Burasi cocuksuz kadinlarin bölümü

Bende 11 yıllık evliyim, çocuk yapmak için evlenmemiştik zaten. Anaç bir yapım yok, ne eşim ne ben yolda durup çocuk seven bıcır bıcır tipler değiliz malesef, hatta gürültü patırtı olunca offf diyoruz nitekim ben 5-6 yıl korundum, sonra eşim askere gitti geldi, ve artık yaşım geçiyor telaşı sardı yaş 30 oldu çünkü. Hani olacaksa olsun zamanı geçmeden dedik ama olmadı. Sonra doktorlar tedaviler falan nedensiz infertilite, en zoru, en anlaşılmaz olanı, belki de kaderde yazılmamış olması. İki yıl üstüste tedaviler yapıldı nasıl kabustu şimdi düşünüyorum da...olmadıkça hırslanıyorsun, hedefe kitlenmiş durumdasın ve hayalkırıklıkları, dünyanın sonu gibi hissetmeler...eee o kadar ilaç kullanınca insanlıktan çıkıyorsun tabii.
Her neyse sonra ben birden bire her şeyi bıraktım tedavidir, yumurtlama günüdür hepsi bitti...Tekrar eski normal insan halime döndüm.
Önceden nasıldısam öyleyim şimdi. Şu an isteyip istemediğimden bile emin değilim. Olursa eyvallah ama olması için çabalama şimdi çok uzak.
Evliliğime gelince farklı anlatılmaz bir evliliğim var. Etrafımda gördüğüm kimsenin ki gibi değil. Belki çocuk olmadığı içindir. Bu kadar yıldır severek, sayarak, birlikte çok güzel zaman geçirerek giden bir evlilik garip belki ama :) olabiliyor bu.
Daha daha çok anlatırım ilerleyen günlerde
 
Araniza yeni katildim ben 30 yasindayim esimde 42 esimin bir evliligi olmus bir oglu var 10 yasinda biz 4 yil ciktik simdide 16 aylik evliyiz.evlenmemizde cok zor oldu esimin evlilik korkusu sebebiyle simdide cocuk konusu.ayni seyleri yasamaktan korktugu icin cocuk istemiyor erken evliligimiz daha oturmadi diyor evliligimizin oturmama sebeblerini soruyorum bi sey demiyor.oglunla hic bi sorunumuz yok cok ii anlasiyoruz zaten cocuk delisi bi insanim.esimden kaynakli bir cok problem yasadik evliligimi suresince kadin hikayeleri birinde msj yakaladim digerinde tanimadigim bi numaranin faturasi odenmis slip buldum ikisindede tabii ki cok sarsildim kavga kiyamet ama affettim.sadece konustum baska bi sey yapmadim dedi bunlari affeddip ben ondan bebek istiyorum onun dedigi daha erken. ne zaman diyorum sure yok kocaman bir belirsizlik ne yapicafimi bilmiyorum.....
 
Ben de 1 senelik evliyim. Çocuğumuz yok hiç düşünmüyoruzda
Bazen konuşuyoruz istemem ama olursa 30 yaşıma gelince düşünürüz diyorum (10 sene var
)
Eşim de istediğinden değilde çevreden görüyo işte

Ama o sorumluluk bize fazla gelir. Daha genceciğiz zaten gezip tozup evliliğimizin tadını çıkartıcaz daha
 
nasıl kanım kaynayıverdi birden konuya:)daha taze evliyim ama çok uzak çocuk fikri bana...bilgisayarı kucağına al o forum senin bu forum benim gez..kahveyi yanına koy... evde bi bıcırık varken mümkünmü
 

Oo ouu bizi anlatmışsınız sanki
Bu cümleleri ben mi yazdım acaba dedim..

Biz de yaklaşık 9 yıllık evliyiz,çocuklara karşı düşkünlüğüm,anaçlığım olmadı hiç.
Evlenirken de çocuk sahibi olmayı planlamadım,anne olmayı hayal etmedim hiç.

İlk 5 yıl korunduk,sonra ben de 30 yaş sendromuna takıldım ve yapalım bari diye girdik yola,bunu derken bile pek istemiyordum aslında..
Hemen hamile kaldım,sonra kalbi durdu,kürtaj oldum..
Olur böyle şeyler,demek zamanı değilmiş diye,1 yıl daha takıldık..

Sonra 30 yaş sendromu yine geldi bana
2.yi yapalım dedik,ama 6-7 ay sonra anca hamile kaldım,çünkü taktım kafaya hamile kalmayı..
Sonunda hamile kaldım ve yine aynı sorun ve kürtaj... birsürü tetkik tahlil vs. derken...
Amaaaan salaaa yaaa,çocuk mu seni hayata bağlayacak dedim,çocuk için ölüp bitiyor muydum?? Aslında HAYIR..
Bunun adı İNAT..yani en azından benim için...
Bide 30lu yaşlar olayı

Bunun üstüne 1,5 yıl hamile kalamadım,kalamadıkça hırslandım,dr.lar rahim filmleri,falan derken....
Geçtiğimiz yaz yine hamile kaldım...
İlk defa sevindim hamile kaldığım için,yaşadığım soruna dr.umun çözüm bulduğuna inanarak,sonunda doğum yapıp
anne olacağım galiba dedim..

Veeeeee yine aynı sorunu yaşadık,her türlü önleme rağmen...
Eylül 2012de kürtaj oldum,şu an yine aynı moddayım...

Amaaaan hayatım öyle rahat ki,evliliğim güzel,bizim hayatımızı bebek değiştirir ama biz birbirimize nasılsa bağlıyız,ve biz kendimizi aile gibi hissediyoruz
zaten..bir bebek bizi daha fazla aile yapamazdı diyoruz hep...
Şuan tekrar hırslanma moduna geçmedim...
Dr.umu değiştirdim...
Ve geniş çaplı tetkikler yapıldı..
Probleme daha kesin bir teşhis kondu gibi şuan ve çözüm de sunuldu...
Dr. yeniden hamile kalmayı ertelememe gerek olmadığını söylüyor..
Ama benim çok umrumda değil açıkcası...
Oluruna bıraktım..
 
Ohh tam benim bölümüm merhaba bayanlaarr
 
Merhaba kızlaar ben 27 eşim 33 yaşında yaklaşık 3 senedir de evliyiz.Ben profesyonel turist rehberıyım eşimde diş doktoru.Üniversitede tanıştık ve evlendik..Eşim benim çocuklardan hazmetmediğimi biliyor(Yani baskasının tombiş bebeklerini seviyorum hatta verseler tüm gün severim ama benim olsun istemiyorum o sorumlulugu almaya kesınlıkle cesaret edemıyorum) ama buna rağmen şu ara tutturdu çocukta çocuk diye yaşı gelmiş baba olmak en doğal hakkıymış falan filan.İşim gereği zaten çocuk yapıp büyütecek konumda değilim sürekli seyahat ediyorum yurtdışı-yurtiçi farketmiyor bazen eve bir hafta gelemediğim oluyor.O çocuga da yazık değil mi ilgisiz büyüyecek üzülüyorum yani.Ben biraz işkolik biriyim çocuk için de kariyerimi bırakıcak biri değilim buralara gelene kadar ailemin emeği ayrı benim emeğim ayrıydı yani.Sizce haksız mıyım? Siz ne yapardınız benım durumumda olsaydınız?
 
Herkese merhabalar,uykularımın kaçtığı gecelerden biri daha.. 15 yıllık bir evlilik bitmek bilmeyen çocuk özlemi... bir tüp bebek denemesi sonucu dış gebelik geçiriyorum şuan,benim için bir mucize bu bunada şükür çünkü hiç hamile bile kalmadım ilk defa oluyor dış gebelikmiş ama olsun.. Rabbim kimseyi çocuksuzlukla imtihan etmesin ,yaşayan bilir
 
Aminnn Rabbim insallah gönlunuzun muradini versin. 15 yil hic kolay degil. Benimde 4 yildir bir bekleyisim var tabi sizin yaninizda lafi olmaz belki. Allah kucagimizi bos birakasin isteyen herkesinkinide
 
S. A lütfen cevap ben kan tahlili yaptım beta 44,81hamilemiyim lekem var
 
Bende bir çocuksuz kadınım kocam eve gelince ev sessiz birbirimizi ne kadar memnun etsek de hep bir hasretimiz var bi yanımız hep eksik. Eltilerimin çocuklarıyla görüntülü konuşur. Biz çocuklu bir eve gidince çok severiz onları ama onu çocuksevince görüyorum ya ben artık yoruldum. Kocamda yoruldu çocuk beklemekten. Çok zor böyle beklemek. Ve benim ailem uzakta hiç gelmezler kaldığım şehire bir aileye hasretim
 
Ben önceden çok problem ediyordum çocuksuz olmayı yeni yeni uzlaştım artık. Çocuğunda olsa belli bir yaştan sonra çekip gidiyor. Kendi düzenini kuruyor. Şu an Allah’a şükür bana değer veren bir hayat arkadaşım var. Allah nasip ederse beraber yaşlanırız ve birbirimize yeteriz diye düşünüyorum. Allah çocuk yazdıysa olur, yazmadıysa da kadere isyan etmenin anlamı yok.
 
Aynen sizden bu cevabı duymak bile aklımda kalan o söylentileri susturuyor. İyiki bu sohbet konusunu açmışsınız. Çocuksuz kadın olmakda bir güçtür
 
Eşimle ben çocuk istemedik yok çocuğumuz. Ama bile isteye karar vermiş olsak da sadece ikimiz baş başa sıkılırdık sessiz evde. Kedilerimiz var ve kalabalık gürültülü hareketli bi ev bizimki onlar sayesinde. Siz de bir kedi ya da köpek sahiplenmeyi düşünmez misiniz? Eşinizle ortak şefkat gösterebileceğiniz üstüne düşeceğiniz konuşacağınız eğleneceğiniz bir varlık olur. İleride çocuğunuz olduğunda ona da arkadaşlık eder.
 
Eşimin iş yerinde sahiplendiği bir köpek yavrusu var. Bende yeni tanıştım ve gerçekten de dediğiniz gibi çok iyi geliyor
 
Yazılanları merak ettim gireyim dedim bu mesaja güldüm ben yeni evliyken bı kere tansiyonum düştü (zaten düşük tansiyonum varmış sarımsak falan yiyince daha da düşüyormuş yeni öğrendim)bayılacak kadar kötü oldum canımin derdine düşmüşüm oradaki herkes ayy hamilesin kesin, modunda
 
Hiç istemediğinizi evlenmeden önce söylediniz mi?
 
Sizi ve sizin gibileri tebrik etmek istedim. Gerçekten bir çocuğa yetemeyecegi halde çocuk yapan insanları anlamıyorum. Ben çocuk hastası bir insanım ölüyodum çocuklar için. Ona rağmen 1 yaşında bebeğim var pandemi ve cocuk bakımı ev işleri değişen hayatım çok bunaldım. Geçenlerde bı konu açtım orada yıprandım bunaldım diye dert yandım diye bı taslamadiklari kaldı. Her insan yorulabilir bu alabilir ama anne bunalamaz çocuğum beni bunalttı diyemez çünkü. Böyle bir hakkınız bile yok düşünün. Sanki çocuğuma eziyet ediyorum demişim gibi o da kadar neşe dolu sevgi dolu ilgili bir anneyim kii. Zaten bu yüzden bebeğim ilgi manyağı oldu. Bı de ilgilenme bırak kendi kendine oynamayı yaşamayı ogrensin diyen kesim var Cook zor annelik cookk. Bir çocuğa yetemeyecek insan kesinlikle yapmamalı . Fakat eşiniz sacmalama diyormuş inşallah ona evlilikten önce söylemişsinizdir çünkü öteki türlü eşinize çok büyük bir haksizlik
 
Ahh yarama tuz bastınız
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…