- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çalışan annenin bebekleri-evi-eşi-işi ?
- Konu Sahibi Hymarry
- Başlangıç Tarihi
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
akşam ortalık talan olmuş biçimde yatıyoruz,
bazen çocuklar yattıktan sonra her tarafı toplamaya da halim kalmıyor doğrusu,
bu yüzden sabah da evden çıkarken heryer talan durumda oluyor bi de
aynen canım yaa
önceden akşamları çocuk uyuduktan sonra hemen evi toparlar azda olsa yapılacak işleri yapardım,
yetişemezsem sabah erken kalkar devam ederdim..
şimdi hamileliktenmidir bilemiyorum hiç bişey yapmak istemiyorum halim kalmıyor vallahi
dün akşam meyve tabakları oturma odasında kaldı kaldırmadan uyudum
sabah toplayım dedim fırsat kalmadı koştur koştur hazırlan çocuğu hazırla derken iş saati geldi çıktım
hala tabaklar odamda şuan
offff çok zor çok mümkün değil herşeye koşturmak olmuyor
bizlerde insanın e haliyle idnlenmeye ihtiyacımız var yetişemiyoruz herşeye birden
mutlak bir yerlerde birşeyler kalıyor
Son düzenleme:
kızlar sizi burda da buldum haklısın canım öğretmen anneleri çok rahat ben öğleye kadar çalışıyorum öğleden sonra da akşama kadar ev ,çocuk, yemek bunları halledebiliyorum şükür sizin işiniz daha da zor
canım çocukların kaç yaşında çalışan bayanın aklı çocuklarında oluyo
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
ben de öğretmenim ama özelde çalışıyorum,
yani bir şirket işçisi sayılırım,
bu yüzden her öğretmen gibi yarım gün çalışamıyorum malesef..
hoşgeldın canım benı anlamana sevındım yanı demek ıstedıgım buydu ama herkeısn sartları aynı deıldır tabı
- 11 Ağustos 2008
- 12.281
- 1.540
- 773
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
yani aslında evimiz ve çocuklarımız için değil,başkaları için çalışıyoruz önce,
çok üzücü..
hayatım boyunca yaşadığım en büyük zorluk bu...
Çalışan bir anneyim ve çok mutsuzum..
Sabah bebeğimin kokusundan ayrılmak kadar içimi acıtan bişey yok.benim annem bakıyo oğluma mükemmel bakıyo ama ben ..oğlum 9 aylıkken çalşmak zorunda kaldım hala emiyo yavrum şmdi 1 yaşında gerçi ama sabahları gideceğimi öyle iyi biliyo ki yapışıveriyo göğsüme ayrılması en zor anda o..
ne onunla oyunlar oynayabiliyorum nede istediklerini verebiliyorum..çalışmak zorundayım çünkü maddi durumumuz yetersiz eşimin aldığı maaş ancak ev kirasına yetiyo..
eve gittiğimde bazen oğlum uyuyo oluyo öyle çok zoruma gidiyo ki bu gözümden akan yaşlarla bakıyorum ona böyle büyük bir vicdan azabı çekmedim ben canım yavrum bana çok ihtiyacı var bi şebeklikler yapıyo akşamları o zaman kendmden daha çok nefret edyrm çalşmak zorunda olduğum için eve gittiğimde öyle yorgun düşmüş oluyorum ki yavrumla o çok sevdiği top oyununu bile oynayamıyoruz.hafta sonları ise hemencik geçiyo 2 günden hiç bişey anlamıyorum..
elimde imkanım olsa 5-6 yaşına kadar eksnlkle çalşmzdm ama malesef
belki şuan istediği herşeyi alablyrm hatta istemedklrni bile ama inan hiç mutlu değilim bi gün bana anne işe gtme demesndn çok korkuyrm
Çalışan bir anneyim ve çok mutsuzum..
Sabah bebeğimin kokusundan ayrılmak kadar içimi acıtan bişey yok.benim annem bakıyo oğluma mükemmel bakıyo ama ben ..oğlum 9 aylıkken çalşmak zorunda kaldım hala emiyo yavrum şmdi 1 yaşında gerçi ama sabahları gideceğimi öyle iyi biliyo ki yapışıveriyo göğsüme ayrılması en zor anda o..
ne onunla oyunlar oynayabiliyorum nede istediklerini verebiliyorum..çalışmak zorundayım çünkü maddi durumumuz yetersiz eşimin aldığı maaş ancak ev kirasına yetiyo..eve gittiğimde bazen oğlum uyuyo oluyo öyle çok zoruma gidiyo ki bu gözümden akan yaşlarla bakıyorum ona böyle büyük bir vicdan azabı çekmedim ben canım yavrum bana çok ihtiyacı var bi şebeklikler yapıyo akşamları o zaman kendmden daha çok nefret edyrm çalşmak zorunda olduğum için eve gittiğimde öyle yorgun düşmüş oluyorum ki yavrumla o çok sevdiği top oyununu bile oynayamıyoruz.hafta sonları ise hemencik geçiyo 2 günden hiç bişey anlamıyorum..
elimde imkanım olsa 5-6 yaşına kadar eksnlkle çalşmzdm ama malesef
belki şuan istediği herşeyi alablyrm hatta istemedklrni bile ama inan hiç mutlu değilim bi gün bana anne işe gtme demesndn çok korkuyrmhayatım boyunca yaşadığım en büyük zorluk bu...
Çalışan bir anneyim ve çok mutsuzum..
Sabah bebeğimin kokusundan ayrılmak kadar içimi acıtan bişey yok.benim annem bakıyo oğluma mükemmel bakıyo ama ben ..oğlum 9 aylıkken çalşmak zorunda kaldım hala emiyo yavrum şmdi 1 yaşında gerçi ama sabahları gideceğimi öyle iyi biliyo ki yapışıveriyo göğsüme ayrılması en zor anda o..
eve gittiğimde bazen oğlum uyuyo oluyo öyle çok zoruma gidiyo ki bu gözümden akan yaşlarla bakıyorum ona böyle büyük bir vicdan azabı çekmedim ben canım yavrum bana çok ihtiyacı var bi şebeklikler yapıyo akşamları o zaman kendmden daha çok nefret edyrm çalşmak zorunda olduğum için eve gittiğimde öyle yorgun düşmüş oluyorum ki yavrumla o çok sevdiği top oyununu bile oynayamıyoruz.hafta sonları ise hemencik geçiyo 2 günden hiç bişey anlamıyorum..
elimde imkanım olsa 5-6 yaşına kadar eksnlkle çalşmzdm ama malesef
off ya ne zor kadın olmak anne olmak calısan anne olmakallah hepımızın yardımcısı olsun
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
- 158
hayatım boyunca yaşadığım en büyük zorluk bu...
Çalışan bir anneyim ve çok mutsuzum..
Sabah bebeğimin kokusundan ayrılmak kadar içimi acıtan bişey yok.benim annem bakıyo oğluma mükemmel bakıyo ama ben ..oğlum 9 aylıkken çalşmak zorunda kaldım hala emiyo yavrum şmdi 1 yaşında gerçi ama sabahları gideceğimi öyle iyi biliyo ki yapışıveriyo göğsüme ayrılması en zor anda o..
eve gittiğimde bazen oğlum uyuyo oluyo öyle çok zoruma gidiyo ki bu gözümden akan yaşlarla bakıyorum ona böyle büyük bir vicdan azabı çekmedim ben canım yavrum bana çok ihtiyacı var bi şebeklikler yapıyo akşamları o zaman kendmden daha çok nefret edyrm çalşmak zorunda olduğum için eve gittiğimde öyle yorgun düşmüş oluyorum ki yavrumla o çok sevdiği top oyununu bile oynayamıyoruz.hafta sonları ise hemencik geçiyo 2 günden hiç bişey anlamıyorum..
elimde imkanım olsa 5-6 yaşına kadar eksnlkle çalşmzdm ama malesef
resmen yaşadıklasrımıza tercüman olmuşsun arkadaşım,bazen onlara haksızlık etmemk maksatlı,madem kendim bakamayacağım,neden bencillik yapıp onlara sahip olduğum aklımın ucundan geçiyor,sonra şükrediyorum..
Allah yardımcımız olsun,fakat birgün arkandan da ağlayacak maaleseff
ben seneye kesinlikle çalışmayacağım
..
hafta sonu iki gün boyunca evde ve oğlumla birlikteydim
o kadar eğlenceli o kadar mutlu anlardı ki her an her saniye oğlumun duygularını mutluluğunu gözlerinden takip ediyordum
sonra oturup düşündüm yarabbim bu mutluluğu elinden mi alıyorum haksızlık mı ediyorum diye..
bana bir işaret bir yol göster deyip duruyorum her zaman
maddi anlamda bir sıkıntımız yok aslında ben çalışmasamda olur
ben kendimi bildim bileli çalışırım işime de çocuğum kadar aşık bir insanım bir türlü vazgeçemedim
evde olduğum anlarda hep sıkılır bunalırım bunun üzerindese stresli sinirli gergin oluyorum ve bunu oğluma yansıtan bir anne olmamak için çalıştım
ama şimdi diyorumki allahın bana bir işaretimizdir bu ikiz bebekler,korunmama rağmen hamile kaldım ve ikiz..
oğlum kreşe başlayacak ikizler 1 yaşına gelince işe başlayıp ikizlere ablamlar bakacak böyle bir plan yapmıştık
ama şimdi bazen düşünüyorumda acaba bana bu bir işaretmi işi bırakmam içinmi rabbim bir çocuk daha hatta ikiz verdi diyorum
offff şuan çok zor durumdayım birkaç ay sonra doğum için işi bırakacam geri başlayıp başlamamak arasında kaldım
çocuklarımı böyle düşününce asla geri dönemeyeyim işe diyorum ama evde de bunalıp ters sinirli bir anne olmaktan korkuyorum
o kadar eğlenceli o kadar mutlu anlardı ki her an her saniye oğlumun duygularını mutluluğunu gözlerinden takip ediyordum
sonra oturup düşündüm yarabbim bu mutluluğu elinden mi alıyorum haksızlık mı ediyorum diye..
bana bir işaret bir yol göster deyip duruyorum her zaman
maddi anlamda bir sıkıntımız yok aslında ben çalışmasamda olur
ben kendimi bildim bileli çalışırım işime de çocuğum kadar aşık bir insanım bir türlü vazgeçemedim
evde olduğum anlarda hep sıkılır bunalırım bunun üzerindese stresli sinirli gergin oluyorum ve bunu oğluma yansıtan bir anne olmamak için çalıştım
ama şimdi diyorumki allahın bana bir işaretimizdir bu ikiz bebekler,korunmama rağmen hamile kaldım ve ikiz..
oğlum kreşe başlayacak ikizler 1 yaşına gelince işe başlayıp ikizlere ablamlar bakacak böyle bir plan yapmıştık
ama şimdi bazen düşünüyorumda acaba bana bu bir işaretmi işi bırakmam içinmi rabbim bir çocuk daha hatta ikiz verdi diyorum
offff şuan çok zor durumdayım birkaç ay sonra doğum için işi bırakacam geri başlayıp başlamamak arasında kaldım
çocuklarımı böyle düşününce asla geri dönemeyeyim işe diyorum ama evde de bunalıp ters sinirli bir anne olmaktan korkuyorum
bazen onlara haksızlık etmemk maksatlı,madem kendim bakamayacağım,neden bencillik yapıp onlara sahip olduğum aklımın ucundan geçiyor,sonra şükrediyorum..
Allah yardımcımız olsun,fakat birgün arkandan da ağlayacak maaleseff
ben seneye kesinlikle çalışmayacağım
ahh cnm ahh bugün bi sarıldı bana allahım o an öldüm bittim işe gitmemek için bahaneler bulmaya çalştm ama nereye kadar ben çalışmaya mecburumm...en acısıda bu off çok zor çook
Canım yeniden merhaba..
Sen şimdi hamilesin, zaten duygusallığın doruk noktasındasın..Bu nedenle şimdiden kendini bu konuda kesin bir karar vermek zorunda gibi hissetme, daralma..İnşallah sağlıkla ikizlerini al kucağına ve işe dönme ya da dönmeme kararını da zamana bırak..Bakalım üç çocuklu hayat nasıl olacak yaşa gör elbette kalbinle mantığın birleşecek ve sana yapman gerekeni gösterecek...
Ama benim fikrimi sorarsan kendi işyerinizde çalıştığın için bence bizlere göre biraz daha esnek davranabilirsin..
Yani çocukların 1 yaşında değil de mesela 3 yaşında kreşe gitmeye hazır olduklarında işe dönebilirsin..Ben senin yerinde olsam sanırım böyle yapardım çünkü 1 çocuğa akşamları yetebilirsin ama 3 çocuğa birden işten yorgun argın döndüğünde nasıl yeteceksin bilemiyorum...Yetsen bile yorgunluk ötesi birşey yaşatmış olursun kendine...
Ama onlar kreş yaşlarına gelene dek onlarla olmanın tadını çıkarırsan, onlarla birlikte sen de işe dönersin :)
Son düzenleme:
Canım yeniden merhaba..
Sen şimdi hamilesin, zaten duygusallığın doruk noktasındasın..Bu nedenle şimdiden kendini bu konuda kesin bir karar vermek zorunda gibi hissetme, daralma..İnşallah sağlıkla ikizlerini al kucağına ve işe dönme ya da dönmeme kararını da zamana bırak..Bakalım üç çocuklu hayat nasıl olacak yaşa gör elbette kalbinle mantığın birleşecek ve sana yapman gerekeni gösterecek...
Ama benim fikrimi sorarsan kendi işyerinizde çalıştığın için bence bizlere göre biraz daha esnek davranabilirsin..
Yani çocukların 1 yaşında değil de mesela 3 yaşında kreşe gitmeye hazır olduklarında işe dönebilirsin..Ben senin yerinde olsam sanırım böyle yapardım çünkü 1 çocuğa akşamları yetebilirsin ama 3 çocuğa birden işten yorgun argın döndüğünde nasıl yeteceksin bilemiyorum...Yetsen bile yorgunluk ötesi birşey yaşatmış olursun kendine...
Ama onlar kreş yaşlarına gelene dek onlarla olmanın tadını çıkarırsan, onlarla birlikte sen de işe dönersin :)
- 10 Haziran 2008
- 13.549
- 373
- 413
merhaba kızlar konuyu gorunce hemen atladım ..
bende okadar zor bir dönem gecırıyorumkııı bir okadarda guzel tabkii ama bazen cocugumaaa yetemıyormuyum dıye dusunuyorum..
babanne bakıyordu .kreşe basladı 19 aylık henuz ben calısyorum haftasonu evdeyım ama yınede sankı yeterınce cocuguma vakıt ayıramıyormusum gibi gelıyorrr.
tabı bunun yannda ev işlerinede yetemıyorum yardımcım yok aılem uzakta k.v hiç yardım istemıyorum allah hepımızee kolaylık versin...
bende okadar zor bir dönem gecırıyorumkııı bir okadarda guzel tabkii ama bazen cocugumaaa yetemıyormuyum dıye dusunuyorum..
babanne bakıyordu .kreşe basladı 19 aylık henuz ben calısyorum haftasonu evdeyım ama yınede sankı yeterınce cocuguma vakıt ayıramıyormusum gibi gelıyorrr.
tabı bunun yannda ev işlerinede yetemıyorum yardımcım yok aılem uzakta k.v hiç yardım istemıyorum allah hepımızee kolaylık versin...
merhaba anneler..konu tam benlik olmuş..oğlum 2,5 aylıktı çalışmaya başladığımda hayatımın en zor zamanlarıydı.gerçi hala öyle ama elden ne gelir.işim çok iyiydi.hamilelikten önce terfi almıştım.onları geçtim tabi de maddi imkanlar zorunlu kıldı çalışmamı.eşimin ailesinin geliri yok.ev kendimizin ama iki evi birden göçindiriyor olunca çalışmam şart oldu.oğluma babaannesi bakıyor.aynı binada olmamız bebeğim içnde bizim içinde avantaj oldu.başlarda çok ağladım.çünkü klolay sahip olmadım oğluma.öncesinde bir bebeğimi karnımda kaybettim.oğluma hamile kaldığımda doğuma kadar her gün iğne oldum.anlıcanız zor bir gebelik geçirdim.başlarda düşündüm bu kadar zor sahip oldum ama ben 2,5 aylıkken bırakıp gidiyorum diye.ama sonra dedimki çalışmasan ne olacak.tmm yine geçinirdik belki ama oğluma ihtiyaçlarını istediğim gibi karşılayamazdım.bir çok şey eksik kalırdı.geleceği için birikim yapamazdım.ben de böyle avuttum kendimi ne yapayım.ama çalışıyorum diye yorgunum deyip oğlumu hiç ihmal etmedim.hala daha akşamları servisten erken inip,oğluma günlük köy yumurtası alıp eve öyle giderim.sabah erken kalkıp mutlaka kahvaltısını kendim yaptırırım.akşamları gelince üzerimi bile değiştirmeden yemeğini yediririm.ev işlerini,yemeği falan o uyuduktan sonra yaparım ki onunla vakit geçirebileyim.bende böyle vicdanımı rahatlatıyorum belki ama çalışmak zorunda olunca en azından içinde bulunduğum şartları en iyi şekilde değerlendirmeye çalışıyorum kendimce.
birde benim egoistçe belki ama en büyük korkum hala daha ya oğlum beni babaannesine tercih edersedir.sonuçta bütün gün onunla.ama Allahtan maşallah diyim beni görünce herkesi unutur.biraz karışık oldu yazdıklarım ama ne bileyim insan üzülüyor.kendi istediğim gibi bakıp yetiştiremiyorum , gün boyu koklayıp saati düşünmeden oynayamıyorum diye.daha fazla yazmıyım yoksa ağlıcam valla...herkese iyi geceler.
birde benim egoistçe belki ama en büyük korkum hala daha ya oğlum beni babaannesine tercih edersedir.sonuçta bütün gün onunla.ama Allahtan maşallah diyim beni görünce herkesi unutur.biraz karışık oldu yazdıklarım ama ne bileyim insan üzülüyor.kendi istediğim gibi bakıp yetiştiremiyorum , gün boyu koklayıp saati düşünmeden oynayamıyorum diye.daha fazla yazmıyım yoksa ağlıcam valla...herkese iyi geceler.
Benzer Konular
