Çalışma saatlerim sabah 07:00 akşam 16:30 tabi servis imkanı da var.Calisma saatleriniz nasil? Benim de oglum 2.5 yasinda. Pandemide hep beraberdik evde. Gecen sene evden calistim, yine beraberdik. Bu sene evden cikmak bana cok iyi geldi. Oglum da alisti. Ama benim calisma saatlerim asiri uzun degil, bazen yarim gun, o gunler bile eve erken gelesim yokcok uzun calisma saatlerim olsa cok ozlerdim sanirim.
Çalışma saatlerim sabah 07:00 akşam 16:30 tabi servis imkanı da varCalisma saatleriniz nasil? Benim de oglum 2.5 yasinda. Pandemide hep beraberdik evde. Gecen sene evden calistim, yine beraberdik. Bu sene evden cikmak bana cok iyi geldi. Oglum da alisti. Ama benim calisma saatlerim asiri uzun degil, bazen yarim gun, o gunler bile eve erken gelesim yokcok uzun calisma saatlerim olsa cok ozlerdim sanirim.
16:30 gayet iyi bence. Aksam beraber vakit gecirebilirsiniz.Çalışma saatlerim sabah 07:00 akşam 16:30 tabi servis imkanı da var.
Kızım 10 aylıkken başladım çalışmaya. Okula gittiğimde sadece kendim izlesem iyi,teneffüslerde diğer öğretmen arkadaşlara da kızım videolarını izletiyordum. Ay şimdi düşününce kızları darlıyormuşum yazık onlar da ses etmiyorlardıBende çalışmayı çok istiyorum, iyi tekliflerde alıyorum ama aklım kızımdayken çalışamam.
Çalıştığım yerde de kendimi rezil ederim. Videyosunu falan izlerim tüm güno yüzden en aşağı 3 yaşı beklemeye karar verdim. Bir daha bu günler geri gelmeyecek. Hele ihtiyacım yoksa hiç gerek yok.
Kızım 10 aylıkken başladım çalışmaya. Okula gittiğimde sadece kendim izlesem iyi,teneffüslerde diğer öğretmen arkadaşlara da kızım videolarını izletiyordum. Ay şimdi düşününce kızları darlıyormuşum yazık onlar da ses etmiyorlardı
Eşinizle ne yaptınız, boşanma karari vermiştiniz, siz ölümden dönerken hastaneye gelmediği için?Herkese merhaba pazartesi günü yeni işimin ilk günü… 2 yaşında bir kızım var sorunum şu ki kızımı bırakmak istemiyorum. Nedense 3 gündür bir suçluluk hissediyorum. 2 yıldır yanından hiç ayrılmadığım kızımı terk ediyormuş gibi hissediyorum. Kızımın emin ellerde olacağına eminim ama bu his neden bilmiyorum evraklarımı verdim SGK girişim bile yapıldı ancak gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Durumumuz da iyi çok şükür aslında gitmesem gitmem ama ne yapmalıyım bilmiyorum. 29 yaşındayım ve 7 yıllık geçmiş bir iş hayatım var bir yandan kendi ayakları üstüne basan bir anne de olmak istiyorum ama karar veremiyorum. Verdiğim 2 yıl ara acaba beni zorlar mı ve kızımı biraz daha büyütmeli miyim? Türkiye şartlarına göre özel sağlık sigortam, hafta sonu tatillerim, bayram ikramiyelerim yılda bir bir maaş ikramiye gibi olanakları çok güzel bir iş. Buna benzer işi tekrar bulabilir miyim çünkü korkusu da içimi kemirmiyor degil
Bende çalışan annelerin suçluluk psikolojisini anlamıyorum bende çalışıyorum ve yine çocuklarımız İçin çalışıyoruz maddi sıkıntı olmasa bile annenin çalışıp ayakları üzerinde durması çocuğu bir sıfır önde hayata başlatıyor benceHerkese merhaba pazartesi günü yeni işimin ilk günü… 2 yaşında bir kızım var sorunum şu ki kızımı bırakmak istemiyorum. Nedense 3 gündür bir suçluluk hissediyorum. 2 yıldır yanından hiç ayrılmadığım kızımı terk ediyormuş gibi hissediyorum. Kızımın emin ellerde olacağına eminim ama bu his neden bilmiyorum evraklarımı verdim SGK girişim bile yapıldı ancak gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Durumumuz da iyi çok şükür aslında gitmesem gitmem ama ne yapmalıyım bilmiyorum. 29 yaşındayım ve 7 yıllık geçmiş bir iş hayatım var bir yandan kendi ayakları üstüne basan bir anne de olmak istiyorum ama karar veremiyorum. Verdiğim 2 yıl ara acaba beni zorlar mı ve kızımı biraz daha büyütmeli miyim? Türkiye şartlarına göre özel sağlık sigortam, hafta sonu tatillerim, bayram ikramiyelerim yılda bir bir maaş ikramiye gibi olanakları çok güzel bir iş. Buna benzer işi tekrar bulabilir miyim çünkü korkusu da içimi kemirmiyor degil
Bakacak birileri vardı öyleyse?Bir an önce atın kendinizi o evden dışarı. Süreci uzattıkça zorlanacaksınız. Kızınızı da kreşe başlatma imkanı varsa o da kreşe başlasa aslında evden beraber çıkmak işleri kolaylaştırabilir. Arkanızdan ağlayabilir. Zor olacaktır. Ama geçecek.
Ben 7 aylık bıraktım çocuğumu. Gebeliğimin başında çıkmıştım izne pandemi dolayısıyla. Nerdeyse 1.5 sene çalışmadım. 2 aydır işteyim. Hala alıştığımı söyleyemeyeceğim ama ilk günlere göre çok iyiyim. Bir de bağımsız bir hayatım olabildiğini farketmek iyi geldi ne yalan söyleyeyim.
İmkanlar iyimiş sakın bırakmayın. İşe dört elle sarılın.
Evet bu ihtimali bende düşünerek eğer başladığım yerde işler iyiye gitmezse istifa eder ve yüksek lisans yapabilirim diye düşünüyorum.İhtiyacınız yoksa çalışmayın,o işi daha çok ihtiyacı olan biri alsın.
Çocuk Kreşe başlayıp sosyallesince gidersiniz. Zaten kreşler 8,30-4 arası genelde. Sabah kahvaltı yapar eşini, bırakır, öğlen anneniz ya da bakıcı alır, bir iki saat sonra eve geçersiniz. Böylece çocuktan ayrılmış psikolojisine girmezsiniz,çünkü zaten o saatte kreşte olacağı için sizin serbest saatiniz olur.
Çok bir şey kalmamış. İş yerinden ha 2 sene ayrı kalmışsınız ha 4-5 sene. Bence çok da fark etmez.
O arada da kendinizin geliştirmek için sertifikalı programlara katilirsiniz. Pandemi sağolsun,artık her şeyin online kursu var. Bazen haftasonu eğitimlerine katilirsiniz eşiniz bakar falan.
Böylece meslekten birkaç yıl geri kalmış ama o birkaç yılda işte uzaklaşmamis,tam tersi eğitimler alıp kendinizi geliştirmiş bir imaj sergilersiniz yeni işe girerken
Ben bu konunun gereksiz dramaya döndüğünü hissediyorum.2 yasina kadar büyütmüşsünüz ki bu çok büyük bir nimet.Bakacak kisi ile de ilgili sorun yok gibi görünüyor,ben oğlumu 7 aylik bıraktım hicte vicdan yapmadim ,sanırım ben kötü anneyimHerkese merhaba pazartesi günü yeni işimin ilk günü… 2 yaşında bir kızım var sorunum şu ki kızımı bırakmak istemiyorum. Nedense 3 gündür bir suçluluk hissediyorum. 2 yıldır yanından hiç ayrılmadığım kızımı terk ediyormuş gibi hissediyorum. Kızımın emin ellerde olacağına eminim ama bu his neden bilmiyorum evraklarımı verdim SGK girişim bile yapıldı ancak gitmek hiç ama hiç istemiyorum. Durumumuz da iyi çok şükür aslında gitmesem gitmem ama ne yapmalıyım bilmiyorum. 29 yaşındayım ve 7 yıllık geçmiş bir iş hayatım var bir yandan kendi ayakları üstüne basan bir anne de olmak istiyorum ama karar veremiyorum. Verdiğim 2 yıl ara acaba beni zorlar mı ve kızımı biraz daha büyütmeli miyim? Türkiye şartlarına göre özel sağlık sigortam, hafta sonu tatillerim, bayram ikramiyelerim yılda bir bir maaş ikramiye gibi olanakları çok güzel bir iş. Buna benzer işi tekrar bulabilir miyim çünkü korkusu da içimi kemirmiyor degil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?