çekingenlik, laf sokmak

Sizde karşılık olarak ona yapıyorsunuz yani anladım. O zaman sizin de bir farkınız kalmamış oluyor
ben konu disi bi sey yazmadim ki. bambaska bi konuda bi kadin cok alaksiz seyler yaziliyor yazmis kabaca ben de hakli oldugunuz yerler var ben de bu uyeyle anlasamiyorum yazdim. ta gelmis onu anlatiyor burda.
lutfen siz de bosverin, burda bu sacmalik yuzunden uzulmenizi istemem. cok tesekkur ederim kiymetli vaktiniz icin ♡
 
bu sitede kavgasiz biten ilk konum
ya konu sahibi çok tatlı geldi bu yazdığınız :))

ama yine banlanmışsınız.. :(

sizi tanımıyorum diğer konularınızı bilmiyorum, bu konunuza yorum yapacak olursam, bir çizgi çekin,çizginin sizin tarafınızdaki kısmı özsaygı olsun, diğer tarafında kalan kısım tolere edilebilir alan olsun...

çizginin sizin tarafınızdaki kısmına geçtiklerinde dur demeyi bilin. kimse kimsenin benliğini rencide edemez.

kırmızı çizginizin ne olduğunu da siz bilirsiniz zaten :)
 
Laf sokanlara, ima ettikleri seyi aciklamalari dogrultusunda konusursaniz onlar da soyle bi duracaktir. Susup kalmaktan daha etkili ve kirici olmayan bir yontem. Insallah atanırsın diyene, atanamayacagimi mi dusunuyorsun? Vs gibi kasitlarinin ne oldugunu biraz daha acacaklari sorular sormak veya "efendim?" diyerek tekrar soylemesini saglamak gibi gibi. Ben de boyle seylerde kalakalıyorum bu sekilde bir cozum buldum bi nebze :)
 
Herkese merhaba.
Konuya gireyim.. Dün (mezuniyetle alakalı) tebrik iki telefon aldım. İkisi de aslında yakın olduğumuz insanlar yengemler… Ve ikisi de atanma konusunda dalgaya vurur gibi konuştular. İnşallah atanabilirsin deyip güldüler. Çok rahatsız ediciydi, insan bi şey kötü niyetle söylendiğinde anlayabiiyor. Ben şaşırdım bi şey diyemedim..
Bundan 1 ay evvel oturmaya gelen aynı binadan arkadaşım görüştüğüm biri olup olmadığını sordu ve bir arkadaşımız daha yanımızda iken, e inşallah bu uzun sürer bari dedi... O sırada okuyordum, kendisi 3 senelik mezun. Bu lafı önce kendine söylesin. Yine beklemediğim için kalıverdim.
Bir kaç ay önce de kendisi kaçıp evlenen sonra boşanan (dahası da var anlatmak istemiyorum, çok olaylı yaşadı), kuzenim görüştüğüm kimse olmadığı için hep ayrılıyor musun sen dedi. Derdini anlattı, üzülmesin diye dinledim nasihat verdim. Kendisi evlerine gidince arkamdan yıkık demiş. Sırf sessiz biri olduğum için. Halbuki derdini dinledim.
Ben artık kendime çok kızıyorum ağızlarına laf tıkayamadığım için. Benim derdim insanlar kırılmasın, yarın ne olacağımız belli değil başıma gelse bana densin istemem diye susmak.
Bu beni ena*i mi yapıyor? Sessiz sakin biri olmak niye eziklik.. Ben niye insanları susturmuyorum? Düşüncem mi yanlış. Allah seni kıranı dön de sen de kır diyor mu? Çünkü kendimden nefret etme aşamasına geldim artık çok zorlanıyorum.

Kimseyle gorusmemeye basladim, insanlardan korkar hale geldim.. Iyi insan olmak acaba sandigimiz gibi bi sey degil mi?
Bir insanın kendini düşürebildiği en aciz durum dert etme hepimizin etrafında var böyle beyinsizler insanların acılarıyla alay edip gülerler bu yüzden kimseye bişeyini anlatma sadece dinle bak çok dilime dolanan bi söz var insanlar güzel olan herşeyi mahveder kötü yaşadığın tüm olaylarda da sana kendini bokmuşsun gibi hissettirirler takma kafana
 
Back
X