Neler yaşamadım ki..
Çok değer verdim. Yeri geldi kardeşi, ablası, annesi babası eşi oldum..
üniversite okuyoruz aynı bölümdeyiz.
yemeğini de yaptım temizliğinide.. hiçbir zaman of puf demedm. severek isteyerek yaptım.
gözlerinin içine aşkla baktım hep. cebimde 5 lira dahi olsa bu 'bzim paramız ' dedim.
kızım ödemem demedm hiç. ona da derdm kuruş paran olmasın önemli değil. sen varsın ya yanımda rabbmden başka ne isterim
üzerine titredm. yazın çalıştım çalıştığım parayla hediyeler de aldım ona. herkes imrenirdi bize.
bana hep derdi zaten. senin gibi kızla evlenilmez mi diye..
fakat yazın çalıştığından dolayı doğru düzgün konuşamıyorduk .zaten sürekli mesaj yazan biri değildi sevmezdi. kendi tabuları vardı. gereksiz gururlarda vardı tabi.
bende biraz ilgi göstersn isterdm. çünkü o benm kıymetlimdi.
eşim olacaktı..
omzunda az mı ağladım..
ardından bir sene içerisinde babamı kaybettim. yıkım oldu benim için ama ona sırtımı çevirmedm hep bağlandım..
babam gibisin derdm ona hep ellerini bir an olsun bırakmazdım..
onunda ailevi problemleri vardı. ..
neyse bana ilgi göstermeyince. bende sürekli dile getiriyordum. ağlıyordum küsüyordum güzellikle söylüyordum ama gene aynı gene aynı ..
birgün gene bu muhabbet açılınca sinirlendi. ben ayrılalım dedm. o da bana bu lafı nasıl dersn dedi çekti gitti. sonra ardından seninle yapamam ailevi sorunlarım var sorumluluğunu taşıyamam dedi.. bir nevi bahanesi oldu işte.. ben onun ayaklarına kapandımm yalvarırım düzeltelim kendimizi diye. beni itti. zaten babasızlığımın acısını çekerken tekmeyi bastı bana. ağladım sızladım yataklara düştüm kilo verdim umrunda olmadı. onu aradım beni ararsan numaramı değiştircem yeter artık sevmiyorum seni. git artık dedi..
emeklerim yerle bir oldu yani. hala aynı bölümdeyiz.. sigarayı bıraktırmıştım ona.. sigaraya başlamış. geçenlerde arkadaşım görmüş. zil zurna sarhoşmuş arkadaşları eve zor atmış .
bilmiyorum belkide keyiften içiyordur. artık mesaj hakkı yapmıcam ohh rahatım dedi..
belkide rahattır ne diyebilirim ki ..