Çalışması eşine bağlı kadınlardan oluyorum

Evet bunu da sunuyorum eşime buna da karşı
 
Vardiyalı calıssa da bakamaz?Ne zman uyuyacak?Benim esimde ayda 15 gün gececi.
Gece vardiyasına giden insanın en az 8 saat uyuması sart.
 
Evet bunu da sunuyorum eşime buna da karşı

aslıdan öbür konuda eşiniz çocuk erken kalkmasın modunda demiştiniz

bence kv o konuda biraz eşinizi etkilemiş

yani elin çocukları sıcak yatağında yatıyor senin eşin işe diye gidiyor da bu çocuk arada sefil oluyor cümleleri yurdum kv sözleri

sorun evden çıkması ise ine yazayım kv gelsin

eşiniz kaçta gidiyor bilmiyorum ama sizden sonra gidiyorsa o gideceği saatte kv gelsin

öbür konuda 12 ye kadar yatıyormuş da demiştiniz

yani o çocuğun 12ye kadar yatması da olağan değil
 
Evet bunu da sunuyorum eşime buna da karşı
Tabii karşı olur. Onun keyfi yerinde. Çocuğu babaanne/hala baksın, karısı çalışsın. Eve ek para girsin ama sakın çıkmasın. Çocuk 5 yaşındada olsa eşiniz kreşe yollamaz.
Karar sizin tabii burdan kimse çalış veya çalışma diyemez. Ama ben olsam kreşe verir işime devam ederdim.
 
Evet saygısızlık bence de. Dedim ya fikrini söyler siz de fikrinizi söylersiniz ortak bir karara varırsınız. Varamazsaniz sonuçta sizin dediginiz olur. Çünkü çalışacak olan sizsiniz. Çocuğunuzu da iyi tanıyan sizsiniz. Tabii baba da iyi tanır ama anne bir tik daha iyi bilir.
 
Çocuğun gelişimi için eşinizi ikna etme işi yine sizde
Şahsen ben çalışmasam da 3 yaşında çocuğu yine kendi iyiliği için kreşe verirdim
 
Nasıl kreşe vereyim eşimin bu kadar karşı duran biri karşısında
 
Bu mantıkla zamanı gelince çocuk okulada gitmesin. Sabah sıcak yataktan kalkacak mecbur.
Kv bence çocuğa bakmak istemiyor. Yoruluyordur. Haklı. Yaşlı başlı insanların kafası kaldırmaz, canı istemez. Belki o gün yemek yapmak istemiyor canı ama torunu olduğu için mecbur kalıyordur vs. Mecbur değil yani. Helede hergün evinden çıkıp torun bakmaya gitmeyede hiç mecbur değil. Halada haklı, oda bakmak zorunda değil.
Konu sahibinin eşi keyfi olacak diye sülalede tüm kadınlar seferber olması bekliyor resmen. Paşatorunu herhalde.
 
Çocuğun gelişimi için eşinizi ikna etme işi yine sizde
Şahsen ben çalışmasam da 3 yaşında çocuğu yine kendi iyiliği için kreşe verirdim
Zaten öyle yapacağım işten çıkacağım çocugu kreşe alıştırdıktan sonra tekrar iş bakacağım. Belki bu kadar iyi şartlarda iş bulamam ama yapacağım başka bir seçenek kalmıyor.
 
Nasıl kreşe vereyim eşimin bu kadar karşı duran biri karşısında
Siz de ona karşı duracaksınız, eminseniz istediğiniz şeyden. Aranızın az bir süre bozulmasini göze alarak duracaksınız. Yoksa bu biter başka şeyde diretme başlar.nasil olsa benim dediğim oluyor diye. Aslında böyle inatlaşma da olmaz da bir şekilde göstermelisiniz bunun ortak bir karar olduğunu ama sizin çalışma hayatınız olduğu için en çok söz hakkinin da sizde oldgunu.
 
Eşiniz genel olarak mı böyle kendi bildiğini okur evliliğinizde? Ortak bir noktada buluşmaya hiç yanaşmamasindan genel hali böyle diye düşündüm ben.

Yoksa haftada 2-3 gün olacak şekilde bir yol izlenir yada bir oyun ablası da ayarlanabilir çocuk tüm gün babaanneyle ne yapacak diye düşünüyorsaniz.
Sizin fikrinizi önemsememesi ciddi sorun bence.

Çocuk gibi ortak kararin olması gereken bir konuda eşim istemiyor demeyi ben çok anlayamıyorum. Sadece onun istememesine bağlı olmamalı, ilişkinizin genel seyri böyle demek ki, o yüzden de karşı çıkamıyorsunuz.
 
ben size kendi anımı yazayım siz değerlendirin

oğlum doğmadan son 3 haftaya kadar çalıştım, 3,5 aylıkken işe döndüm haftada 6 gün çalıştım bebeğe bakıcı baktı

sonra 1 yaşına doğru başka sebeplerle 6 yıldır çalıştığım işten çıkarıldım

o süre işsiz kaldım ama bakıcım çalışmaya devam etti

sonra iş buldum ve başladım

bakıcı bu süreçte sorun yarattı daha geç geliyorum vs diye onun da ailevi sorunları vs vardı

sonuçta başka bakıcı mı bulsak modunda idi

hatta eşim kv oğlumu tanısın en azından haftasonu baksın diye kv yi eve getirdi 1-2 gün geçti

kv bakıcı ile tartıştı bakıcı gidiyorum gelmiyorum dedi

kaldık mı ortada

ertesi sabah bebeği kv ye bırakıp işe gidemedim

telefon ettim, izin aldım bir kaç saat

eşim işe gitti acil işini bitirip geri geldi ben de gittim işe

yani kvye eşim de bırakamadı bebeği yalnız

sonra bakıcı aramaya başladık ama oğlum zaten huysuz patron da bir sürü bakıcı aradı vs ama bakıcı diye gelen yaşlı başlı teyzeler

bu çocuk neden konuşmuyor, altı neden bezli dediler 15 aylık çocuğa

sonuç yeni bakıcıya bırakamadık ve ben o işten ayrıldım

belki yeni başlamamış olsaydım daha fazla direnirdim ama iş yeni idi

belki de birkaç ay sonra başka sebeple ayrılırdım deyip bıraktım

yerime alınan eleman 10 yıldır orada şimdi

ama çocuğum 3 yaşında olsaydı bir gün tereddüt etmez kreşe verirdim

25 aylıkken kreşe başladı ben çalışmıyordum

ha bu arada aradan geçen 10 yılın sonunda da bir daha iş bulamadım

bir süre sonra bu şekilde yaşama da alışıyorsun

örneğin gidip çıkışta çocuğu aldığım bir okul düzenimiz var, şimdi aynı işe başlasam akşam 19.30 da gelsem bu garip gelir ama o zaman düzen öyle kurulunca hepimiz ona göre yaşardık, yardımcımız vs ona göre düzenli bir şekilde olur, çocuk servisle gider gelirdi vs
 
Bu işi inada bindirmişsiniz sanırım. Siz çocuğunuzu düşünün. Pandemi döneminde kreş işi mantıklı mı? kreş bir tercih meselesi ama yüzyüze eğitim yapılmazken neden kreş? Bir sene daha sabredin çocuğunuz için, sonra hayatınızla ilgili kararları zaten kendiniz verirsiniz.
 
Neden işi biraz daha erteleyip çocuğuna kendin bakmıyorsun anlamadım gerçektende kimse senin çocuğuna bakmak zorunda değil insanları zor duruma düşürmektense işi bırakır kendi çocuğuma kendim bakardım. Milletiğin ağız kokusunu çekmektense. Eşin evet saçmalıyor kreş konusunda ama zaten pandemideyiz şuan bi bakımada kreşe göndermek saçma geliyor bana çocuğu. Eşin ikna olana kadar işini ertele bu kadar tantanaya gerek varmı allah aşkına ya.
 
O cocugu sen yanlizmi yaptin? Niye bakima yükümlü sadece sen oluyorsun? O biraksin isi madem o kadar kolay? Calismak sadece para kazanmak degil ki. Üretiyorsun, ilerisi için emeklilik için garanti, ekonomik özgürlük,..

Hadi desen daha 6 aylik bebek anlardim, ama 3 yasindaki cocuk için "isi birak" denilmesi anlamiyorum. Bu cocugun akranlara ihtiyaci var. Bana sanki esin cocugu degil, asil derdi senin çalismaman gibi geliyor. Tedirgin ise eger, kendisi elini tasin atina koymak zorunda. Tedirgin olupta, milletten bekleyise giremez. Kendisi tüm gün cocugu ile yanliz kalamaz, ama milletten bunu bekliyor.

Yerinde olsam saglam kavga edip o buldugun kresten randevu alirdim. Bunuda iletip, geliyorsan gel derdim. Cocugun gidecegi ortami gör derdim. Orayida begenirsem, yollardim cocugu. O cocugun babasi ise, sende annesisin. Seninde karar verme hakkin var.
 
Ben eşimin
Ben eşimin bana mantıklı ona mantıksız gelen bir bahanesi varsa ona bakarım ama eşim saygısız davranıyor genel hali bu değil sadece çocuk konusunda böyle.
 

bunlarda haklısınız da

ben adamın yetiştiği ortama göre değerlendirme yaptım

yani o çocuğu kreşe vermeyi hapishaneye gönderme gibi görüyor bir kitle

hani çocuk kreş yüzü görmeden büyüdü diye seviniyor

mesela komşum evde çocuk baktı kendi kızı kreşe gitti

çünkü konu çocuk bakımı değil çocuğun sosyalleşmesi, etkinlikler vs ile kendini geliştirmesi idi

para ile başkasının çocuğuna bakacağına otur kendi çocuğuna bak diyen eminim çok olmuştur ama o çocuğum akranlarından geri kalmasın dedi 3 yaşında kreşe verdi

konu sahibinin eşinde o vizyonu göremedim, kendimce pratik çözüm üretmeye çalıştım

yine evime temizliğe gelen yardımcım da çocuklarını aldıkları andan itibaren devlet anaokuluna verdi mesela hem de tüm gün yemekli vs

yani kadın burada ev temizledi o para ile kızı kreşe gitti, evde oturur masraf yapmazdı, sıcak sıcak yaşarlardı ama okula gidince sudan çıkmış balığa dönerdi o çocuk

bu arada konu sahibi arkadaşım örnek verdiğim kadınların her ikisi de ilkokul mezunu

ama ellerinden gelen işleri yapıp çocuklarını kreşe gönderdiler

senin işin var bu ortamda bulmuşsun hem de sadece haftaiçi çalışılan bir iş

eşini nasıl ikna edersin bilmiyorum ama özellikle şu krizli kış ve virüs günlerini atlat ondan sonra kreş için bahanesi de kalmaz
 
Hayatınızı, eşinizin hayatının bir yan unsuru olarak görmekten vazgeçseniz keşke...

Sizin hayatınız bu. Yarın -Allah esirgesin-ayrılsanız da, eşinize - Allah gecinden versin- bir şey olsa da, size kalan, sizin hayatınız olacak.
Kendinizi önce bir birey olarak görün, hayatınıza sahip çıkın. Kendinize ait hayatı ihmal etmeyin. O hayatla bir gün baş başa kalma ihtimalini asla unutmayın, o hayata yatırım yapın. Çalışmak bu yatırımların en güzelidir, ekonomik olarak, sosyal olarak, ruhen, madden sizi besleyen, siz ortada bırakmayacak yegane şeydir.

Kocanızın işinin garantisi yok. Bu ülkede, bu ekonomide,hele ki bu pandemi sürecinde, artık hiç bir şeyin garantisi yok. Benim uykularım kaçıyor 15 yıldır çalıştığım işime bir şey olur mu diye, siz - asgari ücretle başlayacak olsanız- yılda 30 bin liradan fazla parayı geri çevirmekten söz ediyorsunuz.

Damdan hanım yukarda ne güzel söylemiş, yerime alınan kişi 10 yıldır orada, ben öyle bir iş bulamadım sonrasında diye...
Burada Sourlife hanım var, konularını bir okuyun isterseniz, varlığın nasıl elden gidebildiğini, mühendis kocasıyla nasıl uzun zamandır iki çocukla 0 gelirle, kirada ve işsiz olduklarını, kadıncağızın nasıl çırpındığını...

Kreş orada. Yollamıyorum diyorsa babaanne orada. Siz işinize başlayın.
 
Ben 4 aylıkken anneme bırakıp çalışmaya başladım. Burda forumda çok araştırdım 8 aylıkken kreşe bırakıp çalışan var sen 3 yaşında kocaman çocuğu ver kreşe çok güzel şeyler öğrenir sosyallesir evde bütün gün ne yapicak TV karşısında oturup. Kimseye minnet etmem veririm kreşe kendimde işime bakarım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…