-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çalışan annenin bebekleri-evi-eşi-işi ?
- Konu Sahibi Hymarry
- Başlangıç Tarihi
selam canım burdada karşılaştık
canımı acıtan konulardan biri bu çalışan anne olmak
oğlum 7 aylıkken işime döndüm,oğluma ablam bakıyor
çok iyi bakıldığına eminim tabiki ama ama amalar çok işte
annesinden uzakta ben yavrumdan uzakta içimdekileri nasıl anlatsamki
tahmin ediyorsunuzdur zaten
gün içerisinde en çok üzüldüğüm şeyler;
oğlumla kahvaltı yapamıyorum gündüzleri o uyduğunda onu öpemiyorum
onunla keyiflice gezemiyorum oyun oynayamıyorum
hasta olduğunda yanında olamıyorum onun nazını çekemiyorum
onun yeni bişeyler öğrenişini ilk ben göremiyorum
offf yaa o kadar çokşey varki ondan uzak olmak çok zor geliyor düşününce
tek tesellim ablamın oğluam bakıyor olması
geçen gün izinliydim evde oğlumla birlikteydim harika bir gündü
sabahları kalkınca işe gitmek için eşim ve ben hazırlanırken
bir taraftanda oğlumla oyun oynuyoruz.. hazırlanmayı oyun haline getiyoruz
akşam işten sonra alınca oğlum yemeğini yemiş oluyor zaten
eve geliyoruz meyve yiyoruz oyun oynuyoruz 2 saat sonra uyuyor oğlum
bazen dayanamıyorum geceleri kalkıp oğlumu seviyorum opüyorum yanında uyumak istiyorum
onun ter kokusu bile dünyalara bedel
ay canım o kadar çok şey varki
oğluma neleri verebiliyorum ? onunla olduğun her anı ona ayırıyorum
ama yinede içim rahat etmiyor tabiki acaba bişeyler eksikmi diyorum sürekli
çocukla ne kadar zaman geçirdiğimiz değil nasıl zaman geçirdiğimiz önemlidir hep bu sözü hatırlayıp teselli ediyorum kendimi
mayısta ikizlerim doğacak işi bırakmak istiyorum
çocuklarımla evde zorda olsa birlikte olmak onlarla kendim ilgilenmek istiyorum
en azından 1 veya 2 yaşlarına gelene kadar yanlarında olmak istiyorum
kendi şirketimizde çalışıyorum ben o yüzden doğumdan sonra hemen işe başlamayacam
ama çok zormuş çalışan anne olmak
canımı acıtan konulardan biri bu çalışan anne olmak
oğlum 7 aylıkken işime döndüm,oğluma ablam bakıyor
çok iyi bakıldığına eminim tabiki ama ama amalar çok işte
annesinden uzakta ben yavrumdan uzakta içimdekileri nasıl anlatsamki
tahmin ediyorsunuzdur zaten
gün içerisinde en çok üzüldüğüm şeyler;
oğlumla kahvaltı yapamıyorum gündüzleri o uyduğunda onu öpemiyorum
onunla keyiflice gezemiyorum oyun oynayamıyorum
hasta olduğunda yanında olamıyorum onun nazını çekemiyorum
onun yeni bişeyler öğrenişini ilk ben göremiyorum
offf yaa o kadar çokşey varki ondan uzak olmak çok zor geliyor düşününce
tek tesellim ablamın oğluam bakıyor olması
geçen gün izinliydim evde oğlumla birlikteydim harika bir gündü
sabahları kalkınca işe gitmek için eşim ve ben hazırlanırken
bir taraftanda oğlumla oyun oynuyoruz.. hazırlanmayı oyun haline getiyoruz
akşam işten sonra alınca oğlum yemeğini yemiş oluyor zaten
eve geliyoruz meyve yiyoruz oyun oynuyoruz 2 saat sonra uyuyor oğlum
bazen dayanamıyorum geceleri kalkıp oğlumu seviyorum opüyorum yanında uyumak istiyorum
onun ter kokusu bile dünyalara bedel
ay canım o kadar çok şey varki
oğluma neleri verebiliyorum ? onunla olduğun her anı ona ayırıyorum
ama yinede içim rahat etmiyor tabiki acaba bişeyler eksikmi diyorum sürekli
çocukla ne kadar zaman geçirdiğimiz değil nasıl zaman geçirdiğimiz önemlidir hep bu sözü hatırlayıp teselli ediyorum kendimi
mayısta ikizlerim doğacak işi bırakmak istiyorum
çocuklarımla evde zorda olsa birlikte olmak onlarla kendim ilgilenmek istiyorum
en azından 1 veya 2 yaşlarına gelene kadar yanlarında olmak istiyorum
kendi şirketimizde çalışıyorum ben o yüzden doğumdan sonra hemen işe başlamayacam
ama çok zormuş çalışan anne olmak
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
meryemcim burdan da selam 
söyledklerine aynen katılıyorum çok iç acıtıcı bişey yaa,
ben de iki yaşına kadar kendim baktıktan sonra şimdi en güzel ele gelir zamanlarında anneme teslim ettim,
annem de zaman zaman bakmak konusunda isyan edebiliyor,belki haklı olarak,
işte o zaman nerden başladım bu işe diyorum,
kızlardan önce de çalışan biriydim,evde durmak zor geldi ve bencillik yapıp çalışmaya başladım,ama ilk fırsatta bırakıp evime döneceğim,
çalıştığım zamanlar dışında evde de ciddi işlerim oluyor,onlarla vakit geçirmek zorunda kalıyorum,
ama haftada iki gün yarım günde evi derleyip toplayan bi yardımcı arkadaşım var,o beni çok haiffletiyor,
bu yüzden kızlarla beraber yemek yapıyor,müzik dinliyor,oyunlar kuruyoruz,çadırlarında hikaye okuyoruz falan..
eşim çalışmamı tamamen bana bırakmıştı,şimdide aksaklıklar durumunda anlayış gösteriyor sağolsun,
ama zor...
söyledklerine aynen katılıyorum çok iç acıtıcı bişey yaa,
ben de iki yaşına kadar kendim baktıktan sonra şimdi en güzel ele gelir zamanlarında anneme teslim ettim,
annem de zaman zaman bakmak konusunda isyan edebiliyor,belki haklı olarak,
işte o zaman nerden başladım bu işe diyorum,
kızlardan önce de çalışan biriydim,evde durmak zor geldi ve bencillik yapıp çalışmaya başladım,ama ilk fırsatta bırakıp evime döneceğim,
çalıştığım zamanlar dışında evde de ciddi işlerim oluyor,onlarla vakit geçirmek zorunda kalıyorum,
ama haftada iki gün yarım günde evi derleyip toplayan bi yardımcı arkadaşım var,o beni çok haiffletiyor,
bu yüzden kızlarla beraber yemek yapıyor,müzik dinliyor,oyunlar kuruyoruz,çadırlarında hikaye okuyoruz falan..
eşim çalışmamı tamamen bana bırakmıştı,şimdide aksaklıklar durumunda anlayış gösteriyor sağolsun,
ama zor...
canım benim evede bir bayan geliyor saolsun tüm detaylı temizliği yapıyor
bende evde en azından tüm zamanımı oğlumla eşimle geçiriyorum
akamları eve gittiğimizde en azından işle ilgilenmektense eşimle oğlumla oyunlar oynuyoruz
İkizlerden sonra ablam bir süre yanımda kalacak
ablam bekar o yüzden rahatlıkla kalabilir,hani onu bağlayan bişey yok
şimdilik söz verdi ikizler en azından ek gıdaya geçene kadar yanında kalırım dedi
inşallah pes etmez.yoksa çok zor olacak 3 çocukla tekbaşına
eşimde saolsun her konuda yardımcı olur iş konusunda oda bir süre evde kalmamı istiyor çocuklar için
aslında işkolik biriyimdim iki günümü evde geçiremezdim ama anne olunca bütün günümü çocuğumla evde geçirebilirim
hayırlısı bakalım
bende evde en azından tüm zamanımı oğlumla eşimle geçiriyorum
akamları eve gittiğimizde en azından işle ilgilenmektense eşimle oğlumla oyunlar oynuyoruz
İkizlerden sonra ablam bir süre yanımda kalacak
ablam bekar o yüzden rahatlıkla kalabilir,hani onu bağlayan bişey yok
şimdilik söz verdi ikizler en azından ek gıdaya geçene kadar yanında kalırım dedi
inşallah pes etmez.yoksa çok zor olacak 3 çocukla tekbaşına
eşimde saolsun her konuda yardımcı olur iş konusunda oda bir süre evde kalmamı istiyor çocuklar için
aslında işkolik biriyimdim iki günümü evde geçiremezdim ama anne olunca bütün günümü çocuğumla evde geçirebilirim
hayırlısı bakalım
Ne kadar güzel bir konu açmışsınız, konuş konuş bitmez aslında :) Maalesef 5 yıl olacak hepsini birden hiç beceremedim. Sıraya koymuştum 1. sırada Kızım 2. İş - Eş 3.Ev O yüzden ev, hiç istediğim düzende olmazdı, çünkü işten gelip yemeği halledip kızımla zamanımı geçerirdim. Eşim de sağolsun söylenmesi bitmeyen, hiçbir işi takdir etmeyen tiplerden.
2. çocuğum olunca, şu an 6 aylık, para benden önemli değil diyerek, ücretsiz izne ayrıldım. Hem daha az yoruluyorum hem de çocuklarımla olmanın tadını çıkarıyorum.
2. çocuğum olunca, şu an 6 aylık, para benden önemli değil diyerek, ücretsiz izne ayrıldım. Hem daha az yoruluyorum hem de çocuklarımla olmanın tadını çıkarıyorum.
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
yani evim bazen eşyaların üzerinden atlanacak durumda oluyor,
misafir almak,hele hele kalabalığından,hele resmisinden olan misafire hiç giremiyorum,
eşim konuşsa yine iyi ortalığın evin,çocukların ve kendimin bu haline sessiz kalmaya başladığında daha çok canım sıkılıyor,
ikinci çocuğunuza kızınız yardımcı olabiliyor mu,kreşe falan verdiniz mi,
tatile çıkarmısınız,yada eşinizle dışarı çıkarmısınız,çocuklar hep yanınızda mı yada mesela
yani evim bazen eşyaların üzerinden atlanacak durumda oluyor,
misafir almak,hele hele kalabalığından,hele resmisinden olan misafire hiç giremiyorum,
eşim konuşsa yine iyi ortalığın evin,çocukların ve kendimin bu haline sessiz kalmaya başladığında daha çok canım sıkılıyor,
ikinci çocuğunuza kızınız yardımcı olabiliyor mu,kreşe falan verdiniz mi,
tatile çıkarmısınız,yada eşinizle dışarı çıkarmısınız,çocuklar hep yanınızda mı yada mesela
Büyük 4 yaşına yaklaştı.Başlarda zordu tabi ama tatlı zorluklar bunlar. (Yaşadığım sağlık sorunlarıyla kıyaslayınca) Evde olduğum için kreşe yollamıyorum, işe başladığımda mecbur tam gün gidecek. Öğretmenim, az çok neler yapılması gerektiğini de biliyorum, birşeylerden geri kalır kaygım bu yüzden yok. Ve onlarla zaman geçirmeyi gerçekten seviyorum. Ev işlerini yapmaksa azap geliyor :)
Misafir durumu bizde de aynı. Resmiyeti çekecek gönül bende yok.Kaldı ki samimilerle bile zor görüşür oldum.
Tatile çıkarmıyız, hem evet hem hayır :) Tatile çıktık deyip bir otele gitmedik hiç.Eşimin ailesi İzmir'de yaşıyor, oraya gidince gezmiyoruz desem yalan olur, gerekli hallerde de öğretmen evlerinde kalıyoruz.
Eşimle geçen ay, kızları anneme bırakıp ilk kez sinemaya gittik.Ama bunaldım dediğimde çocukları alıp alışverişe çıkıyoruz, yürüyüş yapıyoruz.
Bekarlıkta tek derdim nereyi gezeceğimken, evlenince hemen çocuk sahibi oldum, üstelik sağlık sorunlarımız oldu, eşimle de sıkıntılarımız oldu, kendimden geçtim tabi. 2. olunca yeter dedim, çalışmayacağım.Yaza kadar bebeğimi büyütüp, kendimi toparlayacağım.
ücretsiz izinde misiniz şimdi?ben de 2.çocuk doğunca ücretsiz izne ayrılayım diyorum yoksa olmayacak ama maddi yönden sıkıntı olacak bu defa da.kafam karışık yani.
oğlum 2,5 yaşlarında mayısta diğer ikizlerim doğacak inşallah
hiç içim elvermiyor,işe başlamayı,çocuklarımla birlikte olmak istiyorum
onların hereyine yakından şahit olmak anne kokusndan mahrum bırakmak istemiyorum onları yaa
benim oğlum anneler günü reklamlarında nasıl sarılıp ağlardı bana içim nasıl acırdı anlatamam
şimdi bazen izinli olduğum günler oğlum anne işe gitmeyecekmisin diye soruyor bende yok bugün seninleyim deyince
onun o gözleirndeki mutluluğu tarif edemem dünyalara değer..
offf çok zor çocukları bırakıp çalışmak
hiç içim elvermiyor,işe başlamayı,çocuklarımla birlikte olmak istiyorum
onların hereyine yakından şahit olmak anne kokusndan mahrum bırakmak istemiyorum onları yaa
benim oğlum anneler günü reklamlarında nasıl sarılıp ağlardı bana içim nasıl acırdı anlatamam
şimdi bazen izinli olduğum günler oğlum anne işe gitmeyecekmisin diye soruyor bende yok bugün seninleyim deyince
onun o gözleirndeki mutluluğu tarif edemem dünyalara değer..
offf çok zor çocukları bırakıp çalışmak
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
teşekkür ederim,ben de 4.5 ta evde oluyorum aslında,Çarşambaları sadece 8i buluyor eve gidişim,
bebeğiniz de hayırlı uğurlu olsun..
anladımm..
ben de öğretmenim özel bir okuldayım fakat,
iki yıl ikizlere kendim baktıktan sonra başladım ama böyle de zor oldu,
çocuklara annem bakıyorum,aman afrası tafrası kendi annem bile olsa eksik olmasın,ne zor,
bu yüzden annem zaten haftaiçi bakıyor diye bir de haftasonu emanet edemiyoruz..
çocuklarla biz de geziyoruz,ama bazen çıkmak ve girmek bizi pes ettiriyor..
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
canım vallahi ne diyeyimki gerçekten çok zor çocuktan çok ben kötü oluyorum
oğlumu eşimle birlikte sabah bırakıyoruz ablama
oğlum bazen bende işe geleyimmi diyor yani hangisini anlatsamki
birgün işe gitmek için hazırlandığımızı gördü ağladı ,gitmeyin dedi
çok çok zor yaaa offf ne bileyim hamileyim diyemi bu kadar duygusalım bilemedim ama her fırsatta eve koşup oğlumla birlikte olmak istiyorum..
Çalışmak güzel ama eğer eş ev işlerine yardımcı oluyorsa, çalışma saatleri makulse, en azından hafta sonu 2 gün tatilse...
Ben çalışıyorum ama allah şükür hafta sonu tatilim var, eşim her işe yardımcı oluyor ve akşamları 5 gibi evimde olabiliyorum...
Tüm bu olumlu koşullara rağmen çoğu zaman vicdan azabı çekiyorum, keşke kızımla daha çok vakit geçirsem diyorum..Ama sonra düşünüyorum evde olan ama sürekli ev işleriyle boğuşmaktan mutsuz, çocuğun nasılsa yanındayım diye aslında kaliteli zaman geçirmeyen bir anne olmaktansa çalışmak daha güzel...
Tabii bu kişiden kişiye değişir ama ben çalıştığım için mutluyum...Sanki iş yerinde kendimi şarj ediyorum, akşama kadar kuzumu öyle özlüyorumki akşamları neredeyse tüm vaktimi ona ayırıyorum...Hafta sonları ne yapacağımı nerede gezdireceğimi şaşırıyorum önceliğim hep onun mutlu olması eğlenmesi...
Tabii bir de kızıma teyzem baktığı için gözüm arkada kalmıyor içim çok rahat :) Ki kızım şimdi 2 yaşına yaklaştı görüyorumki ondan birşey aksamamış
Artık bize öyle güzel tepkiler veriyorki bir yerlerde yanlış yaptığımı düşünmüyorum..Demekki geçirdiğimiz zaman ona da yetmiş..Maşallah diim güzel konuşan, mızmızlık yapmayan, huysuzluğu olmayan bir prensese sahibim..
Eşime gelince biz sanırım şanslıyız ikimizde ilişkimizi hiç aksatmadık hep nefes alacak noktalar yarattık..Mesela cumartesi akşamları kızım kaçta yatarsa yatsın biz yatmadık birlikte birşeyler yaptık...Bazen film izledik ama çoğu zaman bi kadeh bişe içtik rahatladık ve uzun uzun sohbet ettik aslında haftanın dedikodusunu yaptık :)
Aksayan şeyler yok mu elbette var, ev düzeni şaşmaz biçimde aksıyor ama umursamıyorum.
Zaten evi umursamamayı öğrendiğim noktadan itibaren huzur buldum..İlk zamanlarda ev hep düzenli olsun istiyordum kendimi de eşimi de yok yere geriyordum..Sonra anladımki çocuklu evde düzen aramayacaksın arasan da bulamıyorsun :)
Bir de yemek işi aksıyor tabii ki..Pratik şeyler yapıyoruz genelde kahvaltılık vs..
Ama ne yapalım diyorum eş ve evlat aksamasın da varsın ev işleri aksasın :)
Ben çalışıyorum ama allah şükür hafta sonu tatilim var, eşim her işe yardımcı oluyor ve akşamları 5 gibi evimde olabiliyorum...
Tüm bu olumlu koşullara rağmen çoğu zaman vicdan azabı çekiyorum, keşke kızımla daha çok vakit geçirsem diyorum..Ama sonra düşünüyorum evde olan ama sürekli ev işleriyle boğuşmaktan mutsuz, çocuğun nasılsa yanındayım diye aslında kaliteli zaman geçirmeyen bir anne olmaktansa çalışmak daha güzel...
Tabii bu kişiden kişiye değişir ama ben çalıştığım için mutluyum...Sanki iş yerinde kendimi şarj ediyorum, akşama kadar kuzumu öyle özlüyorumki akşamları neredeyse tüm vaktimi ona ayırıyorum...Hafta sonları ne yapacağımı nerede gezdireceğimi şaşırıyorum önceliğim hep onun mutlu olması eğlenmesi...
Tabii bir de kızıma teyzem baktığı için gözüm arkada kalmıyor içim çok rahat :) Ki kızım şimdi 2 yaşına yaklaştı görüyorumki ondan birşey aksamamış
Artık bize öyle güzel tepkiler veriyorki bir yerlerde yanlış yaptığımı düşünmüyorum..Demekki geçirdiğimiz zaman ona da yetmiş..Maşallah diim güzel konuşan, mızmızlık yapmayan, huysuzluğu olmayan bir prensese sahibim..Eşime gelince biz sanırım şanslıyız ikimizde ilişkimizi hiç aksatmadık hep nefes alacak noktalar yarattık..Mesela cumartesi akşamları kızım kaçta yatarsa yatsın biz yatmadık birlikte birşeyler yaptık...Bazen film izledik ama çoğu zaman bi kadeh bişe içtik rahatladık ve uzun uzun sohbet ettik aslında haftanın dedikodusunu yaptık :)
Aksayan şeyler yok mu elbette var, ev düzeni şaşmaz biçimde aksıyor ama umursamıyorum.
Zaten evi umursamamayı öğrendiğim noktadan itibaren huzur buldum..İlk zamanlarda ev hep düzenli olsun istiyordum kendimi de eşimi de yok yere geriyordum..Sonra anladımki çocuklu evde düzen aramayacaksın arasan da bulamıyorsun :)
Bir de yemek işi aksıyor tabii ki..Pratik şeyler yapıyoruz genelde kahvaltılık vs..
Ama ne yapalım diyorum eş ve evlat aksamasın da varsın ev işleri aksasın :)
Bu arada meryemmeryem seni cesaretinden dolayı tebrik ediyorum..Ben biri ile anca başa çıkarken maşallah canım sen yeniden hamilesin hem de ikizlere..
Pıhtılaşma topiğindeki heyecanlı bekleyişimiz geldi aklıma birden seni görünce :))
İnşallah kuzucuklarını sağlıkla alırsın kucağına canım benim :)
Pıhtılaşma topiğindeki heyecanlı bekleyişimiz geldi aklıma birden seni görünce :))
İnşallah kuzucuklarını sağlıkla alırsın kucağına canım benim :)
Çalışmak güzel ama eğer eş ev işlerine yardımcı oluyorsa, çalışma saatleri makulse, en azından hafta sonu 2 gün tatilse...
Ben çalışıyorum ama allah şükür hafta sonu tatilim var, eşim her işe yardımcı oluyor ve akşamları 5 gibi evimde olabiliyorum...
Tüm bu olumlu koşullara rağmen çoğu zaman vicdan azabı çekiyorum, keşke kızımla daha çok vakit geçirsem diyorum..Ama sonra düşünüyorum evde olan ama sürekli ev işleriyle boğuşmaktan mutsuz, çocuğun nasılsa yanındayım diye aslında kaliteli zaman geçirmeyen bir anne olmaktansa çalışmak daha güzel...
Tabii bu kişiden kişiye değişir ama ben çalıştığım için mutluyum...Sanki iş yerinde kendimi şarj ediyorum, akşama kadar kuzumu öyle özlüyorumki akşamları neredeyse tüm vaktimi ona ayırıyorum...Hafta sonları ne yapacağımı nerede gezdireceğimi şaşırıyorum önceliğim hep onun mutlu olması eğlenmesi...
Tabii bir de kızıma teyzem baktığı için gözüm arkada kalmıyor içim çok rahat :) Ki kızım şimdi 2 yaşına yaklaştı görüyorumki ondan birşey aksamamış
Eşime gelince biz sanırım şanslıyız ikimizde ilişkimizi hiç aksatmadık hep nefes alacak noktalar yarattık..Mesela cumartesi akşamları kızım kaçta yatarsa yatsın biz yatmadık birlikte birşeyler yaptık...Bazen film izledik ama çoğu zaman bi kadeh bişe içtik rahatladık ve uzun uzun sohbet ettik aslında haftanın dedikodusunu yaptık :)
Aksayan şeyler yok mu elbette var, ev düzeni şaşmaz biçimde aksıyor ama umursamıyorum.
Zaten evi umursamamayı öğrendiğim noktadan itibaren huzur buldum..İlk zamanlarda ev hep düzenli olsun istiyordum kendimi de eşimi de yok yere geriyordum..Sonra anladımki çocuklu evde düzen aramayacaksın arasan da bulamıyorsun :)
Bir de yemek işi aksıyor tabii ki..Pratik şeyler yapıyoruz genelde kahvaltılık vs..
Ama ne yapalım diyorum eş ve evlat aksamasın da varsın ev işleri aksasın :)
selam canım nasılsın görüşmeyeli..
aslında sana aynen katılıyorum,bende çok seviyorum çalışmayı,işimi..
evet bende evde olduğum zamanlar mutsuz ve gerginim böyle bir ruh halinde oğluma sağlıklı annelik yapamam
saolsun ablamın bakıyor olmasıda çok rahatlatıyor beni..
herşey yolunda gidiyor
benim oğlumda çok akıllı bana hiç zorluk yaşatmıyor
eşimde her konuda yardımcı bana ,ilişkimiz ilk günkü gibi taze sıcacık
eh doğru ev işlerini aksatmak zorunda kalıyorum çoğu kez ama hepsi dört dörtlük olmuyor zaten
en sona macburen ev işlerini bırakmak durumundayız..
bendede herşey yolunda ama bilemiyorum hamileliktenmidir bu kadar duygusalım
nedense artık evde oğlumla doyasıya zaman geçirmek istiyorum
ama şunu da düşünüyorum oğlum zaten seneye kreşe başlayacak,
yani işi bıraksamda bir süre sonra oğlum beni bırakacak diyorum
birde yeni bebekler geliyor ikiz :) bunlar olunca bir müddet işi düşünemeyeceğim zaten..
ama ben böyle diyorum evde olduğum da da hemen işe başlamak isteyeceğim kesin
bakalım ikizlerden sonra nasıl bir hayatım olacak
evt canım,aslında bu bebekler davetsiz korunmamıza rağmen geldi
ama biz sevdik kabullendik şimdiden bekliyoruz dört gözle
işte ikiz olması biraz zorlayacak beni
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
Çalışmak güzel ama eğer eş ev işlerine yardımcı oluyorsa, çalışma saatleri makulse, en azından hafta sonu 2 gün tatilse...
Ben çalışıyorum ama allah şükür hafta sonu tatilim var, eşim her işe yardımcı oluyor ve akşamları 5 gibi evimde olabiliyorum...
Tüm bu olumlu koşullara rağmen çoğu zaman vicdan azabı çekiyorum, keşke kızımla daha çok vakit geçirsem diyorum..Ama sonra düşünüyorum evde olan ama sürekli ev işleriyle boğuşmaktan mutsuz, çocuğun nasılsa yanındayım diye aslında kaliteli zaman geçirmeyen bir anne olmaktansa çalışmak daha güzel...
Tabii bu kişiden kişiye değişir ama ben çalıştığım için mutluyum...Sanki iş yerinde kendimi şarj ediyorum, akşama kadar kuzumu öyle özlüyorumki akşamları neredeyse tüm vaktimi ona ayırıyorum...Hafta sonları ne yapacağımı nerede gezdireceğimi şaşırıyorum önceliğim hep onun mutlu olması eğlenmesi...
Tabii bir de kızıma teyzem baktığı için gözüm arkada kalmıyor içim çok rahat :) Ki kızım şimdi 2 yaşına yaklaştı görüyorumki ondan birşey aksamamış
Eşime gelince biz sanırım şanslıyız ikimizde ilişkimizi hiç aksatmadık hep nefes alacak noktalar yarattık..Mesela cumartesi akşamları kızım kaçta yatarsa yatsın biz yatmadık birlikte birşeyler yaptık...Bazen film izledik ama çoğu zaman bi kadeh bişe içtik rahatladık ve uzun uzun sohbet ettik aslında haftanın dedikodusunu yaptık :)
Aksayan şeyler yok mu elbette var, ev düzeni şaşmaz biçimde aksıyor ama umursamıyorum.
Zaten evi umursamamayı öğrendiğim noktadan itibaren huzur buldum..İlk zamanlarda ev hep düzenli olsun istiyordum kendimi de eşimi de yok yere geriyordum..Sonra anladımki çocuklu evde düzen aramayacaksın arasan da bulamıyorsun :)
Bir de yemek işi aksıyor tabii ki..Pratik şeyler yapıyoruz genelde kahvaltılık vs..
Ama ne yapalım diyorum eş ve evlat aksamasın da varsın ev işleri aksasın :)
maşallah ne güzel oturtmuşsn,oldukça mutlu ve tatmin olmuş bir elektrik aldım senden,ne mutlu...
Benzer Konular
