerleşmiyor. Benim arkadaşımın eşinin annesi de yalnız yaşıyor teklif ettiler bizle yaşa diye ben kendi evimden başka bir yerde yaşayamam dedi mesela.
Bakmak için illa aynı evde mi olmak lazım ? Her ayni evde olan insanlar birbirine gerçekten bakmış mi oluyor sanıyorsunuz ? Ayni evde yaşlı birine yemek vermekten bile egrinen insanlar var. Ayni eve at tamam, bakmış oluyorsun. Böyle değil maalesef.
Ev ev uzerıne olunmuo.Ama bence evlenmeden her şeyin konuşulması gerekıyor.Ben böyle düşünüyorum.Herkese merhaba arkadaşlar;
Yaşım 28. Bir süredir devam eden ve çok güzel giden bir ilişkim var. Kısaca bahsedecek olursam, erkek arkadaşım geleneksel bir ailede yetişmiş fakat anlayışlı, makul izahlari anlayabilen ve değişime açık biri. İlişkimiz boyunca fedakâr ve sevgi dolu. İnce düşünür, alakalıdır. Yani bir kadının bekleyeceği hemen hemen herşeyi tam anlamıyla karşılar.
Fakat şöyle bir sorunum var. Ankara'da yasiyorum. Çalışıyorum fakat çalışma saatlerim iyi olan bir mesleğim var. Gündüz evde olabiliyorum. Evlendigimizde ailesi ile ayni şehirde yaşamayacagiz. Bir ablası ve kiz kardesi Ankara'da yaşıyor sadece. Onlarda evli. Anne babası, diğer abileri, abla ve kızkardeşi başka şehirdeler ve aynı muhitte yaşıyorlar. Erkek arkadaşım anne ve babasına çok düşkün. Herhangi birinin vefatı durumunda diğerinin yanımıza gelmesini isteyebilir. Ben ise böyle bir şeye hiç açık değilim. Ailelerinde çalışan bir kadin yok. Bu durumda nasıl bir yol izlerler bılmiyorum , belki beni gözden de çıkarıp " çalışıyor bakamaz" diyerek gelmeyebilir fakat ben yine de stres içindeyim. Ailesi kendi şehrine düzenine alışmış insanlar, diğer çocukları etraflarında, yakınlarında. Fakat birinin vefatında öbürü tek kalınca bizim yanımıza gelebilir belki. Bilemiyorum. Gelse de alışkın olduğu hayat olmayacak çünkü ikimizde işimiz rahat olsa da çalışıyoruz. Çalışan kadına alışkın bir aile değil fakat yine de tedirginim. Bu konu ile alakalı konuştuk ve annem veya babam hangisi tek kalırsa ve yanıma gelmek isterse, gelsin isterim dedi. Ben de hayır gelemez demedim ama çalıştığımız için onlar için zor olacağını izah ettim. Böylece belirsiz şekilde kapandı. Ölüm hoş bir konu olmadığı için şimdiden konuşmak iyi olmuyor ve ben de açmak istemiyorum pek. Fakat aklımın bir köşesinde var. Ne önerirsiniz ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?