o bi daha özür dileyecek sen bi daha affedeceksin o yine sana hakaret edip seni tartaklıcak. Aklın varsa dön... çünkü hiç bişey senden daha değerli değil. Şimdi sana sevgiliyken el kaldıran adam ilerde ne yapr onu düşün.Daha önce de anlatmıştım sevgilimle sorunlarımızı aramız uzun zamandır iyi değil.. özellikle son zamanlarda daha kötü ben gerçekten hasta olduğunu düşünüyorum artık kıskançlık falan değil yaptıkları.. Bundan iki hafta önce kendisi beni bıraktı hataları olmasına ragmen durduk yere. Bende ayrılınca ikimizin ortak arkadaşı olan birine neden ayrıldığımızı söyledim konuşurken oda söylediğimi duymuş.. Okulda herkesin içinde ben eve giderken yanıma geldi üzerime yürüdü beni kolumdan tuttu gelmem için çok zorladı herkes bize bakıyordu çok utandım buda yetmedi boynumu falan sıktı kafamı beni hırpaladı küfür etti herkesin içindesonra zorla götürdü beni okuldan çıkıp sessiz bir yere gittik ıssızdı orası bana orda tokat attı ilk defa..çok utanıyorum bunları yazarken bana kızmayın ne olur.. iki defa sert bi şekilde tokat attı yüzüme beni itti boğazımı sıkmaya çalıştı sonra ellerime vurdu ellerim kıp kırmızı oldu ben orda ağlarken korkmuş bi şekilde bana bunları yaptı..ondan sonra ben ordan gitmeye çalıştım bırakmadı böyle gitmee dedi ama yaşadığım korkuyu anlatamam..sarıldı ben sevdiğim kıskandığım için yaptım diye gitmeme izin vermedi ama gittim ondan sonra çok aradı çok yalvardı söz verdi bir daha olmayacağı için bende affettim..onun sevdiğinden eminim ama hareketleri normal değil biliyorum sinirleinince kendine hakim olamıyor çok kötü hakaretler ediyor üstüme yürüyor ve sonunda şiddette uyguladı bu nasıl sevgi bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum nasıl affediyorum diyorum kendime ve utanıyorum.. bugün ise okulda en yakın kız arkadaşımın sevgilisi mesaj atmış bana bu o çocuğu hiç sevmiyor nefret ediyor çocuk çok efendi zararrsız biri..çocuk arkadaşımdan numaramı almış olurda ona ulaşamazsa bana ulaşır diye..benim haberim yoktu mesajı gördü resmini gördü delirdi bu çocuğa ne zaman numaranı verdin diye..benim suçum yokken yine üstüme yürüdü tekme attı bana sınıfta kimse yoktu çantamı kitabımı herşeyimi fırlattı bana..bi daha karşıma çıkma dedi yeter bıktım senin şeylerinden dedi ve gitti... ben vermemiştim numaramı ve arkadaşıma da sevmiyorum senin sevgilini demiş ağır konuşmuş şimdi arkadaşım ile de aram bozuldu hiç bir suçum yokken..lütfen bana bir akıl verin ben neden bırakamıyorum bu çocuğu bırakamıyorsam ne yapmam gerekiyor bunları yaşamak istemiyorum artık ben ailemde görmedim böyle şeyler...
okulu bırak sen,anan baban boşuna yatırım yapıyor sana.Psikolojik şiddette görüyorum en basitinden sınıftan bi erkek arkadaşım nasılsın dese selam verse hakaretler ediyor namusuma laf ediyor ona kalsa hiç bir erkekle konuşmyacakmışım konuşursam görürse ya birgün ya beni yada onlardan birini öldüreckmiş
canını haysiyetini gururunu bu kadar hafife aldığın için olmasın bırakamama nedenin? Baban annen sana bir fiske vurmaya kıyamazken sen hala bırakamıyorum bu çocuğu diyorsun. Bu kadarmı onursuzsun? Birde şu kırmızılara bak düşün..Daha önce de anlatmıştım sevgilimle sorunlarımızı aramız uzun zamandır iyi değil.. özellikle son zamanlarda daha kötü ben gerçekten hasta olduğunu düşünüyorum artık kıskançlık falan değil yaptıkları.. Bundan iki hafta önce kendisi beni bıraktı hataları olmasına ragmen durduk yere. Bende ayrılınca ikimizin ortak arkadaşı olan birine neden ayrıldığımızı söyledim konuşurken oda söylediğimi duymuş.. Okulda herkesin içinde ben eve giderken yanıma geldi üzerime yürüdü beni kolumdan tuttu gelmem için çok zorladı herkes bize bakıyordu çok utandım buda yetmedi boynumu falan sıktı kafamı beni hırpaladı küfür etti herkesin içindesonra zorla götürdü beni okuldan çıkıp sessiz bir yere gittik ıssızdı orası bana orda tokat attı ilk defa..çok utanıyorum bunları yazarken bana kızmayın ne olur.. iki defa sert bi şekilde tokat attı yüzüme beni itti boğazımı sıkmaya çalıştı sonra ellerime vurdu ellerim kıp kırmızı oldu ben orda ağlarken korkmuş bi şekilde bana bunları yaptı..ondan sonra ben ordan gitmeye çalıştım bırakmadı böyle gitmee dedi ama yaşadığım korkuyu anlatamam..sarıldı ben sevdiğim kıskandığım için yaptım diye gitmeme izin vermedi ama gittim ondan sonra çok aradı çok yalvardı söz verdi bir daha olmayacağı için bende affettim..onun sevdiğinden eminim ama hareketleri normal değil biliyorum sinirleinince kendine hakim olamıyor çok kötü hakaretler ediyor üstüme yürüyor ve sonunda şiddette uyguladı bu nasıl sevgi bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum nasıl affediyorum diyorum kendime ve utanıyorum.. bugün ise okulda en yakın kız arkadaşımın sevgilisi mesaj atmış bana bu o çocuğu hiç sevmiyor nefret ediyor çocuk çok efendi zararrsız biri..çocuk arkadaşımdan numaramı almış olurda ona ulaşamazsa bana ulaşır diye..benim haberim yoktu mesajı gördü resmini gördü delirdi bu çocuğa ne zaman numaranı verdin diye..benim suçum yokken yine üstüme yürüdü tekme attı bana sınıfta kimse yoktu çantamı kitabımı herşeyimi fırlattı bana..bi daha karşıma çıkma dedi yeter bıktım senin şeylerinden dedi ve gitti... ben vermemiştim numaramı ve arkadaşıma da sevmiyorum senin sevgilini demiş ağır konuşmuş şimdi arkadaşım ile de aram bozuldu hiç bir suçum yokken..lütfen bana bir akıl verin ben neden bırakamıyorum bu çocuğu bırakamıyorsam ne yapmam gerekiyor bunları yaşamak istemiyorum artık ben ailemde görmedim böyle şeyler...
yaptığım hataları bir daha yaparsam öldürürüm seni diyor yemin ederim diyor ben ise yapmaz diyorum
yaptığım hataları bir daha yaparsam öldürürüm seni diyor yemin ederim diyor ben ise yapmaz diyorum
Şiddet middet hak getire. Benim elime alıp evire çevire dövesim var böyle beyinleri..var ya biz boşuna yırtıyoruz kendimizi, yok kadın hakları, yok şiddete hayır falan falan.. yiyin dayağınızı oturun, bir de soruyor neden bırakamıyorum diye.. henüz ölmedin ondandır..
aynısı aklıma geldi benimde kuzumMünevver Karabulut Cem Garipoğlu zihniyeti bunlar hep..
Daha önce de anlatmıştım sevgilimle sorunlarımızı aramız uzun zamandır iyi değil.. özellikle son zamanlarda daha kötü ben gerçekten hasta olduğunu düşünüyorum artık kıskançlık falan değil yaptıkları.. Bundan iki hafta önce kendisi beni bıraktı hataları olmasına ragmen durduk yere. Bende ayrılınca ikimizin ortak arkadaşı olan birine neden ayrıldığımızı söyledim konuşurken oda söylediğimi duymuş.. Okulda herkesin içinde ben eve giderken yanıma geldi üzerime yürüdü beni kolumdan tuttu gelmem için çok zorladı herkes bize bakıyordu çok utandım buda yetmedi boynumu falan sıktı kafamı beni hırpaladı küfür etti herkesin içindesonra zorla götürdü beni okuldan çıkıp sessiz bir yere gittik ıssızdı orası bana orda tokat attı ilk defa..çok utanıyorum bunları yazarken bana kızmayın ne olur.. iki defa sert bi şekilde tokat attı yüzüme beni itti boğazımı sıkmaya çalıştı sonra ellerime vurdu ellerim kıp kırmızı oldu ben orda ağlarken korkmuş bi şekilde bana bunları yaptı..ondan sonra ben ordan gitmeye çalıştım bırakmadı böyle gitmee dedi ama yaşadığım korkuyu anlatamam..sarıldı ben sevdiğim kıskandığım için yaptım diye gitmeme izin vermedi ama gittim ondan sonra çok aradı çok yalvardı söz verdi bir daha olmayacağı için bende affettim..onun sevdiğinden eminim ama hareketleri normal değil biliyorum sinirleinince kendine hakim olamıyor çok kötü hakaretler ediyor üstüme yürüyor ve sonunda şiddette uyguladı bu nasıl sevgi bilmiyorum kendimi tanıyamıyorum nasıl affediyorum diyorum kendime ve utanıyorum.. bugün ise okulda en yakın kız arkadaşımın sevgilisi mesaj atmış bana bu o çocuğu hiç sevmiyor nefret ediyor çocuk çok efendi zararrsız biri..çocuk arkadaşımdan numaramı almış olurda ona ulaşamazsa bana ulaşır diye..benim haberim yoktu mesajı gördü resmini gördü delirdi bu çocuğa ne zaman numaranı verdin diye..benim suçum yokken yine üstüme yürüdü tekme attı bana sınıfta kimse yoktu çantamı kitabımı herşeyimi fırlattı bana..bi daha karşıma çıkma dedi yeter bıktım senin şeylerinden dedi ve gitti... ben vermemiştim numaramı ve arkadaşıma da sevmiyorum senin sevgilini demiş ağır konuşmuş şimdi arkadaşım ile de aram bozuldu hiç bir suçum yokken..lütfen bana bir akıl verin ben neden bırakamıyorum bu çocuğu bırakamıyorsam ne yapmam gerekiyor bunları yaşamak istemiyorum artık ben ailemde görmedim böyle şeyler...
şimdi birazdan üniversite öğrencisi medeniyetiyle çağdaş sanat dersi verir burda bir de bizi cahil yerine koyar....ama ne fayda...böyle kızları gördüğümde zopaynan dövesim geliyor Allahıma..nasılsa biri dövüyor ağzına küreğnen birde ben vursam çok mu Allasen.aynısı aklıma geldi benimde kuzum
bu nasıl bir değersizliktir..
var ya biz boşuna yırtıyoruz kendimizi, yok kadın hakları, yok şiddete hayır falan falan.. yiyin dayağınızı oturun, bir de soruyor neden bırakamıyorum diye.. henüz ölmedin ondandır..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?