Bağlanmamayı öğretti...
Hiç birşey hiçkimse benle olmayacak sonsuza kadar bu yüzden hiö brişeye bağlanmıyorum benimişçesine.
Ağlamayı öğretii...
Doya doya ağlıyorum uzun gecelerde
Yalnızlığı öğretii...
Korkmuyorum terkedilmekten
Birde ağlarken gülmeyi öğretii...
Şimdi kimse anlamıyor halimden
yapma Lalem sen çekip gidersen beni kim teselli edecek kim dinleyecek.Ne kadar istesem de vadem dolmadan bu hayattan çekip gidemeyeceğimi öğrendim...
Sabrımın ne kadar kıymetli olduğunu..
Aslında ne kadar güçlü ve akıllı bir kadın olduğumu gördüm!!!
Yalan dünya deyip geçmeyi öğrendim.
Geçiyormuş..
İzi kalsa bile eskisi gibi acımıyormuş yaralar...
o izlerde insana geleceginde hep gördükce insan onlari daha dikattli adim atmaya yöneltebiliyor,ama hep böyle degil,hep hatalardan ders alamayabiliyor insan.
ya calismak ne kadar önemliymis ben onuda anliyorum suan.
Çalışmak tabii ki önemli...
En büyük ilaç Yaradan, sonra iş!
hiç kimse olmazsa olmaz, vazgeçilmez değilmiş. bugün çok sevdiğin insandan bi kaç saat saat sonra nefret edebiliyosun. sevdiğini ölçülü sev yarın düşmanın olabilir, nefret ettiğinden ölçülü nefret et yarın dostun olabilir hadisi ne kadar da doğru. ilk cümle çok sık yaşanıyor.
kimseye güvenmemek, her zaman herşeyin bizim istediğimiz gibi değil de ters gidebileceğini de hesaba katmak gerekiyomuş. dua ederken de hayırlısını istemek, illaki bişey olsun diye ısrar etmemek gerekiyomuş. ama dua yı da elden bırakmamak..
Benim esimden ayrildigimi ve üstüne suan issiz oldugumu bazilariniz biliyorsunuz.
ben sunu ögrendim diyebilirim,hayatta daha acik bakabilinmeli olaylara,cünkü her an hersey gelebiliyor basimiza ve insanin hayati 360 derece degisebiliyor.ve huzurun ne kadar güzel ve önemli oldugunu anladim,birde elindekinin kiymetini bilmek.
birde ögrendimki parasini tutumlu harcamali insan.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?