ben veririm. çünkü para bende olursa hesabı tam bilmiyorum. evim içinb gerekli şeyleri alırım ederim ama eşim sorduğunda ne aldığımı hatırlamam. şimdiden böyleyim çünkü. parayı harcadığım yeri bilmiyorum, biliyorum benim için gerekli şeyleri aldım ama ne aldım hatırlamıyorum. oyüzden eşime veririm. aylığımdan kendim için gerekli olan miktarı alırım ki buda fazla olmaz zaten kıyafet kozmetik vs için. gerisi eşime. zaten pazar market alışverişlerini birlikte yapacaz. sorumluluk onda olsunsengözlerimebaksanab
alıp eline direkt maaşımı vermem ama şöyle anlaştık maaş günü ikimiz ortaya koyacaz paralarımızı giderleri cıkarıp kalanını bölüşücez artarsa birikim için koyarız bunda karar kıldık diğer türlü benim zoruma gider vermem...
Duruma göre degisir. Ayri gayrimiz olmamasini isterim. Maddi manevi her konuda. Bu yüzden maasimi alipta ona verebilirimde. Yada direk yuvamiz icin bir harcamada bulunabilirim. Senin paran benim param diye ayirim yapmak istemem.
evli degilim ve su an calismiyorum sözlüyüm ama öyle bir sey olsaydi bende istemeyecegini zaten biliyorum da bir ev araba filan alcaksak onun icin kendi biriktirmis oldugum parayi verirdim
Evlenmemiş ya da evlenecek olan arkadaşlar için söylüyorum; sakın senin param benim param olayına girmeyin . Bu MUHABBETİN geçmesi bile hoş olmuyor. Eşim benim kartımı alır parayı çeker,bende aynı şekilde onunkine yaparım. Tabi eşiniz harcamayı bilirse eğer. Lüzumsuz sizden habersiz harcamalrı varsa eğer, o zaman benim param dersiniz.Ama normal şartlarda yapmayın derim
direkt eline vermem
ki vermicemde
bikaç aya evleniyorum
o kirayı öderse ben faturaları öderim
ben giyimimizi karşılarsam o mutfağı karşılar
ortak olmasından yanayım
harçlık verir gibi neden ben vereyimki?yada ben ondan almam..birikim yaparım..harcanmasın tutumlu olsun..zaten çalışacak maaşı olacak azla geçinmeyi bilmeli..para çokken herkes geçinmeyi bilir mutlu olur..azla yetinsin..kenara koyar biriktiririm ona harçlık vereceğime..ortak olur yada geçim parası..
Maaşımı evin ihtiyaçlarına tabiki harcarım. Yani biraz onunindne biraz benden ortak bir bütçe oluşur. Maaşımın kalanını da kenara atarım. Dünyanın binbir türlü hali var, kimseye güven olmaz kendimi sağlama almam lazım. Ama gidip maaşımın tümü kocama verip, sonra da binbir zorlla kaznadığımın parayı çocuk gibi harçlık olarak almam.
Henüz bekarım ama "zorla çalıştırılan küçük çocuklar gibi" maaşımı alınca eş ya da babaya vermek zoruma gider açıkcası. Benim parayı saklayacak aklım yok mu? :26: Bankada hesabım var, şimdi bile eve harcama yapmak büyük zevk benim için. Mutlaka giderlere yardımım olur ama paramın kenarda birikmesi de bana ayrı bir güven ve haz verir. :78:
Verceğimi sanmıyorum sonuçta 4 yıl ben okudum o kadar tam karşılığını alacağım zaman niçin ona vereyim. Sonuçta ben de eve harcayacağım kendi başıma yemeceğim o parayı evliysek.
çalıştığım dönemde de ikimizinde maaşı aynıdır bizim için ha ben ona vermişim ha o bana vermiş birşey değişmez sonuçta o paradan evin giderleri mutfak alışverişi faturalar vs. karşılanır ve kimin neye ihtiyacı varsa alınır zaten biz eşimle alışverişe birlikte çıkarız her zaman kalan parada ortak olarak evde bir köşede durur kime lazım olursa neye ihtiyaç olursa kullanır oradan ben birşey alıcaksam yada aldıysam eşime söylerim her zaman bak ben bunu aldım haberin olsun diye tabi hediye vs. gibi durumlarda söylemem
oda bana haber vermeden harcama yapmaz haber verir şu kadar para aldım şunu alıcam diye belki kimisine saçma gelebilir ama bizim düzenimizde böyle
şuanda ben çalışmıyorum yine aynı düzen vardır eşim bana çalışmadığımı hissettirmez hiç maaşını alınca getirir evin giderleri karşılanır ve yine kalan para ortak harcanmak üzere bir köşede durur