- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #41
Konu sahibi ben bu konu hakkinda yaninizdayim,30 yillik tecrubeyle:)) Bende bosanamadim
Konu sahibi ben bu konu hakkinda yaninizdayim,30 yillik tecrubeyle:)) Bende bosanamadimBurası kadınlar kulübü yaa..
Neden benim yanımda olmuyorsunuz. Mağdur olan benim gerçekten
Vaybe sorunlar ancak bu kadar benzer olur.Ahada gozlerim boyle oldu Tipki benim evliligimde yasadigim sorunlar. Allah ikimizede kolayliklar versinBen biraz bizim duruma benzetiyorum senin evliliğini de.
Bizde mesela ben mutluysam mutluyuz, kızgınsam kavga ederiz; adamın duyguları genel ilişkimizi etkilemiyor bile. Ne tam ruhumu doyurabiliyor ne de gidecek kadar çekilmez buluyorum.
Çabalıyor bazen ama bu çabaları hep benim bıraktığım yere denk geliyor, doğal olarak önemsiz oluyor.
Ben istediğimde olmuyor, o istediğinde(ki bu isteme de gönül almak amaçlı) benim hevesim kaçıyor.
Basit sorunları konuşmak istediğimde abartma bunlar da sorun mu diye kestirip atıyor, onlar büyüyüp ben delirince konuşarak çözebiliriz diyor.
Hep yorgun, hep çalışıyor ve hep sabretmem gerekiyor.
Sorunlarımı ve isteklerimi net biliyor ama yapmıyor, çabaladığı konular ise isteklerimden uzak oluyor. Misal ben enerjisinin olmamasından yakınırken daha çok çalışıp daha çok para kazanıp bu parayla ekstra bir şey yapmak gibi. Ona göre bir şey belki ama ben asla para derdinde olmadığım için manasız bir çaba.
Ben çift terapisinin bir işe yarayacağını düşünmüyorum pek, daha çok empati kuramayanlar içinmiş gibi geliyor.
Ben gittim geçici bir rahatlama ıluyor.karşımda sürekli saatine bakan biri ve bir ton paryı çıkışta ödedim.benim sorunlarımı kalıcı olarak çözmedi umut verdi o umutla iyi hissettim.ya kuzum sorunlarınızı krşılıklı konuşarak çözseniz sonuçtta sizin özelinizEşim ilk kez terapist fikrine tamam dedi.
Değerlendirmekle değerlendirmemek arasında bir yerdeyim çünkü
bana ne kadar faydası olur kısmında inançsızım sanırım.
Ben sorunlarımın, isteklerimin, çözüm yollarının vs. bile çok farkındayım mesela.
Bu konuda benim için yapacağı pek bir şey yok. Beklentim çok daha yüksek bu yüzden.
Benim konulara bakışımı kimsenin değiştireceğine inanmıyorum maalesef.
Zaten bence sorun benim bakışımda değil değişmesine gerek yok :)
Var olan sorunu ortadan kaldırabilir mi kendisi? :)
Ya da benim eşime kazandıramadığım farkındalığı kazandırabilse yeter aslında :)
İnternetten bir psikolog sayfasına denk geldim hasta yorumları etkileyici..
Gidersem bunu deneyeceğim ama beni pişman etsin istemem çünkü buraya gitmek için 3 buçuk saat yol gidip yine o kadar yol dönmem gerekecek.
Yani gittiğime değsin isterim.
Bu yüzden çift terapisi alanlar sorum özellikle size.
Gerçekten faydasını gördünüz mü?
Gördüyseniz geçici mi daimi fayda mı oldu?
Bir de kaç seans sonra etki gösterdi?
Üstte kendimi ifade edişimden yola çıkarak benim gibi birinde gerçekten işe yarar mı bu terapi?
Yoksa umutsuz vaka mıyım? :)
Eşimle tanıştınız kanka falan mı oldunuz? :)
Bana eşimin hatasını anlatırken bile onu alttan alttan savunduğumu söylerdin.
Adamın iyisinin de kötüsünün de farkındayım bu yüzden ortada bir yerdeyim ama ondan da razı değilim
diye yırttım kendimi.
Değişen bir şey yok.
Yine iyi özelliklerinin farkındayım ama yetersiz.
En basitinden işten uykusuz gelip maç için 4 saat yol çekip şehir dışına gitmeye zorluyor vücudunu.
Ama beni mutlu etmek için dışarda kahvaltı yapalım mı soruma karşılık hayır diyebiliyor.
Sonra bir kaç gün sonra münasebetsiz bir zamanda hadi dışarı çıkalım kahvaltı yemek bıdı bıdı diye geliyor.
Bu sefer de benim canım istemiyor.
Hevesim varken kursağımda bırakıyor canı isteyince söylediği de anlamsız geliyor.
En basitinden dün çalışıyordu izin günüm tektim canım sıkıldı evde bir şey yok markete gitcem dedim tamam dedi.
Akşam yemekte ben tokum yedim dışarda dedim diye hani markete gitcektin gittin tek başına bir yerde
yemek mi yedin gibi saçma bir yere takıldı.
Bu mu baskın değil?
Onunla yiyelim, onunla gezmekten keyif alayım ama o istediği vakitlerde olsun mümkünse..
Hep de işine, yorgunluğuna verdi arkasını.
Maçoluk yok değil aslında var hatta rahatsız edercesine anlamsız yerlerde..
Hala da benim dırdırımı bir sorun olarak gösterebiliyor..
Bunlara hangi kadın dırdırsız kalacaksa bilmem :)
Sana da dırdır ettim farkındayım kusura bakma :)
“ben boşanmak istiyorum, o izin vermiyor” demeyin. siz gerçekten boşanmak isteseniz boşanırsınız. bir ilişki, buna evlilik de dahil olmak üzere, iki kişinin ortak rızasıyla başlar ama sadece bir kişinin ayrılmak istemesi bitirmek için yeterlidir.
derdiniz “ben çekişmeliyle uğraşmak istemiyorum, anlaşmalı ayrılalım diye onun da ikna olmasını bekliyorum” ise siz ciddi ciddi evi terk etseniz, eşinizle net konuşsanız elbet o da en kötü 3-5 ay sonra sizin ciddiyetinizi fark edip protokolü imzalayıp peşinizi bırakacaktır zaten. ki bu bence en kötü ihtimal, çünkü iknası için 3-5 ay gerektiğine falan inanmıyorum, ciddi olduğunuzu bilse uzatmadan boşanır. ama o da farkında ki siz boşanacağınıza çok da inanmadan, çok da istemeden, “bak lütfen evliliğimiz için çabala!” alt anlamını vermek için ağza alıyorsunuz boşanma lafını.
e böyle böyle mutsuzluk içinde yüzerken çift terapisi başarısız bile olsa size ne kaybettirir ki?
belki sorunlarınıza iyi gelecek, bence denemeye değer.
iyi gelmese de belki artık siz de boşanma kararını net olarak alacaksınız, “yapabileceğim her şeyi yaptım zaten” diyip gönül rahatlığıyla bırakacaksınız.
sırf elden gelen her şeyi yapmanın rahatlığını yaşamak için bile değer.
ben sadece 3,5 saatlik yol kısmından emin olamadım; zira seanslar ne sıklıkta oluyor, mesafe sıkıntı olur mu, yorucu olduğu için ilk seanslardan sonra bi koyverme durumu gelir mi onu bilemedim.
7 seans gittik bana birşey yapmaz benim eşim böyle diye düşünmeyin . Ben asla fikrim değiştiremez kimse diyordum hatta eşim de öyle diyordu .Benim de çok hatam olduğunu saçma sapan söylenmelerimi öğrendim törpüledim. O da farkına vardı beni ne kadar zor durumda bıraktığını ve bize iyi geldi çünkü size ödevler veriyor .örn. arkadaşlarınızla vakit geçirin ya da tek başınıza kendinize vakit ayırın gibi . Sonra o sırada tek iken ne hissettiği nasıl geçti sizin için arkadaşlarınız ile istemediğiniz neler oldu gibi. Mesela ben eşimin ağzından hiç mi hiç mükemmel bir kadın ben ona kendimden çok güveniyorum .. benim hayatımda eksik olduğum şu şu yönlerini tamamladığı için ona minettarim gibi bir cümle kurmuştu ben o gün anladım ki uzman eli değdi bize . Birde özenli davranmaya başlıyor bir okul ve odev gibi düşünün en cigirindan cikmis insanı bile odev görev psikolojisi düzeltir bence .İnanarak gitmedim biz mi çok mu kavga ediyoruz neden üzülüyorum bir gidelim diye düşündüğüm dönemi gittik iyi geldi.boşa para filan olarak görme bu tarz şeyleri sizi tanımayan biriyle paylaşmak karşı tarafi da sizde rahatlatıyor. .. en basit ornek : eşimin ismini (eşimin ismi mustafa olsun )mus -ta -fa tonladigimda ona beni ne azarlar gibi konuşuyorsun diyordu kavga ediyorduk ama bende tam aksi altını çizdiği bir cümle dikkat et manasinda kullanıyordum bunu meğer eşimin çocukluğunda hep kişiliğini zedeleyecek şeyler söylemiştir bu tarz tonladiginda hemen savunmaya geçiyor bağırıp çağrıp hircinlasiyordu artık ben buna dikkat ediyorum .sinyaller verip onu cigirindan çıkartmak yerine bir nevi adamın kullanma kılavuzunu aldım psikologdan
Bin de bir umut olsa dahi terapiye giderdim.Zaman ve para ,terapiden beklentilerimi karsilarmi diye sorgulamadan.....Koskoca 6 yil hemde cocuksuz sevgi yok da ne var sizi bir arada tutan....Kimi insanlarin sevgiden anladigi sey degisir ama kibir önüne gecerse sevmiyorum da der....sevgi yok degil ama kibirli bir sevginiz var ama var...
Eski konularını bilmiyorum ama bu yorumundan dolayı senin de suçun olduğunu düşünüyorum. Evliliği resmen inada bindirmişsiniz. Sen daha çok gibime geliyor.
Markete diye çıkıp yemek yemeye gidiyorsun :)
Bu bana çok ilginç geldi açıkçası. Hadi haberi olsa neyse de sen çıkmışsın markete yemek yiyip sonra ben akşam yemekte yokum demişsin. Garip bir detay gibi geliyor bu sana :)
Bence çift terapisine gittiğinde ikinizin de hatalarınızın olduğunu düşünerek gitmelisin. Çünkü tek taraflı değil.
Bu baskın olmak değil ayrıca saygı görmeyi istemek ki bana göre büyük saygısızlık.
Yol kısmında haklısın zaten sanırım onun izinlerine denk getirmek için seanslar arası
kopukluk olacaktır. O da ne kadar faydalı olur bilemem ama burada seçenek yok gitmişken iyi birine gitmeli diye düşünüyorum..
Boşanma konusunda boşanmaya can atmıyorum elbette.
Hala sevmesem onun ikna olmasını da beklemem.
Ama ortada itmeme rağmen gitmeyen bir gemi var o da yardımcı olmuyorsa
hiç değilse bitirme konusunda işimi kolaylaştırsın isterim.
Benim eşim gereken zamanda gerekeni yapmaz ama iş mahkemeye geldiğinde peşime düşecek yalvar yakar
kafamı karıştıracak çünkü biliyorum. Zaten sevgi varken ağlamalarına vs dayanamayabilirim.
Bu sebeple ikimizin aynı fikirde olup ilerlemesi çok önemli.
Yeteri kadar yıprandım boşanma dönemini de farklı hırpalanmalara bırakamam..
Ve inan aslında ben onun için, bu evlilik için hep daha fazla emek veren tarafım içim çok rahat giderim.
Bunun için terapiyi denemem bile şart değil o derece emekçi görüyorum kendimi.
Böyle yürümüyor benim gönlüme göre eş olmayacaksan ayrılalım diyorum tabi çok da netim ama
neler çekmişim bu yuva için, boşanmaya can atmıyorum tabi ki..
Gönlüm ister her şey rayına otursun.
Benim evliliğim de heh oldu şimdi dedirtsin..
Çok bir isteğim yok dürüstlük, gayret.
Evli gibi hissettiğim ortak paylaşımlı bir yaşam.
Ya da adım bekar olsun özgür özgür hayatımı yaşarım hiç değilse.
O benle yaşam istiyor ama sürekli az konuş ne olur diyor bana..
Elimin altında dur ama kumanda gibi ben istedikçe elime alırım sesin de çıkmasın.
Evet evet tam olarak bu..
Konu içindeki en faydalı yorum bu oldu. Sağolasın..
Allah mutluluğunuzu arttırarak daim kılsın..
Evet çocuksuz bunca sebebe rağmen kopmadıysak muhakkak sevgi var.
Bugün çok kıvrandı mesela gönlümü almak için gözüme çok sevimli geldi.
Ama beklentilerime karşılık ondan iyi hiç bir şey göremediğimde çok afedersiniz sanki
bir camış var yanımda gibi geliyor. Her şeyi batıyor her şeyi.
Haliyle ona nefret dolu bakıyorum ağzımdan çıkan her söz de iğneli oluyor.
Genel olarak da böyle beklentilerime karşılık veremeyen ve hep bahaneleri olan kişi o.
Ya işi, ya babası, ya hastalığı, ya benim dırdırım böyle olmasına sebepmiş.
Az konuşsan ne olur diyip duruyor bana dediğimde valla kötü bir şey değil.
Akşam yokum demedim sofraya oturduk ama pek yemedim neden diye sordu.
Tokum çünkü dışarda yedim dedim :)
Markete de gittim oturdum iki dk burger yedim yahu mum ışığında bir başıma yemeğe çıkmadım ki
E sana doğru geliyorsa yaptıkların boşan o zaman
Haklıyım, dosdoğruyum yürümediğini hissediyorum.
O ayrılmak istemiyor lafını dahi etmiyor.
Çekişmeli boşanmaya gücüm yok.
Çünkü hala seviyorum da..
Tuhaf bir düşünce yapısı :)
Bu kafa karışıklığın dışında başka ne sorunlar var aranızda?
Bunlara sebep olan asıl şeyler nedir yani?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?