Çalışan anne olmak

Ben bu konunun gereksiz dramaya döndüğünü hissediyorum.2 yasina kadar büyütmüşsünüz ki bu çok büyük bir nimet.Bakacak kisi ile de ilgili sorun yok gibi görünüyor,ben oğlumu 7 aylik bıraktım hicte vicdan yapmadim ,sanırım ben kötü anneyim valla çalışsanız bile gene çocuğu siz büyütüyorsunuz siz ilgileniyorsunuz zaten.Sanki çocuğu sokağa atıyor gibi düşünmeye gerek yok bence.Anne olmak hayattaki tek statümüz değil
 
İlk bebeğimde bende sizin GB duygusal düşünüp ağlıyordum bu ister istemez bebeğe yansiyordu. Çok şükür ki 2 yasini gormussunuz artık yavrunuz büyüyor ve sosyalleşmek ihtiyacı olacak. Ne güzel emin ellerdeymis daha ne olsun.
Ben de 2. Doğumdan sonra 2 yaşına kadar gitmeyecektim başlamak durumunda kaldım. Üzülmüyorum çok şükür çocuğum sağlıklı annecim bakıyor ise gidip geliyorum bana da iyi geldi arkadaş sohbeti ve çalışmak beynim başka işlerle meşgul. Evde olunca oğlan uyudu kız okuldan gelecek temizlik yetişti yetişmedi yok yemeği ayarladım GB düşüncelerim olmuyor bana iyi geldi sizede iyi gelecektir insallah
 
Bende kizim 2.5 yasindayken ise dondum. Ilk basta ayrilma psikolojisi beni cok geriyordu. Hele kizimi krese birakirken aglamasi.. mahvoluyordum. Ama sonradan bir alistim ki.. Oh be dedim dunya varmis. surekli cocukla olmak insani yipratiyormus. ise gidince dinlendigimi fark ettim. bir de ustune para almam... kizim da krese alisti, simdi bayila bayila gidiyor. bir de cok arkadas canlisi oldu. cok kolay arkadas ediniyor artik, cekingen degil, disa donuk bir cocuk. faydasini gordum diyebilirim..

Ilk baslar zor, sonradan guzellesiyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…