- Konu Sahibi elifzeynep2012
-
- #4.801
Tatlı kavgalar bence bunlar.. :) Ama nişanlın çok olgun birisi belli canm :)
insallah ya cok sinir etti bende sinirlenince cok giciklasiyorum ama ona kafam karisiyor bana deyince
ben ailemle konusayim birseye bakmasinlar dedi sen kendini düzeltene kadar bari kapora yanmasin dedi :))
ne kadar gicik güya bana aci veriyor ben ayrilmayi ima etmemistim sadece biraz sinir etmek istemistim...Allahim cok zor birseymis,sorun yok sükür diyordum ama 1 haftadir
kedi köpek halt etmis yanimizda..
Atlantis jerrynin dediklerinin hepsine katılıyorum ama ek olarak şunu yazmadan edemedim.. Nedense senin (ne zaman olur bilemiyorum ama) birgün gerçek aşkı bulacağını düşünüyorum.. Hepimiz için temennim bu ama yazdıklarını okudukça kafamda şöyle bir tablo belirdi: Sen hepimizden daha ağır atlatacaksın belki bu dönemi ama acın azalmaya başladığında biriyle tanışacaksın ve birden aşık olacaksın.. Bu seferki hayırsızın biri olmayacak ama :) Seni her anlamda hakeden biri olacak.. Hatta karşılaşmanızda aşk filmlerindeki gibi gözgöze geleceksiniz ve birden etraf aydınlanmış gibi gelecek size.. Biraz uçmuş olabilirim ama neden bilmiyorum bunu çok kalpten hissettim..
Bitirdim canım tamamen önceki sayfada yazdım :)
Ve bende doğru erkek olduğundan bile şüpheliyim bir daha aşık olamicakmışım gibi geliyor..
:))) en derin acılarımızı paylaşıyoruz be jerry, sosyal hayatta çoğu kez karşımızdakine açmaktan çekindiğimiz zaaflarımızı, zayıflıklarımızı... birbirimize ısınmamız bu yüzden muhtemelen, karşılıklı yani:)
dediğini de çok sorguladım ama inan ki neden bu değil, karşımdaki insana yakınlaşamamak meselesi yani. hatta aksine, insanların çok saf olduğunu düşünüyorum, en kötüsünü görünce daha kötüsü olamaz düşüncesi galebe çalıyor anlayacağın:))) bundan önceki misal hala evlenmek istiyor... inanıyor muyum bunca zaman sonra hala hislerinin canlı olduğuna... en ufak bir tereddüte yer bırakmayacak kadar... ama ne fayda...ben en duygusuz dediğim adamların bile öyle pişmanlıklarına tanıklık ettim ki arkadaş, eş dost çevremde insanlık bir yanda benimki bir yanda olarak bakıyorum artık olaya. evet terk eden erkek geri döner, insanlar sevginin kıymetini bilir, karşıma çıkan insanlara karşı bir tedirginliğim yok şuurum yerinde yani:) ama benimki... onu anlayabilmek imkansız işte.
söylediklerin doğru, o kadar pişkin ki pişmanlığın zerresini görmek mümkün değil zaten bunun farkında olmak canımı acıtıyor ya yoksa herşeyin farkındayım yüceltilmiş bir benlik algısı yok ona karşı içimde. üzüldüğüm için üzülüyorum çünkü bu da bir garip his doğrusu:) ağlamakta, acı çekmekte sorun yok aslında değecek insanlar için olduktan sonra, zaten bütün mesele de bu ya jerry, o değmediği için bu kadar acılı geçiyor bu süreç. çünkü benim yaşadıklarım gerçekti, hislerim, geçirdiğimiz o anlar, iliklerime dek işlemişti. o yalan diye kendi gerçeğimi bir çırpıda silemiyorum işte. herşeyi yeniden inşa etmek gerekiyor, hakikat sandıklarımın bir yalandan ibaret olduğunu anlamak da mantık düzeyinde kolay olsa da duygusal anlamda çok çileli bir his. Allah'a havale ettim artık, eğer bir adalet varsa tecelli etmesini bekliyorum ondan bir beklentim yok yani:)
bu arada seninki aramış, o ayrıntıyı da kaçırmadım:) ki belliydi böyle olacağı:)
anzer_bali çok hoşsungüldürdün beni ne güzel kalpleriniz var sizin böyle:) hiç umudum olmasa da umarım dediğin gibi olur, bu yaşadıklarımın çok uzağında bir yerlerlerde mutluluğun ne olduğunu tekrar hatırlarım. kehanetlerinin tutma olasılığı nedir bu arada:44: ona göre beklemeye başlayayım şimdiden, şöyle dört gözle etrafıma bakayım
valla dogru erkeklerinde illa yamuklari oluyor..ama dogrumu egrimi o zaman göremiyorsun..
kafalarini kirmak gerek..birde hic lastik gibi uzatmadan direk evlenin böyle cilki cikiyor uzadikca
Bitirdim canım tamamen önceki sayfada yazdım :)
Ve bende doğru erkek olduğundan bile şüpheliyim bir daha aşık olamicakmışım gibi geliyor..
tomvejerry bir şey soracağım, merak ettim hangi ülkeden katılıyorsun aramıza mezuniyet filan demişsin
Kirik kalpler yarismasina Amerikadan katiliyorum efendim
Hayalimdir valla, çok güzel
Neresinden
Evet tatlim.. Bence paylasmayarak, konusmayarak biseyleri cozemezsin. Evet konusarak acin hafiflemeyecek, veya derdin gecmeyecek, ama hic olmazsa biraz rahatlamis olacaksin. once arkadas cevrenden, sonrada burdan kopuyorsun bunun farkindayim. Seni yapmayi istemedigin birseye zorlayamam tabii ki, bende normal hayattaki arkadaslarima bu konuyu hic denecek kadar az aciyorum, ama burasi benim tek siginagim... Bazi seyleri tek basima tasiyamiyorum. Hic olmazsa konusarak sizinle paylasiyorum, beraberce hallediyoruz uzuntulerimizi, skintilarimizi. Bak kimi insan senelerce ask acisi cekiyorda buraya yaziyor, kimse kimseye "sen hala ordamisin?" deme luksune sahip degil. Acini yasadigin sure, hissettiklerin sana aittir, bunlara kimsenin mudahale etmeye hakki yok. o yuzden kendini kotu hissetme.
Ve evet, karsindaki bu kadar aciyi hak etmeyen biri. o yuzden de dedim ya, senin bu kadar uzulmenin sebebi sevginden, askindan degil, birseyleri kendine yediremediginden. mesela hak etmediginin farkinda oldugun biri yuzunden aci cekmek gibi..
evet, benimki yine gece gece duygusallasmis olacak yazdi biseyler. ama bu sanki duygu paylasimi gibi. geliyor, ozledim, hayatim paramparca, hic biseyden keyif alamiyorum, ben bizi harcadimaptalin tekiyim diyor.. ertesi gun yine yok. Belki baska bi gece kaldigi yerden devam eder. ta ki bi baskasini bulana kadar. cunku bu davranislarinin altindaki amacin beni geri kazanmaya calismak oldugunu zannetmiyorum.
arkadaş çevresiyle paylaşmama fikri kendimce en doğru olan. iki türlü tepki geliyor ikisi de ziyadesiyle asabımı bozuyor:) birincisi sen hala orada mısından başlayıp sana erkek mi yok kısmı ( aradığım erkek ya çünkü !) ikincisi evli olup aman canım aşk acısı da neymiş sahip olduklarına şükret bunlar gençlikte diyenler( çünkü acı çekmek zihinlerde şükürsüzlükle ilişkilendirilip acı küçümseniyor) şimdi bu tepkiler herhangi bir durumun çözümü olamaz ama burası farklı. deyim yerindeyse kader ortaklığı söz konusu. gelip saçmalayabiliriz, her türlü dengesizliği sergileyebiliriz. ayrıca çok güzel bir atmosfer yakaladık bence, bazı forumlarda ya da başlıklarda gerginlik olur bilirsin diken üstünde yazarsın acaba yanlış anlaşılır mıyım ya da karşımdakini incitir miyim diye burada yazan kimse tedirginlik uyandırmıyor, herkes gerçekten tüm samimiyetliyle diğerinin derdine kendi derdini unutup kimi zaman ortak oluyor. bu da bizler için büyük şans ki hepimizin anlayışı sayesinde aylarca en zor olan yazı diliyle irtibatımızı koparmadan devam edebiliyoruz. bir süre uzaklaşsak da bıraktığımız gibi buraları bulmak da çok güzel ( dert kısmı değil tabi bırakılınca bulunan o samimiyet:) )
kendimi enayi gibi hissediyorum doğrusu onunla yaşadığım ilişkiyi düşününce hele onun yaptıkları o gözyaşları, duygularımın sömürülmesi, kandırılmışlığım da eklenince iyice öfkeleniyorum. doğru düzgün ayrılamamış olması da ekleniyor üstüne. adam beni terk etmeden sadece 15 gün önce baban vermezse bana kaçar mısın diyordu düşünsene şaka gibi:)) bu oyunculuk kabiliyeti de şaşkına uğratıyor insanı haliyle. her neyse dediğim gibi benden bulamadı belasını ama umarım Allah döktüğüm her damla gözyaşını ondan çıkarır...
sana yazmıştım sanırım daha önce, sen oralardan gidersin, ilişkin olur hatta evlenirsin o hala acaba buraları terk etsem de jerry'nin yanına yerleşsem mi diye iç hesaplaşmasıyla meşgul olur:) onun daha çok yolu var jerry, kızma da ona sadece korkuyor ve savaşacak güce sahip değil. seninle gelip bir hamlede bulunsa bile yerleşikliğine bu kadar bağlı bir insan her an gerisin geriye de gidebilir sen bile şaşar kalırsın. insan sevince, aşık olunca evet değişir, gözü dünyayı görmez ama belki de cesur insanların sadece harcıdır aşık olmak da. nihayetinde her insan da aşkı tadamıyor değil mi... sığ sularda debelenip ömrünü bir hiç uğruna tüketen de nice insan var...
anzer_bali bence de süper olduben aşk yaşamayı değil aşk yaşayabilme ihtimalimi sevmiştim zaten hepinizin kalbi tertemiz, o saf duyguları yaşayıp üstelik de hak etmeyen adamlara katlanıp mücadele etmek az şey mi... umarım dediğin gibi olur...:)
ben eski romantiklerdenim sanırım jerryPlaton'un Şölen'inde yanılmıyorsam bahsi geçerdi; mitolojik bir hikaye... eskiden kadın ve erkek bir bütündür sonra ikiye bölünürler ve yalnızlık/ eksiklik duygumuz bu yüzdendir. herkes diğer yarısını arar bu dünyada bulanlar da sadece şanslılardır... öykü tabi ki mitolojiden ama duyduğum en güzel aşk tanımlarından da biridir. aşk o kadar tuhaf bir duygu ki insanın içindeki potansiyeli açığa çıkarır, yanından gün içinde yüzlerce kişi geçer ama tek bir kişiye kalbinin kapıları açılır, bu rastlantısal olamaz bence ya da olmamalı. ama o aşkı yakaladıktan sonra ne yaptığımız mühim olan. aşıkken gözün kördür kusurlar örtülüdür, iş ki gözler açıldığında kusurlar görüldüğünde de karşındaki inanı hala sevebiliyor olmak. kabullenebilmek...
kafa yormadığın meseleler üzerine seçimlerin de alelade olur haliyle. bu meslek seçiminden eş seçimine dek uzanan bir yelpaze üstelik. evli çiftlerin hepsi birbirine aşkından ölüyor mu, elbette hayır. ama buna rağmen aşkından ölmedikleri, kusurları belki de gözlerinde bir perde olmadığı için daha belirgin olan insanlara "katlanabiliyorlar". evlilik bence büyük bir sanat, onu yürütebilmek yani. şimdi karşımdaki adam beni henüz o aşamaya gelmeden bırakıp gitmiş, başkaları ise sözde onun kadar sevmeden bir başkasına katlanabiliyor. bence tezat burada başlıyor. belki o birliktelikler rastlantısal gerçekleşti ama sürdü, bir kısım ise aşk üzerine kafa yoruyor onların belki de duyguları daha fırtınalı, katlanabilme eşikleri daha yüksek ama karşındaki bir hödükse işte o zaman duvara çok sert tosluyorsun. ama gerçek aşkı arayan insanla neden bir hödük eşleşiyor bunu anlayamıyorum bu noktada çünkü kaderci bir yanım da var ve büyük haksızlık gibi geliyor:))
Atlantis , Nev , Black_Swan nerelerdesiniz merak ediyorum göremeyince iyisinizdir umarım ...
cecenn merhaba; açıkçası hiç iyi değilim. biri çıktı karşıma haftalarca msjlar, telefonlar görüşmedim bile tersledim... benimkinden önceki arıyor görüşmek istiyor... 10 yıl önce tanıdığım biri çıktı karşıma, 6 yıldır irtibat kurmadığım bir başkası... görüşmek istedi ki o dönemler diyaloğumuz çok iyiydi ama umursamadım bile sadece öfkem artıyor ve hüznüm. herşey o kadar tuhaf ki, geçmişte kimi tanıdıysam kısa süreli görüştüğüm ya da birlikteliğim olan karşıma çıkıyor sen özeldin diyorlar... görüşsek ya tekrar... bir tek 1.5 yılımı dolu dolu geçirdiğim evleneceğim insan için mi bu kadar değersizdim diyorum. en ufak bir his besleyemiyorum kimseye karşı, kendimi çekiyorum insanları itiyorum sanki o buna değermiş gibi... ne oluyor bana anlamıyorum 4 ay geçti üzerinden, başkaları bu süreçte yeni biriyle tanışıp söz bile yapabiliyor ben sanki en başa sarıyorum. kimi zaman acaba ben şizofrenim de o hayali bir varlık mıydı derken buluyorum kendimi, hani onu görenler olmasa buna inanacağım bir anda gitti çünkü hiç yaşanmamış gibi. akıl sır ermiyor bu tavrına. burada takip ediyorum zamanında dertleştiğimiz birçok arkadaşta geri dönüş olmuş, onlar adına gerçekten çok seviniyorum o ilişki devam eder ya da biter ama bir şekilde pişmanlık görmek herkesi rahatlatır ki olması gereken normal süreç de budur aslında. aylar geçer ve karşı tarafta mutlaka bir pişmanlık olur. ama kendi yaşadıklarımı düşününce, sadece şaşkın ve kırgınım artık ne yazacak ne düşünecek halim var ama anılarım bile hiç olmadığı kadar canlı bunu hak edecek kime ne kötülük etmiş olabilirim ötesinde bir sorum da yok artık. insan yanlış birini sever de o yanlış kişinin bir tek doğru tarafı mı olmaz...
Anlattigin hikaye gercekten cok guzeldi
Kaderci yaklasim eskiden bana cok tersti. ozellikle insanin kendi kaderini kendisinin cizdigini dusundugum icin sacmalik gelirdi bana hersey. Fakat simdilerde sanki ne kadar cabalasanda, birseyler olmayinca olmuyor gibi geliyor. yani normal sartlarda o kadar cabanin sonunda biseyleri elde etmen gerekirken zorladigin kapi demir zincirlerle baglanmis gibi bir turlu acilmiyor. bu da beni kaderci yaklasima goturuyor. Aslinda bu birazda insani rahatlatiyor. bi kacis yolu gibi.. Kaderimde varsa olur, yoksa zaten olmaz diyorsun ve ruhen rahatliyorsun. degisik bi terapi ama ise yaradigi kesin.
merhaba cecen
bende bir gelişme yok. ve anladım ki olmayacak da. o yüzden artık aynı şeyleri yazmak bana acı veriyor.
bizleri unutmamışsın, teşekkür ederim
Neden olmayınca olmuyor biliyormusun ? çünkü iki taraftan biri gerçekten istemiyor olmasını
Emin ol onlarda bizim kadar isteselerdi herşey olurdu kalıbımı basarım buna
Cok haklisin canim cooooooookkkk haklisin...
Bu sozlerin kalbime saplanan bicak gibi oldu. Ama cok haklisin..
Kendimi aptal gibi hissediyorum. O bunu hak edecek ne yapti? O sevilmeyi hak edecek ne yapti? Hic..
Uzulmuyorum, uzulmeyecegim, hayatimi, ruh halimi mahvetmesine izin vermeyecegim! bu duygularim gecici biliyorum. Bugun boyle oldu ama bi kac gune unuturum yine.
Ama icimde ilk defa bu kadar kotu his bulunduruyorum bu bitmis iliskime dair :85:
Canım benim kötü olman için söylemedim üzülme takma kafana
Biz kendi çabalarımıza bakarak olmayınca olmuyor diyoruz çünkü herşeyi yapıyoruz
Kendimize haksızlık etmeyelim
Düşünsene yarın öyle biri çıkıcak ki karşına aynı çabaları o senin için göstericek işte o zaman olucak !
Bütün olmazları birlikte oldurucaksınız
Şöyle düşünüyorum ben erkek olucam karşımda gerçekten sevdiğim kız olucak ve onu bırakıcam öylemi !!
Beni sevdiğini bilicem ama yinede bırakıcam özlediğini bilicem ama hiç bi çaba göstermicem
Sana yemin ederim 40 takla atarım ya 40 takla onu kazanmak için pehhhhh
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?