Okudum canım daha once, daha bir sürü yazi okudum. Okudukça kafam karıştı, moralim bozuldu.
Bu uyku rutinlerini uygulayanlari, başarılı olanları tebrik ediyorum. Ama bizde pek ise yaramadı. Ben zaten bu internette yazılanlara da pek inanmıyorum, teorik geliyor bana. Blogcu bi annenin yazdigi bi yazi vardı. 2 ay olmuştur okuyali. Unuttum adresini. Yaklaşık 2 yaşına kadar denemediği yöntem kalmamış, hatta atarax bile vermis. Bi tanıdığım anason verdi direk. Sonuç değişmedi:)
Mesela uykudan once banyo olayı. Bizde tam tersi uykusu açılıyor erenin. Korkuyorum çocuğu yıkamaya. Yikadiktan sonra direk karanlık odada giydirmeyi denedim, los ışıkta, aydınlıkta. Yok yok. Dogdugu günden itibaren uyuması zor. Daha 1 hafta liktı, bıraktık kendi kendine uyusun diye 5 saat uyanik kaldi. Sonunda yine mudahele ettik. Bu uyku konusu beni artık o kadar yorduki. Hiç bir şey denemeye gücüm kalmadı. Uykusunun geldiğini anladigimda terlemeye başlıyorum:) bu yazıyı yazmadan once uyumustu, yarım saat sonra uyandı, besiginde bakinip duruyor. Bekledik bekledik yok. Uykusu iyice acilmasin diye yine unuttum, yanında bekliyorum şimdi.
Nette yazılanların çoğu da yabancı kaynaklı, onlar 3, 5 gece aglasin diyebiliyorlar herhalde. Ben aglatmak istemiyorum ama bu gidişle sakinlestirici kullanmaya baslayabilirim
Not: uyanmasina çok sinirlendim bu yazıda rahatlamaya çalıştım. Ama rahatlatan şey beni, erenin uyuması:)
Ilk çocuğum olmasi, doğduğunda kalbinde delik olduğu için aglatmamaya çalışmam, gazlı bi bebek olmasi, tatilde memlekette uzun kalmamız vs vs. Bunlar hep etkiledi uyku düzenini. Ama olan oldu. Belki bigün yöntemlerden birini denerim..