- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.993
- 548
Sabahtan aksama kadar duraksiz ilgilenmesi gerekmiyor zaten. İş yaparken bile cocugu da yaninda tutup eline biseyler verip sohbet ede ede işini yapanlar var. Biraz ilgilenmek istemekle alakali. İlgilenmek istemiyorsa evde olmasinin da bir onemi kalmaz elbet.
Ben eksiklik yasadigimi dusundugum icin boyle dusunuyorum.
Eskiden kres yoktu fakat senin durumun için demiyorum ama genel olarak zaten cocuklar ile ilgelinilmiyordu. Cocuklar sokakta olurdu, anneler evde is yapardi. Temizlik, yemek. Cocuga dogru düzgünde bakilmazdi ne yapip ne ediyor diye. Simdi öyle birsey yok, cocuklar ya disarda oynamiyor yada zaten disarda tek birakilmaz, emniyetli degil.
Evde biraksan, her ise cocugu dahil edemezsin. Cocuktur, döker saçar. Ki baska cocuklar ile aktivite yapmak dururken, evde ev isine niye dahil olsun? Ilk yorumunu okumadim fakat hersey sadece kendi yasadigimiz seylerden ibaret degil. Senin cocuklugun süper geçmistir, babaannen sabirlidir, cocuk ruhundan anlayan biridir,.. ancak bu herkes için geçerli degil. Bu konuda mesela babaanne bakmiyor, görümcede istemiyor. E ne olacak bu cocuk? Babada isini birakmak istemiyor.
Niye sadece konu sahibi bu cocugu düsünmek zorunda? Bir anneye niye çalismak istedigi için suçluluk duygusu yasatiliyor?
Cocuklugum super geçmedi. Aksine babaanne yaninda duzgun bakilmadi, ilgilenilmedi. Ama cevremde annesinin cok guzel ilgilendigi cocuklari gordum.
Dolayisiyla benim fikrim boyle, imkani olan anne cocuguna bakmali diye dusunuyorum. Yapacagim sey bu olurdu.
Elbette son karar kendisinin.
Böyle bir inatlaşma şekli yok ama. Eşinin davranışları o kadar anlamsız ki. Dünyada bir tek çalışan kadın siz değilsiniz, bir tek sizin çocuğunuz kreşe gitmeyecek.
Siz şu an çalışmasanız da çocuğun kreş yaşı gelmiş. Hiç mi gitmeyecek gerçekten. Evde sizinle mi oturacak çocuk sürekli?
Babaanne yanına bakıcı tutma imkanınız var mı peki?
Şimdi ben en çok görümcenin üniversiteye hazırlanan çocuğunu düşündüm 2 çocuk evde hele ki şu pandemi döneminde zaten dersler uzaktan oldu bide bu çocuk sınava hazırlancak ,siz çocuğunuz kreş yaşına gelene kadar baksanız ondan sonra çalışma hayatına girseniz nasıl olur, ya da babaanne gelip sizde baksa çocuğunuza ,görümceyle de böyle bir muhabbete girmemiş olursunuzGüncelleme
Arkadaşlar konu açmıştım daha önceden aşağıda da paylaşıyor olacağım eski konuyu. Eşimle oturup konuştum ama beni oyalıyor kreş konusunda yine kendi bildiğini yapıyor çocuk daha küçükmüş kendince tedrginlikleri var hatta kameralı olan çok düzgün bir kreş dahi buldum ama gidip bakmak bile istemiyor. Görümcemle de açık açık konuştum. Sen de haklısın bakmak zorunda da değilsin dedim böyle olunca sana yük biniyor çocukların stresi zaten sana yetiyor dedim. Görümcem de kreşe verilmesi tarafında eşime söylemesini istedim aman onu bana bulaştırma dedi ben çok söyledim dedi ama anlamıyor dedi. Hatta görümcem diyorki işe gidersen mecbur biz bakarız ne yapalım diyor ama ben anlayışsız davranmak istemiyorum çünkü o da gün içinde zaten çok yoruluyor. Görümcem de bana gerçek anlamda 1 2 yıl daha gitme çocugun seninle olsun diyor ama gidersende sen bilirsin biz bakarız dedi. Eşimde annesi ile konuşmuş ablasına götürmemesini söylemiş, kayınvalidem de tamam ben bakarım demiş götürmem. Ama benimde aklıma takılan konu şu 3 yaşındaki çocuk akşama kadar babaanne ile ne yapacak çok sıkılacak. Eşime de anlatıyorum bunu o zaman çalışma diyor. Eşimin bana yön vermesi hoşuma gitmediği için bir yandan gidip çalışmak istiyorum ama diğer yandan da görümcem zor durumda kalmış olacak çünkü babaanne götürmese bile kızım mutlaka halaya gitmek isteyecek. Bu sebeple işe gitmeme kararı veriyorum. Hata yapıyorum belki de bilmiyorum ama başka seçenek kalmıyor.
Eski konu
Merhabalar, 1 hafta önce işe başladım şartları gayet iyi durumda. 3 yaşında kızım var evime 15 dk mesafede olan babaanne ve halaya bırakıyoruz. Maddi durumum iyi çok şükür ama çalışsam da fena olmaz. Görümcem kızımı bırakıp çalıştığım için eşimle bana sitem eder gibi. Anneye ihtiyacı var neden çalışıyorsun otur çocuguna bak diyor. Kayınvalidem bakmasına bakıyor ama yemek yedirmede ve oyalama konusunda pek ilgilenmediği için aynı apartmanda olan kızına yani görümcem götürüyor. Görümcem inde 2 çocugu var biri büyük üniversiteye hazırlanıyor diğeri daha küçük. Böyle olunca konusulunca görümcem ve eşi tarafından eşim sinirlendi. Çalışmamı istemiyor otur kışın çocugunla ilgilen diyor. Sizin çocuklarınız kaç yaşında iken başladınız işe ve kim bakıyor nasıl idare ediyorsunuz kafam çok karıştı. Eşim kreşe karşı çıkıyor güvenmiyor. Tek çare babaanne ama o da yetemiyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bir akıl verin.
Ama o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..
Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.
Az önce de kavga ettik kreşe vermek eşime göre çocuga kötülük yapmak ben o kadar aciz değilim diyor. Çocuğu niye başka yerde uyuyacakmış kalacakmış tamamen psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum.Böyle bir inatlaşma şekli yok ama. Eşinin davranışları o kadar anlamsız ki. Dünyada bir tek çalışan kadın siz değilsiniz, bir tek sizin çocuğunuz kreşe gitmeyecek.
Siz şu an çalışmasanız da çocuğun kreş yaşı gelmiş. Hiç mi gitmeyecek gerçekten. Evde sizinle mi oturacak çocuk sürekli?
Babaanne yanına bakıcı tutma imkanınız var mı peki?
Babaanne gelmez evini bırakıpta maalesef bakıcı fikrine sıcakta bakmazlar.Şimdi ben en çok görümcenin üniversiteye hazırlanan çocuğunu düşündüm 2 çocuk evde hele ki şu pandemi döneminde zaten dersler uzaktan oldu bide bu çocuk sınava hazırlancak ,siz çocuğunuz kreş yaşına gelene kadar baksanız ondan sonra çalışma hayatına girseniz nasıl olur, ya da babaanne gelip sizde baksa çocuğunuza ,görümceyle de böyle bir muhabbete girmemiş olursunuz
Ama o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..
Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.
Hata değil dogrusu bu.Güncelleme
Arkadaşlar konu açmıştım daha önceden aşağıda da paylaşıyor olacağım eski konuyu. Eşimle oturup konuştum ama beni oyalıyor kreş konusunda yine kendi bildiğini yapıyor çocuk daha küçükmüş kendince tedrginlikleri var hatta kameralı olan çok düzgün bir kreş dahi buldum ama gidip bakmak bile istemiyor. Görümcemle de açık açık konuştum. Sen de haklısın bakmak zorunda da değilsin dedim böyle olunca sana yük biniyor çocukların stresi zaten sana yetiyor dedim. Görümcem de kreşe verilmesi tarafında eşime söylemesini istedim aman onu bana bulaştırma dedi ben çok söyledim dedi ama anlamıyor dedi. Hatta görümcem diyorki işe gidersen mecbur biz bakarız ne yapalım diyor ama ben anlayışsız davranmak istemiyorum çünkü o da gün içinde zaten çok yoruluyor. Görümcem de bana gerçek anlamda 1 2 yıl daha gitme çocugun seninle olsun diyor ama gidersende sen bilirsin biz bakarız dedi. Eşimde annesi ile konuşmuş ablasına götürmemesini söylemiş, kayınvalidem de tamam ben bakarım demiş götürmem. Ama benimde aklıma takılan konu şu 3 yaşındaki çocuk akşama kadar babaanne ile ne yapacak çok sıkılacak. Eşime de anlatıyorum bunu o zaman çalışma diyor. Eşimin bana yön vermesi hoşuma gitmediği için bir yandan gidip çalışmak istiyorum ama diğer yandan da görümcem zor durumda kalmış olacak çünkü babaanne götürmese bile kızım mutlaka halaya gitmek isteyecek. Bu sebeple işe gitmeme kararı veriyorum. Hata yapıyorum belki de bilmiyorum ama başka seçenek kalmıyor.
Eski konu
Merhabalar, 1 hafta önce işe başladım şartları gayet iyi durumda. 3 yaşında kızım var evime 15 dk mesafede olan babaanne ve halaya bırakıyoruz. Maddi durumum iyi çok şükür ama çalışsam da fena olmaz. Görümcem kızımı bırakıp çalıştığım için eşimle bana sitem eder gibi. Anneye ihtiyacı var neden çalışıyorsun otur çocuguna bak diyor. Kayınvalidem bakmasına bakıyor ama yemek yedirmede ve oyalama konusunda pek ilgilenmediği için aynı apartmanda olan kızına yani görümcem götürüyor. Görümcem inde 2 çocugu var biri büyük üniversiteye hazırlanıyor diğeri daha küçük. Böyle olunca konusulunca görümcem ve eşi tarafından eşim sinirlendi. Çalışmamı istemiyor otur kışın çocugunla ilgilen diyor. Sizin çocuklarınız kaç yaşında iken başladınız işe ve kim bakıyor nasıl idare ediyorsunuz kafam çok karıştı. Eşim kreşe karşı çıkıyor güvenmiyor. Tek çare babaanne ama o da yetemiyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Lütfen bir akıl verin.
Her cocuk farkli. Kreşten bagimsiz benim anneme ihtiyacim oldugu zamanlar yanimda olamadi. Konu benim cocukluk travmalarim degil elbet.
Ben kendim belli oranda etkilendim bu yoksunluktan, eminim başka etkilenen cocuklar da olabilecektir diye dusunuyorum.
Anne bikac yil fazladan bakti diye omur boyu bagimlilik olacagini dusunmuyorum. Cocuk elbette yasitlariyla da sosyalleşmeli ama haftanin tamami, tam zamanli biyere cocugu yollamak gerektigini dusunmuyorum.
2 yasinda kreşe verip, belki kreş bitişine bile yetişemeyip kresten de baskasina aldiracagim cocugu ben dogurmazdim. Neyse zaten cocugum yok.
Bu bakmakla bakabilmekle alakali ya. 6 yaşında anasinifina gidene kadar neredeyse sadece ailemle zaman gecirdim. Cokta güzel zaman gecirdim annem hem isini yapar hem bana oyun oynatiyormus hissi verirdi. Canim sıkılmazdi. Babam uygunsa sonra o gelir daha fiziksel aktivitiye yonlenirdik ev dışında ya da ev içinde zaman gecerdi. Suan cocukla ilgilenmek zor geliyor cogu kisiye youtube izlemek ,elde telefonAma o ilgide bir yere kadar. 3 yasindaki, tek bir cocuga dünyanin en süper annesi olsan dahi, yetersiz kaliyorsun. Yada en azindan ben kaliyorum mesela. Sürekli aktivite bulamazsin, cocuk tek diye hep senden ilgi bekler. Cocugun karakteride önemli. Bazi cocuklar daha sakin olurlar, bazilari daha aktif, aktivite istiyorlar,..
Yani öyle "anneysen otur yerine" diye bisey yok. Bu ne anne için, ne cocuk için iyi birsey. Ayni zamanda çok cinsiyetçi bir yaklasim. Sanki sadece anne dogurdu cocugu. Niye sadece kadinin sorumlulugu oluyor? Bu ev hanim olayi sadece bu son 50-60 yillik bir olay. Ondan öncesi kadinlar tarlalarda cocugami bakiyordu sanki? Kadinlar her zaman çalismislardir. Yani bu "cocuga 5 yasina kadar anne bakmali" biraz safsata. Yani tarihin hiçbir zamaninda böyle birsey olmadi. Dogaya bakincada yavrular cok daha çabuk bagimsizligini kazaniyorlar. Ama niyese Türk kültüründe bu cocuklar sanki ömür boyu anneye bagimli olmalilar.
Az önce de kavga ettik kreşe vermek eşime göre çocuga kötülük yapmak ben o kadar aciz değilim diyor. Çocuğu niye başka yerde uyuyacakmış kalacakmış tamamen psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?