Ben genelde şöyle başlarım konuşmaya: Hayatım, bir problem mi var? Sakin bir ses tonuyla ama. Erkekleri açmak için bu gerekli.
Yanına otururum, dokunarak sorarım. Neden benden uzaklasiyorsun? Benim bilmediğim bir sorun mu var? Yoksa sadece hamileyim diye mi korkuyorsun? Muhtemelen sorun yok hamilesin bebeğe zor kavuştuk vs. diyecek. Ben de bebeğimi düşünüyorum ama bak doktor anlattı biliyorsun. Ben hamileyim diye kadınlığımdan vaz mi geçeyim yani? Seni özlüyorum, adım atıyorum, karşılık alamadikca kendimi berbat hissediyorum. 9 ay böyle devam edemez ki. Ettirmekte ısrar edersen sonrasında aramıza giren soğukluğu nasıl yok edeceğiz? Lütfen biraz mantıklı yaklaş olaya, duygusal değil. Benim sana, dokunusuna ihtiyacım var. Resmen kaçıyorsun, o kadar gurur kırıcı ki anlatamam. De ve bekle gözünün içine bakıp. Mümkünse biraz gözlerin dolsun.